13 نتیجه برای اسدی
عبدالله محمدیان هفشجانی، حمیدرضا برادران، نضال صراف زادگان، محسن اسدی لاری، آرش رمضانی، شیدخت حسینی، فاطمه الله بخشی هفشجانی7،
دوره 8، شماره 2 - ( 6-1391 )
چکیده
مقدمه و اهداف: با وجود روند روبه کاهش شیوع بیماری‌های
کرونری در کشورهای پیشرفته و پیشرفت‌های چشمگیر در درمان بیماران،میزان کشندگی در
پی رخداد سکته قلبی حاد در هر دو جنس بالا باقی مانده است. تعیین عوامل پیشگویی
کننده بقای کوتاه مدت از سکته قلبی می‌تواند نقش مهمی در کاهش مرگ و میر در
بیماران داشته باشد.
روش کار: در این مطالعه همگروهی، اطلاعات تمامی بیماران
مبتلا به انفارکتوس قلبی حاد که درطی سال‌های1378
تا 1386 به بیمارستان‌های شهر اصفهان مراجعه کرده‌اند، درمرکزتحقیقات قلب و عروق
اصفهان گردآوری شده است. با استفاده از روش رگرسیون کاکس، خطر نسبی تک متغیره و
چند متغیره تطبیق شده مربوط به متغیرهای مطالعه محاسبه شد.
نتایج: در طی دوره مطالعه 8800 بیمار به مطالعه وارد
شدند که 6/73%از آن‌ها مرد بودند. میانگین سنی بیماران 58/12±85/61 و میزان بقای
28 روزه کل بیماران 5/90% بود. خطر نسبی مرگ برای گروه‌های سنی 50 تا 70 سال(1/3-2 CI: 5/2RR=) و گروه سنی
بالاتر از 70 سال (3/6-4 CI: 5 RR=) و در زنان (9/1-5/1 CI:7/1RR=) و در گروهی که
داروی استرپتوکیناز را دریافت نکرده بودند
(1/1- 8% CI: 9/0RR=) و از نظر نوع
انفارکتوس قلبی، خطر نسبی مرگ برای انفارکتوس تحتانی (8/7-2/2 CI: 2/4RR=) و برای
انفارکتوس قدامی (3/13-4 CI: 2/7RR=) بود.
نتیجه‌گیری: بامشخص شدن شاخص‌های پیشگویی کننده
بقای کوتاه مدت بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی باید در اقدامات درمانی و مراقبتی
گروه‌های با خطر بیشتر
)بیماران
با سن بالاتر، زنان و انفارکتوس قدامی(
دقت بیشتری مبذول گردد.
عزیز کسانی، محمودرضا گوهری، میرطاهر موسوی، محسن اسدی لاری، مرضیه روحانی رصاف، محسن شجاع،
دوره 8، شماره 2 - ( 6-1391 )
چکیده
مقدمه و اهداف: سرمایه اجتماعی شامل
شبکه ارتباطات بین افراد، هنجارهای
اجتماعی مثل همکاری متقابل و اعتماد در شبکه‌های اجتماعی می‌باشد. هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل تاثیر عوامل مختلف مثل
سن، جنس، وضعیت اشتغال، سلامت روان و سلامت جسمی بر روی مولفه‌های سرمایه اجتماعی
و ترسیم شبکه ارتباطات این
مولفه‌ها است.
روش کار: داده‌های این مطالعه از قسمت "سرمایه اجتماعی"
پیمایش سنجش عدالت در شهر تهران (Urban-HEART) که جامعه هدف آن کلیه شهروندان
تهرانی 15 ساله و بالاتر و مشتمل بر یک فرد انتخابی از 22500 خانوار از 22 منطقه شهر
تهران بود، استخراج گردید. نمونه‌گیری این طرح به صورت چند مرحله‌ای خوشه‌ای تصادفی
بود.. برای انجام تحلیل مسیری سرمایه اجتماعی مدل‌های علیتی
فرضی هر یک از مولفه‌های سرمایه اجتماعی طراحی و با استفاده از آنالیز رگرسیون چندگانه،
مدل‌های نهایی مولفه‌های سرمایه اجتماعی ترسیم گردید.
نتایج: مهم‌ترین متغیرهای تاثیر گذار بر الف) اعتماد فردی:
وضعیت اشتغال، تأهل و سلامت جسمی؛ ب) همبستگی و حمایت اجتماعی: تحصیلات، سن، وضعیت
زناشویی ج) اعتماد اجتماعی: اندازه خانوار، سلامت جسمی و سن می‌باشد. تاثیر مستقیم
متغیرهای ذکر شده بر مولفه‌های سرمایه اجتماعی بیش از تاثیر غیر مستقیم آن‌ها (از
طریق سلامت روان و سلامت جسمی) می‌باشد.
نتیجه‌گیری: مؤلفه‌های سرمایه اجتماعی مستقیما تحت
تأثیر وضعیت اشتغال، وضعیت زناشویی، بعد خانوار، تحصیلات، سلامت جسمی و مدت اقامت در
محل، می‌باشند. برنامه‌ریزی در جهت افزایش سطح تحصیلات و اشتغال، تأهل و سلامت جسمی
و ایجاد تسهیلات محلی، می‌تواند باعث افزایش سرمایه اجتماعی شود.
فاطمه محمد زاده، سقراط فقیه زاده، احمد رضا باغستانی، محسن اسدی لاری، محمد رضا واعظ مهدوی، جلیل عرب خردمند، احمد علی نوربالا، محمد مهدی گلمکانی، علی اصغر حائری مهریزی، رامین کردی،
دوره 9، شماره 1 - ( 2-1392 )
چکیده
مقدمه و اهداف: درد مزمن یکی از مشکلات مهم سلامت است و برای بررسی اپیدمیولوژیک آن، به داشتن برآوردهای معتبر از شیوع آن نیاز است. هدف از این مطالعه، بررسی اپیدمیولوژی درد مزمن در سطح 368 محله شهر تهران با بهره‌گیری از روش برآوردیابی کوچک ناحیه‌ای است.
روش کار: داده‌های مربوط به قسمت درد از دور دوم طرح سنجش عدالت در شهر (Urban HEART) که از یک فرد منتخب از 23457 خانوارتهرانی، با استفاده از روش نمونه‌گیری چندمرحله‌ای تصادفی، در سال 1390گردآوری شده بود، تجزیه و تحلیل شد. برای به‌دست آوردن برآوردهای قابل اعتماد از شیوع درد مزمن در محله‌های تهران، از یک مدل آمیخته خطی تعمیم‌یافته و رویکرد بیز سلسله مراتبی استفاده شد و سپس، قابلیت اطمینان به برآوردهای به‌دست آمده ارزیابی گردید. برای این کار، از نرم‌افزارهای R نسخه
2. 12. 2، WinBUGS و ArcGISاستفاده شد.
نتایج: برآورد میانگین شیوع درد مزمن درمحله‌های شهر تهران 5/25% بود و ناهمگنی بسیاری از نظر شیوع درد مزمن در این محله‌ها مشاهده شد. شیوع درد مزمن در افراد متأهل، خانه‌دار، بازنشسته و مستمری‌بگیر به‌طور معناداری بیشتر بود و با سن، وضعیت تحصیلی، افسردگی و اضطراب نیز ارتباطی معنی‌دار داشت (05/0P<). روش‌های ارزیابی، قابل اطمینان بودن برآوردهای بیزی به‌دست آمده را نشان داد.
نتیجه‌گیری: نتایج بیان‌گر شیوع قابل توجه درد مزمن در تهران است، از این رو، توجه مسئولان و برنامه‌ریزان برای پیشگیری، درمان و کاهش آثارآن ضروری به نظر می‌رسد.
محمد بنی اسدی، محمدرضا افلاطونیان، روشن روح الامینی، بهناز افلاطونیان، رضا عباسی،
دوره 10، شماره 1 - ( دوره 10، شماره 1، بهار 93 1393 )
چکیده
مقدمه و هدف: سرطان پستان، شایع‌ترین سرطان دربین زنان است که عوامل متعددی در بهبودی به مدت 6 ماه بعد از عمل جراحی بیماران مؤثر می‌باشند. این پژوهش با هدف تعیین عوامل مؤثر بر بهبودی بیماران تحت عمل جراحی سرطان پستان با مدل رگرسیون لجستیک صورت گرفت.
روش کار: در این مطالعه اطلاعات مربوط به 150 بیمار جراحی شده از پرونده‌های موجود در بخش انستیتو کانسر مجتمع بیمارستانی امام خمینی تهران، استخراج شد. اطلاعات جمع‌آوری شده با نرم‌افزار آماری18 SPSS با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: از 150 بیمار بررسی شده، 18نفر (12 درصد) عدم بهبودی کامل داشته‌اند و 132نفر (88 درصد) بهبودی کامل داشته‌اند. میانگین سنی بیماران 5/7± 43 که 8/92 درصد آن‌ها متأهل و 3/87 درصد آن‌ها دارای فرزند بودند. نتایج نشان می‌دهد که شانس عدم بهبودی با افزایش هر یک سال عمر، 26/1 برابر می شود و افزایش هر یک از غدد لنفاوی درگیر 3/5 برابر و وجود متاستاز 67/8 برابر می‌شود. سایر متغیرهای وضعیت تأهل، تعداد فرزندان، اندازه تومور، طرف درگیر و محل متاستاز رابطه آماری معنی‌داری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: یافته‌ها نشان داد که سن تشخیص به دلیل تأثیر بر متاستاز و تعداد غدد درگیر، در پیامد به طور مستقیم و غیرمستقیم مؤثر می‌باشد. بنابراین، تشخیص زودرس بیماری با افزایش آگاهی زنان در رابطه با سرطان پستان ضروری به‌نظر می‌رسد که مستلزم برنامه‌ریزی مناسب غربالگری این بیماری توسط سیاست‌گذاران بهداشتی کشور می‌باشد.
هاجر اسماعیل زاده، مسعود اسدی، میرنادر میری، مریم کرامتکار،
دوره 10، شماره 3 - ( دور10، شماره 3 1393 )
چکیده
مقدمه و اهداف: شیوع رفتارهای پرخطر در نوجوانی مانند مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر، اثرات و عواقب کوتاه مدت و بلند مدت بر سلامت فرد دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی شیوع انواع رفتارهای پرخطر در بین نوجوانان دبیرستانی شهر قزوین انجام گرفت.
روش کار: روش پژوهش حاضر توصیفی و جامعه‌ی آماری تمامی نوجوانان دختر و پسر مقطع متوسطه شهر قزوین در سال تحصیلی
1391-1390 بودند. نمونه پژوهش شامل510 نفر-239 دختر و 271 پسر- بودند که به روش نمونه‌گیری چند مرحله‌ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه جمعیت‌شناختی و پرسشنامه تعدیل شده پایش سامانه رفتارهای پرخطر نوجوانان بود.
نتایج: نتایج نشان داد که مصرف قلیان در دانش‌آموزان بیشترین شیوع (2/59 درصد) را در مقایسه با تجربه مصرف سیگار
(7/32 درصد)، تجربه مصرف مواد مخدر (3/7 درصد) و مصرف الکل (7/16 درصد) دارد. شیوع درگیری فیزیکی در مدرسه و خارج از مدرسه در طول یک سال؛ حمل سلاح سرد به مدرسه در طول یک ماه؛ مصرف سیگار در مدرسه در طول یک ماه؛ و مصرف قلیان، مشروبات الکلی و مواد مخدر در طول یک ماه؛ در پسران بیشتر از دختران بود. استفاده از کمربند ایمنی در هنگام سوار شدن ماشین به عنوان سرنشین در بین دختران بیشتر از پسران شیوع دارد و در کل نمونه نیز شیوع استفاده از کمربند ایمنی در هنگام سوار شدن ماشین به عنوان سرنشین 7/23 درصد بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای رفتارهای پرخطر در دانش‌آموزان دبیرستانی لازم است سامانه پایش رفتارهای پرخطر ایجاد شده و بر اساس اطلاعات به دست آمده، اقدامات پیشگیرانه با توجه به این گروه سنی در سطوح فردی، مدرسه و خانواده انجام شود.
یاسر مخیری، علی اکبر حقدوست، محمود محمودی، محسن اسدی لاری، سید سعید هاشمی نظری، سمیرا طراوت منش، نرگس رجایی، زهرا خرمی، کورش هلاکویی نائینی،
دوره 11، شماره 2 - ( دوره 11، شماره 2 1394 )
چکیده
مقدمه و اهداف: مشخص کردن اثر هر بیماری روی سلامت جامعه یک موضوع مهم در اولویت‌بندی خدمات بهداشتی و تخصیص منابع می‌باشد. مطالعه حاضر قصد دارد اثر حذف بیماری‌های قلبی- عروقی، سرطان‌ها و بیماری‌های تنفسی را روی مقدار امید زندگی (LE) برآورد کند.
روش کار: داده‌های مرگ از سازمان بهشت زهرا و داده‌های جمعیتی از مرکز آمار ایران تهیه گردید. پس از محاسبه میزان‌های مرگ اختصاصی، با استفاده از نرم‌افزارMORTPAK نسخه 4 جداول عمر به تفکیک دو جنس زن و مرد برآوردبرآورد گردید. برای تصحیح میزان‌های مرگ از مدل Coale-Demeny West (CD West) استفاده شد. در نهایت احتمال مرگ با فرض حذف هر کدام از علل مرگ تحت مطالعه محاسبه و مجدداً جداول عمر برآورد گردید.
نتایج: امید زندگی در بدو تولد برای مردان و زنان تهرانی در سال 1389 به ترتیب برابر با 6/74 و 4/78 سال بود. با حذف بیماری‌های قلبی- عروقی، امید زندگی در بدو تولد در مردان و زنان، به 39/82 و 51/85 سال افزایش خواهد یافت. این مقادیر برای گروه سرطآن‌ها به ترتیب 27/76 و 49/80 سال و برای بیماری‌های تنفسی به ترتیب 98/75 و 97/79 سال خواهد بود.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه اطلاعات مفیدی در خصوص اولویت‌بندی برنامه‌های خدمات بهداشتی در اختیار مسؤولان ذی‌ربط قرار خواهد داد. بیماری‌های قلبی- عروقی، بیشترین تأثیر را در کاهش امید زندگی دارند؛ در نتیجه در صورت در اولویت قرار دادن برنامه‌های پیشگیرانه و کنترلی برای این گروه از علل مرگ، امید زندگی به شکل چشم‌گیری افزایش خواهد یافت.
قباد مرادی، مجتبی صحت، علی اکبر حقدوست، منوچهر کرمی، رضا چمن، ظاهر خزایی، الهام گودرزی، محسن اسدی لاری، احسان مصطفوی، کورش هلاکویی نائینی،
دوره 12، شماره 0 - ( ویژه نامه دوره 12 1395 )
چکیده
مقدمه و اهداف: اپیدمیولوژی ابزار و علم تهیه شواهد برای تصمیم‌گیری است و به‌عنوان یکی از شاخه‌های اصلی پزشکی شناخته‌شده است. هدف مطالعه حاضر شناخت راهکارهای ارتقا جایگاه اپیدمیولوژی از طریق انجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایران بود تا فارغ‌التحصیلان این رشته بتوانند نقش مؤثر و مثبت و مرتبطی در بخش‌های مختلف کشور ایفا نمایند.
روش کار: این مطالعه در سال 1394 صورت گرفت. جمع‌آوری دیدگاه‌ها و نظرات اعضا انجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایران با استفاده از ایمیل صورت گرفت. دیدگاه‌های جمع‌آوری‌شده اعضا با استفاده از روش‌های کیفی دسته‌بندی شد.
یافته‌ها: نتایج این مطالعه منجر به شناخت بعضی از راهکارهای ارتقا جایگاه اپیدمیولوژی در نظام سلامت از طریق اعضا انجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایران شد.
نتیجه‌گیری: انجمن علمی اپیدمیولوژیست‌های ایران باید نقش مؤثرتری در ارتقا جایگاه رشته اپیدمیولوژی در نظام سلامت ایفا نماید. ارتباط مؤثر با اعضا، تشکیل نشست‌های گروهی، حمایت‌طلبی و مذاکره، بعضی از راهکار‌هایی هستند که می‌توانند به ایفای نقش مؤثرتر انجمن در ارتقا جایگاه اپیدمیولوژیست‌ها کمک کند.
وحید منتظری، فرناز جعفرپور صادقی، سونیا حسین پور ارجمند، حمیدرضا میرزایی، اسماعیل اکبری، مهناز احسانی، سمیه اکبری، ناهید اسدی، مهسا محمودی نژاد، الهام میر طاهری، زهره صناعت، سعید پیروز پناه،
دوره 12، شماره 1 - ( دوره 12، شماره 1 1395 )
چکیده
مقدمه و اهداف: فاکتورهای مرتبط با دوره‌ی باروری زنان در ارتباط با کارسینوژنز بدخیمی پستان هستند. این مطالعه مورد-شاهدی به بررسی ارتباط فاکتورهای مرتبط با دوره‌ی باروری با خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان تهران و شمال غرب ایران انجام می پردازد.
روش کار: این مطالعه مورد-شاهد مبتنی بر بیمارستان، شامل432 فرد مبتلا به سرطان پستان تأیید شده از نظر هیستوپاتولوژی و 543 فرد سالم بدون سابقه بدخیمی و همسان‌سازی شده از لحاظ سن (5 ± سال) و محل‌زندگی از بیمارستان‌های آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه‌های علوم پزشکی شهید بهشتی و تبریز بین سال‌های 92-1386 انتخاب شدند.
نتایج: فراوانی بارداری و شیردهی نیز در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود (01/0>P). طول مدت شیردهی در گروه شاهد (4/8±0/18 ماه) طولانی‌تر از گروه مورد (1/9±0/16 ماه) بود (001/0>P). بیشتر افراد گروه بیماران در مقایسه با گروه شاهد در سن یائسگی بالاتر از 48 سال قرار داشتند و شانس ابتلا به سرطان پستان در این گروه سنی 87/3 (فاصله اطمینان 95 درصد: 10/5-94/2) در مقایسه با گروه شاهد برآورد شد. مدت شیردهی در طول 24-14 ماه در دوره‌ی باروری زنان سنین بالای 48سال با نسبت شانس 52/0 (فاصله اطمینان 95 درصد: 86/0-32/0) با خطر ابتلا به سرطان پستان ارتباط داشت.
نتیجه‌گیری: دفعات بیشتر بارداری، شیردهی و سنین بالا در نخستین بارداری با افزایش خطر سرطان پستان همراه بود، اما بالا بودن سنین بلوغ و یائسگی و طول مدت شیردهی با کاهش خطر سرطان پستان همبستگی داشت. افزایش طول مدت شیردهی با کاهش خطر پیدایش سرطان پستان به‌ویژه در سنین بالای 48سال ارتباط داشت.
قباد مرادی، مجتبی صحت، علی اکبر حقدوست، منوچهر کرمی، رضا چمن، ظاهر خزایی، الهام گودرزی، محسن اسدی لاری، احسان مصطفوی، کورش هلاکویی نائینی،
دوره 13، شماره 2 - ( دوره 13، شماره 2، تابستان 1396 )
چکیده
مقدمه و اهداف:اپیدمیولوژی ابزار و علم تهیه شواهد برای تصمیم گیری علمی است و به عنوان یکی از شاخه های اصلی پزشکی شناخته شده است. هدف مطالعه حاضر شناخت راهکارهای ارتقا جایگاه اپیدمیولوژی از طریق انجمن علمی اپیدمیولوژیست های ایران بود تا فارغ التحصیلان این رشته بتوانند نقش موثر و مثبت و مرتبطی در بخش های مختلف کشور ایفا نمایند.
روش کار:این مطالعه در سال 1394 صورت گرفت. جمع آوری دیدگاه ها و نظرات اعضا انجمن علمی اپیدمیولوژی با استفاده از ایمیل صورت گرفت. دیدگاه ها ی جمع آوری شده اعضا با استفاده از روش های کیفی دسته بندی شد.
نتایج:نتایج این مطالعه منجر به شناخت بعضی از راهکارهای ارتقا جایگاه اپیدمیولوژی در نظام سلامت از طریق اعضا انجمن علمی اپیدمیولوژی ایران شد.
نتیجه گیری: انجمن علمی اپیدمیولوژیست های ایران باید نقش موثرتری در ارتقا جایگاه این رشته در نظام سلامت ایفا نماید. ارتباط موثر با اعضا، تشکیل نشست های گروهی، حمایت طلبی و مذاکره، بعضی از استراتژی هایی هستند که می توانند به ایفای نقش موثرتر انجمن در ارتقا جایگاه اپیدمیولوژیست ها کمک کند.
محمد سلطانیان، پرویز مهاجری، فرید نجفی، ثریا کاظمی، فاطمه اسدی،
دوره 13، شماره 4 - ( دوره 13، شماره 4, زمستان 1396 )
چکیده
مقدمه و اهداف: حضور آئروسل‌های بیولوژیک در هوای مراکز ارایه خدمات درمانی به نسبت سایر فضاهای بسته بیشتر است. تعیین نقش و اهمیت چنین عواملی همواره ذهن پژوهشگران بخش‌های بهداشتی و درمانی را معطوف کرده است. این مطالعه با هدف بررسی دانسیته باکتریایی هوای بخش‌های جراحی و عفونی دو بیمارستان مهم شهر کرمانشاه و عوامل محیطی مؤثر بر آن‌ها انجام شد.
روش کار: دراین مطالعه ددر مجموع 160 نمونه برداشت شد که 128 نمونه مربوط به هوای بخش‌های جراحی و عفونی بیمارستان‌ها در دو مرحله، پیش و پس از گندزدایی بخش‌ها و 32 نمونه مربوط به هوای بیرون بیمارستان به عنوان نمونه شاهد بود. پمپ نمونه‌برداری هوا MCS Flite (SKC) مجهز به یک کاست نمونه‌برداری میکروبی (SKC) Biostage 225 ساخت امریکا بود. آنالیز داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 19 انجام شد.
یافته‌ها: بیشترین مقدار دانسیته کل باکتری‌های هوا در بخش جراحی بیمارستان امام خمینی( CFU/m33/200±7/402) و کم‌ترین مقدار در بخش جراحی بیمارستان امام رضا (CFU/m3 5/90±6/258) اندازه‌گیری شد. ارتباط بین درجه حرارت هوا با دانسیته کل باکتری‌ها معنی‌دار و معکوس، ارتباط بین کل جمعیت با دانسیته باکتری‌ها معنی‌دار و مستقیم بود.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد کاهش دانسیته باکتریایی هوای بخش‌ها با افزایش درجه حرارت، به دلیل افزایش حجم هوا و جابه‌جایی هوای بخش‌ها اتفاق می‌افتد. حضور جمعیت در بخش‌ها نقش مهمی در افزایش دانسیته باکتریایی هوا نشان داد.
سید عباس متولیان، حسن غریب نواز، محسن اسدی لاری، شیرین سراجی،
دوره 14، شماره 3 - ( دوره 14، شماره 3، 1397 )
چکیده
مقدمه و اهداف: حوادث یکی از نگرانی‌های جهانی بهداشت عمومی هستند. سالانه 24/1 میلیون نفر در اثر حوادث رانندگی جان می‌بازند. در ایران حوادث جاده‌ای علت اصلی سال‌های از دست رفته عمر را به خود اختصاص می‌دهد و موتورسواران پرخطرترین گروه عبورومرور جاده‌ای هستند. استعمال مواد روانگردان از عوامل خطر جدی برای وقوع سوانح ترافیکی بوده و استفاده از موتورسیکلت در بین مصرف‌کنندگان مواد شایع‌تر از افرادی است که مصرف نمی‌کنند. هدف این مطالعه مقایسه رفتار رانندگی در موتورسواران عادی با موتورسواران مصرف کننده مت‌آمفتامین و متادون بود.
روش کار: این یک مطالعه همگروهی تاریخی است که روی 411 موتورسوار در 3 گروه شامل 100 موتورسوار مصرف‌کننده متادون، 100 موتورسوار مصرف‌کننده مت‌آمفتامین و 211 موتورسوار عادی انجام شد. همسان‌سازی گروهی از نظر گروه سنی و منطقه محل سکونت در بین شرکت‌کنندگان انجام شد. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه رفتار رانندگی (MRBQ) استفاده شد. سپس آنالیزهای توصیفی و تحلیلی با استفاد از نرم‌افزار SPSS نسخه 20 و روش رگرسیون خطی چندمتغیره انجام شد.
یافته‌ها: میانگین نمره رفتار رانندگی در موتورسواران عادی با موتورسواران مصرف‌کننده مت‌آمفتامین و متادون تفاوت آماری معنی‌داری داشت (0001/0>P)، اما این تفاوت بین دو گروه مصرف‌کننده مواد با یکدیگر از نظر آماری معنی‌دار نبود (292/0 =P). بیشترین تخلف صورت گرفته در هر 3 گروه تخلفات مربوط به سرعت بوده است.
نتیجه‌گیری: یافته‌های حاصل از این مطالعه نشان می‌دهند که در هر 3 گروه موتورسواران عادی و مصرف‌کنندگان مت‌آمفتامین و متادون شایع‌ترین رفتار تخلفات مربوط به سرعت و پس از آن خطاهای ترافیکی بوده است. به علاوه این مطالعه نشان داد که مصرف مواد مخدر (مت‌آمفتامین و متادون) می‌تواند بر رفتار رانندگی موتورسواران تأثیر داشته باشد؛ به شکلی که بیشتر خطاها و تخلفات رانندگی در مصرف‌کنندگان مواد به طور معنی‌داری در مقایسه با موتورسواران عادی بیشتر بود.
محرم کرمی جوشین، حسن ایزانلو، عابدین ثقفی پور، فاطمه رضایی، مهدی اسدی قالهری،
دوره 14، شماره 4 - ( دوره 14، شماره 4، 1397 )
چکیده
مقدمه و اهداف: وبا ازجمله بیماری‌های با قابلیت همه‌گیری است که در نظام مراقبت ایران جزء بیماری‌های مشمول گزارش فوری تلفنی بوده و سلامت عموم مردم را تهدید می‌کند. این مطالعه به‌منظور بررسی عوامل خطر احتمالی مؤثر بر طغیان وبا در شهر قم طی سال 1396 انجام شد.
روش کار: در یک مطالعه مورد-شاهدی، 37 مورد بیمار مبتلا به وبا بر اساس تشخیص آزمایشگاهی و 37 فرد سالم به‌عنوان شاهد جهت طغیان بیماری انتخاب شدند. برای توصیف داده‌ها از نمودارها، جدول فراوانی، شاخص‌های پراکندگی و برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های رگرسیون لجستیک، 2χ و تی آزمون در نرم‌افزار spss25 استفاده گردید.
یافته‌ها: سوش میکروبی عامل بیماریزای طغیان وبا از نوع اینابا بود. اغلب بیماران (54%) در گروه سنی 40-21 سال قرار داشتند. اکثر مبتلایان به وبا مرد (87%)، ایرانی (81%) و محصل یا دانشجو (30%) بودند. ازنظر زمانی، اوج اپیدمی در هفته سوم آبان مصادف با مراسم اربعین روی‌داده است. در حدود نیمی از بیماران در پایگاه مراقبت مرزی شناسایی‌شده‌اند. 95% بیماران، سابقه مسافرت به
عراق=75, p-value<0.001) OR)، 94% سابقه مصرف غذا در مراسم اربعین=66, p-value<0.001) OR)، و 50% بیماران سابقه مصرف آب نامطمئن داشته اند=11, p-value=0.001) OR).
نتیجه‌گیری: مراقبت مرزی بیماری وبا در مرزهای مشترک با عراق بخصوص در مراسم اربعین نقش حیاتی در شناسایی و درمان بیماران مشکوک به وبا داشته است. مراقبت از بیماری‌های واگیردار در هنگام ورود و خروج زائرین از مراسم اربعین باید به‌طورجدی تقویت گردد.
فریبا زمردی زارع، فاطمه خسروی شادمانی، رویا صفری فرامانی، فاطمه ترکمان اسدی، یزدان رضایی، فرید نجفی،
دوره 20، شماره 1 - ( دوره 20، شماره 1، بهار 1403 )
چکیده
مقدمه و اهداف: در پاندمی کووید-19 واکسیناسیون، نقش موثری در پیشگیری از همه‌گیری کووید داشت و جان میلیون‌ها نفر را نجات داد. کشورهایی که برنامه واکسیناسیون کووید -19را اجرا کردند، کاهش قابل‌توجهی در تعداد موارد ابتلا، بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه و مرگ‌ومیر را گزارش کردند. این مطالعه به بررسی اثربخشی واکسن کووید-19 در کاهش بستری شدن و پیامدهای شدید در استان همدان می‌پردازد.
روش کار: این مطالعه به روش مورد – شاهدی تست منفی (TND) در بیماران بالاتر از 12 سال که با علائم بیماری های حاد تنفسی در بیمارستان‌های استان همدان بستری بودند، انجام شد. داده‌ها از پایگاه‌های اطلاعاتی بیمارستان و نظام سلامت استخراج شد. تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک چندگانه برای تخمین اثربخشی واکسن برای دوز اول، دوز دوم، دوز یادآور، در پیشگیری از بستری شدن در بیمارستان و پیامدهای شدید (بستری در ICU یا مرگ) انجام شد.
یافته‌ها: این مطالعه شامل 3702 بیمار بود. حداکثر اثربخشی واکسن ها در برابر بستری شدن در بیمارستان برای بیمارانی که دوز یادآور تزریق کرده بودند50% برآورد شد. اثر بخشی دوز اول واکسن بر پیامدهای شدید (بستری در ICU و یا مرگ) برابر با 42% تخمین زده شد، اما اثر بخشی واکسن ها در دوز دوم و دوز یادآور معنی دار نبود.
نتیجه‌گیری: علیرغم استفاده غالب از واکسن‌های ویروس غیرفعال و شروع با تاخیر فراوان در ایران، این مطالعه تأثیر واکسیناسیون بر کاهش بستری شدن در بیمارستان و بهبود پیامدهای کووید-19 را نشان می‌دهد. استفاده از واکسن های موثرتر و در زمان مناسب تر نقش مهمی در کاهش بار خدمات بهداشتی و پیشگیری از انتقال بیشتر در اپیدمی های آتی دارد.
