مجله تخصصی

---

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA مقدمه و اهداف: از آنجایی که زندگی در خوابگاه می‌تواند بر کیفیت خواب دانشجویان موثر باشد، این مطالعه با هدف تعیین کیفیت خواب دانشجویان ساکن در خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران و برخی از عوامل تعیین کننده آن انجام گردید.
روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی توصیفی- تحلیلی بود که بر روی 277 نفر از دانشجویان ساکن خوابگاه‌های دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام گردید. روش نمونه‌گیری در این مطالعه تصادفی طبقه‌بندی شده بود. ابزارهای مورد استفاده پرسشنامه دموگرافیک و نیز پرسشنامه استاندارد سنجش کیفیت خواب پیتزبورگ (PSQI- Pittsburgh Sleep Quality Index) بودند.
نتایج: میانگین و فاصله اطمینان نمره کلی کیفیت خواب (PSQI) در دانشجویان مورد مطالعه (04/9- 10/8) 57/8 محاسبه گردید. در مجموع3/73% از نمونه مورد بررسی دارای کیفیت خواب نامطلوب بودند. کیفیت خواب دانشجویان دختر مورد بررسی به طور معنی داری نامطلوب تر از دانشجویان پسر بود. میانگین طول مدت خواب در دانشجویان´105±´5:15 بود. میانگین طول مدت خواب در دانشجویان پسر به طور معنی‌داری بیشتر از دانشجویان دختر بود. رابطه معنی‌داری بین متغیرهای دموگرافیک (سن، مقطع تحصیلی، وضعیت تاهل، درآمد خانواده و ...) و کیفیت خواب دانشجویان ساکن در خوابگاه مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: براساس این مطالعه کیفیت خواب دانشجویان ساکن در خوابگاه در وضعیت نامطلوبی قرار دارد. لذا توجه به به وضعیت خواب این دانشجویان به منظور ارتقاء کیفیت خواب آن‌ها که عاملی مهم در ارتقاء سلامت آن‌هاست از سوی مدیران و برنامه ریزان بهداشتی ضروری به نظر می‌رسد.

---

مقدمه و اهداف: امروزه باوجود تدابیر مختلف جهانی پیرامون استفاده مواد نیروزا، استفاده از این مواد برای کسب موفقیت در رقابت و افزایش توده عضلانی به امری مشکل‌ساز در جوامع ورزشی تبدیل‌شده است. لذا، هدف مطالعه حاضر بررسی شیوع، نگرش و گرایش به مصرف مواد نیروزا در بین جامعه ورزشی استان خراسان شمالی بود.
روش کار: جامعه آماری مطالعه مقطعی و توصیفی ـ تحلیلی حاضر را کلیه ورزشکاران استان خراسان شمالی تشکیل می‌دادند. داده‌های جمعیت شناختی و مصرف مواد توسط پرسشنامه محقق ساخته جمع‌آوری شد. روایی آن مورد تأیید صاحب‌نظران حوزه زورافزایی رسید. پایایی پرسشنامه توسط آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شد. پرسشنامه به‌صورت خوشه‌ای ـ تصادفی توزیع و 436 فرم تکمیل شد. تحلیل داده‌ها با کمک نرم‌افزار SPSS در سطح 05/0>P انجام گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که 2/39% افراد حداقل یکی از مواد را جهت اهداف نیروزایی در ورزش استفاده کرده‌اند. شایع‌ترین مواد استفاده‌شده مکمل‌های پروتئینی و ویتامینی (36%)، مواد معدنی (7/28%) و داروهای نیروزا (3/21%) بودند. همچنین، بین شیوع مصرف مواد نیروزا با سن، سابقه ورزشی و سطح تحصیلات ارتباط منفی و معنی‌داری وجود داشت. بعلاوه، نگرش و گرایش به مصرف مواد نیروزا در بین بدن‌سازان، وزنه‌برداران و فوتبالیست‌ها بالاتر از سایر ورزشکاران بود. گذشته از این، شناخت ورزشکاران، آگاهی نسبت به عوارض و میزان آگاهی کلی افراد نسبت به مواد نیروزا پایین بود.
نتیجه‌گیری: ازاین‌رو، تدوین برنامه‌های آموزشی جامع جهت ارتقاء سطح آگاهی و شناخت ورزشکاران و مربیان نسبت به مواد نیروزا در استان خراسان شمالی ضروری به نظر می‌رسد.

---