جستجو در مقالات منتشر شده


3 نتیجه برای خرمی
دانش، نگرش و عملکرد پزشکان عمومی شهر قم در خصوص سیستم گزارش‌دهی بیماری‌ها در سال 1388
اشرف خرمی راد، محرم کرمی، زهرا عابدینی،
دوره 7، شماره 4 - ( 12-1390 )
چکیده
مقدمه و اهداف : مراقبت اپیدمیولوژیک بر مبنای گزارش دهی بیماری‌ها جزء ضروری برنامه‌های مراقبت بهداشتی هر کشور بوده و موفقیت در آن وابسته به مشارکت پزشکان در سیستم گزارش دهی است. در این مطالعه وضعیت سیستم گزارش دهی در میان پزشکان عمومی شاغل در بخش خصوصی شهرقم بررسی گردیده است.
روش کار: در یک مطالعه مقطعی آگاهی، نگرش، عملکرد، موانع و پیشنهادات در زمینه گزارش دهی از دیدگاه140پزشک عمومی شهر قم تعیین گردید. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ای در 5 بخش بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss و بصورت توزیع مرکزی داده‌ها، انجام آزمون‌های تی و کای اسکوار و رگرسیون لجستیک انجام گرفت.
نتایج : 3/14 % و 6/13 % پزشکان به ترتیب آگاهی و نگرش در حد خوب داشتند و 47% گزارش گر و 53% غیر گزارش گر شناخته شدند. بین نمره آگاهی و شرکت در برنامه‌های بازآموزی و عملکرد پزشکان رابطه معنی‌داری دیده شد. مهم‌ترین مانع عدم آشنایی از ملزومات و لیست بیماری‌های مشمول گزارش و بهترین راهکار نیز اطلاع رسانی پزشکان در مورد لیست بیماری‌های مشمول گزارش و ساده کردن فرایند گزارش دهی تعیین شد.
نتیجه‌گیری : آگاهی، نگرش و عملکرد پزشکان در مورد سیستم گزارش دهی بیماری‌ها مطلوب نیست و بازآموزی در کنارکاهش موانع و تقویت تسهیل کننده‌ها در جریان فرایند گزارش دهی می‌تواند به بهبود سیستم وکاهش موارد گزارش نشده کمک کند.


برآورد امید زندگی با استفاده از جداول عمر چندکاهشی در شهر تهران طی سال 1389
یاسر مخیری، علی اکبر حقدوست، محمود محمودی، محسن اسدی لاری، سید سعید هاشمی نظری، سمیرا طراوت منش، نرگس رجایی، زهرا خرمی، کورش هلاکویی نائینی،
دوره 11، شماره 2 - ( دوره 11، شماره 2 1394 )
چکیده

مقدمه و اهداف: مشخص کردن اثر هر بیماری روی سلامت جامعه یک موضوع مهم در اولویت‌بندی خدمات بهداشتی و تخصیص منابع می‌باشد. مطالعه حاضر قصد دارد اثر حذف بیماری‌های قلبی- ‌عروقی، سرطان‌ها و بیماری‌های تنفسی را روی مقدار امید زندگی (LE) برآورد کند.

روش کار: داده‌های مرگ از سازمان بهشت زهرا و داده‌های جمعیتی از مرکز آمار ایران تهیه گردید. پس از محاسبه میزان‌های مرگ اختصاصی، با استفاده از نرم‌افزارMORTPAK  نسخه 4 جداول عمر به تفکیک دو جنس زن و مرد برآوردبرآورد گردید. برای تصحیح میزان‌های مرگ از مدل Coale-Demeny West (CD West) استفاده شد. در نهایت احتمال مرگ با فرض حذف هر کدام از علل مرگ تحت مطالعه محاسبه و مجدداً جداول عمر برآورد گردید.

نتایج: امید زندگی در بدو تولد برای مردان و زنان تهرانی در سال 1389 به ترتیب برابر با 6/74 و 4/78 سال بود. با حذف بیماری‌های قلبی‌- عروقی، امید زندگی در بدو تولد در مردان و زنان، به 39/82 و 51/85 سال افزایش خواهد یافت. این مقادیر برای گروه سرطآن‌ها به ترتیب 27/76 و 49/80 سال و برای بیماری‌های تنفسی به ترتیب 98/75 و 97/79 سال خواهد بود.

نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه اطلاعات مفیدی در خصوص اولویت‌بندی برنامه‌های خدمات بهداشتی در اختیار مسؤولان ذی‌ربط قرار خواهد داد. بیماری‌های قلبی- ‌عروقی، بیش‌ترین تأثیر را در کاهش امید زندگی دارند؛ در نتیجه در صورت در اولویت قرار دادن برنامه‌های پیشگیرانه و کنترلی برای این گروه از علل مرگ، امید زندگی به شکل چشم‌گیری افزایش خواهد یافت.


شواهدی بر تأیید یک اپیدمی در بحران سندرم حاد تنفسی در ساکنان شهر اهواز- آبان 1392
کورش اعتماد، علیرضا حیدری، کاظم ندافی، محمد حسین پناهی، الهام احمد نژاد، شیدا ملک افضلی، مهدی نجمی، اسماعیل ایدنی، همایون امیری، زهرا خرمی، نرگس رجایی بهبهانی، فرشته داودی، سمیرا طراوت بخش، اعظم ملکی فر، معصومه نجاتی فر، منصوره لطفی،
دوره 12، شماره 1 - ( دوره 12، شماره 1 1395 )
چکیده

مقدمه و اهداف: شهر اهواز به یکی از آلوده‌ترین شهرهای دنیا بدل شده است. فقط در 11 آبان ماه سال 1392 بیش از یک هزار شهروند در استان خوزستان به ویژه در اهواز با علائم شدید تنگی نفس، سرفه، خس خس سینه و فشار خون بالا به مراکز درمانی مراجعه کردند و در یک هفته بیش از 7 هزار بار مراجعه با این سندرم ثبت شد. این مطالعه جهت تعیین شواهدی بر تأیید اپیدمی بحران سندرم حاد تنفسی در ساکنان شهر اهواز در آبان 1392 انجام شد.

روش کار: در این مطالعه مقطعی و توصیفی، ابتدا داده‌های مربوط به میزان مصرف داروهای کنترل کننده حملات حاد تنفسی، در آبان سال87 الی 92 در اهواز بررسی گردید. سپس مطالعه‌ای توصیفی با جامعه آماری از اقشار مختلف جمعیت عمومی انجام شد، که از نمونه‌گیری مبتنی بر هدف با حجم نمونه 120 نفری استفاده شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بود. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم‌افزار  SPSSنسخه 18 آنالیز شد.

نتایج: میزان مصرف داروهای تنفسی از آبان سال1387 افزایش یافته و در آبان سال 1392 به طور قابل ملاحظه‌ای بیش از روزهای دیگر سال است. در مطالعه جمعیت عمومی، 93درصد اذعان داشتند که اتفاق مشابه را قبلاً ندیده‌اند و 5/92درصد عنوان نمودند که اتفاق مشابه را قبلاً نشنیده‌اند.

نتیجه‏گیری: با توجه به افزایش قابل ملاحظه داروهای تنفسی در آبان 1392 و غیر منتظره بودن رخداد نسبت به سال‌های گذشته وقوع اپیدمی محرز به نظر می‌رسد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله اپیدمیولوژی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb