مقدمه و اهداف: کروم فلزی سنگین است که غلظت جزئی آن هم برای انسان سمی بوده و حضور آن در آب خطر ابتلا به سرطان را به همراه دارد. بر این اساس، مطالعه حاضر برای نخستین بار در کشور در مناطق روستایی استان قزوین و با هدف برآورد خطر سرطانی مواجهه با کروم درآب شرب انجام شد.
روش کاز: نمونه برداری آب شرب مطابق با دستورالعمل‌های استاندارد انجام و آنالیز کروم با دستگاه ICP-OES انجام شد. فاکتورهای مواجهه با استفاده از یک پرسشنامه که روایی آن سنجیده شده است، تعیین شدند. تخمین خطر نقطه‌ای مواجهه خوراکی و پوستی با کروم با استفاده از روش فنی ارزیابی خطر انجام و جهت تعیین عدم‌قطعیت ناشی از برآورد خطر نقطه‌ای، از شبیه‌سازی مونت‌کارلو استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین غلظت کروم در آب شرب در دوره زمانی 10 ساله 5/04±2/8 میکروگرم در لیتر بود. مجموع خطر سرطان اضافی در کل عمر در جمعیت مورد مطالعه در برآورد نقطه‌ای 4/83 و در شبیه‌سازی مونت‌کارلو 30/8 مورد در هر 100 هزار نفر جمعیت در معرض مواجهه برآورد گردید.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج حاصله می‌توان نتیجه‌گیری نمود که اگرچه غلظت کروم از حداکثر مجاز اعلام‌شده در استاندارد ملی کشور ایران (0/05 میلی‌گرم در لیتر) کمتر بود ولی خطر سرطان‌زایی حاصل از مواجهه با آن بیشتر از سطح خطر قابل‌پذیرش WHO برآورد شد. همچنین استفاده از نتایج حاصل از روش شبیه‌سازی مونت‌کارلو بجای برآورد نقطه‌ای، اطمینان بالاتری در تصمیم‌گیری‌های مدیریت خطر را حاصل می‌نماید.
