مجله تخصصی

---

مقدمه و اهداف: صدمات مغزی ویران کننده‌ترین نوع صدمات ناشی از حوادث است و عامل مهم مرگ و ناتوانی افراد جامعه و به خصوص جوانان است. شناخت وضعیت موجود وعوامل تأثیر گذار برصدمات مغزی اولین قدم در برنامه‌ریزی برای کاهش آسیب‌های ناشی از ان محسوب می‌گردد. این مطالعه با هدف بررسی اپیدمیولوژیک صدمات مغزی در بیمارستان ولی عصر اراک به انجام رسیده است.
روش کار: دراین مطالعه توصیفی با مراجعه به پرونده 1105بیمار مبتلابه صدمات مغزی در سال‌های1384و1385اطلاعات لازم درمورد شدت صدمه برحسب ((GCS علت بستری، اطلاعات دموگرافیک ونتیجه درمان استخراج و ثبت گردید. سپس اطلاعات حاصله با استفاده ازآمار توصیفی, مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.
نتایج: اکثر بیماران مورد مطالعه سنی کمتر از 10 سال داشتند (2/25%) و مردان بیشتر از زنان مبتلا به صدمه مغزی شده بودند (ا7/64%). همچنین به طور کلی صدمه مغزی خفیف بیشترین شیوع را داشته (2/81%) و عمده ترین علت صدمات مغزی، سقوط از ارتفاع کم بود (4/18%). در طی مرحله بستری در بیمارستان 8/12درصد ازصدمات مغزی متوسط و 1/43درصد از صدمات مغزی شدید فوت کرده بودند.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج، ضرورت نظارت کافی برقوانین مربوط به رعایت نکات ایمنی در جامعه و آموزش آن ازطریق رسانه‌های عمومی و نیز بازنگری در روش‌های مراقبت از یماران با صدمات مغزی شدید می‌تواند موجب بهبود پیآمد‌های ناشی از آن گردد.

---

Background & Objectives: Nursing students are often exposed to verbal abuse and/or physical assaults from patients and patients’ families during the course of their training. Although, past studies have explored violence against nurses, a little attention has been paid by researchers to workplace violence against nursing students. The aim of this study is to identify and explore influencing factors on workplace violence in nursing students during their training programs.
Methods: In this descriptive study, 271 nursing students completed a reliable and valid questionnaire. Participants were working in teaching hospital affiliated to Arak University.
Results: In total, 74.9% and 7.38% of the respondents stated that they had been verbally abused and physically assaulted during their training program in the previous 12-months period, respectively. Most of physical attacks were happened by patients whereas most verbal abuses by patients’ families. There were no statistically significant differences between sex and different years in violence.
Conclusion: Nursing students are often exposed to violence during the course of their training programs. Nursing students require training on how to prevent and respond to workplace violence, and this important topic should be incorporated into the nursing students' curriculum.

---

مقدمه و اهداف: گونه‌های سالمونلا عامل یکی از مهم‌ترین بیماری‌های باکتریایی قابل انتقال بین حیوان و انسان در نقاط مختف دنیا هستند. گربه‌های بدون نشانه‌های بالینی که ممکن است هفته‌ها انواع سالمونلاها را از طریق مدفوع خود دفع کنند؛ می‌توانند نقش مهمی در آلودگی محیط ایفا کنند. هدف از این مطالعه، تعیین نقش گربه‌های روستایی در انتشار گونه‌های باکتری سالمونلا بود.

روش کار: دفع سالمونلا در 170 نمونه (سوآب رکتال) به‌دست آمده از گربه‌های به‌ظاهر سالم روستایی در استان‌های گلستان و مازندران، به‌وسیلهPCR  و آزمون‌های رایج کشت میکروبی مورد بررسی قرار گرفت. پس از سروتایپینگ، حضور ژن‌های s‏pv R و  spv Bو الگوی مقاومت آنتی‌بیوتیکی در سالمونلاهای جدا شده مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: از 170 نمونه بررسی شده، 25 نمونه ( 7/14 درصد) به سالمونلا شامل سرووارهای اینتریتیدیس (52 درصد)، دابلین
(28 درصد) و تیفی‌موریوم (20 درصد) آلوده بودند. حضور ژن‌های حدت spv R و spv B در 5 سالمونلا از 25 سالمونلای جدا شده در این پژوهش شناسایی شد. بیش‌ترین مقاومت دارویی جدایه‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های استرپتومایسین، لینکواسپکتین و تتراسایکلین دیده شد. تفاوت آماری معنی‌داری در فراوانی آلودگی به سالمونلا در جنس‌های نر و ماده و هم‌چنین بین گربه‌های نمونه‌گیری شده در 2 استان گلستان و مازندران دیده نشد.

نتیجه‏گیری: شناسایی سالمونلاهای زئونوتیک دارای ژن‌های حدت spv R و spv B و مقاوم به آنتی‌بیوتیک در گربه‌های روستایی بدون نشانه‌های بالینی، بیانگر خطر مهم و بالقوه این حیوانات برای بهداشت عمومی هست. انجام مطالعه‌های مشابه در جمعیت گربه‌ها در راستای اجرای برنامه‌های جلوگیری، کنترل و ریشه‌کنی سالمونلا در مناطق روستایی شمال ایران ضروری به‌نظر می‌رسد.