جستجو در مقالات منتشر شده


6 نتیجه برای طهرانی
بار بیماری‌ها و آسیب‌ها در ایران در سال 1382
محسن نقوی، فرید ابوالحسنی، فرشاد پورملک، ناهید جعفری، مازیار مرادی لاکه، بابک عشرتی، نیلوفر مهدوی هزاوه، حسین کاظمینی، آرش طهرانی بنی هاشمی، شروان شعاعی،
دوره 4، شماره 1 - ( 2-1387 )
چکیده
مقدمه و اهداف: شاخص سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های عمر تطبیق شده برای ناتوانی Disability-Adjusted Life Years, DALY))، پیامدهای کشنده و غیرکشنده بیماری‌ها و آسیب‌ها را در قالب یک عدد خلاصه کرده و مشکلات سلامت جوامع را به صورت کمی بیان می‌نماید. این مطالعه با هدف برآورد بار بیماری‌ها و آسیب‌ها برحسب شاخص DALY در سطح ملی برای 6 استان به تفکیک طراحی و اجرا شده است.
روش کار: از روش‌های سازمان جهانی بهداشت برای برآورد بار مرگ زودرس، بار ناتوانی، و DALY استفاده شد. چند تطبیق در روشهای مزبور صورت گرفت.
نتایج: میزان  DALY ، 21572 سال در صد هزار بود. 62% از آن عمر از دست رفته به علت مرگ زودرس و 38% آن عمر از دست رفته به علت ناتوانی بود؛ 58% به علت بیماری‌های غیرواگیر، 28% ناشی از علل خارجی (سوانح)، و 14% در اثر بیماری‌های واگیر، بیماری‌های مادران در نتیجه عوارض بارداری و زایمان، بیماری های حول تولد و کمبود‌های تغذیه ای بود. گروهی از بیماری ها و صدمات که بالاترین بار را در جنس مذکر ایجاد می کرد صدمات عمدی و غیر عمدی با 789/2 میلیون سال، و گروه مشابه در جنس مونث، اختلالات روانی با 191/1 میلیون سال DALY بود. علت منفرد مسبب بیشترین بار در جنس مذکر، حوادث ترافیکی و در جنس مونث، بیماری ایسکمیک قلب بود. بار بیماری‌‌ها در سطح استانی تنوع قابل ملاحظه‌ای داشت.
نتیجه‌گیری: سیمای سلامت و بیماری در ایران در کل از نمای قدیمی غلبه بیماری‌های واگیردار، مرتبط با بارداری و زایمان، حول زمان تولد، و کمبودهای تغذیه‌ای به غلبه بیماری های غیر‌واگیر و سوانح و حوادث در سطح ملی گذار کرده است. نتایج بار ملی بیماری‌ها عینی‌ترین شواهد مورد نیاز برای سیاست‌گزاری و مدیریت برنامه‌های سلامت، پژوهش‌های سلامت، و توسعه منابع بخش سلامت هستند.
بررسی شیوع آنتی‌بادی‌های ضد سایتومگال و ویروس در اهداکنندگان خون مشهد
حمید رضا صفابخش، فرحناز طهرانیان، بهناز طهرانیان، حسین حاتمی، غریب کرمی، مجید شهابی،
دوره 9، شماره 1 - ( 2-1392 )
چکیده
مقدمه و اهداف : عفونت با ویروس سایتومگال در جوامع مختلف شیوعی بالا دارد و اگرچه در افراد دارای ایمنی طبیعی، معمولاً بدون علامت است، می‌تواند در بیماران با نقص ایمنی به عوارض خطیر و جدی منجر شود. یکی از راه‌های انتقال این ویروس ازطریق ترانسفوزیون خون و فراورده‌های خونی است. از این‌رو در این مطالعه، شیوع آلودگی با ویروس سایتومگال در اهداکنندگان خون مشهد بررسی شد.
روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، تعداد 1008 نمونه از خون اهداکنندگان مرکز انتقال خون مشهد جمع‌آوری گردید و شیوع آنتی‌بادی‌های اختصاصی IgG و IgM ضد این ویروس در نمونه‌های گرفته‌شده به روش الیزا بررسی شد. نتایج با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: از 1008 نمونه سرم اهداکنندگان مورد مطالعه، 1000نمونه (2/99%) برای IgG مثبت بود. در 16 نمونه (6/1%)IgM سروپوزیتیوگزارش شد. تعداد 8 نمونه (8/0 درصد) از سرم اهداکنندگان مورد مطالعه، بدون هرگونه آنتی‌بادی اختصاصی IgM یا IgG علیه ویروس سیتومگال گزارش گردید.
 نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای آلودگی به CMV، غربالگری این ویروس در خون‌های اهدایی، برای شناسایی اهداکنندگان سرونگاتیو و استفاده از فراورده‌های خونی تهیه ‌شده ازخون این افراد، برای بیماران در معرض خطر و یا استفاده از فیلترهای لکوسیتی، به‌منظورکاهش احتمال انتقال آلودگی به بیماران در معرض خطر توصیه می‌شود.

سرواپیدمیولوژی آنفلوانزای H9N2 در طیور بومی روستایی ایران: مطالعه مقطعی
محمد حسین فلاح مهر آبادی، علیرضا باهنر، فرشاد زین العابدینی طهرانی، مهدی وصفی مرندی، اوستا صدر زاده، سید علی غفوری، محسن مشکوه، فریبرز مسرور،
دوره 10، شماره 4 - ( دوره 10، شماره 4 1393 )
چکیده

آنفلوانزا بیماری ویروسی حاد واگیر و مشترک بین انسان و حیوان بوده، عامل آن ویروسی از خانواده‌ی ارتو میکسوویریده می‌باشد. این بیماری در ماکیان، بوقلمون‌ها و بسیاری دیگر از پرندگان توسط تحت تیپ‌های ویروس آنفلوانزای تیپ A ایجاد می‌شود. در این پژوهش،  وضع طیور بومی روستایی کشور از نظر سرمی در مورد تحت تیپ H9N2 آنفلوانزا بررسی شده است.

روش کار: این مطالعه مقطعی، از مرداد تا مهرماه 1392 در روستاهای کشور و با نمونه‌برداری تصادفی بر اساس کد 11 رقمی GIS از طیور بومی انجام گرفت. در هر روستا حداقل از 28 پرنده از گونه‌های موجود خون‌گیری و ابتدا آزمایش غربالگری الایزا و سپس HI انجام شد. در مجموع از 397 روستا و 11546 قطعه پرنده (10145 قطعه مرغ و خروس، 1413 قطعه اردک، 397 قطعه بوقلمون، 10 قطعه کبوتر و 175 قطعه سایر گونه‌ها) نمونه‌گیری شد.

نتایج: از 397 روستای نمونه‌گیری شده 349 روستا (88 درصد) الایزا مثبت و 341 (86 درصد) روستا در آزمون HI مثبت بودند. از بین متغیرهای مورد بررسی، نوع آب و هوای منطقه به عنوان یک عامل مخاطره‌آمیز بود. در روستاهایی که در نزدیکی آن‌ها رودخانه، تالاب و دریاچه (تا شعاع 3 کیلومتری) وجود داشت، میزان شیوع به طور معنی‌داری کم‌تر از سایر روستاها بود.

نتیجه‌گیری: شیوع سرمی بالای آنفلوانزای H9N2 در طیور بومی روستایی در این طرح نشان دهنده‌ی بومی شدن این بیماری در آن‌ها می‌باشد. با توجه به این‌که سیاست معدوم‌سازی در مورد آنفلوانزای H9N2 در ایران وجود ندارد، استفاده از واکسن‌های مؤثر می‌تواند باعث کاهش آلودگی طیور بومی روستایی شود.


عوامل موثر و شیوع سرمی آنفلوانزای پرندگان (تحت تیپ‌های H7 و H5) در طیور صنعتی و روستایی کشور در سال 1393: مطالعه مقطعی
محمد حسین فلاح‌‌مهرآبادی، علیرضا باهنر، فرشاد زین العابدین طهرانی، مهدی وصفی مرندی، اوستا صدر زاده، مریم شعبانی،
دوره 12، شماره 1 - ( دوره 12، شماره 1 1395 )
چکیده

مقدمه و اهداف: آنفلوانزای پرندگان بیماری حاد، بسیار واگیر، در گونه‌های مختلف پرندگان می‌باشد. نظر به اهمیت شناخت عوامل مؤثر بر رخداد آنفلوانزا، در این پژوهش میزان شیوع تحت تیپ‌های H5 و H7و عوامل مؤثر بر آن در پرندگان صنعتی، روستایی و وحشی مورد بررسی قرار گرفت.

روش کار: این مطالعه مقطعی، از شهریور تا آذرماه سال1393 و با نمونه‌برداری تصادفی بر اساس کد 11 رقمی GIS انجام گرفت. ابتدا آزمایش غربالگری الایزا و سپس بر روی موارد الایزا مثبت، آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون ) (HI انجام شد، در مجموع از تعداد 1378 واحد و 31547 قطعه پرنده نمونه‌برداری شد.

نتایج: در آزمون HI از 1378 واحد نمونه‌برداری شده، یک واحد (باغ پرندگان) در مورد تحت تیپ H7 و 6 واحد (2 واحد باغ پرندگان، 3 واحد روستایی و یک مزرعه پرورش شترمرغ) برای تحت تیپH5  مثبت بود. تمام نمونه‌های سواب اخذ شده منفی بودند. از بین متغیرهای مورد بررسی، در مورد تحت تیپ H5، وجود دریاچه تا شعاع 3 کیلومتری با نسبت شانس 20/12 (فاصله اطمینان 95 درصد: 09/68-19/2) و وجود بازارچه فروش پرندگان زنده تا شعاع 3 کیلومتری با نسبت شانس 73/11 (فاصله اطمینان 95 درصد:42/104-32/1) به عنوان عوامل خطر این تحت تیپ مشخص شدند.

نتیجه‏گیری: با توجه به نقش پرندگان مهاجر آبزی در انتقال این بیماری و احتمال گردش این ویروس در کشور توصیه می‌شود نمونه‌برداری از این پرندگان برای شناسایی زودهنگام عفونت احتمالی و جلوگیری از گسترش آن‌ها به طیور بومی و صنعتی کشور انجام شود.


بررسی شیوع و عوامل خطر آلودگی به سالمونلا در مزارع پرورش مرغ مادر گوشتی کشور در سال 1392- مطالعه مقطعی
سعید بکایی، فرشته انصاری، سید مصطفی پیغمبری، محمود محمودی، محمد حسین فلاح مهر آبادی، فرشاد زین العابدین طهرانی، ابوالفضل رجب، سید علی غفوری، سید محمد مهدی طباطبایی، مریم شعبانی،
دوره 12، شماره 2 - ( دوره 12، شماره 2 1395 )
چکیده

مقدمه و اهداف: آلودگی به سالمونلا در مزارع مرغ مادر گوشتی از نظر گسترش آلودگی در ادامه زنجیره تولید گوشت مرغ اهمیت زیادی دارد. هدف از این مطالعه تعیین شیوع آلودگی به سالمونلا در مزارع مرغ مادر گوشتی کشور و همچنین تعیین رابطه عوامل مدیریتی با آلودگی به سالمونلا در این مزارع بوده است.

روش کار: این مطالعه مقطعی در سال 1392 و در 23 استان کشور انجام شد. در این پژوهش از 139 مزرعه مرغ مادر گوشتی کشور نمونه مدفوع اخذ گردید و آزمون‌های باکتری‌شناسی استاندارد برای جداسازی سالمونلا روی این نمونه‌ها انجام گرفت. گروه سرمی نمونه‌هایی که از نظر کشت مثبت بودند با استفاده از آزمون‌های سرمی مشخص شدند. اطلاعات مرغداری‌های نمونه‌برداری شده از سیستم GIS استخراج شدند و از این اطلاعات به‌منظور تحلیل عوامل خطر استفاده گردید.

نتایج: از 139 مزرعه نمونه‌برداری شده 11 مزرعه (9/7 درصد) به باکتری سالمونلا آلوده بودند و بیشترین تعداد موارد آلوده مربوط به استان‌های تهران و فارس بود. نتایج تحلیل آماری نشان داد بالا رفتن سن گلّه (019/0= P) و بالا بودن تعداد سالن‌های مرغداری (037/0= P) عوامل خطر مهمی برای آلودگی به سالمونلا در مزارع مرغ مادر گوشتی کشور هستند.

نتیجه‌گیری: شیوع آلودگی به سالمونلا در مزارع مرغ مادر کشور نسبتاً بالا است و لازم است برنامه مناسبی برای کنترل آلودگی به سالمونلا در مزارع مرغ مادر کشور تنظیم شود. نمونه‌گیری‌های منظّم برای شناسایی زودهنگام گلّه‌های آلوده اهمیت زیادی در این رابطه دارد و توصیه می‌شود نمونه‌گیری در مزارع مرغ مادر با سنین بالاتر در اولویت قرار گیرد.


وضعیت امنیت زیستی در مزارع پرورش مرغ تخم‌گذار تجاری استان‌های پرتراکم پرورشی ایران در سال 1398: مطالعه مقطعی
محمدحسن ربیعی، حسام الدین اکبرین، سعید بکایی، محمدحسین فلاح مهرآبادی، اوستا صدرزاده، فرشاد طهرانی،
دوره 17، شماره 1 - ( دوره 17، شماره 1، بهار 1400 1400 )
چکیده
مقدمه و اهداف: پرورش مرغ تخم‌گذار تجاری یکی از زیربخش‌های مهم صنعت پرورش طیور است. در این مطالعه وضعیت امنیت زیستی مزارع پرورش‌دهنده مرغ تخم‌گذار تجاری در 9 استان پرتراکم پرورشی ایران مورد ارزیابی قرار گرفت.
روش کار: در این مطالعه مقطعی، 202 مزرعه پرورش مرغ تخم‌گذار تجاری با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای از 9 استان در سال 1398 انتخاب شدند. داده‌های مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه و با مراجعه حضوری به واحدها جمع‌آوری شدند. یافته‌ها با میانگین، انحراف معیار، مجموع و شاخص درصد پذیرش توصیف شدند.
یافته‌ها: درصد پذیرش مجموع کل اقدامات امنیت زیستی در مزارع پرورش مرغ تخم‌گذار تجاری ایران برابر با 18/68 درصد و به تفکیک امنیت زیستی محیطی، ساختاری و عملیاتی به‌ترتیب برابر با 11/72، 75 و 82/60 درصد بود. در بین اقدامات مربوط به امنیت زیستی محیطی پایین‌ترین درصد پذیرش در مورد فاصله تا نزدیک‌ترین باغ میوه و کشتزارهای آبی با 20/29 درصد، در بین اقدامات مربوط به امنیت زیستی ساختاری پایین‌ترین درصد پذیرش در مورد وجود جایگاه ضدعفونی دست پیش از ورودی سالن‌ها با 96/28 درصد و در بین اقدامات امنیت زیستی عملیاتی پایین‌ترین درصد پذیرش به‌ترتیب در مورد تصفیه کردن آب مصرفی و آزمایش کردن آب مصرفی با 18/31 و 91/33 درصد بود.
نتیجه‌گیری: این مطالعه وضعیت امنیت زیستی مزارع پرورش مرغ تخم‌گذار تجاری 9 استان پرتراکم پرورشی ایران را نشان داد و و برخی نقاط ضعف در اجرای این قوانین در سطوح محیطی، ساختاری و عملیاتی را آشکار کرد. 

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله اپیدمیولوژی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb