شهین سعیدی نجات، جبرائیل موفق، یوسف ستایش، حبیب اله اسماعیلی،
دوره ۷، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۹۰ )
چکیده
مقدمه و اهداف: بنزودیازپینها پر فروش ترین داروها در جهان میباشند. ایجاد وابستگی و تحمل دارویی در مصرف طولانی مدت، مصرف آنها را محدود نموده است. در این مطالعه ما بدنبال کشف الگوی مصرف بنزودیازپینها در بیماران سرپایی در مشهد، ایران هستیم.
روش کار: این مطالعه بررسی مقطعی الگوی مصرف بنزودیازپینها در شهر مشهد بوده است. تعداد ۴۰۰ فرد مراجعه کننده جهت این داروها از بین مراجعین به ۲۰ داروخانه بصورت تصادفی انتخاب و پرسشنامه برای آنها تکمیل شد.
نتایج: در بین ۴۰۰ نفر (۵/۵۵%) زن بامیانگین سنی ۱۳/۱+۴۰ و (۸۳%) تحصیلات غیر دانشگاهی بودند. ۵/۲۴ % مواد دخانی با میانگین ۰,۵۹+۴.۴۵ تعداد نخ سیگاردر روز مصرف می کردند. میانگین مصرف دارو بر حسب دیازپام ۰۵/۰ + ۳۷/۰. میلیگرم در روز بود. از نظر نحوه تهیه دارو (۴۵%) با نسخه تهیه میکردند. بین جنسیت مصرف کنندگان بنزودیازپین با نوع بیماری، علت مصرف، میزان و رشته تحصیلی، نحوه تجویز، نوع و نحوه مصرف و عوارض دارویی ارتباط معنی داری مشاهده شد.
نتیجهگیری: با توجه به علل مصرف دارو بهتر است، این داروها فقط در نسخ و برای موارد محدود مانند بیخوابی، اضطراب، سم زدایی تجویز شود و حتماً مدت و میزان مصرف کاملا قید گردد. اطلاع رسانی همگانی به مردم و اختصاصی به پزشکان و داروسازان نیز در کاهش موارد تحمل و وابستگی دارویی مؤثر است. در تجویز و توزیع دارو عواملی مانند اعتیاد و مصرف دخانیات، تحصیلات، شغل را باید مد نظر داشت.