حجت اله براتی، علی گل محمدی، عیسی مومنی، قباد مرادی،
دوره 6، شماره 3 - ( 9-1389 )
چکیده
مقدمه و اهداف: وبا همواره به عنوان تهدیدی برای سلامت عمومی کشورهای فقیر و در حال توسعه سراسر دنیا محسوب میشود. هرساله اپیدمیهائی از وبا دردنیا رخ میدهد و در ایران نیز طغیانهائی ازاین بیماری در طی سالهای گذشته درنقاط مختلف کشور گزارش شده است. هدف این پژوهش بررسی اپیدمی و ارتباط بروز بیماری با عوامل خطرساز آن به منظور شناسائی عوامل خطرآن و البته با هدف کاربردی کنترل اپیدمی درهمان زمان بوده است.
روش کار: این مطالعه، یک مطالعه مورد- شاهدی (case control) به منظوربررسی اپیدمی (outbreak investigation) میباشد. 54 مورد بیمار مبتلا به وبای تشخیص داده شده بر اساس نتایج آزمایشگاهی با 106 شاهد از همسایههای بیماران که از نظر گروه سنی وجنسی همسان شده بودند مورد مطالعه قرارگرفتند.
نتایج: در طی بروز اپیدمی وبای کرج درسال 1387در مجموع 54 مورد کشت مدفوع از نظر ویبریو کلرا، سروتایپ اینابا، مثبت اعلام گردید. بر اساس نتایج این مطالعه نسبت شانس برای عوامل خطر مصرف سبزیجات و میوهجات 35/3 و مصرف یخ کارخانهای 43/4 بدست آمد
نتیجهگیری: مصرف میوه و سبزیجات و مصرف یخ کارخانهای دو عامل خطر بروز وبا درطی این طغیان بودند. در همان زمان از سبزیجات مصرفی درزمان اپیدمی در سطح شهرستان نیز نمونه برداری بعمل آمد که بعضی ازنمونه سبزیجات از نظر ناگ (NAG) مثبت بودند. در اپیدمیهای وبا در ایران باید کنترل سبزیجات وروش آبیاری آنها و آب مصرفی کارخانههای یخسازی مورد توجه جدی قرار گیرد. با توجه به نقش این عوامل درچند اپیدمی وبا وبیماریهای رودهای دیگردرکشور درسالهای گذشته، به منظورپیشگیری ازطغیانهای در آینده، باید برنامههائی برای بهداشتی کردن این موارددرکشوربه عمل آید.
فاطمه تقدیری، علی اکبر حقدوست، محسن مومنی، مقدمه میرزایی،
دوره 16، شماره 4 - ( دوره 16، شماره 4 1399 )
چکیده
مقدمه و اهداف: امروزه شادکامی و رضایت از زندگی نقش مهمی در سلامت زنان هر جامعه دارد. هدف مطالعه مقایسه سطح شادکامی و رضایت از زندگی در زنان شاغل و خانهدار و بررسی عوامل مؤثر بر آن است.
روش کار: مطالعه حاضر از نوع مقطعی و جامعه آماری شامل 720 نفر از زنان شاغل و خانهدار شهر کرمان در سال 1396 است. برای جمعآوری دادهها از فهرست شادکامی آکسفورد، پرسشنامه رضایت از زندگی داینر و فرم مشخصات دموگرافیک استفاده شد. جهت تعیین ارتباط عوامل مختلف با شادکامی و رضایت از زندگی از آنالیز رگرسیون استفاده گردید.
یافتهها: میانگین و انحراف معیار نمره شادکامی کل جمعیت، 2/13±6/42 (6/13±3/43 شاغل و 7/12±42 خانهدار و 21/0P=) از حداکثر امتیاز 87 و رضایت از زندگی 1/6±5/23 (3/6±8/23 شاغل و 8/5±2/23 خانهدار 24/0 P=) از حداکثر امتیاز 35 محاسبه شد. همچنین بیشتر افراد (55%) شادکامی خود را در حد "نه زیاد نه کم" گزارش نمودند. نتایج آنالیز رگرسیون نشان داد که زنان متأهل، زنان با تحصیلات دانشگاهی و افرادی که بیشترین اوقات فراغت خود را به تفریح و مسافرت اختصاص میدهند و همچنین در گروه زنان شاغل، افراد باسابقه کاری کمتر و استخدام بهصورت رسمی، بهطور معناداری از شادکامی و رضایت از زندگی بالاتری برخوردار هستند.
نتیجهگیری: این مطالعه نشان داد که زنان از سطح شادکامی و رضایت از زندگی متوسطی برخوردار میباشند و تفاوت معناداری در میزان شادکامی و رضایت از زندگی در دو گروه زنان شاغل و خانهدار وجود ندارد.