مجله تخصصی

---

مقدمه و اهداف: وبا ازجمله بیماری‌های با قابلیت همه‌گیری است که در نظام مراقبت ایران جزء بیماری‌های مشمول گزارش فوری تلفنی بوده و سلامت عموم مردم را تهدید می‌کند. این مطالعه به‌منظور بررسی عوامل خطر احتمالی مؤثر بر طغیان وبا در شهر قم طی سال 1396 انجام شد.
روش کار: در یک مطالعه مورد-شاهدی، 37 مورد بیمار مبتلا به وبا بر اساس تشخیص آزمایشگاهی و 37 فرد سالم به‌عنوان شاهد جهت طغیان بیماری انتخاب شدند. برای توصیف داده‌ها از نمودارها، جدول فراوانی، شاخص‌های پراکندگی و برای تحلیل داده‌ها از آزمون‌های رگرسیون لجستیک، 2χ و تی آزمون در نرم‌افزار spss25 استفاده گردید.
یافته‌ها: سوش میکروبی عامل بیماریزای طغیان وبا از نوع اینابا بود. اغلب بیماران (54%) در گروه سنی 40-21 سال قرار داشتند. اکثر مبتلایان به وبا مرد (87%)، ایرانی (81%) و محصل یا دانشجو (30%) بودند. ازنظر زمانی، اوج اپیدمی در هفته سوم آبان مصادف با مراسم اربعین روی‌داده است. در حدود نیمی از بیماران در پایگاه مراقبت مرزی شناسایی‌شده‌اند. 95% بیماران، سابقه مسافرت به
عراق=75, p-value<0.001)  OR)، 94% سابقه مصرف غذا در مراسم اربعین=66, p-value<0.001)  OR)، و 50% بیماران سابقه مصرف آب نامطمئن داشته اند=11, p-value=0.001)  OR).
نتیجه‌گیری: مراقبت مرزی بیماری وبا در مرزهای مشترک با عراق بخصوص در مراسم اربعین نقش حیاتی در شناسایی و درمان بیماران مشکوک به وبا داشته است. مراقبت از بیماری‌های واگیردار در هنگام ورود و خروج زائرین از مراسم اربعین باید به‌طورجدی تقویت گردد.