مقدمه و اهداف: در زمینه ارتباط بین مصرف محصولات لبنی و خطر بروز بیماری های قلبی-عروقی هنوز شک و تردید وجود دارد. هدف ما در این مطالعه، تعیین اثرات احتمالی انواع مختلف محصولات لبنی بر بروز بیماری های قلبی-عروقی در یک جمعیت بزرگسال ایرانی می باشد.
روش کار: از میان جمعیت بزرگسال شرکت کننده در مرحله سوم مطالعه قند و لیپید تهران، پس از حذف افرادی که اطلاعات تغذیه ای، بیوشیمیایی و تن سنجی کامل نداشتند، یا در ابتدای مطالعه به بیماری قلبی-عروقی مبتلا بودند، 2635 نفر انتخاب شده و تا مرحله ششم مطالعه مورد پیگیری قرار گرفتند. دریافت های غذایی در ابتدای مطالعه با استفاده از یک پرسشنامه بسامد خوراک 168 موردی اعتبارسنجی شده ارزیابی گردید. تفاوت معناداری میان ویژگی های پایه ای شرکت کنندگانی که پرسشنامه بسامد خوراک را کامل نکرده بودند و ویژگی های کل جمعیت در مرحله سوم مطالعه قند و لیپید تهران، وجود نداشت. خطر بروز بیماری های قلبی-عروقی در پایان مطالعه، تعدیل شده برای مخدوشگرهای احتمالی، در سهک های هریک از محصولات لبنی با استفاده از آزمون رگرسیون کاکس تخمین زده شد.
یافته‌ها: طی حدود 10/6 سال پیگیری، 6/5 درصد از شرکت کنندگان به بیماری های قلبی-عروقی مبتلا شدند. پس از تعدیل اثر متغیرهای مخدوشگر، بروز بیماری های قلبی-عروقی با دریافت لبنیات تام، لبنیات کم چرب، لبنیات پرچرب، لبنیات تخمیرشده یا تخمیر نشده، شیر کم چرب یا پرچرب، ماست کم چرب یا پرچرب، پنیر، پنیر خامه ای و بستنی ارتباط معناداری را نشان نداد.
نتیجه‌گیری: با توجه به وجود شواهد گسترده در مطالعات قبلی که بیانگر عدم وجود ارتباط معنادار میان مصرف محصولات لبنی، فارغ از میزان چربی آنها، و خطر بیماری های قلبی-عروقی هستند، تجدید نظر در توصیه های تغذیه ای در زمینه کاهش مصرف لبنیات پرچرب برای پیشگیری از بیماری های قلبی-عروقی ضروری به نظر می رسد.
