2 نتیجه برای حمایت اجتماعی
عزیز کسانی، محمودرضا گوهری، میرطاهر موسوی، محسن اسدی لاری، مرضیه روحانی رصاف، محسن شجاع،
دوره 8، شماره 2 - ( 6-1391 )
چکیده
مقدمه و اهداف: سرمایه اجتماعی شامل
شبکه ارتباطات بین افراد، هنجارهای
اجتماعی مثل همکاری متقابل و اعتماد در شبکههای اجتماعی میباشد. هدف از پژوهش حاضر تدوین مدل تاثیر عوامل مختلف مثل
سن، جنس، وضعیت اشتغال، سلامت روان و سلامت جسمی بر روی مولفههای سرمایه اجتماعی
و ترسیم شبکه ارتباطات این
مولفهها است.
روش کار: دادههای این مطالعه از قسمت "سرمایه اجتماعی"
پیمایش سنجش عدالت در شهر تهران (Urban-HEART) که جامعه هدف آن کلیه شهروندان
تهرانی 15 ساله و بالاتر و مشتمل بر یک فرد انتخابی از 22500 خانوار از 22 منطقه شهر
تهران بود، استخراج گردید. نمونهگیری این طرح به صورت چند مرحلهای خوشهای تصادفی
بود.. برای انجام تحلیل مسیری سرمایه اجتماعی مدلهای علیتی
فرضی هر یک از مولفههای سرمایه اجتماعی طراحی و با استفاده از آنالیز رگرسیون چندگانه،
مدلهای نهایی مولفههای سرمایه اجتماعی ترسیم گردید.
نتایج: مهمترین متغیرهای تاثیر گذار بر الف) اعتماد فردی:
وضعیت اشتغال، تأهل و سلامت جسمی؛ ب) همبستگی و حمایت اجتماعی: تحصیلات، سن، وضعیت
زناشویی ج) اعتماد اجتماعی: اندازه خانوار، سلامت جسمی و سن میباشد. تاثیر مستقیم
متغیرهای ذکر شده بر مولفههای سرمایه اجتماعی بیش از تاثیر غیر مستقیم آنها (از
طریق سلامت روان و سلامت جسمی) میباشد.
نتیجهگیری: مؤلفههای سرمایه اجتماعی مستقیما تحت
تأثیر وضعیت اشتغال، وضعیت زناشویی، بعد خانوار، تحصیلات، سلامت جسمی و مدت اقامت در
محل، میباشند. برنامهریزی در جهت افزایش سطح تحصیلات و اشتغال، تأهل و سلامت جسمی
و ایجاد تسهیلات محلی، میتواند باعث افزایش سرمایه اجتماعی شود.
آتوسا صادقی زریسفی، زهرا زین الدینی میمند، علی اکبر حقدوست،
دوره 14، شماره 1 - ( 3-1397 )
چکیده
مقدمه و اهداف: با توجه به فشار روانی سنگینی که افراد مبتلا به عفونت اچ آی وی در جامعه متحمل میشوند که البته دراینبین زنان آسیب-پذیرتر هستند، لازم است ابعاد فشارهای روانی و جنبههای حمایت روانی-اجتماعی از ایشان بهخوبی رصد شود. در این راستا، هدف پژوهش بررسی وضعیت سلامت روان، امید به زندگی و حمایت اجتماعی در زنان مبتلا به اچ آی وی مراجعهکننده به مرکز ارائه خدمت در شهر کرمان و ارائه الگوی مناسب حمایت اجتماعی به این قشر آسیبپذیر بوده است.
روش کار: این مطالعه از نوع تلفیقی و دارای اجزای کیفی و کمی بود. مطالعه کیفی به شیوه اکتشافی برای شناخت بهتر محیط پژوهش و قسمت کمی به شیوه مقطعی-تحلیلی بر روی زنان مبتلای مراجعهکننده به یکی از مراکز حمایتی شهر کرمان انجام شد. ابزار جمعآوری اطلاعات علاوه بر مصاحبه زمینهای، پرسشنامه سلامت عمومی گلدنبرگ (1979) پرسشنامه حمایت اجتماعی ساراسون (1998) و پرسشنامه امید به زندگی میلر (1988) بوده است.
یافتهها: نتایج نشان داد بعد از مراجعه، وضعیت ایشان به شکل قابلملاحظهای ارتقا یافته به شکلی که امید به زندگی 92 درصد، سلامت عمومی 80 درصد و حمایت اجتماعی 93 درصد بهبود پیداکرده بود. همچنین نتایج نشان داد بین نمره سلامت عمومی و امید به زندگی ارتباط قوی مثبت وجود داشت (r=0.61, P<0. 001)
نتیجهگیری: نتایج نشان داد احتمالاً مراکز ارائهدهنده خدمت ازایندست میتوانند نقش مؤثری در بهبود کیفیت زندگی و افزایش امید به زندگی و ارتقا سلامت خانمهای مبتلا به این عفونت در جامعه داشته باشند و به نیازهای اجتماعی ایشان تا حد زیادی پاسخ دهند.