مقدمه و اهداف: فراگیر شدن استفاده از اینترنت موجب پیدایش مسائل جدیدی در حوزه مطالعات روان‌شناختی شده است. یکی از این سازه‌های نوظهور، اضطراب اینترنت است. هدف از پژوهش حاضر روایی سازه مقیاس اضطراب اینترنت در دانشجویان بود.
روش کار: در یک طرح توصیفی و اعتباریابی آزمون، طی دو مطالعه به ترتیب 206 و 289 نفر از دانشجویان واحدهای دانشگاه فرهنگیان شهر مشهد به شیوه نمونه‌گیری چندمرحله‌ای انتخاب شدند و مقیاس‌های اضطراب اینترنت و خودکارآمدی اینترنت را تکمیل کردند. همسانی درونی، روایی عاملی اکتشافی، تأییدی، ملاکی و سازه با نرم‌افزارهای SPSS.25 و AMOS.24 مورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مقیاس، ساختاری دوعاملی با واریانس تبیین شده 82/55 درصد دارد. روایی عاملی تأییدی نیز به تأیید رسید. مقیاس از پایایی سازه مناسبی برخوردار بود. روایی واگرای مقیاس در ارتباط با خودکارآمدی اینترنت به تأیید رسید(01/0>P). رابطه معناداری میان سن و اضطراب اینترنت به دست نیامد (05/0
P، 6/53 = F) و نمره کل اضطراب اینترنت (01/0>P، 7/22= F) معنادار بود و دختران میانگین بالاتری داشتند. برحسب گروه تحصیلی معنادار بود (01/0>P) و دانشجویان علوم پایه و زبان‌های خارجی به ترتیب کمترین و بیشترین میانگین را دارا بودند (37/21 و 05/27).
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد، مقیاس اضطراب اینترنت در دانشجویان از پایایی و روایی مناسبی برخوردار است.
