13 نتیجه برای دام
لادن کوچمشگی، طاهره حسین زاده نیک، محمدجواد خرازی فرد،
دوره 3، شماره 3 - ( 11-1386 )
چکیده
مقدمه واهداف: ناهنجاریهای دندانی-صورتی بیماری نیستند اما در مجموع میتوانند در کیفیت زندگی فرد تأثیر داشته باشند. این مطالعه به منظور تعیین میزان فراوانی آنومالیهای دندانی، فضا یا اکلوژن و در مجموع تعیین نیاز جامعه به درجات مختلف درمانهای ارتودنسی انجام شد.
روش کار: در این پژوهش مقطعی و توصیفی 600 دانشآموز (286 دختر و 314 پسر) با میانگین سنی 97/11 ساله از مدارس راهنمایی شهرستان کرج در سال تحصیلی 85-84 به طور تصادفی انتخاب شدند و از نظر ناهنجاریهای دندانی-صورتی مورد معاینه قرار گرفتند. اطلاعات در خصوص دندانهای کشیده شده، شلوغی دندانی (Crowding)، وجود فضا (Spacing)، دیاستم، بیشترین بینظمی
دندانهای قدامی فک بالا و پائین، اورجت و اورجت منفی، مقدار باز بودن بین دندانهای قدامی بالا و پائین و رابطه قدامی-خلفی مولرها از طریق پرسشنامه جمعآوری شد.
نتایج: نود و نه درصد از افراد دندانهای قدامی بالا و 3/98 % دندانهای قدامی پایین خود را از دست نداده بودند. 2/41% بدون وجود شلوغی بودند، 7/57% بدون وجود فضا بین دندانها بودند. میانگین وجود دیاستم بین افراد 36/0 میلیمتر بود. میانگین بیشترین بینظمی در دندانهای قدامی فک بالا 08/1 میلیمتر و در فک پائین 78/0 میلیمتر بود. میانگین اورجت 98/1 و میانگین اورجت منفی 03/0 میلیمتر بود. میانگین باز بودن بین لبه دندانهای بالا و پایین 28/0 میلیمتر بود و در 5/58% افراد رابطه مولرها نرمال بود. در مجموع میانگین شاخص زیبایی دندان 12/24 و با کمترین مقدار 13 و بیشترین مقدار 63 بوده است .
نتیجه گیری: بر اساس نتایج فوق ناهنجاریهای دندانی-صورتی در بیش از یک سوم (6/33%) از جمعیت مورد مطالعه نیاز به درجات مختلف درمانهای ارتودنسی دارند.
سید علی آذین، علی شهیدزاده ماهانی، مهدی عبادی، سپیده امیدواری، علی منتظری،
دوره 4، شماره 2 - ( 6-1387 )
چکیده
مقدمه و اهداف: از میان انواع اقدام به خودکشی، Self poisoning یا مسمومیت توسط خود فرد در کنار مسمومیتهای تصادفی، یکی از قدیمیترین و رایجترین شیوههای آسیب بهخود (Self harm) و ارجاع به بخشهای مسمومین است. میزان و روند مسمومیت بهویژه مسمومیت عمدی به قصد خودکشی در طول زمان و در کشورهای مختلف با مواد و داروهای در دسترس کاملاً مرتبط بوده است. جهت ارزیابی اپیدمیولوژی اقدام به خودکشی از طریق مسمومیت عمدی و ارزیابی سهم آن در مراجعین به بخشهای مسمومین بیمارستانهای مرجع در کشور در سال 1383 مطالعهای طراحی و اجرا شد.
روشکار: بررسی حاضر یک مطالعه مقطعی (Cross sectional) است که بر روی بیماران پذیرفته شده (سرپایی یا بستری) در اورژانس بیمارستانهای واجد بخش ویژه مسمومین (723 نفر) در 6 شهر و با مصاحبه، مطابق پرسشنامه مدون از سوی گروه تحقیق انجام پذیرفته است.
نتایج: نتایج مطالعه نشان داد که از مجموع 723 نمونه گرفتهشده در بیمارستانهای مرجع شهرهای تهران، شیراز، تبریز، کرمانشاه، مشهد و اصفهان، 76% (550 نفر) عامدانه و به قصد خودکشی اقدام به مسموم نمودن خود کرده بودند. در یک نگاه کلی 445 نفر از این تعداد (9/80%) از دارو، 59 نفر (7/10%) از انواع سموم شیمیایی، 28 نفر (1/5%) از مواد روانگردان و بلاخره 18 نفر (2/3%) از سایر مواد شیمیایی برای اقدام به خودکشی استفاده نموده بودند. بیش از 31% از افراد اقدامکننده به خودکشی از بنزودیازپینها استفاده کرده بودند. در حالی که در موارد مسمومیت تصادفی، سوء مصرف مواد روان گردان (به شکلOverdose) شایعترین عامل مسمومیت بوده است (2/44% موارد).
نتیجهگیری: با توجه به شیوع استفاده از داورها و مواد روانگردان در اقدام به خودکشی و همچنین نسبت قابل توجه موارد اقدام به خودکشی در مراجعین به بخشهای مسمومین بیمارستانها، توجه به تدابیر پیشگیری در هر سه سطح مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
محمد رفیعی، اکرم سیفی،
دوره 4، شماره 3 - ( 12-1387 )
چکیده
مقدمه و اهداف: خودکشی یکی از علل اساسی در اغلب کشورها است. اگرچه عوامل مختلفی در بروز خودکشی نقش دارند، اما اطلاعات موجود در این زمینه محدود است. هدف از انجام این مطالعه بررسی اپیدمیولوژیک اقدام به خودکشی و عوامل مرتبط با آن در افراد اقدام کننده مراجعه کننده به بیمارستانهای تابعه دانشگاه علوم پزشکی استان مرکزی بوده است.
روشکار: این مطالعه یک بررسی مشاهدهای و مقطعی است که برروی تمام موارد اقدام کننده به خودکشی از ابتدای سال 1384 تا انتهای سال 1386 انجام شده است. مشخصات فردی، زمان خودکشی، دفعات خودکشی، نتیجه خودکشی، نحوه اقدام به خودکشی، علل و انگیزه اقدام به خودکشی، سابقه قبلی خودکشی، وجود بیماریهای مزمن جسمی و روانی بر اساس یک پرسشنامه و مصاحبه از بیمار یا همراهان وی ثبت شد.
نتایج: تعداد 4226 نفر در جامعه مورد بررسی در 3 سال فوق اقدام به خودکشی نمودهاند. میانگین سن افراد اقدام کننده به خودکشی،72/9 95/24 سال و برای افرادی که خودکشی موفق داشتهاند 72/13 79/29 سال بوده است. 60% از اقدام کنندگان به خودکشی مؤنث وانگیزه خودکشی در 89% از موارد، اختلاف خانوادگی ذکر شده است. نحوه اقدام 5/82% از آنها با مسمومیت داروئی بوده است. خودکشی موفق در این مدت 2/3% خودکشی کنندگان بوده است.
نتیجهگیری: با توجه به سن پائین تر اقدام کننده ها به خودکشی و نرخ آن، این امر مهم باید مورد توجه سیاستگزاران امور بهداشتی در ناحیه استان مرکزی قرار گیرد
علیرضا باهنر، علی اکبر شعبانی، مریم آقاجانی،
دوره 6، شماره 1 - ( 3-1389 )
چکیده
مقدمه و اهداف: روند فزاینده شیوع سزارین در دهههای اخیر، توجه به تمام ابعاد پزشکی، روان شناختی و اجتماعی آن را گوشزد مینماید. بررسی حاضر به منظور تعیین روند ده ساله فراوانی نسبی سزارین طی سال های 1377 لغایت 1386 در شهرستان دامغان و ارزیابی نقش برخی از عوامل در انتخاب این روش به مورد اجرا در آمده است.
روش کار: با مراجعه به بایگانی تنها زایشگاه دامغان دادههای مربوط به زایمانهای انجام شده به تفکیک نوع زایمان و ماه سال در فرم مخصوص مطالعه ثبت گردید. برای تعیین نقش عوامل از یک مطالعه مورد شاهدی روی 120 مادر با زایمان سزارین(مورد) و 90 مادر با زایمان طبیعی (شاهد) استفاده شد. انالیز داده ها با نرم افزار SPSS انجام شد.
نتایج: در مجموع 7/51 درصد زایمان ها به روش سزارین بوده است.روند فزاینده سزارین در طی سال های 78 تا 82 قابل توجه است. میانگین سنی، سطح تحصیلات، اشتغال، تعداد زایمان، شغل همسر، تعداد فرزندان و محل سکونت مادران در دو گروه اختلاف معنیداری را نشان نداد. از بین عوامل اجتماعی مورد نظر، تحصیلات دیپلم و بالاتر مادر، توصیه همسر و خانواده همسر و مادر و خانواده زن ازتباط معنیداری با سزارین داشته است (05/p0<).
نتیجهگیری: با توجه به این که تنها زایشگاه دامغان دولتی است، درصد بالای سزارین در آن لازم است مورد توجه قرار گیرد. نقش خانواده در توصیه به انجام زایمان طبیعی نکته قابل ملاحظهای است که با آموزشهای بیشتر میتوان به گسترش زایمان طبیعی نائل آمد.
حسام الدین اکبرین، علیرضا باهنر، امیدعلی نکویی جهرمی، حمید شریفی،
دوره 7، شماره 1 - ( 3-1390 )
چکیده
مقدمه و اهداف: استفاده از مطالعات تجربی در دامپزشکی در دهههای اخیر توسعه قابل توجهی یافته است. نظر به لزوم رعایت ضوابط اجرای این مطالعات، توجه جدی به طراحی مناسب و گزارش دقیق آنها نیز اهمیت ویژای دارد.
روش کار: کیفیت مقالات مستخرج از مطالعات تجربی و کارآزماییهای بالینی منتشر شده در مجلهی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران در مدت 10 سال (1387-1378) در قالب این پژوهش ارزیابی گردید. مقالات بر اساس چک لیست به دقت مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: از 738 مقاله، 289 مقاله مبتنی بر مطالعات تجربی بوده است. در 42/93 % از مقالات به حجم نمونه اشاره شده بود. در 36% مقالات به نوع طراحی، در 8/66% مقالات به نوع مطالعه در عنوان، در 4/1% مطالعات به کور سازی، در 6/33% مقالات به تصادفی سازی، در 9/96 % مقالات به معیارهای ورود، در 1/2% مقالات به رعایت اصول اخلاقی و در 5/76% مقالات به نوع تجزیه و تحلیل آماری اشاره شده بود. 9/60% مطالعات دارای گروه شاهد بودند. به طور متوسط در هر مقاله 58/5(06/5±) متغیر مورد مطالعه قرار گرفته بود. بیشترین حیوانات مورد مطالعه نشخوار کنندگان (7/27%) و میانگین تعداد نویسندگان 37/3 نفر(34/1±) بودند.
نتیجهگیری: در مجموع، اگرچه طراحی و شیوه گزارش مطالعات تجربی مندرج در مجله روند رو به بهبودی را نشان میداد. پیشنهاد میگردد از یک دستورالعمل استاندارد به منظور بهبود کیفیت این مطالعات و تدوین مقالات استفاده شود.
صبا اصغر زاده، کورش هلاکویی نائینی، علی اردلان، الهام احمدنژاد، سیما زایری،
دوره 8، شماره 1 - ( 4-1391 )
چکیده
مقدمه و اهداف: زمین لرزه هر ساله منجر به مرگ و جراحات هزاران نفر میشود. کشور جمهوری اسلامی
ایران نیز در معرض انواع مخاطرات طبیعی و انسان ساخت قرار دارد.
بنا بر گزارش جهانی کاهش خطر بلایا که در سال 2009 انتشار یافته، سطح خطر ایران
تنها در برابر مخاطرات طبیعی بر اساس مرگ حدود 106 هزار نفر در طی چهار دهه، 8 از
10 برآورد شده است (1).
مطالعات اندکی در این زمینه
صورت گرفته است. این مطالعه با هدف توصیف میزان جراحات وارده به افراد، علل
جراحات، ویژگیهای سازهای ساختمانها و میزان آسیب وارده به آنها، عکس العمل
افراد بلافاصله بعد از زلزله انجام شد.
روش کار: این مطالعه، یک مطالعه موردی (case study) است که یک هفته بعد از رخداد زلزله در پنج روستای جنوبی شهرستان
دامغان انجام شد. برای جمعآوری اطلاعات، از پرسشنامه بررسی آسیبهای جسمی ناشی از
زلزله، استفاده شد. از مصاحبه با مسئولین و مشاهده و مرور منابع موجود، برای جمعآوری
اطلاعات منطقه و میزان خسارات وارده استفاده شد.
نتایج:
یافتهها نشان داد که در این 5 روستا در اثر وقوع زلزله 4 مورد مرگ (28/0 درصد) و
56 مورد جراحات (4درصد) رخ داد. نوع جراحات در 50% موارد جراحت سطحی و 35 % کوفتگی
و 10% شکستگی بوده است. جراحات در 4/87 درصد افراد به علت آسیب توسط اجزای سازهای
و در 1/7 درصد افراد به علت آسیب توسط اجزای غیر سازهای و در 3/5 درصد افراد به علت
گیر افتادگی بین اشیاء پرت شده بود.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد که علت عمده آسیب توسط اجزای سازهای (4/87 درصد) بود. شاید بتوان با
افزایش مقاومت سازهای ساختمانها، بویژه در مناطق روستایی که لزوم انجام این امر بسیار
احساس میشود، تعداد تلفات ناشی از زمین لرزه را به حداقل رسانید، هرگاه این امر با
آموزش به افرادجامعه همراه شود، به نتایج بهتری در این زمینه میتوان دست یافت.
Normal
غلامرضا خیرآبادی، سید جلال هاشمی، سحر اکبری پور، محمد صالحی، محمد رضا مراثی،
دوره 8، شماره 3 - ( 9-1391 )
چکیده
مقدمه و اهداف: هر ساله در جهان، حدود 20میلیون نفر اقدام به خودکشی میکنند و یک میلیون انسان در اثر خودکشی میمیرند. اختلالات روانپزشکی و سابقه قبلی اقدام به خودکشی از عوامل خطر اصلی خودکشی به شمار میآیند. این مطالعه با هدف بررسی وضعیت اختلالات روانپزشکی و عوامل خطر تکرار اقدام به خودکشی، در اقدام کنندگان به خودکشی ارجاع شده به اورژانس مسمومین انجام شده است.
روش کار: دادهها در یک مطالعه مقطعی روی نمونه مورد مطالعه در سال 1387، با تمرکز بر متغیرهای جمعیت شناختی و وضعیت روانپزشکی افراد، با یک مصاحبه بالینی مبتنی بر DSM-IV و با استفاده از مدل رگرسیون دو جملهای منفی متورم در صفر، تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: دراین مطالعه، 703 نفر با میانگین سنی 7/9±95/25 سال مشارکت داشتند که 424 نفر از ایشان، زن و 125 نفر از آنها دارای سابقه خانوادگی اقدام به خودکشی بودند. 501 نفر برای نخستین بار، 106 نفر برای دومین بار، 58 نفر برای سومین بار و بقیه افراد برای چهارمین بار یا بیشتر اقدام به خود کشی داشتند. اختلالات طیف دوقطبی، افسردگی یک قطبی و اختلال انطباق، به ترتیب در رأس اختلالات روانپزشکی تشخیص داده شده قرار داشتند. سن، سابقه خانوادگی، نوع اختلالات روانپزشکی وروش اقدام به خودکشی رابطهای معنادار با میانگین دفعات اقدام به خودکشی داشتند.
نتیجهگیری: ابتلا به اختلالات طیف دو قطبی، به ویژه تکرار مداوم فازهای افسردگی، مهمترین عامل خطر اقدام به خودکشی مکرر است و وجود همزمان یک اختلال روانپزشکی دیگر نیز، خطرتکرار اقدام به خودکشی را افزایش میدهد.
مینو محمد خانی، حمید شریفی، حسین رشیدی، امیر رضا نبی پور، محمد جهانشاهی،
دوره 10، شماره 4 - ( 12-1393 )
چکیده
مقدمه و اهداف: بروسلوز یکی از مهمترین بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان میباشد، که هم در انسان و هم در دام دارای اهمیت میباشد. از آنجایی که دامداران و کارکنان دامپزشکی یکی از گروههای در معرض خطر مهم محسوب میشوند؛ برآورد میزان شیوع سرمی بیماری در دامداران و کارکنان دامپزشکی شهرستان ضروری به نظر میرسد.
روش کار: این مطالعه توصیفی-تحلیلی مقطعی در 187 نفر ازکارکنان گاوداریهای صنعتی، نیمهصنعتی و شبکهی دامپزشکی شهرستان کرمان در سال 1391 انجام گردید. نمونههای سرمی خون افراد تهیه و آزمایشهای رزبنگال، رایت و 2-مرکاپتواتانول روی نمونهها انجام شد. مشخصات دموگرافیک و شغلی افراد توسط پرسشنامه ثبت گردید. دادهها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون رگرسیون پوآسون توسط نرمافزار Stata نسخه 1/11 تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: شیوع سرمی مثبت بروسلوز 2/3 درصد به دست آمد. در این مطالعه سابقه بیماری در خانواده، کار در شبکه دامپزشکی و گاوداریهای نیمهصنعتی در مقایسه با گاوداریهای صنعتی به عنوان عامل خطر بیماری تشخیص داده شدند.
نتیجهگیری: هر چند که شیوع بروسلوز در مقایسه با مطالعههای موجود در این گروهها کمتر برآورد گردید، اما این میتواند در این گروه قابل توجه باشد. از اینرو لازم است اقدامهای پیشگیریکننده در این افراد افزایش یابد.
محمدرضا افلاطونیان، محمد خلیلی، محمد راه انجام، بهناز افلاطونیان،
دوره 11، شماره 4 - ( 12-1394 )
چکیده
مقدمه و اهداف: تب کیو بیماری قابل انتقال بین انسان و حیوان است که گسترش جهانی دارد و به عنوان یک مشکل بهداشتی در بسیاری از کشورها مطرح است. این مطالعه با هدف تعیین عوامل خطر مرتبط با شیوع سرمی تب کیو در بین دامپزشکان و مشاغل مرتبط در استان خراسان جنوبی انجام شد.
روش کار: در این مطالعه از همه شاغلان فعال دامپزشکی در خراسان جنوبی (92 نفر) نمونه سرم خون اخذ و با استفاده از کیت تشخیصی الایزای غیر مستقیم پادتن فاز II کوکسیلا برونتی آزمایش شدند. اطلاعات افراد در پرسشنامهای شامل ویژگیهای دموگرافیک، سابقهی بیماریهای یرقان، پنومونی، استفاده از لبنیات غیر پاستوریزه، آشنایی با تب کیو و نگهداری دام در منزل و تماس با ترشحات دام دارای سقط جنین جمعآوری و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد 50 نمونه (3/54 درصد) از کل سرمها مثبت بودند. از بین متغیرها تنها ارتباط آماری معنیدار تماس با ترشحات دامهای سقطی مشاهده گردید. (05/0>P) و با سایر متغیرها رابطهی آماری معنیداری مشاهده نگردید.
نتیجه گیری: این مطالعه شیوع سرمی بالایی از تب کیو را در بین کارکنان دامپزشکی استان خراسان جنوبی مشخص نمود. به نظر میرسد مراقبت و آموزش بیشتر دامداران و مشاغل دامپزشکی کشورم ضروری باشد.
زهرا بلوکی، علیرضا باهنر، کریم امیری، حسام الدین اکبرین، حمید شریفی، علی اکبری ساری، راضیه پرتوی،
دوره 12، شماره 4 - ( 11-1395 )
چکیده
مقدمه و اهداف: بروسلوز در جمعیت دامی موجب افت چشمگیر سرمایههای اقتصادی کشورها میشود. برآورد خسارتهای اقتصادی ناشی از این بیماری در جمعیت دامی، سطحی از آگاهی بر اهمیت این بیماری را به دست داده و توجیه عملیات مبارزه با این بیماری را سادهتر مینماید.
روش کار: اطلاعات لازم برای از سازمان دامپزشکی کشور و آمارنامه جهاد کشاورزی اخذ شد و زیان اقتصادی با فرض برابر بودن میزان شیوع بیماری در جمعیت دامی کل کشور با جمعیت دامی زیر پوشش عملیات مبارزه با محاسبه هزینههای حذف دام آلوده، افت تولید شیر، کاهش وزن دام و سقط جنین و افت باروری ناشی از بیماری برآورد شد. از آنجا که هزینههای مربوط به این بیماری به طور همزمان واقع نشده است، مقایسه آنها با انجام تطبیق برای ارزش زمانی پول و با استفاده از نرخ تنزیل صورت گرفت، تا مقایسه این هزینهها با یکدیگر امکانپذیر شود.
یافتهها: بیشترین خسارت ناشی از بروسلوز در جمعیت دامی کشور در طول دوره مطالعه مربوط به سال 1393 بوده است. مجموع خسارتهای ناشی از بروسلوز در جمعیت گوسفندی حدود 53/5 برابر همین مقدار در جمعیت گاوی کشور است. مجموع خسارتهای مستقیم ناشی از بروسلوز دامی در کل دوره 12 ساله مطالعه با در نظر گرفتن 6 درصدی نرخ تنزیل برابر با 2/8129112 میلیون ریال برآورد شد.
نتیجه گیری: با وجود هزینههایی که برنامههای کنترل و مراقبت بیماری به جامعه تحمیل میکند، حجم زیاد خسارتهای ناشی از بیماری که بدون انجام این عملیات بهطور قطعی چندین برابر خواهد شد، توجیه کننده خوبی برای تخصیص بودجه مناسب برای پیشگیری از خسارتهای مالی و بهداشتی در سطح کل جامعه خواهد بود.
مجید خادم رضاییان، لیدا جراحی، فاطمه محرری، رضا افشاری، سید محمد معتمدالشریعتی، ندا اخروی، محمد خواجه دلویی،
دوره 13، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده
مقدمه و اهداف: اقدام به خودکشی یک از چالشهای بهداشت عمومی بوده که فرد، خانواده و حتی جامعه را تحت تأثیر قرار میدهد. مطالعه اپیدمیولوژی خودکشی بهعنوان یکی از مهمترین اقدامات در برنامه ادغام و پیشگیری اولیه از خودکشی در نظام مراقبتهای بهداشتی اولیه تعیینشده است. مطالعه حاضر به بررسی موارد اقدام به خودکشی در استان خراسان رضوی در سال 1394-1393 میپردازد.
روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی افراد اقدام کننده به خودکشی مراجعهکننده به واحدهای بهداشتی-درمانی تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد در بازه زمانی 1/5/1393 لغایت 31/4/1394 انجام شد. 17 پرسشگر آموزشدیده از 14 شهرستان و سه مرکز مرجع مراجعات موارد اقدام به خودکشی در شهر مشهد دادههای جمعیت شناختی، زمان، دلیل و روش اقدام به خودکشی را جمعآوری کردند.
یافتهها: 4082 مورد اقدام به خودکشی رخ داده بود که معادل بروز سالانه 2/97 در صد هزار نفر جمعیت است. اکثر موارد اقدام به خودکشی در زنان (675، 76%) و در گروه سنی 15-24 سال (496، %57) قرار داشت. در هر دو جنس افراد متأهل (543، 61%)، تحصیلات راهنمایی/ متوسطه (548، 63%) و درآمد ماهانه زیر نیم میلیون تومان (438، 80%) بیشترین موارد را به خود اختصاص داده بود. شایعترین دلیل اقدام به خودکشی اختلاف خانوادگی (380، 47%) و شایعترین روش مسمومیت دارویی (632، 81%) بود.
نتیجهگیری: غالباً به دلیل انگ اجتماعی، با مسئله خودکشی بهصورت محافظهکارانه برخورد میشود. به نظر می رسد طراحی مداخلات پیشگیری برای گروه های پرخطر بر اساس یافتههای این مطالعه می تواند به بهبود وضع موجود کمک شایانی نماید.
قباد مرادی، سیامک واحدی، خالد رحمانی، محمد زینلی، احسان مصطفوی، حسین عرفانی، فاطمه بنکدار، محبوبه خاتون قنبری، بهزاد امیری، ابراهیم قادری، محمد مهدی گویا،
دوره 15، شماره 2 - ( 6-1398 )
چکیده
مقدمه و اهداف: ایران همیشه به عنوان یکی از کشورهای آندمیک بیماری تب مالت در سطح دنیا مطرح بوده است. هدف از انجام مطالعه حاضر مروری بر نظام مراقبت تب مالت در ایران بود.
روش کار: داده های این مطالعه از نظام مراقبت مرکز مدیریت بیماریهای واگیر، بررسی اسناد، مدارک، کتاب ها و مقالات منتشر شده و مصاحبه با صاحبان فرایند و صاحب نظران نظام مراقبت تب مالت در سال های ۹۸-۱۳۹۶ هجری شمسی اخذ شد.
یافتهها: در نظام مراقبت کنونی در ایران، تمام مبتلایان به تب مالت تحت درمان استاندارد به مدت حداقل 2 ماه قرار می گیرند. بیمار در هر سطحی چه در بخش خصوصی یا بخش دولتی شناسایی شود به مرکز بهداشت شهرستان مربوطه گزارش می گردد و ستاد مرکز بهداشت شهرستان پس از گزارش موارد به سطوح بالاتر علاوه بر انجام بررسی های اپیدمیولوژیک در محل زندگی مورد گزارش شده، فرم بررسی انفرادی برای بیمار تکمیل و به صورت ماهانه در پورتال کشوری بیماریهای واگیر ثبت می کند..
نتیجهگیری: اگرچه ادغام برنامه مراقبت تب مالت در سیستم بهداشتی کشور، گزارش و درمان موارد انسانی مطابق با پروتکل کشوری در سال های اخیر به خوبی انجام می شود اما کنترل تب مالت در ایران نیازمند اجرای مراقبت به استراتژی One Health است. علیرغم کاهش موارد تب مالت در سالهای اخیر، ضعف در مراقبت های مستمر دامی باعث شده که موفقیت های سیستم سلامت در زمینه اجرای مراقبت برای موارد انسانی تب مالت با نوسانات زیادی همراه باشد.
شوبو رحمتی، زهرا عبدالهی نیا، سکینه ناروئی، ناصر نصیری، رضا گوجانی، علی اکبر حقدوست،
دوره 19، شماره 4 - ( 12-1402 )
چکیده
مقدمه و اهداف: با توجه به مهاجرت گسترده افراد تحصیل کرده از جمله در بین اپیدمیولوژیست های کشور، بررسی علل آن بسیار ضروری است. در این راستا، در این مقاله نتایج تحقیق عمیقی با بررسی نقطه نظرات خبرگان این رشته ارائه شده است.
روش کار: مطالعه حاضر به صورت کیفی با روش تحلیل محتوا انجام شده است. دادهها در تابستان و پاییز سال 1402 از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 32 نفر از اپیدمیولوژیستهای کشور جمعآوری گردید. داده ها باتوجه به مراحل پیشنهادی Lundman و Graneheim پس از کدبندی با استفاده از نرمافزار مکسکیودا (MAXQDA) تجزیه و تحلیل شد.
یافتهها: چالشهای اصلی رشته اپیدمیولوژی در ایران به شش طبقه اصلی تقسیمبندی شد. در زمینه دانشآموختگان مشکلات در جذب و استخدام به دلیل نبود ردیف شغلی مناسب، مشکلات زیربنایی و ساختاری سیستم، مشکلات پژوهشی و آشنایی ناکافی در مورد عملکرد این رشته به عنوان مهمترین چالش ها مطرح میباشد و در حیطه دانشجویان مشکلات آموزش، مشکلات ساختاری و زیربنایی گزارش گردید. هم چنین علل اصلی مهاجرت اپیدمیولوژیستها عدم شایستهسالاری و تخصصگرایی، امتیازات نابجا از جمله اعمال سهمیه جذب نامتعارف، نبود بازار کار و جایگاه برای دانشآموختگان و عدم دریافت حقوق و مزایای کافی بود.
نتیجهگیری: بر اساس نتایج این مطالعه به نظر میرسد موضوع مهاجرت اپیدمیولوژیستها به عنوان سرمایه ارزشمند نیروی انسانی، به خارج از کشور یک دغدغه و مشکل جدی است. عدم وجود جایگاه مناسب شغلی و ابهام در مسیر تعالی شغلی به دلیل عدم پایبندی سیستم بهنظام شایسته سالارانه و مهارت پرور، انگیزه مهاجرت را در این گروه بالا برده است.