محمد علی عروجی، داود حکمت پو، جواد جواهری،
دوره 9، شماره 3 - ( 11-1392 )
چکیده
مقدمه و اهداف: در ایران بسیاری از رانندگان موتور سیکلت از کلاه ایمنی استفاده نمی‌کنند. این مطالعه با هدف بررسی عملکرد رانندگان موتور سیکلت در استفاده از کلاه ایمنی بر اساس مدل اعتقاد بهداشتی در استان مرکزی انجام شد.
روش کار: این مطالعه به‌صورت مقطعی و بر 384 راننده موتور سیکلت در دسترس، انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق‌ساخته، بر اساس سازه‌های الگوی اعتقاد بهداشتی بود. پس از مصاحبه، داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 17، تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: میانگین سنی رانندگان موتورسیکلت، 5/8 ± 96/28 سال و 42% آن‌ها مجرد بودند. ارتباط میانگین نمره‌های حساسیت درک‌شده، موانع درک‌شده، منافع درک‌شده، راهنمای عمل با میانگین نمره عملکرد معنی‌دار بود (05/0(P<. علت‌های استفاده‌نکردن از کلاه ایمنی، به‌ترتیب، عرق‌کردن، کمتر شنیده‌شدن صدا، گران‌بودن کلاه، سنگینی کلاه و محدودیت دید هنگام استفاده از آن بود. درصد استفاده از کلاه ایمنی در زمان بررسی 2/16 بود. 4/61 درصد از افراد مورد مطالعه، آموزش و اطلاع رسانی، 7/22 درصد، جریمه توسط پلیس و 9/15 درصد توقیف موتور سیکلت را در افزایش استفاده از کلاه ایمنی، مؤثر دانستند.
نتیجه‌گیری: طراحی و اجرای برنامه آموزشی بر اساس الگوی اعتقاد بهداشتی و تغییر نگرش نسبت به آن، طراحی مناسب کلاه ایمنی و اصلاح رفتار پلیس می‌تواند در استفاده بیشتر از کلاه ایمنی، مؤثر باشد.
حمید سوری، ترانه یوسفی نژادی،
دوره 16، شماره 3 - ( 9-1399 )
چکیده
مقدمه و اهداف: خشونت و رفتارهای تهاجمی رانندگان به‌عنوان عامل اصلی خطر سوانح ترافیکی هستند. نگرش‌ها و رفتارهای راننده می‌تواند تحت تأثیر ویژگی‌های شخصیتی قرار گیرد. این تحقیق با هدف شناسایی رابطه رفتارهای خشونت‌آمیز در رانندگی با ویژگی شخصیتی افراد انجام شد.
روش کار: برای جمع‌آوری اطلاعات مربوط به خشونت از پرسشنامه پژوهش ساخته 20 سؤالی و اطلاعات مربوط به صفات شخصیتی برون‌گرایی، توافق یا نوع‌دوستی، وظیفه‌شناسی، روان رنجور خویی و گشودگی به تجربه از پرسشنامه 60 سؤالی شخصیتی نئو استفاده شد. روان‌سنجی ابزارهای تعیین و جمع‌آوری اطلاعات در بازه زمانی شهریور تا دی‌ماه 1397 انجام شد. آمار توصیفی و تحلیل آماری نا پارامتریک شامل من ویتنی و کروسکال برای تحلیل داده‌ها انجام شد.
یافته‌ها: در این مطالعه از مجموع 312 نفر شرکت‌کننده، 3/87 درصد شرکت‌کنندگان مرد و 7/12 درصد زن بودند. میانگین سنی افراد شرکت‌کننده 42 سال بود. ویژگی شخصیتی غالب در بین رانندگان با میزان 2/30 درصد وظیفه‌شناسی بود. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که بین میزان خشونت و صفات شخصیتی روان رنجوری ارتباط معنادار دیده شد (02/0P=). بر اساس تحلیل رگرسیون نوزده درصد (19 درصد) میزان خشونت بر اساس متغیرهای انواع صفات شخصیتی قابل تبیین است.
نتیجه‌گیری: ویژگی شخصیت روان رنجوری راننده می‌تواند به‌طور بالقوه نشان‌دهنده رفتار رانندگی و میزان خشونت باشد؛ بنابراین پیش‌بینی رفتار رانندگان در بهبود ایمنی راه‌های جاده‌ای ضروری است. همچنین می‌تواند اطلاعات مفیدی برای مداخلات ایمنی در میان کاربران جاده ارائه کند و راننده‌هایی را که بیشتر در معرض رفتارهای نامطلوب رانندگی قرار دارند مورد هدف قرار دهد.
