مجله تخصصی

---

مقدمه واهداف: ناهنجاری­های دندانی-صورتی بیماری نیستند اما در مجموع می­توانند در کیفیت زندگی فرد تأثیر داشته باشند. این مطالعه به منظور تعیین میزان فراوانی آنومالی­های دندانی، فضا یا اکلوژن و در مجموع تعیین نیاز جامعه به درجات مختلف درمان­های ارتودنسی انجام شد.
روش کار: در این پژوهش مقطعی و توصیفی 600 دانش­آموز (286 دختر و 314 پسر) با میانگین سنی 97/11 ساله از مدارس راهنمایی شهرستان کرج در سال تحصیلی 85-84 به طور تصادفی انتخاب شدند و از نظر ناهنجاری­های دندانی-صورتی مورد معاینه قرار گرفتند. اطلاعات در خصوص دندان­های کشیده شده، شلوغی دندانی (Crowding)، وجود فضا (Spacing)، دیاستم، بیشترین بی­نظمی دندان­های قدامی فک بالا و پائین، اورجت و اورجت منفی، مقدار باز بودن بین دندان­های قدامی بالا و پائین و رابطه قدامی-خلفی مولرها از طریق پرسش­نامه جمع­آوری شد.
نتایج: نود و نه درصد از افراد دندان­های قدامی بالا و 3/98 % دندان­های قدامی پایین خود را از دست نداده بودند. 2/41% بدون وجود شلوغی بودند، 7/57% بدون وجود فضا بین دندان­ها بودند. میانگین وجود دیاستم بین افراد 36/0 میلی­متر بود. میانگین بیشترین بی­نظمی در دندان­های قدامی فک بالا 08/1 میلی­متر و در فک پائین 78/0 میلی­متر بود. میانگین اورجت 98/1 و میانگین اورجت منفی 03/0 میلی­متر بود. میانگین باز بودن بین لبه دندان­های بالا و پایین 28/0 میلی­متر بود و در 5/58% افراد رابطه مولرها نرمال بود. در مجموع میانگین شاخص زیبایی دندان 12/24 و با کمترین مقدار 13 و بیشترین مقدار 63 بوده است .
نتیجه ­گیری: بر اساس نتایج فوق ناهنجاری­های دندانی-صورتی در بیش از یک سوم (6/33%) از جمعیت مورد مطالعه نیاز به درجات مختلف درمان­های ارتودنسی دارند.