جستجو در مقالات منتشر شده


9 نتیجه برای فارس
مدل سازی تحلیل بقاء با استفاده از مدل کاکس در بیماران مبتلا به سرطان معده
بی‍ژن مقیمی دهکردی، عبدالرضا رجائی فرد، سیدحمید رضا طباطبائی، بهرام ضیغمی، آزاده صفائی، سیدضیاءالدین تابعی،
دوره 3، شماره 1 - ( 6-1386 )
چکیده
مقدمه و اهداف: سرطان به عنوان یک مسئله مهم بهداشتی در کشورهای صنعتی به شمار می رود و در کشورهای درحال توسعه شیوع بیماری‌های واگیر ابعاد جدی این مسئله را پنهان داشته است. در کشور ما اهمیت بیماری در حال افزایش است و در این میان سرطان معده در اکثر پژوهش های انجام گرفته پس از سرطان پوست، رتبه اول یا دوم را دارا بوده است. این سؤال همیشه مطرح بوده است که پس از تشخیص وجود سرطان میزان بقاء در مبتلایان به عنوان یک شاخص در ارزشیابی کنترل سرطان چقدر است و تغییرات آن با مشخصات فرد بیمار، درجه پیشرفت بیماری و سایر عوامل مؤثر چگونه است.
روش کار: در این بررسی کلیه بیماران مبتلا به سرطان معده در فاصله زمانی 1/1/1380 تا 29/12/1384 ثبت شده در مرکز ثبت تومور استان فارس به صورت سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات مربوط به بقاء بیماران به صورت تلفنی، مراجعه به منازل بیماران و
پرونده‌های پزشکی ایشان و سایر منابع به دست آمد. در نهایت توسط دو روش ناپارامتری برآورد تابع بقاء، کاپلان میر
(Kaplan-Meier) و مدل مخاطره متناسب کاکس (Cox proportional hazard model) و با در نظر گرفتن 05/0 به عنوان سطح معنی‌داری و با استفاده از نرم افزار آماری 13SPSS آنالیز داده‌ها صورت پذیرفت.
نتایج: از مجموع 442 بیمار مبتلا به سرطان معده 6/68% (303 نفر) مذکر می-باشند. میانگین سن مبتلایان 4/58 سال (انحراف معیار = 46/14) می‌باشد. در تحلیل تک متغیره با روش کاپلان - میر ارتباط معنی‌داری بین متغیرهایی از جمله سن تشخیص سرطان (001/0>P)، درجه تمایز یافتگی تومور (009/0=P)، متاستاز بیماری (001/0>P) و نوع اولین درمان (001/0>P) با بقاء بیماران مشاهده گردید. هم‌چنین ارتباط معنی‌داری بین بقاء و جنسیت، گروه قومی، وزن، شاخص توده بدنی (BMI)، مصرف دخانیات، سابقه فامیلی ابتلا به یک نوع سرطان در بستگان نزدیک و دور، محل سکونت، بعد خانوار، وضعیت تأهل، شغل مردان و زنان، میزان درآمد ماهیانه به دست نیامد. درتحلیل چند متغیره با مدل کاکس تنها متغیرهای سن تشخیص بیماری، درجه تمایز یافتگی تومور و متاستاز معنی‌دار گردید.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج این بررسی نیاز به تشخیص زودرس سرطان در سنین پائین‌تر و در مراحل اولیه سرطان، جهت افزایش طول عمر بیماران ضروری به نظر می‌رسد.


همه‌گیر شناسی سوختگی در استان فارس در سال 1389
حسین فرامرزی، پژمان باقری، علی اکبر محمدی، عفت هادی زاده،
دوره 8، شماره 2 - ( 6-1391 )
چکیده

Normal 0 false false false EN-US X-NONE AR-SA مقدمه و اهداف: مطالعه حاضر قصد دارد با تعیین الگوی همه‌گیری شناسی انواع سوختگی و مهم‌ترین عوامل خطر آن در استان فارس، دید وسیع‌تری از این معضل در جامعه به لحاظ محتوائی و اتیولوژی پدید آورد.
روش کار: این مطالعه یک پژوهش مقطعی توصیفی- تحلیلی است که بر روی حوادث سوختگی بروز یافته در سال 1389 در استان فارس به روش سرشماری انجام گرفته است. در این مطالعه علاوه بر تعیین مشخصات توصیفی حوادث، با استفاده از نرم افزار SPSS19 ارتباط برخی عوامل خطر مهم نیز با درصد سوختگی تعیین شده‌اند.
نتایج: در میان کل 328 نفر بیمار با میانگین سنی 94/17±93/25 مشتمل بر 178 بیمار مرد (3/54%) و 150 بیمار زن (7/45%)، شایع‌ترین سن بروز حادثه 26 سالگی، میانگین درصد سوختگی 84/26±63/36%، میانگین مدت بستری در بیمارستان 72/12±40/13روز، 249 مورد سوختگی غیر عمدی (91/75%) و 79 مورد عمدی (09/24%)، مهم‌ترین دلیل سوختگی‌های عمدی طلاق با 55 مورد (76/16%)، شایع‌ترین ماه بروز حادثه آذرماه، میزان بروز تجمعی کلی جراحات سوختگی 28/7 در صدهزار نفر و میزان کشندگی سوانح برابر 88/29% بدست آمد.
نتیجه‌گیری: با توجه به برتری سوختگی‌های غیرعمدی، میزان کشندگی نسبتاً بالا و اهمیت موارد عمدی، به نظر می‌رسد بایستی بر ریشه یابی، مراقبت، درمان و لزوم تحقیقات همه جانبه در این حوزه به عنوان یک اولویت بسیار مهم بهداشت و درمان کشور تأکید گردد.


اپیدمیولوژی خودکشی‌های موفق در استان فارس، 90–1386
ابوالحسن شاکری، فتاح جعفری زاده، محمد زارع نژاد،
دوره 10، شماره 1 - ( 3-1393 )
چکیده

مقدمه و اهداف: خودکشی اقدامی آگاهانه در خاتمه بخشیدن به حیات خود است. شواهد نشان می‌دهد که سالانه نزدیک به یک میلیون نفر در جهان بر اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند. هدف از انجام این پژوهش، توصیف اطلاعات اپیدمیولوژیک و دموگرافیک قربانیان خودکشی‌های موفق دراستان فارس و مطالعه برخی از عوامل مرتبط بر آن است.

روش کار: در این مطالعه مقطعی- توصیفی، اطلاعات دموگرافیک و اپیدمیولوژیک قربانیان خودکشی موفق در استان فارس طی مدت 5 سال از ابتدای فروردین‌ماه سال 1386 تا پایان اسفندماه سال1390به کمک پرسش‌نامه جمع‌آوری و سپس مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفت.

نتایج: در این مدت، تعداد 934 مورد به عنوان خودکشی موفق شناسایی شد. میانگین (±انحراف معیار) سنی افراد خودکشی کرده برابر با 32/12±81/29سال بود که 5/72 درصد آنان مذکر و 3/54 درصد آنان مجرد بودند. بیش‌تر قربانیان خودکشی- 689 نفر
(8/73 درصد) در شهر 689 نفر  ساکن بودند. شایع‌ترین روش خودکشی در مردان، حلق‌آویزی- 472 نفر (5/50 درصد)- و در زنان، خودسوزی- 103 نفر (16 درصد)- بود. بیش‌تر افراد- 411 نفر (44 درصد)- در دهه‌های سوم عمر ( 29-20 سالگی) خودکشی کرده بودند. شایع‌ترین علت خودکشی بیش‌تر افراد (5/53 درصد) نامعلوم بود.

نتیجه‌گیری: با توجه به بالا بودن فراوانی خودکشی در جوانان و نیز در افراد ازدواج نکرده، لزوم توجه خاص به این گروه‌ها در برنامه‌ریزی‌های اجتماعی توسط مسؤولان در استان فارس ضرورت دارد.


مالتیپل اسکلروز در شهرستان‌های استان فارس: مطالعه مقطعی
صادق ایزدی، علیرضا نیک سرشت، مریم پورصادق فرد،
دوره 10، شماره 2 - ( 6-1393 )
چکیده

مقدمه و اهداف: مالتیپل اسکلروز، بیماری مزمن پیشرونده‌ای است که ناتوانی‌های بسیاری را برای فرد ایجاد می‌نماید. بررسی توزیع آن در مناطق مختلف سرنخ‌های خوبی را از لحاظ تأثیر عوامل محیطی، ژنتیکی و نژادی فراهم می‌کند. به همین دلیل، مطالعه اپیدمیولوژی آن به عنوان یکی از مباحث مهم در مطالعه‌های جدید قرار گرفته است.

روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی برای بررسی شیوع این بیماری در مناطق مختلف جغرافیایی استان فارس انجام شد. در مرحله اول یازده شهرستان بزرگ استان فارس به صورت جداگانه مورد بررسی قرار گرفتند و در مرحله دوم طبقه بندی بیماران بر اساس سیر بالینی انجام شد که شامل 5 زیر گروه عود کننده فروکش کننده، نوع کلینیکی ایزوله، عود کننده پیشرونده، پیشرونده اولیه و پیشرونده ثانویه بودند.

نتایج: از مجموع تعداد 2535 بیمار، 523 (6/20 درصد) نفر مرد و 2012 (4/79 درصد) نفر زن بودند. شیوع بیماری در استان فارس 3/54 نفر در هر صد هزار نفر جمعیت برآورد شد. در هر دو گروه جنسی، شهرستان شیراز بیش‌ترین و شهرستان فیروزآباد کم‌ترین شیوع را داشت. در کل استان و هرکدام از یازده شهرستان بررسی شده نیز بیش‌ترین شیوع مربوط به نوع کلینیکی عود کننده فروکش کننده بود.

نتیجه‌گیری: شهرستان‌های استان فارس از نظر شیوع مالتیپل اسکلروز جزء مناطق با خطر متوسط تا بالا به شمار می‌روند و درصد بیش‌تری از بیماران را زنان تشکیل می‌دهند. در این استان، بیش‌ترین نوع ثبت شده بیماری مربوط به زیر گروه عود کننده فروکش کننده (71 درصد) و پس از آن نوع کلینیکی ایزوله (22 درصد) می‌باشد.


نیمرخ ارائه‌ ‌خدمات سلامت در دهه‌‌ اخیر نظام سلامت ایران: مؤلفه‌ ‌ ضروری در دستیابی به پوشش همگانی سلامت
وحید یزدی فیض آبادی، زهرا خواجه، سامرا راد مریخی، محمد حسین مهرالحسنی،
دوره 13، شماره 0 - ( 12-1396 )
چکیده
چکیده فارسی ندارد.
ارزیابی روایی و پایایی نسخه فارسی چک‌لیست رفتار خطرآفرین کودک (IBC)
معصومه نجاتی فر، حمید سوری، محتشم غفاری،
دوره 13، شماره 2 - ( 6-1396 )
چکیده
مقدمه و اهداف: در بررسی خطرپذیری کودکان خردسال در ارتباط با مصدومیت آنان به ابزاری عملی و هزینه- اثربخش جهت ارزیابی این رفتار کودکان نیاز است. هدف این مطالعه ارزیابی ویژگی‌های روان‌سنجی نسخه فارسی چک‌لیست رفتار خطرآفرین کودک (IBC) است.
روش کار: در این مطالعه روان‌سنجی، پس از انجام روایی ترجمه (روش استاندارد ترجمه- بازترجمه)، نسخه نهایی پرسشنامه طی بررسی روایی محتوا و صوری و بر اساس توافق صاحب‌نظران آماده گردید. این نسخه میان 300 نفر از مادران کودکان 5-2 ساله مراجعه‌کننده به مهدهای کودک در شهر تهران توزیع گردید. روایی همگرا از طریق بررسی همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ و نیز همبستگی هر آیتم با امتیاز کل ابزار ارزیابی شد. پایایی پرسشنامه به روش آزمون- بازآزمون با مشارکت 55 نفر از مادران و مقایسه نمرات کسب‌شده در دو مرحله با استفاده از ضریب همبستگی و ضریب همبستگی درون رده‌ای (ICC) مورد قضاوت قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج CVR برای صد در صد آیتم‌ها، خوب و بین 6/0 تا 1، و CVI کلی ازنظر تناسب و شفافیت معادل 93/0 و ازنظر سادگی معادل 92/0 و قابل‌قبول بود. ضریب آلفای کرونباخ، 87/0 بود. هر 24 آیتم IBC همبستگی خوب و مستقیمی با امتیاز کل ابزار داشتند (71/0-32/0 =r). نتایج پایایی نیز تأییدکننده پایایی نسخه فارسی IBC در طول زمان بود (86/0=ICC؛ 90/0=r).
نتیجه‌گیری: نسخه فارسی IBC، ابزار معتبری است که می‌تواند در بررسی خطرپذیری کودک و ارتباط آن با مصدومیت‌های مختلف کودکان 5-2 ساله در ایران بکار رود.
ارزیابی پاسخگویی نظام سلامت بعد از اجرای طرح تحول نظام سلامت: مطالعه موردی شهر سنندج، 94-1393
ستار رضایی، مسلم صوفی، بهزاد کرمی متین،
دوره 13، شماره 3 - ( 9-1396 )
چکیده

دکتر ابوالحسن ندیم؛ پایه گذار اپیدمیولوژی نوین در ایران
احسان مصطفوی، علی اکبر حقدوست، پروین یاوری، رضا چمن، علیرضا مصداقی نیا، مصطفی عنایت راد،
دوره 13، شماره 4 - ( 12-1396 )
چکیده

در راستای پاس داشت بزرگان علمی که در اعتلای دانش و خدمت بی دریغ به میهن نقش آفرینی نموده اند، لازم است زندگی نامه و شخصیت ایشان به صورت مستند منتشر شود تا در تاریخ کشور ثبت و الگویی جاودان برای نسل های بعد باشند.
استاد دکتر ابوالحسن ندیم، استاد اپیدمیولوژی و پایه گذار اپیدمیولوژی نوین در ایران، با داشتن سه تخصص انگل‌شناسی، اپیدمیولوژی و علوم آزمایشگاهی، فعالیت‌های درخشانی در حوزه بهداشت در سطوح ملی، منطقه‌ای و بین‌المللی انجام داده‌اند.
فعالیت‌های ایشان در حوزه‌های مختلف اپیدمیولوژی و بهداشت صورت گرفته و تلاش‌ها و دستاوردهای چشم‌گیر ایشان در جنبه‌های مختلف لیشمانیوز و بررسی گسترش انواع فلبوتوموس‌ها در ایران دارای اهمیت فراوانی است. با بیش از 45 سال سابقه خدمت، بخش عمده‌ی دانش‌آموختگان اپیدمیولوژی در کشور به طور مستقیم یا غیرمستقیم، شاگرد ایشان بوده‌اند.
مروری اجمالی بر زندگی بزرگمرد بهداشت کشور، آقای دکتر ابوالحسن ندیم، که در این مقاله به تحریر در آمده است نشان می دهد که دانش وافر، تلاش مستمر و عشق و علاقه به خدمت صادقانه در زندگی ایشان روشنایی بخش افرادی است که در این وادی گام بر می دارند. 
بررسی تصادفی سازی درکارآزمایی‌های بالینی منتشرشده در مجلات فارسی علوم پزشکی دارای نمایه اسکوپوس طی سال‌های 1395-1392
مرجان جمالیان، سلیمان خیری،
دوره 14، شماره 4 - ( 12-1397 )
چکیده

مقدمه و اهداف: تصادفی‌سازی، یکی از اصول انجام درست کارآزمایی بالینی است. هدف از این پژوهش، تعیین کیفیت تصادفی‌سازی در مقالات کارآزمایی بالینی مجلات علوم پزشکی اسکوپوس فارسی است.
روش کار: در این مطالعه کتابخانه‌ای، تمام مقالات کارآزمایی بالینی منتشر در مجلات فارسی با نمایه اسکوپوس در فاصله سال‌های 1395-1392 بررسی و کیفیت تصادفی‌سازی با مقیاس جاداد ارزیابی گردید. امتیازات آیتم تصادفی‌سازی این مقیاس در دامنه 0 تا 2 قرار دارد به‌طوری‌که امتیاز 0 کیفیت ضعیف، امتیاز 1 کیفیت متوسط و امتیاز 2 کیفیت بالا را نشان می‌دهد.
یافته‌ها:  در کل 452 مقاله ارزیابی شد که 423 مقاله (6/93 %) به تخصیص تصادفی اشاره داشتند. روش تخصیص تصادفی ساده و بلوک‌بندی به ترتیب در 8/42 % و 22% از مطالعات تصادفی‌سازی شده بکار رفته بود. در 34% از مقالات، نحوه تصادفی‌سازی مبهم و در 3/5 % از آن‌ها، روش نادرستی برای اجرای تصادفی‌سازی بکار رفته بود. ازنظر مقیاس جاداد، 4/56 % از مقالات کیفیت خوب، 9/36 % کیفیت متوسط و 6/6 % کیفیت ضعیف ازنظر تصادفی‌سازی داشتند. متخصصین متدلوژی در 7/40 % از مقالات همکاری داشته که همکاری آن‌ها منجر به افزایش شفافیت در گزارش نحوه تصادفی‌سازی شده بود (007/0P=).
نتیجه‌گیری: نحوه تصادفی‌سازی و شیوه گزارش دهی آن در بسیاری از مقالات کارآزمایی بالینی مبهم است. لذا با توجه به اهمیت تصادفی‌سازی در اعتباربخشی به نتایج این مطالعات، توجه بیشتر سردبیران مجلات و محققین به کیفیت تصادفی‌سازی و نحوه گزارش آن توصیه می‌گردد.
صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله اپیدمیولوژی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb