مقدمه و اهداف: فلوئوروزیس دندانی نوعی هیپوپلازی مینا یا عاج دندان است که به دلیل استفاده بیش از حد فلوراید حاصل می‌شود. با توجه به اهمیت مطالعات اپیدمیولوژیکی در بررسی وضعیت بیماری‌ها و برنامه‌ریزی در جهت جلوگیری از آن‌ها، این تحقیق با هدف تعیین اپیدمیولوژی فلورزیس دندانی در دانش آموزان 10-7 ساله مراجعه کننده به مرکز دندانپزشکی اجتماعی زاهدان انجام گرفت.
روش کار: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، دندان‌های دائمی 334 دانش آموز 10-7 ساله مراجعه کننده به بخش دندانپزشکی اجتماعی زاهدان (در سال1385) با روش نمونه گیری آسان و با روش مشاهده، مصاحبه و تکمیل پرسش نامه از لحاظ درجات مختلف فلوئوروزیس (شاخص Dean، توسط آینه و سوند و زیر نور یونیت معاینه شدند. معیار خروج شامل عدم سکونت دائم در زاهدان، هیپوپلازی ناشی از تتراسایکلین، بیماری تب دار شدید در کودکی و نقص مادرزادی دندانی (دنتینوژنز ایمپرفکتا وآملوژنز ایمپرفکتا) بود. معیار تشخیص قطعی فلوروزیس، وجود نقایص مینایی با انتشار دو طرفه وقرینه بود. اطلاعات به دست آمده با نرم افزار15 spss و آزمون کای دو آنالیز شد.
نتایج: از 334 کودک (150 دختر و184 پسر)، 103نفر(8/30%) مبتلا به فلوروزیس دندانی بودند. تظاهرات فلوروزیس شامل: لکه مینایی (6/70%) تغییر رنگ (2/14%)، پیت (3/1%)، لکه مینایی و تغییر رنگ (9/12%) ،لکه مینایی و پیت (1%). بیشترین میزان عارضه در قدامی‌های بالا مشاهده شد. شیوع فلوروزیس بین دو جنس اختلاف معنی داری داشت (004/0=p) و درپسرها شدت بیشتری داشت. (5/37% در برابر 6/22%) الگوی فلورزیس تفاوت مشخصی در دو جنس نداشت ( 27/0= ,p5x2 =).
نتیجه‌گیری: شیوع فلوروزیس8/30% بود وتظاهرات فلوروزیس در پسرها شدت بیشتری داشت.
