مجتبی پیری، علی اکبر حقدوست، فرانک گدری، مرضیه مرادی، محمد کارآموزیان، حمید شریفی،
دوره 16، شماره 4 - ( 12-1399 )
چکیده
مقدمه و اهداف: در حال حاضر بررسی تماس‌های گسترده اطرافیان در خانواده‌های بیماران مسلول در بیشتر کشورها جزو برنامه روتین کنترل سل محسوب نمی‌شود. هدف از این مطالعه بررسی تماس‌های مؤثر بیماران مسلول برای ارزیابی خطر بالقوه انتقال و عوامل تعیین‌کننده آن در خانواده‌هایشان بود.
روش کار: در این مطالعه مقطعی تحلیلی، اطلاعات کل بیماران مسلول ثبت‌شده در شهر کرمان، شامل؛ تعداد افراد خانواده، نوع و فراوانی تماس‌های مؤثر محافظت نشده آن‌ها بین سال‌های 2014 تا 2015 جمع‌آوری گردید. تماس مؤثر محافظت نشده طبق تعریف مرکز کنترل بیماری‌ها بر اساس شدت بیماری، طول مدت تماس و قرارگیری در فضای بسته با بیمار مسلول تعریف گردید. متغیرهای دموگرافیک و فراوانی تماس‌های مؤثر اطرافیان با استفاده از رگرسیون لجستیک در سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 با نرم‌افزار Stata نسخه12آنالیز شدند.
یافته‌ها: از 407 فرد در تماس با 74 بیمار، 297 نفر(73 درصد) تماس مؤثر محافظت نشده داشتند. داشتن تماس مؤثر محافظت نشده به‌طور معنی‌داری بین زنان (Adjusted Odds Ratio (AOR)=5.1; 95% CI:1.9-13.7)، با سطح تحصیلات پایین‌تر (AOR=4.0;95% CI:1.4-15.1)، بیماران افغان ((AOR=30.2;95%CI: 3.4-272.1، افراد با درآمد پایین‌تر (AOR=7.7;95%CI: 2.2-27.0) ، خانه‌ها با متراژ کمتر از 80 مترمربع (AOR=16.6; 95%CI: 5.1-54.3)و زندگی در روستا (AOR=4.9; 95% CI:1.8-21.9) بیشتر بود
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تماس‌های مؤثر محافظت نشده در اعضای خانواده بیماران مسلول بالا است که می‌تواند یک نگرانی جدی در کنترل سل در بیماران این منطقه باشد. کاهش تماس‌های مؤثر محافظت نشده از طریق آموزش بیماران و خانواده‌هایشان در کنار غربالگری اعضای خانواده بیمار می‌تواند کمک شایانی به بخش سلامت در کاهش بار بیماری در ایران نماید.
