سعید پیروزپناه، فروغ اعظم طالبان، علیرضا ابدی، مرتضی عطری، پروین مهدی پور،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه و اهداف: بیان ژنی رتینوئیک اسید رسپتور- بتا۲ (RARβ۲) در سلول‌های تومور پستان اهمیت درمانی داشته و معمولاً به واسطه هیپرمتیلاسیون در بخش تنظیم کننده بیان ژن (پروموتر) می‌تواند مهار می‌گردد. هدف از انجام این پژوهش، بررسی ارتباط مقادیر فولات، ویتامین ب۱۲ و هموسیستئین تام پلاسما با وضعیت هیپرمتیلاسیون ژن RARβ۲ وابسته به سن در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود.
روش‌کار: این مطالعه در جامعه‌ای مشتمل بر ۱۲۶ بیمار مبتلا به سرطان پستان در سنین بین ۲۸ الی ۸۵ سال انجام شد. وضعیت هیپرمتیلاسیون ژن RARβ۲ در بافت تومور با استفاده از روش Methylation-specific PCR مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: هیپرمتیلاسیون ژن RARβ۲ در ۵/۳۶ درصد از بیماران مشاهده گردید. هیپرمتیلاسیون ژن RARβ۲ با سن در زمان تشخیص بیماری و تاریخچه فامیلی سرطان پستان ارتباط عکس نشان داد. در بیماران سنین ۴۸ سال به بالا، سطح فولات پلاسما در گروه متیله کمتر از گروه غیر متیله بود (۰۵/۰P<). در حالیکه در بیماران سنین ۴۸ سال به پایین، میزان هموسیستئین تام پلاسما در گروه متیله بیشتر از گروه غیر متیله بود(۰۵/۰P<). در سنین بالاتر از ۴۸ سال، ارتباط عکس و معنی‌دار بین سطوح فولات (۸۸۷/۰-۰۵۲/ ۰CI:۹۵% و۲۱۴/۰=OR)، ویتامین ب ۱۲ پلاسما (۹۱۹/۰-۰۰۲/۰:CI۹۵% و ۰۳۹/۰ =OR) و وضعیت هیپرمتیلاسیون RARβ۲ مشاهده شد. در همین گروه سنی، سطح بالای هموسیستئین پلاسما (۷/۲۵-۰۶۷/۱ :CI۹۵%،۵۵/۷ =OR) در افزایش شانس بروز هیپرمتیلاسیون RARβ۲ نقش داشت.
نتیجه‌گیری: سطوح پایین فولات و ویتامین ب۱۲ پلاسما و سطح بالای هموسیستئین پلاسما می‌توانند در پیش‌آگهی هیپرمتیلاسیون RARβ۲ در مبتلایان به سرطان پستان نقش داشته باشند.
لیدا معنوی فر، حبیب الله نعمتی کریموی، امیره نجات شکوهی، عباس شیردل، محمد تقی شاکری، منیره محجوب،
دوره ۵، شماره ۲ - ( ۶-۱۳۸۸ )
چکیده
مقدمه و اهداف: اختلالات عصبی ادراکی و روانی در سالمندان شایع است. در این مطالعه ارتباط مقادیر سرمی کوبالامین، فولات، هموسیستئین با شاخص‌های عصبی ادراکی و روانی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
روش‌کار: ۲۸۰ سالمند در بیمارستان امام رضا (ع) شهر مشهد پذیرش شدند. معاینات فیزیکی و آزمون‌های لازم توسط پزشک بعمل آمد. اسیدفولیک و کوبالامین سرم به روش RIA اندازه‌گیری شد. برای ۷۸ سالمند که دارای کوبالامین pg/ml ۴۵۰- ۱۲۰ و فولات ng/ml ۱۳-۵/۱ بودند، هموسیستئن سرم به روش الایزا اندازه‌گیری شد. نتایج با spss تحلیل گردید.
نتایج: بر اساس هموسیستئین mol/lµ ۱۵>، نقطه برش برای کمبود کوبالامین و فولات سرم بترتیبpg/ml ۳۳۰> و ng/ml۵/۶> بود. بین کوبالامین و فولات، ارتباط معنی داری وجود داشت (۰۰۱/۰p<). هموسیستئن ارتباط عکس با کوبالامین (۰۰۱/۰p<) و فولات (۰۴۴/۰(p= داشت. مطالعه ما نشان داد که کوبالامین وفولات و هموسیستئن سرم با شاخص‌های ادراکی عصبی و روانی ارتباط معنی‌دار ندارد به جز در مورد هموسیستئن با رفلکس‌های تاندونی عمقی (۰۴۵/۰ (p=. در سالمندان دچار دمانس، هموسیستئین سرم بالا بود.
نتیجه‌گیری: با نتایج این مطالعه و نتایج ضد و نقیض در سایر مطالعات، بنظر می‌رسد که باید در روش‌های ارزیابی اختلالات عصبی ادراکی و روانی تجدید نظر گردد. چنانچه بین شاخص‌های آزمایشگاهی و اختلالات عصبی ادراکی روانی ارتباط معنی‌دار بدست آید، می‌توان با غربالگری دوره‌ای سالمند از نظر هموسیستئین یا کوبالامین و اسید فولیک از بروز این اختلالات پیشگیری نمود.
