3 نتیجه برای ویروس نقص ایمنی
علی اکبر حق دوست، علی پورخاندانی، شهرزاد متقی پیشه، بهنام فرهودی، نوشین فهیم فر، بهنام صادقی راد،
دوره 6، شماره 4 - ( 12-1389 )
چکیده
مقدمه و اهداف: با گسترش ابتلاء به HIV/ایدز در ایران، افزایش سطح دانش و نگرش در جامعه بخصوص گروههای در معرض خطر نقش کلیدی در پیشگیری از همهگیری دارد. در مطالعه حاضر با بکارگیری روشهای مرور ساختاریافته، مستندات مرتبط با آگاهی و نگرش در مورد HIV/ایدز بررسی و با استفاده از تکنیکهای متاآنالیز مقادیر آنها در جامعه برآورد شد.
روش کار: پس از جستجوی مستندات، مجموعاً 62 مطالعه منتشر شده در بین سالهای 1377 تا 1387 بررسی گردید. جهت نمایش نتایج از نمودار انباشت و برای ارزیابی منبع ناهمگونی از مدل متارگرسیون استفاده گردید.
نتایج: مطالعات وارد شده از نظر متدولوژی (شیوه نمونهگیری و ابزار جمعآوری اطلاعات) تفاوتهای زیادی با یکدیگر داشتند که این موضوع مانع از ترکیب آماری مطالعات بود. در مجموع 24 مطالعه، با مجموع حجم نمونه 24,011 نفر مورد بررسی قرار گرفتند که میانگین نمره دانش بین 7/14 تا 0/84 (از مبنای 100) متغیر بود. در 16 مطالعه مربوط به نگرش 11,104 نفر ارزیابی شده بودند که میانگین نمره نگرش بین 6/32 تا 4/78 (از 100 نمره) متغیر بود.
نتیجهگیری: به نظر میرسد که دانش و نگرش همچنان نیازمند ارتقاء است؛ هرچند نتایج مطالعات مختلف پراکندگی زیادی را نشان میدهند که میتواند به دلیل تفاوت در گروههای هدف و متدولوژی مطالعات باشد. عدم مشاهده تغییر قابل ملاحظه در سطح دانش و نگرش گروههای مختلف در طول دوره مورد بررسی بر لزوم برنامهریزی در راستای اصلاح، گستردهتر و اثر بخشتر کردن فرآیندهای آموزشی تأکید دارد.
حسین حاتمی، هنگامه نامداری تبار، مجتبی لطفعلیانی، سمانه اکبرپور، ندا ظفری،
دوره 14، شماره 3 - ( 9-1397 )
چکیده
مقدمه و اهداف: ابتلای همزمان به HBV یاHCV سبب تشدید علایم و کاهش پاسخ به درمان در مبتلایان اچآیوی/ایدز میگردد. هدف این مطالعه بررسی میزان ابتلای همزمان به HBV یاHCV در مبتلایان اچآیوی/ایدز و مقایسهی ویژگیهای کلی زیرگروههای مختلف مبتلا به HBV یاHCV است.
روش کار: در این پژوهش توصیفی- مقطعی، از میان 2134 مورد جدید اچآیوی/ایدز ثبت شده در مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت در سال 1395، 908 نفر وارد مطالعه شدند. افراد در 4 زیرگروه HBV-/HCV+, HBV+/HCV-, HBV-/HCV-، و HBV+/HCV+ بررسی شدند. اطلاعات دموگرافیک و راههای انتقال بیماری بین 4 گروه مقایسه شد.
یافتهها: میانگین سنی افراد 9/36 سال، 67% مرد، و 47% متأهل بودند. شایعترین رفتارهای پرخطر رابطهی جنسی ( 5/43%)، و اعتیاد تزریقی ( 4/34%) بود. از 908 نفر، 505 نفر ( 6/60%)HBV-/HCV- ، 20 نفر ( 2/2%) HBV+/HCV-، 318 نفر (35 %) HBV-/HCV+، و20 نفر (2/2 %) HBV+/HCV+ بودند. مقایسه بین 4 زیرگروه نشان داد که میانگین سنی گروهها تفاوت آماری معنیداری نداشت. تمام افراد HBV+/HCV+، 92 % افراد HBV-/HCV+ ،50 % افراد HBV+/HCV- و 52 % افراد HBV-/HCV- مرد بودند. اعتیاد تزریقی در 74 % افراد HBV-/HCV+ و80 % افراد HBV+/HCV+، و همسر فرد پرخطر یا اچآیوی مثبت بودن در 30 % افراد HBV-/HCV- و40 % افراد HBV+/HCV-، دیده شد.
نتیجهگیری: بیش از 30 % مبتلایان اچآیوی/ایدز که در سال 1395 در سامانهی کشوری وزارت بهداشت ثبت شده بودند، به صورت همزمان مبتلا به HCV یا HBV بودند. آمارهای مربوط به جنس، وضع تأهل و رفتارهای پرخطر در زیرگروههای مختلف از نظر ابتلای همزمان به HBV/HCV با یکدیگر تفاوت داشتند.
زهرا نقیبی فر، سودابه اسکندری، منصور سجادی پور، امیر کاوسی، کورش اعتماد،
دوره 16، شماره 4 - ( 12-1399 )
چکیده
مقدمه و اهداف: در طول بیماری نقص سیستم ایمنی که توسط رتروویروس HIV ایجاد میشود عفونتهای فرصتطلب همچون عفونت سل، هپاتیت B و هپاتیتC با آن همراه میشوند. با توجه به اینکه روش انتقال این عفونتها (هپاتیت B و هپاتیت C) با HIV مشابه است امکان هم ابتلایی این عفونتها باهم بالاست.هدف از این مطالعه بررسی میزان شیوع عفونتهای همراه HIV و عوامل خطر مرتبط با آن در افراد HIV بود.
روش کار: این مطالعه توصیفی- تحلیلی بر روی 3047 فرد مبتلا به HIV در مرکز مشاوره بیماریهای رفتاری امام خمینیشهر تهران که در سالهای 97-83 پذیرششده بودند، انجام شد.اطلاعات مورد نیاز از پروندهی بیماران استخراج و وارد نرمافزار Excel شد و برای آنالیز دادهها از نرمافزار SPSS نسخهی 21 استفاده شد.
یافتهها: میانگین سن بیماران 46/ 9± 24/44 و 3/77 % آنها مرد بودند. در بین این افراد 98 نفر(2/3 %) به هپاتیت B، 961 نفر
(5/31 %) به هپاتیت C، 415 نفر(6/13 %) به سل آلوده بودند. در تجزیه و تحلیل انجامشده رابطهی ابتلا به هپاتیت B و هپاتیت C با متغیرهای سن، وضعیت تأهل، جنسیت، تحصیلات، سابقهی زندان، سابقهی تزریق، سابقهی اعتیاد و استفاده از سوزن مشترک معنادار نشان داده شد.
نتیجهگیری: با توجه به روشهای انتقال مشترک بین HIV و عفونتهای همراه ( هپاتیت B و هپاتیت C) ، امکان هم ابتلایی این عفونتها باهم وجود دارد. متغیرهای دموگرافیک و متغیرهای رفتارهای پرخطر از عوامل موثر و خطرساز در ابتلا شدن به عفونتهای همراه میباشند.