مقدمه و اهداف: سبک زندگی یکی از مهم‌ترین شاخص‌های ارتقای کیفیت زندگی افراد است. با توجه به نقش تأثیرگذارکارکنان به عنوان نیروی انسانی ارزشمند، هدف این مطالعه تعیین وضع سبک زندگی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 1394 است.
روش کار: این مطالعه مقطعی توصیفی– تحلیلی روی320 نفر ازکارمندان دانشگاه علوم پزشکی اردبیل که به صورت تصادفی انتخاب شدند؛ انجام گردید. ابزار گردآوری داده‌ها شامل فرم مشخصات جمعیت‌شناختی و پرسشنامه استاندارد سبک زندگی HPLP2 بود. اعتبار پرسشنامه درایران توسط محمدی باضریب آلفای کرونباخ 82 درصد برای کل ابزار و برای زیر شاخه ها 91-64 درصد تعیین شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها از طریق نرم‌افزارSPSS و آزمون‌های آماری t ، آزمون مربع کای ، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی انجام شد.
یافته‌ها: نمره سبک زندگی در9/6 درصد کارمندان ضعیف در3/75 درصد متوسط و در 8/17 درصد خوب بود. میانگین و انحراف معیار نمره‌های مسؤولیت‌پذیری سلامت 9/4 ±19/22، رشد معنوی 2/5±93/27، روابط میان فردی 6/4±29/24، مدیریت استرس 45/4±51/20، فعالیت فیزیکی 8/4±53/17 و تغذیه 2/4 ±95/23 بود. زنان در بیش‌تر شاخص‌ها وضع بهتری نسبت به مردان داشتند. میان جنس و سن با مدیریت استرس (002/0=P)، جنس و مسؤولیت‌پذیری سلامت (002/0=P)، تحصیلات و مسؤولیت پذیری سلامت (001/0=P)، تحصیلات و تغذیه (004/0=P)، درآمد و تغذیه (001/0=P)، تحصیلات و روابط بین فردی (003/0=P)، رابطه‌ی آماری معنی‌دار آماری مشاهده شد.
نتیجهگیری: اکثرکارمندان سبک زندگی متوسط داشتند. کم‌ترین نمره در شاخص‌های سبک زندگی مربوط به فعالیت فیزیکی و مدیریت استرس بود. انجام مداخله‌ها برای ارتقای فعالیت فیزیکی، مدیریت استرس در این کارکنان پیشنهاد می‌شود.
