4 نتیجه برای پژوهش
بهروز یزدان پناه، میترا صفری، پروین عنقا، محمد کرمی، معصومه السادات عمادی، سیروس یزدانپناه، علی بینا پوربهشت،
دوره 7، شماره 4 - ( 12-1390 )
چکیده
Normal
0
false
false
false
EN-US
X-NONE
AR-SA
مقدمه و اهــداف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثر مراقبتهای جامعه محور بر
کنترل دیابت و عوامل خطر آن اجرا گردید.
روش کار
: جهت هدایت این پروژه مشارکتی مبتنی بر جامعه گروه همیار
سلامت منطقه با شرکت نمایندگان مردم، سازمانهای متولی سلامت و پژوهشگران تشکیل
شد. با انجام نیاز سنجی وتعیین اولویت مشکلات سلامت، دیابت مشکل اولویت دار منطقه
شناخته شد. افراد 30 تا 65 ساله منطقه غرب یاسوج (2569 نفر) مورد پرسشگری و معاینات
لازم قرار گرفتند و از افراد در معرض خطر دیابت آزمایشات قند خون ناشتا و چربیهای
خون، ازبیماران دیابتی هموگلوبین گلیکوزیله به عمل آمد. کلاسهای آموزش تغذیه و برنامه
ورزشی به مدت 3 ماه برای مبتلایان به دیابت اجرا و بعد از آن مجددا آزمایشات انجام
و پرسشنامه تکمیل گردید. داده ها بوسیله نرم افزار آماری SPSS و آزمونهای آماری مجذور کای، تی و ناپارامتری تجزیه و تحلیل شد.
نتایج: 52 درصد افراد در معرض خطر دیابت و 17درصد آنان، مبتلا
به آن بودند. میانگین قند خون ناشتا، چربیهای خون و هموگلوبین گلیکوزیله افراد،
بعد از مداخله با اختلاف معنیدار کاهش یافت. مصرف مواد غذایی مانند غذاهای سرخ
کردنی ، چربی ها و نمک نیز کاهش داشت درحالیکه میزان ورزش، پیاده روی و فعالیت بدنی
افراد با اختلاف آماری معنیداری بعد از مداخله افزایش یافت (05/0P<).
نتیجهگیری:
برنامههای مشارکتی و مراقبتهای جامعه محور میتواند به عنوان الگویی عملی در
کنترل و پیشگیری از دیابت مورد استفاده قرار گیرد.
محمد حسین مهرالحسنی، رضا گودرزی، وحید یزدی فیض آبادی، سمیرا سادات پورحسینی، علی درویشی،
دوره 14، شماره 0 - ( 10-1397 )
چکیده
مقدمه و اهداف: بهبود کارآیی و بهرهوری در آموزش عالی خصوصاً در حوزه پژوهش در علوم سلامت به عنوان یکی از مشخصههای توسعه پایدار در جوامع، از اهمیت بالایی برخوردار است. مطالعه حاضر با هدف سنجش کارایی و بهرهوری حوزه پژوهشی دانشگاه های علوم پزشکی انجام شده است.
روشکار: در مطالعه توصیفی حاضر، کارایی و بهرهوری پژوهشی 45 دانشگاه علوم پزشکی با روش تحلیل پوششی دادهها و همچنین شاخص مالم کوئیست در سه مقطع زمانی 1389، 1392 و 1395 ارزیابی شد. در هر دو مدل سنجش کارایی و شاخص مالم کوئیست، از رویکرد ستاده-محور با فرض بازده متغیر نسبت به مقیاس استفاده شد. همچنین رتبه بندی کامل واحدهای کارا با استفاده از مدل اندرسون-پترسون صورت گرفت.
یافتهها: میانگین نمرات کارایی فنی دانشگاهها در طی سه مقطع 86/0 برآورد شد. نتایج شاخص بهرهوری مالم کوئیست نشان داد که در طی سالهای 1389 تا 1392، 6 درصد رشد بهرهوری وجود داشته است؛ ولی از سال 1392 تا 1395، عملکرد دانشگاهها با 12 درصد کاهش بهرهوری همراه بوده است. میانگین بهرهوری کل سه مقطع برابر 96/0 و بیانگر کاهش 4 درصدی رشد بهرهوری بود که از میان اجزای آن، کارایی تکنولوژی 8 درصد کاهش رشد داشته و سایر اجزا رشد مثبت نشان دادند.
نتیجهگیری: به نظر میرسد که برخی از دانشگاهها در حوزه پژوهشی کارا عمل نمیکردند و بهرهوری آنها رو به کاهش بوده است که عمدتاً به علت کاهش رشد کارایی تکنولوژی میباشد که با توجه به توسعه فناوری در سالهای اخیر میتواند نتیجه عدم استفاده موثر از فناوریهای نوین باشد.
وحید یزدی فیض آبادی، محمد حسین مهرالحسنی، سمیرا سادات پورحسینی،
دوره 14، شماره 0 - ( 10-1397 )
چکیده
مقدمه و اهداف: پژوهش نقش مهمی در حل مسائل سلامت جامعه دارد. توسعه پژوهش متناسب با نیازهای جامعه از طریق ایجاد فرصتهای برابر و عادلانه برای بخشهای پژوهشی از رسالتهای مراکز آموزش عالی است. مطالعه حاضر با هدف سنجش نابرابری در حوزه پژوهش دانشگاههای علوم پزشکی ایران انجام شد.
روشکار: در مطالعه توصیفی حاضر، با استفاده از ضریب جینی، نابرابری برای سالهای 1389 تا 1395 اندازهگیری شد. شاخصها شامل تعداد مقالات، استنادات، خوداستنادی دانشگاهی، ضریب تاثیر سایمگو، ضریب تاثیر بهنجارشده براساس منبع (اسنیپ)، تاثیر استنادی مجلات (سایت اسکور)، شاخص هیرش (شاخص اچ)، تعداد اعضای هیات علمی، تعداد دانشجویان و میزان بودجه آموزشی - پژوهشی بودند. دادهها با نرم افزار Stata نسخه 14 تحلیل شد.
یافتهها: طی سالهای مطالعه، ضرایب جینی سایمگو از 65/0 تا 73/0، اسنیپ از 62/0 تا 73/0 و تاثیر استنادی مجلات از 61/0 تا 72/0، متغیر بود. ضرایب جینی مقالات بینالمللی از 62/0 تا 70/0، کل مقالات از 56/0 تا 66/0، خود استنادی دانشگاهی از 22/0 تا 27/0، استناد به ازای مقاله از 12/0 تا 28/0، هیرش از 33/0 تا 39/0 و کل استنادات از 57/0 تا 72/0، متغیر بودند. ضریب جینی اعضای هیات علمی از 26/0 تا 40/0 و بودجه از 34/0 تا 67/0 متغیر بود.
نتیجهگیری: نابرابری در خوداستنادی دانشگاهی و استناد به ازای مقاله، نسبتاً متعادل، در هیرش و تعداد هیات علمی، نسبتاً نابرابر و در سایر شاخصها زیاد و خیلی زیاد بود. برای کاهش نابرابری، توسعه زیرساختهای متوازن پژوهشی در دانشگاهها پیشنهاد میگردد.
زهرا چراغی، حسین محجوب، علی قلعه ای ها، سعید بشیریان، حیدر طیبی نیا، علیرضا رحمانی، بهشاد نقش تبریزی، نسرین شیرمحمدی، آرزو فرهادی، مریم عسگری نیا، منوچهر کرمی،
دوره 14، شماره 4 - ( 12-1397 )
چکیده
مقدمه و اهداف: اولویتبندی فهرست پژوهشهای موردنیاز با در نظر گرفتن نیازها و مشکلات واقعی بخش سلامت، زمینه تلاش برای برقراری عدالت، تقویت ارتباط بین پژوهش، عمل و سیاستگذاری و توجه به نیازهای گروههای آسیبپذیر را فراهم میآورد. مطالعه حاضر در راستای تدوین اولویتهای پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی همدان، با استفاده از نظرات صاحبنظران انجام شد تا گام مثبتی درزمینهی تخصیص مناسب منابع پژوهشی دانشگاه در جهت حل مسئله باشد.
روش کار: طی این مطالعه برای نخستین بار، اولویتهای تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی همدان در 13 حیطه با استفاده از مدل پیشنهادی کارگروه "کمیسیون پژوهش حوزه سلامت برای توسعه تحت عنوان "راهبرد پژوهش در ضرورتهای بهداشت ملی" در سال 1396 تعیین شد. همچنین با استفاده از 10 معیار استاندارد موضوعات پژوهشی امتیازبندی شدند.
یافتهها: در این مطالعه 40 نفر از ذینفعان اعم از درون دانشگاهی و برون دانشگاهی شرکت نمودند و طی جلساتی با استفاده از تکنیکهای تمرین گروهی (بارش افکار) به بررسی موضوعات پیشنهادی پرداختند و درمجموع 122 موضوع پژوهشی در 13 حیطه تعیین شد. در هرکدام از حیطههای مذکور، 10 موضوع پژوهشی دارای بالاترین امتیاز بهعنوان اولویتهای پژوهشی دانشگاه علوم پزشکی همدان تعیین گردید.
نتیجهگیری: تعیین اولویتهای پژوهشی با رویکرد پژوهش در ضرورتهای بهداشت ملی در سطح استانی برای اولین بار در دانشگاه علوم پزشکی همدان با مشارکت تمام ذینفعان حوزه سلامت در استان همدان صورت گرفت. نتایج این مطالعه با هدایت پروژههای تحقیقاتی در راستای اولویتهای تعیینشده در استفاده بهینه از منابع حوزه پژوهش و فناوری دانشگاه علوم پزشکی همدان نقش مهمی خواهد داشت.