مائده امینی، انوشیروان کاظم نژاد، فرید زایری، اعظم امیریان، نورالسادات کریمان،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۳۹۹ )
مقدمه و اهداف: دیابت بارداری یک عارضه طبی در بارداری بوده که تشخیص دیرهنگام آن میتواند اثرات نامطلوبی روی مادر و جنین بگذارد. هدف از انجام این پژوهش، برآورد پارامترهای دقت یک نشانگر زیستی برای پیش‌بینی زودهنگام دیابت بارداری در غیاب یک تست استاندارد مرجع کامل بود.
روش کار: این مطالعه روی ۵۲۳ خانم باردار که در سال‌های ۹۶ و ۹۷ به بیمارستانهای مهدیه و طالقانی تهران مراجعه کرده بودند، انجام شد. مقادیر اندازهگیری شده بتا گنادوتروپین جفتی انسانی به عنوان پیشگوی دیابت بارداری برای همه زنان شرکتکننده در هفته ۱۷-۱۴ بارداری در چک لیست مربوط ثبت شد. برای برآورد حساسیت، ویژگی و مساحت زیر منحنی راک، از مدل متغیر پنهان بیزی استفاده شد. برآورد بیزی پارامترها در بسته نرمافزاری R۲OpenBUGS در نرمافزار R نسخه ۳,۵.۳ محاسبه شد.
یافته‌ها:میانه سن بارداری زنان شرکت کننده در این مطالعه، ۳۳ سال بود. در غیاب تست مرجع کامل، نتایج مدل بهکار رفته برای مقدارهای حساسیت، ویژگی و مساحت زیر منحنی راک مربوط به بتا گنادوتروپین جفتی انسانی به ترتیب برابر با ۷۸ درصد (فاصله باورمند ۹۵ درصد: ۰/۸۳-۰/۶۶)، ۸۳ درصد (فاصله باورمند ۹۵ درصد: ۰/۸۹-۰/۷۴) و ۷۲/۰ (فاصله باورمند ۹۵ درصد: ۰/۸۸-۰/۶۴) بود.
نتیجه‌گیری: بر اساس یافته‌های بهدست آمده در این مطالعه، بتا گنادوتروپین جفتی انسانی در غیاب تست مرجع کامل میتواند برای پیش‌بینی زودهنگام دیابت در خانمهای باردار مناسب باشد.
