جستجو در مقالات منتشر شده


2 نتیجه برای Paf

اعظم بی درفش، منوچهر کرمی، جواد فردمال، جلال پورالعجل، نادر اسماعیل نسب،
دوره 10، شماره 3 - ( 9-1393 )
چکیده

مقدمه و اهداف: با توجه به شیوع قابل توجه فشار خون بالا در ایران و قابل تعدیل بودن آن به عنوان مهم‌ترین عامل خطرساز سکته‏مغزی، این مطالعه با هدف تعیین الگوی پرفشاری خون و تعیین درصد خطر ‏قابل‏ انتساب ‏جمعیتی ((PAF سکته‏مغزی مرتبط با  فشار خون بالا در استان همدان انجام گردید.

روش کار: داده‏های فشار خون جمعیت بالای 19 سال استان همدان طی سال‏های 88-1384 از نظام مراقبت عوامل‏خطر بیماری‏های غیرواگیر استخراج گردید. شیوع فشار خون بالا در زیرگروه‏های جنسی و سنی مختلف به صورت درصد با فاصله اطمینان 95 درصد گزارش گردید. روند فشار خون بالا طی سال‏های دوره مطالعه با استفاده از نمودار ترسیم شده است. به منظور محاسبهPAF ، شیوع فشار خون بالا از داده‏های نظام مراقبت عوامل‏خطر بیماری‏های غیر واگیر سال 1388 استخراج گردید و شاخص اندازه اثر بین فشار خون ‏بالا و سکته‏ مغزی از مطالعه‌های موجود استخراج گردید.

نتایج: درصد شیوع فشار خون از سال 88-1384 به‏ترتیب برابر 4/9 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 6/10-2/8)، 5/7 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 3/9-9/5)، 2/14درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 5/16-1/12)، 8/13 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 1/16-7/11) و 2/12 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 5/14-3/10) گزارش گردید. نتایج مطالعه بیان‌گر آن است که 17/8 درصد از کل سکته ‏مغزی در استان همدان به‏دلیل فشار خون بالا رخ داده است.

نتیجه‏گیری: نتایج مطالعه تأیید‏کننده سهم قابل انتساب سکته ‏مغزی مرتبط با فشار خون بالا در استان همدان است. پیشنهاد می‏گردد سیاست‏گذاران نظام سلامت راه‌کارهای کنترلی و پیش‌گیرانه این عامل خطر‏ساز قابل تعدیل را در اولویت قرار دهند.


پریوش شیری، حمید سوری، علیرضا رزاقی،
دوره 14، شماره 3 - ( 9-1397 )
چکیده

مقدمه و اهداف: خطای انسانی از مهم‌ترین علت‌های مرتبط با مرگ و مصدومیت ناشی از سوانح ترافیکی است که سهم کمی آن کمتر مطالعه شده است. هدف این مطالعه محاسبه یک‌ساله سهم منتسب جمعیتی (Population Attributable Fraction) این سبب‌ها در تهران بزرگ است.
روش کار: در این مطالعه از اطلاعات ثبت‌شده 124518 نفر در فرم کام 114 مرکز اطلاعات و ارتباطات راهنمایی و رانندگی کشور (فاوا)، در سال 1393  استفاده ‌شده است. برای برآورد اندازه‌ی اثر تخلفات رانندگان دچار سانحه در خیابان و بزرگراه از نسبت بروز خطر تعدیل‌یافته (Adjusted relative risk) توسط مدل رگرسیون استفاده شد. برآورد سهم منتسب جمعیتی و اندازه اثر بر اساس نسبت بروز خطر (RR) و با استفاده از روش برازی یا فرمول میتینن سهم منتسب جمعیت محاسبه شد.
یافته‌ها: سهم منتسب جمعیتی حرکت با دنده‌عقب در خیابان‌ها 98/1درصد و عدم رعایت فاصله طولی 93/1درصد بود. این رفتارها به ترتیب 22 و 23 درصد خطر جرح ناشی از سوانح ترافیکی را افزایش می‌دهد. در بزرگراه‌ها بیشترین سهم منتسب جمعیتی، به حرکت با دنده‌عقب 96/1 درصد، تغییر مسیر ناگهانی 90/1 درصد و تجاوز از سرعت مقرر 87/1 درصد مربوط بود. تجاوز از سرعت مقرر 23 درصد خطر جرح ناشی از سوانح ترافیکی را افزایش می‌دهد.
نتیجه‌گیری: نظارت بر تخلفات رانندگان و کنترل دقیق آن‌ها در خیابان‌ها می‌تواند تا 10 درصد از تصادفات جرحی پیشگیری نماید. همچنین در بزرگراه‌ها، به‌کارگیری راهکارهایی برای ممانعت از تخلفات رانندگی موردبررسی در این مطالعه، می‌توان تا حدود 15 درصد از تصادفات منجر جرح را پیشگیری نمود.

صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله اپیدمیولوژی ایران می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb