فصلنامه

زمینه و هدف: نوجوانان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک، نگران افزایش وزن، بی­نظمی قاعدگی، آکنه و هیرسوتیسم هستند. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی آکنه‌ی صورت و تنه در دختران 14 تا 18 ساله‌ی دبیرستان‌های شهر شیراز و رابطه‌ی آن با تخمدان پلی‌کیستیک در سال 1388 انجام شد.
روش اجرا: این مطالعه‌ی مقطعی بر روی 3189 دانش‌آموزان دختر 18-14 ساله انجام شد. پس از پر‌کردن پرسش‌نامه، آکنه بر اساس علایم بالینی به خفیف، متوسط و شدید تقسیم‌بندی شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌ای شامل مشخصات فردی، ویژگی بالینی هیپرآندروژنیسم، نتایج آزمایشات و سونوگرافی بود. آزمایشات شامل: پرولاکتین (برای رد هیپرپرولاکتینمی)، دی‌هیدرواپی‌آندرستن‌دیون سولفات (برای رد بیماری‌های آدرنال)، تستوسترون توتال و آزاد، هورمون محرکه‌ی تیروئید (برای رد هیپوتیروئیدی) انجام گردید. داده‌ها در قالب جداول فراوانی توصیف و با استفاده از آزمون‌های آماری مربع کای و t مستقل تحلیل شدند.
یافته‌ها: شیوع آکنه شدید 5% بود. میانگین تستوسترون توتال در افراد دارای آکنه‌ی شدید در مقایسه با افراد بدون آکنه بالاتر بود. شدت آکنه‌ی صورت و بدن با وجود تخمدان پلی‌کیستیک  همراهی داشت و این همراهی از نظر آماری معنی‌دار بود (0.05<P). میانگین هورمون محرک جسم زرد (LH) در افراد فاقد آکنه در مقایسه با افراد دارای آکنه بالاتر بود (0.05>P).

نتیجه گیری: بین شدت آکنه‌ی صورت و بدن و تخمدان پلی‌کیستیک ارتباط آماری معنی‌داری به دست آمد. با توجه به عوارض آکنه در کیفیت زندگی دختران، غربالگری هورمونی و سونوگرافی در دختران دارای آکنه‌ی متوسط نیز توصیه می شود.