دوره 8، شماره 4 - ( دوره‌ی 8، شماره‌ی 4 1396 )
جلد 8 شماره 4 صفحات 203-195 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Jafari A, Esmaeili N, Najafi S, Emami Razavi H. Survival rate in patients with oral squamous cell carcinoma. jdc 2018; 8 (4) :195-203
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5281-fa.html
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5281-fa.html
جعفری احمد، اسماعیلی نفیسه، نجفی شمس‌الملوک، امامی رضوی حانیه. میزان بقای بیماران مبتلا به اسکواموس‌سل‌کارسینومای دهانی. پوست و زیبایی. 1396; 8 (4) :195-203
احمد جعفری1 
، نفیسه اسماعیلی2 ، شمس‌الملوک نجفی3 ، حانیه امامی رضوی* 4
، نفیسه اسماعیلی2 ، شمس‌الملوک نجفی3 ، حانیه امامی رضوی* 4
1- گروه آموزشی دندان‌پزشکی کودکان، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی البرز، کرج، ایران
2- گروه پوست، بیمارستان رازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- گروه آموزشی بیماری‌های دهان، فک و صورت، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4- گروه آموزشی دندان‌پزشکی ترمیمی، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه شاهد، تهران، ایران ،hanie_emami@yahoo.com
2- گروه پوست، بیمارستان رازی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
3- گروه آموزشی بیماری‌های دهان، فک و صورت، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
4- گروه آموزشی دندان‌پزشکی ترمیمی، دانشکده‌ی دندان‌پزشکی دانشگاه شاهد، تهران، ایران ،
چکیده: (22154 مشاهده)
زمینه و هدف: سرطان دهان به‌عنوان شایعترین سرطان سر و گردن، رتبهی هشـتم را ازلحاظ شیوع در میان تمامی سرطانها به خود اختصاص داده است. در این میان، بیش از 90% سـرطانهای دهان از نوع اسکواموس‌سل‌کارسینوما (Squamous cell carcinoma [SCC]) میباشد. هدف اصلی این مطالعه بررسی میزان بقای بیماران مبتلا به SCC دهان و عوامل مؤثر بر آن است.
روش اجرا: در این مطالعه، 174 پروندهی مربوط به بیــماران مبتلا به SCC دهان بررسی شد. سپس به‌منظور گردآوری اطلاعات موردنیاز، بقای بیماران ازطریق تماس تلفنی پیگیری شد. تحلیل آماری این مطالعه با اسـتفاده از نرم‌افزار SPSS 20 انجام شد. میزان بقا با منحنی Kaplan-Meier و عوامل مؤثر بر آن با آزمون Cox regression بررسی گردید.
یافته‌ها: مردان، 6/57% از تعداد کل بیماران را به خود اختصاص دادهاند. محدودهی سنی بیماران 22 تا 89 سال با میانگین سن ابتلای 5/61 سال میباشد. شایعترین محل بروز تومورهای دهانی این بیماران برروی زبان بود. میزان بقای کلی پنج سالهی بیماران برابر با 4/49% با خطای معیار 05/0 به‌دست آمده است. میزان بقا با سن بیماران و هم‌چنین نحوهی درمان شامل جراحی یا شیمی درمانی ارتباطی معنیدار داشت.
نتیجه‌گیری: میزان ابتلا در مردان بیشتر است و به‌طور کلی با افزایش سن میزان بقای بیماران کاهش مییابد. سرطانهای دهان به‌علت میزان بقای پایین نیازمند توجه ویژه می‌باشند.
روش اجرا: در این مطالعه، 174 پروندهی مربوط به بیــماران مبتلا به SCC دهان بررسی شد. سپس به‌منظور گردآوری اطلاعات موردنیاز، بقای بیماران ازطریق تماس تلفنی پیگیری شد. تحلیل آماری این مطالعه با اسـتفاده از نرم‌افزار SPSS 20 انجام شد. میزان بقا با منحنی Kaplan-Meier و عوامل مؤثر بر آن با آزمون Cox regression بررسی گردید.
یافته‌ها: مردان، 6/57% از تعداد کل بیماران را به خود اختصاص دادهاند. محدودهی سنی بیماران 22 تا 89 سال با میانگین سن ابتلای 5/61 سال میباشد. شایعترین محل بروز تومورهای دهانی این بیماران برروی زبان بود. میزان بقای کلی پنج سالهی بیماران برابر با 4/49% با خطای معیار 05/0 به‌دست آمده است. میزان بقا با سن بیماران و هم‌چنین نحوهی درمان شامل جراحی یا شیمی درمانی ارتباطی معنیدار داشت.
نتیجه‌گیری: میزان ابتلا در مردان بیشتر است و به‌طور کلی با افزایش سن میزان بقای بیماران کاهش مییابد. سرطانهای دهان به‌علت میزان بقای پایین نیازمند توجه ویژه می‌باشند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
