Ghazanfari S, Jamali J, Saki A, Noras M, Salari R, Khorsand Vakilzade A et al . Assessment of quality of life in hemodialysis patients with uremic pruritus from Iranian Medicine view. jdc 2019; 10 (3) :170-180
URL:
http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5407-fa.html
غضنفری سیدمجید، جمالی جمشید، ساکی آزاده، نورس محمدرضا، سالاری روشنک، خرسند وکیلزاده علی و همکاران.. ارزیابی کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی دارای خارش اورمیک با گذری بر دیدگاههای طب ایرانی. پوست و زیبایی. 1398; 10 (3) :170-180
URL: http://jdc.tums.ac.ir/article-1-5407-fa.html
1- گروه طب ایرانی، دانشکدهی طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران ، everlastingmajid@gmail.com
2- مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی مؤثر بر سلامت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
3- گروه اپیدمیولوژی و آمار زیستی، دانشکدهی بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
4- گروه طب ایرانی، دانشکدهی طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
5- گروه علوم دارویی در طب ایرانی، دانشکدهی طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
6- گروه طب مکمل و چینی، دانشکدهی طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
7- گروه طب ایرانی، دانشکدهی طب ایرانی و مکمل، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران * مرکز تحقیقات عوارض پیوند کلیه، بیمارستان امام رضا، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران
چکیده: (3241 مشاهده)
زمینه و هدف: خارش یکی از مشکلات شایع بیماریهای مزمن کلیوی است. تداوم روشهای درمانی مختلف ضمن افزایش طول عمر بیماران باعث تغییراتی در شیوهی زندگی، وضعیت سلامتی و نهایتاً کیفیت زندگی آنان میشود. شناخت ابعاد مختلف کیفیت زندگی بیماران، باعث ارائهی خدمات بهتر توسط کادر درمانی و عاملی برای ارتقای سطح سلامت و بهبود کیفیت زندگی بیماران میشود. هدف این مطالعه ارزیابی کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی دارای خارش اورمیک در شهر مشهد در سال 1396 با گذری بر دیدگاههای طب ایرانی بود.
روش اجرا: مطالعهی توصیفی ـ تحلیلی حاضر بر روی 52 بیمار انجام شد. جمعآوری دادهها توسط پرسشنامهی کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی و سؤالات دموگرافیک پژوهشگرساخته انجام و تحلیل دادهها توسط نسخهی 16 نرمافزارSPSS انجام شد.
یافتهها: میانگین سنی بیماران 73/51 سال و میانگین مدت دیالیز آنها 42/41 ماه بود. نمرهی کلی کیفیت زندگی بیماران 56 بود. کمترین و بیشترین نمره، در ابعاد جسمی و محیطی دیده شد. بین برخی ابعاد کیفیت زندگی با متغیرهای هموگلوبین و کراتینین، ارتباط آماری معنادار معکوس و با سن، بیماریهای دیابت، فشارخون و چربی خون ارتباط آماری معنادار مستقیم وجود داشت (005/0>P).
نتیجهگیری: سطح کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی پایینتر از بقیهی افراد بوده و عوامل متعددی میتواند باعث ارتقای آن شود. توجه خاص به ویژگیهای فردی بیماران دیالیزی ازنظر مزاجشناسی میتواند در پیشبینی نیازهای اساسی آنان کمککننده باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
تخصصي دریافت: 1398/9/30 | پذیرش: 1398/9/30 | انتشار: 1398/9/30