291 نتیجه برای نوع مطالعه: پژوهشي
نوید بوذری، کارلوس ریکوتی، فرانسیسکو کردل،
دوره 1، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
نکرولیز اپیدرمال سمی TEN) Toxic Epidermal Necrolysis) بیماری وخیم پوست و مخاط ناشی از مصرف دارو است. در این بیماری پوست سر بهندرت درگیر میشود. از روند TEN در بیمارانی که تحت درمان با رادیاسیون و داروهای ضد تشنج قرار گرفتهاند گزارشهایی وجود دارد.در این مقاله بیماری معرفی میشود که بهدنبال رادیاسیون و مصرف داروهای ضد تشنج به TEN همراه با درگیری پوست سر مبتلا شد. یکی از ویژگیهای غیرمعمول در این موارد، TEN شروع ضایعات پوستی از محل تابش اشعه است. گزارش فرضیههای مختلف در توجیه این مشاهده مورد بحث قرار میگیرد.
امیر هوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، عطاالله مرادی،
دوره 1، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
کمپلکس توبروس اسکلروزیس اختلالی ژنتیکی است که با تشکیل هامارتوم در بسیاری از اعضای بدن همراه است. ضایعات مشخصه پوستی آن مشتمل بر آنژیوفیبروما، شاگرین پچ، فیبرومای اطراف ناخن و لکههای سفید است. این بیماری اکثرا با اپی لپسی و کم هوشی همراهی دارد. در این مقاله مرد 26 ساله ای معرفی میشود که با آنژیو فیبروم بسیار بزرگی در صورت به بیمارستان پوست رازی تهران مراجعه کرده است که برای وی مشکلات روحی و روانی جدی به وجود آورده بود و همین امر طرح درمانی مناسبی را برای وی الزامی میکرد.
بیژن دولتی، مهران حیدری سراج، یحیی دولتی،
دوره 1، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
آموزش دستیاران پوست و اعطای گواهی یا دانشنامه تخصصی در هر کشور بر اساس استانداردهای نظام سلامت، انتظارهای جامعه و امکان های موجود در آن منطقه جغرافیایی صورت می گیرد. برای مثال از متخصص پوست در کشور استرالیا به دلیل شیوع بالای سرطان های پوست، انتظار می رود که بتواند درمان جراحی بدخیمی های پوست را صورت دهد و در موقع نیاز در درمان ملانوم دیسکسیون گره های لنفاوی را بدون ارجاع به جراح خود انجام دهد . با این حال آشنایی با برنامه های آموزش دستیاران پوست در سایر نقاط دنیا، نحوه ارزیابی آن ها، اعطای گواهی یا دانشنامه تخصصی و چگونگی تجدید آن ها نکاتی را به ما می آموزد که می توانند ما را در برنامه ریزی هر چه به تر منطبق با شرایط اپیدمیولوژیک، اجتماعی و اقتصادی راه نمایی کنند
شیوا گل محمدزاده، محمودرضا جعفری، حسین حسین زاده، فاطمه ایمانی،
دوره 1، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: زعفران در طب سنتی کاربردهای فراوان دارد. زعفران دارای ظرفیت جذب اشعه فرابنفش است. هدف از این مطالعه، تهیه تعیین خصوصیات و بررسی اثار ضدآفتاب نانولیپوزومهای حاوی عصاره زعفران و سافرانال موجود در زعفران بود.
روش اجرا: فرآوردهها شامل نانولیپوزومهای تهیهشده از عصاره هیدروالکلی کلاله زعفران با غلظتهای 2، 4 و 8% و همچنین نانولیپوزومهای حاوی سافرانال با غلظتهای 0.25، 0.5 و 1% بود. لوسیون استاندارد هموسالات 8% نیز بر اساس استاندارد FDA بهمنظور تعیین SPF و مقایسه صحت روش تهیه شد. SPF فرآوردههای تهیه شده به روش برونتن حلال رقیقشده با استفاده از معادله Mansur و همکاران و اندازه گیری جذب، بهدست آمد.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که SPF نانو لیپوزومهای حاوی عصاره زعفران 8% بهصورت معنیداری بیش تر از SPF ماده ضد آفتاب استاندارد هموسالات با غلظت مشابه 8% است. این نتیجه نشان میدهد زعفران میتواند بهعنوان یک عامل ضدآفتاب عمل کند. این مطالعه همچنین نشان داد SPF جز سافرانال موجود در زعفران با غلظت 0.5% و 1% بهصورت معنیداری بزرگتر از SPF ماده ضدآفتاب استاندارد هموسالات با غلظت 8% است. این نتایج نشان میدهد سافرانال موجود در زعفران دارای اثر ضدآفتابی بسیار بیشتر از ماده استاندارد هموسالات است. بنابراین جز سافرانال موجود در زعفران در صورت انکپسوله شدن در لیپوزوم میتواند با غلظت بسیار کم اثر ضد آفتاب قابل توجهی داشته باشد.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که نانولیپوزومهای حاوی عصاره زعفران میتواند بهعنوان یک جاذب اشعه فرابنفش و ضدآفتاب طبیعی استفاده شود. همچنین با استفاده از نانولیپوزومهای حاوی سافرانال موجود در زعفران میتوان با غلظتهای بسیارکم به SPF بالایی دست یافت.
حسین طباطبائی، شهاب باباکوهی، ماکان ره شناس،
دوره 1، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: تقاضای درمان چین و چروک صورت رو به افزایش است. در سالیان اخیر، رادیوفرکانسی یک و دو قطبی به عنوان یک درمان انتخابی چین و چروک معرفی شده است. مطالعات، تغییرهای الیاف کلاژن پوست را برای بهبود و ترمیم جنس پوست نشان دادهاند. هرچند میتوانند خطرها و عوارض جانبی هم داشته باشند.
روش اجرا: در این مطالعه، 48 بیمار متقاضی جوانسازی پوست صورت پس از اخذ رضایتنامه کتبی، تحت درمان با رادیوفرکانسی قرار گرفتند. تشخیص، صرفاً بر مبنای معاینه و مشاهده صورت میگرفت. از تمامی بیماران، قبل و بعد از درمان و در شرایط مساوی عکس گرفته شد. عکسها توسط یک همکار که نمیدانست کدام عکس به قبل و کدام به بعد از درمان مربوط است، مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: چین و چروکها در 26 بیمار بهتر شد. پاسخ درمانی در افراد مسن تر بهتر بود. درد و اریتم گذرا در تمامی بیماران گزارش شد.
نتیجهگیری: رادیوفرکانسی روش درمانی مناسبی برای بهتر شدن پوست از نظر تعداد و عمق چروکها است که اجرای آن به آموزش کامل نیاز دارد. برای تأثیر مثبت حداقل 4 جلسه درمانی با نظم فواصل 2 هفته یکبار ضروری است.
زهرا دلاوریان، نوشین محتشم، عباس جوادزاده بلوری، شهاب باباکوهی، بردیا صدر، محمد تقی شاکری، کامبیز کامیاب حصاری، فرناز بیدرام،
دوره 1، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: لیکنپلان دهانی نوعی بیماری التهابی پوستی ـ مخاطی مزمن است که بهصورت یک وضعیت پیشبدخیم تعریف میشود. MMP-2) Matrix metaloproteinase-2) و MMP-9) Matrix metaloproteinase-9) پروتئینازهایی هستند که تهاجم سلولهای تومورال به بافت همبند را تسهیل میکنند و در ضایعات پیشبدخیم و بدخیم بیش از حد معمول ظاهر میشوند. هدف از این مطالعه تعیین بیان نشانگرهای مهارکننده بافتی ماتریکس متالوپروتئیناز 2 و 9 (9 & MMP-2) در لیکنپلان دهانی اروزیو و لیکنپلان غیراروزیو و هیپرپلازی آماسی به روش ایمونوهیستوشیمی بود.
روش اجرا: در این مطالعه مقطعی، 39 بلوک مربوط به لیکنپلان دهانی غیراروزیو (با و بدون دیسپلازی)، 36 نمونه لیکنپلان دهانی اروزیو (11 مورد دیسپلاستیک و 25 مورد بدون دیسپلازی)، 32 بلوک مربوط به هایپرپلازی آماسی و 6 بلوک مربوط به بافت نرمال از آرشیو بخش آسیبشناسی دانشکده دندانپزشکی مشهد انتخاب و به روش ایمونوهیستوشیمی با نشانگرهای MMP-2 و MMP-9 رنگآمیزی شد. به منظور مقایسههای آماری از آزمون های Kruskal-Wallis، Mann-Whitney و ضریب همبستگی Spearman استفاده شد.
یافتهها: بیشترین میانگین MMP-2 و MMP-9 (در کل ضخامت اپیتلیوم) در لیکنپلان اروزیو دیسپلاستیک مشاهده شد (به ترتیب:86.1±31.6 و 3.73±94.5). میزان بیان MMP-9 در انواع لیکنپلان اروزیو در قیاس با لیکنپلان غیراروزیو در همه لایهها (P<0.001) و در مورد MMP-2 در لایه بازال ـ پارابازال و خاردار (به ترتیب: P=0.008 و P<0.001) تفاوت معنیداری داشت.
نتیجهگیری: افزایش خطی بروز این مارکرها از سمت مخاط نرمال تا لیکنپلان دهانی اروزیو بیانگر تفاوت در رفتار بیولوژیک لیکنپلان دهانی غیراروزیو و اروزیو است. بنابراین میتوان گفت لیکنپلان دهانی اروزیو، پتانسیل پیشبدخیمی بیشتری از لیکنپلان دهانی غیراروزیو دارد.
محمدعلی نیلفروش زاده، الهه هفت برادران، کتایون طائری،
دوره 1، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: وجود100000-70000 مورد عفونت با Human Immunodeficiency Virus در ایران تخمین زده میشود. مهمترین عامل انتقال عفونت در ایران، تزریق مواد مخدر است. گسترش سریع این بیماری تأییدی بر لزوم تشخیص سریع آن است. در حدود 90% بیماران مبتلا به HIV نشانههای مختلف پوستی این بیماری را بروز میدهند. بنابراین شناخت این نشانهها کمکی در تشخیص زودرس بیماری است.
روش اجرا: بیماران مبتلا به عفونت HIV که دارای ضایعه پوستی بودند به مرکز تحقیقات پوست و سالک ارجاع شدند و توسط کارورز همکار طرح، مورد بررسی قرار گرفتند و اطلاعات آنها در فرم جمعآوری اطلاعات وارد شد و سپس برای معاینه تکمیلی به متخصص پوست مجری طرح ارجاع داده شدند و نتایج معاینه از قبیل نوع ضایعه، محل ضایعه ومدت زمان ظهور ضایعه در چک لیست مربوط ثبت شد.
یافتهها: در این مطالعه 50 بیمار مورد بررسی قرار گرفته و 42 بیمار انتخاب شدند. شیوع نشانههای پوستی به قرار زیر است: هرپس زوستر با 23.8%، درماتیت سبورئیک با 14.3%،هایپرپیگمانتاسیون با 19.0%، کاندیدا دهانی ـ حلقی با 28.0%، فولیکولیت با 3.14%، ضایعات قارچی با 4.7%، زگیل با 4.7%، سارکوم کاپوزی با 2.4% و ضایعات دارویی با 2.4%. 75% بیماران مبتلا به هایپرپیگمانتاسیون از طریق همسر و 25% از طریق تزریق آلوده شدهاند. 33% بیماران مبتلا به فولیکولیت از طریق تزریق، 33% از طریق انتقال خون و 33% از طریق رابطه جنسی آلوده شدهاند.
نتیجهگیری: با انجام این مطالعه، لزوم توجه به علایم پوستی در مبتلایان به عفونت HIV/AIDS و شناسایی به موقع آنها و انجام اقدامات تشخیصی و درمانی مقتضی مشخص شد.
امیر هوشنگ احسانی، مصطفی میر شمس شهشهانی، زهرا حلاجی، پدرام نورمحمدپور،
دوره 1، شماره 1 - ( 1-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: سومین تومور شایع در میان مراجعان به متخصصان پوست اکتینیک کراتوزیس می باشد. درمیان شایع ترین درمانهای دردسترس درمانهای موضعی شامل 5-فلوئورویوراسیل (5FU) قرار دارند. با توجه به عوارض جانبی ناشی از فلوئورویوراسیل موضعی، هدف این مطالعه مقایسه دو روش استفاده موضعی از فلوئورویوراسیل از نظر پاسخ به درمان و عوارض جانبی است.
روش اجرا: بیماران مبتلا به اکتینیک کراتوز تایید شده از سوی پاتولوژی که با معیارهای ورود به مطالعه مطابقت داشتند انتخاب و به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه فلوئورویوراسیل موضعی را به صورت روزانه و گروه دیگر به صورت یک روز درمیان مورد استفاده قرار دادند. دو هفته بعد از پایان دوره درمان یک ماهه، میزان کاهش، در ضایعات و درد ناشی از درمان توسط دو درماتولوژیست عضو هیئت علمی مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: 38 بیمار، شامل 23 مرد و 15 زن، مورد بررسی قرار گرفتند. در گروهی که یک روز درمیان مورد درمان قرار گرفتند میزان عوارض جانبی به صورت معنیداری کمتر بود، اما اثر درمانی در دو گروه تقریبا در یک حد قرار داشت.
نتیجهگیری: استفاده یک روز درمیان از فلوئورویوراسیل یک جایگزین قابل قبول برای استفاده روزانه از آن است بدون این که اثر درمان را بهصورت معنیداری مورد تغییر قرار دهد.
بیژن دولتی، علی کازرونی تیمسار،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
برای درمان ملانوم بدخیم روشهای جراحی مختلفی وجود دارد. این روشها غالباً با محدودیتهایی در بهدست آوردن حاشیه غیردرگیر در عین دستیابی به نتیجهای مناسب از نظر زیبایی همراهاند. این مقاله، مروری کوتاه بر استفاده از تکنیکهای ساده و همچنین روش میکروگرافیک Mohs در درمان جراحی ملانوم بدخیم است.
امیرهوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، شیما سینجلی،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
PDL) Pulsed Dye Laser) عمدتاً بهعنوان وسیلهای جهت درمان ضایعات عروقی بهشمار میرود. اما مطالعات مختلفی که در مراکز علمی گوناگون دنیا انجام شده است مواردی از کاربردهای این لیزر ایمن را در ضایعات غیرعروقی به نمایش گذاشتهاند. هدف ما در این مقاله مروری جمعبندی و خلاصه نمودن این مطالعات بوده است.PDL یک جایگزین شناختهشده و مورد قبول برای کرایوتراپی در درمان برخی ضایعات ویروسی مانند زگیلهای دور ناخن یا مولوسکوم بهشمار میرود. در مورد ضایعات التهابی هنوز مکانیسم اثر این لیزر روشن نیست و نتایج متناقضی در مطالعات مختلف بهدست آمده است. در مورد این گونه درماتوزها، PDL اثر بسیار مختصر دارد و محدود به ضایعاتی است که جزء عروقی واضحی دارند (پسوریازیس و آکنه). بالاخره درباره شکلدهی مجدد کلاژن
(Collagen Remodelling) و کاربردهای مربوط به آن (مانند جوانسازی پوست، اسکارهای هیپرتروفیک، کلوئید و استریا) نتایج مطالعات مختلف متفاوت بوده و ضمن تأیید اثر احتمالی این لیزر، نیاز به مطالعات بیشتری برای مشخص شدن پارامترهای مناسب درمان وجود دارد.
سهیلا محمدی، محمدحسین باقیانیمقدم، محمدتقی نوربالا، سیدسعید مظلومی محمودآباد، حسین فلاحزاده، احمد دایا،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان پوست شایعترین نوع سرطان در شهر یزد میباشد. دوران کودکی و نوجوانی یک زمان مهم و ویژه برای پیشگیری از سرطان پوست در آینده است. هدف مطالعهی حاضر بررسی نقش توجه به ظاهر در انجام رفتارهای پیشگیریکننده سرطان پوست بر اساس تئوری انگیزش محافظت است.
روش اجرا: شرکتکنندههای این مطالعهی مقطعی، شامل 360 دانشآموز دختر مقطع دبیرستان از 4 دبیرستان شهر یزد بود. دادهها از طریق پرسشنامه خود گزارشی جمعآوری گردید و با استفاده از نرمافزار آماری SPSS و آزمونهای آماری ANOVA، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین توجه به ظاهر با سازههای حساسیت درکشده، شدت درکشده، خودکارآمدی، کارآمدی پاسخ، انگیزش محافظت و رفتار همبستگی مثبت در سطح 0.01 وجود داشت. میزان پیشگویی رفتارهای محافظتکننده بهوسیلهی سازههای حساسیت درک شده، شدت درکشده، خودکارآمدی، کارآمدی پاسخ، انگیزش محافظت، هزینههای پاسخ و توجه به ظاهر 0.56 بود که در این میان نقش حساسیت درکشده (0.120=β) بیش از سایر متغیرها بود. همچنین میزان پیشگویی رفتارهای محافظتکننده بهوسیلهی سازه انگیزش محافظت 41% بود.
نتیجهگیری: این مطالعه اثربخشی تئوری انگیزش محافظت را در پیشگویی رفتارهای پیشگیریکننده از سرطان پوست و اهمیت توجه به ظاهر در انجام رفتارهای پیشگیریکننده سرطان پوست در شرکتکنندگان را تأیید میکند.
حمیدرضا پازکی طرودی، مرجان عجمی، روحاله حبیبی، محمدعلی نیلفروشزاده،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: آسیب ناشی از ایسکمی خسارتهای زیادی را در درمان بیماریهای پوستی مانند جراحیهایی که بر روی فلاپهای پوستی انجام میشود، ایجاد میکند. مطالعهی حاضر برای بررسی دو دارویی که در درمان بیماریهای پوستی دارای کاربرد میباشند، در درمان آسیب ناشی از ایسکمی صورت گرفت.
روش اجرا: 56 موش صحرایی در 4 گروه قرار گرفتند: در دو گروه قبل از برداشتن فلاپ، مینوکسیدیل 5% و آزلائیک اسید 5% بهصورت موضعی بر روی ناحیه بهکار برده شد. در تعدادی از موشهای صحرایی که با مینوکسیدیل درمان شدند، از مهارکنندهی کانالهای KATP (گلیبنکلامید 0.3 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم، داخل صفاقی) و در تعدادی از موشها که با آزلائیک اسید 5% درمان شدند، از مهارکنندهی Nitrous Oxide (L-NAME، 20 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، داخل صفاقی) استفاده شد. 7 روز بعد از عمل میزان نکروز فلاپ پوستی محاسبه گردید.
یافتهها: درمان با آزلائیک اسید یا مینوکسیدیل موضعی ناحیه نکروتیک را بهشکل معنیداری به ترتیب 42% (0.05>P) یا 34% (0.01>P) کاهش داد. ترکیب آزلائیک اسید با مینوکسیدیل اثرات خیلی قویتری را در کاهش ناحیه نکروتیک ایجاد کرد (26% ناحیه نکروتیک، 0.001>P). گلیبنکلامید اثرات محافظتی مینوکسیدیل (0.05>P) و L-NAME اثرات محافظتی آزلائیک اسید (0.05>P) را از بین برد. درمان با گلیبنکلامید یا L-NAME اثرات محافظتی درمان ترکیبی را از بین بردند.
نتیجهگیری: مطالعهی حاضر نشاندهندهی نقش کانالهای KATP در مسیر مینوکسیدیل و نیتریک اکسید در مسیر محافظتی ناشی از آزلائیک اسید بود. بهنظر میرسد که Overlap بین این مسیرها وجود داشته باشد.
کامبیز کامیابحصاری، شایاندخت طالب، لاله منتصرکوهساری، علیرضا فیروز،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: سارکوئیدوز یک بیماری گرانولوماتوز غیرکازفیه با تظاهرات بالینی در بسیاری از اعضای بدن از جمله کلیه، کبد، ریه، قلب، پوست و سایر اندامها است. بررسیها نشان داده که ژن BTNL2 در برخی بیماران مبتلا به سارکوئیدوز سیستمیک دچار جهش شده است. با توجه به اینکه اولین تظاهر برخی بیماران مبتلا، بهصورت سارکوئیدوز پوستی است، ما در این مطالعه به بررسی ژن BTNL2 در این بیماران پرداختیم.
روش اجرا: در 10 بیمار مبتلا به سارکوئیدوز پوستی، آلل rs2076530 در اگزون شمارهی 5 ژن BTNL2، به روش SSCP (Single Strand Conformation Polymorphism) و PCR، جهشهای موجود که با شیفت مثبت همراه هستند، مورد آنالیز تحلیل توالی قرار گرفت و نتایج حاصل از تعیین توالی از طریق برنامهی کامپیوتری Choromas مورد ارزیابی و blust قرار گرفت.
یافتهها: از 10 بلوک بررسیشده از بیماران مبتلا به سارکوئیدوز پوستی، 7 مورد دارای G"A Transition بودند و 3 مورد نیز طبیعی بود و هیچگونه جهش ژنی نداشت.
نتیجهگیری: آلل rs2076530 در اگزون شماره 5 ژن BTNL2، در 7 بیمار با سارکوئیدوز پوستی دچار G"A Transition شده است که میتواند بیانگر ارتباط میان این ژن و سارکوئیدوز پوستی باشد، هرچند که مطالعات وسیعتری برای تأیید این یافته ضروری است.
معصومه برزگری، زهرا حلاجی، امیرهوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، مائده پرهام،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: آرتروپاتی پسوریاتیک یک بیماری خودایمن با منشأ وراثتی است که در تعدادی از بیماران مبتلا به پسوریازیس دیده میشود و جزو موارد آرتروپاتی سرونگاتیو طبقهبندی میگردد. هدف از انجام این مطالعه بررسی همراهی بین آرتریت پسوریاتیک با شدت درگیری ناخن بر اساس معیار استاندارد بررسی شدت درگیری ناخن پسوریازیس (NAPSI) در بیماران مبتلا به پسوریازیس مراجعهکننده به بیمارستان رازی بوده است.
روش اجرا: بیماران مبتلا به آرتریت پسوریازیسی بهعنوان گروه مورد و بیماران مبتلا به پسوریازیس بدون درگیری مفصلی بهعنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پس از matching دو گروه، میزان درگیری ناخن و امتیاز NAPSI بیماران در پرسشنامههای ویژهای وارد شده و توسط نرمافزار SPSS نگارش 14 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافتهها: تعداد 30 بیمار مبتلا به آرتریت پسوریاتیک و 75 بیمار مبتلا به پسوریازیس فاقد آرتریت بهعنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند. در افراد مبتلا به آرتروپاتی ضایعات ناخنی شدیدتر و شایعتر از گروه کنترل بود، بهطوریکه میانگین نمرهی NAPSI در گروه مبتلا به آرتریت 46 و در گروه کنترل 9.23 بود (0.05>P).
نتیجهگیری: شدت درگیری ناخن در بیماران پسوریازیس مبتلا به آرتریت بیشتر از بیماران فاقد درگیری مفصلی میباشد.
بردیا صدر، شهاب باباکوهی، فریال فانیان، مریم صراف یزدی، علی کازرونی تیمسار، منصور نصیری کاشانی، یحیی دولتی، علیرضا فیروز،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: با وجود مطالعات متعددی که برای بررسی pH پوست در بیماریهای گوناگون انجام شده، تحقیقات محدودی دربارهی جمعیت سالم صورت گرفته است.
روش اجرا: تعداد 50 مراجعهکننده در گروههای سنی با بازهی 10 سال از 10 تا 60 سال وارد مطالعه شدند. در هر گروه سنی 5 زن و 5 مرد سالم ارزیابی شدند. pH در این افراد بهوسیلهی پروب دستگاه pH meter (شرکت Courage & Khazaka Electronic GmbH، تولید کشور آلمان) در 8 محل پیشانی، گونه، چین نازولبیال، گردن، سطح قدامی ساعد، پشت دست، کف دست و ساق پا اندازهگیری شد.
یافتهها: میانگین pH در این مناطق به ترتیب 5.25، 5.15، 5.06، 4.90، 4.75، 4.80، 4.69 و 4.83 بود. pH بهصورت معنیداری در خانمها بالاتر بود (P<0.001). در گروههای سـنی مختلف، اختلاف معنـیداری در pH وجـود داشـت (P<0.002). بالاتریـن pH متعلـق به پیشـانی(5.26±0.68) و کمترین pH مربوط به ساق پا (4.69±0.40) بود.
نتیجهگیری: سن، جنسیت و محل آناتومیک تأثیر قابل ملاحظهای روی pH پوست در افراد سالم برجای میگذارند.
محمدعلی نیلفروشزاده، سیدحسین حجازی، هاجر زرکوب، لیلا شیرانی بیدآبادی، غلامرضا اصغری، سیدمحسن حسینی، الهه هفتبرادران، فریبا جعفری،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به خواص ضدمیکروبی و اثرات ضدالتهابی عسل و سیاهدانه و تأثیر قابل توجه این دو ماده در زمینهی بهبودی زخم، در این مطالعه، اثربخشی درمان موضعی لیشمانیوز پوستی حاد بهوسیلهی عصارهی سیاهدانه در پایهی عسل در مقابل تجویز موضعی عسل به همراه تزریق موضعی گلوکانتیم مورد مقایسه قرار گرفت.
روش اجرا: در یک مطالعهی کارآزمایی بالینی آیندهنگر، تعداد150 بیمار مبتلا به لیشمانیوز جلدی بهصورت تصادفی تحت درمان با تزریق موضعی گلوکانتیم بهصورت هفتگی همراه با استفادهی موضعی از عسل یا درمان با ترکیب عصارهی هیدروالکلی 60% سیاهدانه در پایهی عسل دو بار در روز قرار گرفتند. در هر دو گروه، درمان تا التیام کامل زخم یا حداکثر تا 12 هفته ادامه یافت.
یافتهها: در گروه تحت درمان با عصارهی هیدروالکلی سیاهدانه در پایهی عسل 61 نفر (81.3%) و در گروه تحت درمان با تزریق گلوکانتیم همراه با عسـل در پایان 12 هفتـه، 48 نفـر (64%) بهبـودی کامـل داشـتنـد. در این رابطـه، بین دو گـروه تفـاوت معنیداری وجـود داشـت(0.002=P).
نتیجهگیری: اثربخشی سیاهدانه و عسل همراه با تزریق داخل ضایعهی گلوکانتیم در افزایش میزان بهبودی بالینی، کاهش اندازهی ضایعهی ثانویه و کاهش دوز گلوکانتیم مصرفی، بهتر از گروه عسل تنها همراه با تزریق داخل ضایعهی گلوکانتیم است.
امیر هوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، شیما سینجلی،
دوره 1، شماره 3 - ( 7-1389 )
چکیده
خالهای بافت همبند، نوعی هامارتوم با افزایش کلاژن هستند که میزان الاستین موجود در آنها متغیر است. این مقاله به معرفی پسری 18 ساله با ضایعات ندولر متعدد در ناحیه فوقانی ران میپردازد که پس از انجام بیوپسی برای وی تشخیص کلاژنوما مطرح شد که زیرگونهای از خالهای مادرزادی بافت همبند است.
منصور نصیریکاشانی، شهاب باباکوهی، علی کازرونیتیمسار،
دوره 1، شماره 3 - ( 7-1389 )
چکیده
این مقاله به معرفی بیمار 28 سالهای با morphea profunda، درگیری عصب حسی ـ حرکتی محیطی، دیابت قندی وابسته به انسولین و هیپوتیروئیدی بهعنوان تظاهر ناشایعی از مورفهآی عمقی میپردازد که پس از 4 ماه درمان با پردنیزولون و متوترکسات بهصورت قابلتوجهی بهبود یافت.تشخیص morphea profunda براساس کرایتریاهای بالینی، هیستوپاتولوژیک و درمانی صورت میگیرد و بررسی دقیق مورفهآ فراتر از پاتولوژی موضعی، ضروری است.
افسانه علوی، گری سیبالد، مریم صرافیزدی، علی کازرونیتیمسار،
دوره 1، شماره 3 - ( 7-1389 )
چکیده
ماستوسیتوز بهصورت شایعی در پوست تظاهر میکند و بههمین دلیل غالباً در ابتدا توسط متخصصین پوست تشخیص داده میشود. ظن بالینی زیاد به تشخیص زودرس بیماری کمک میکند. ماستوسیتوز پوستی افزایش ماستسلهای پوست بدون بیماری زمینهای یا ارتشاح التهابی است. در تمام بیماران دارای ضایعات پوستی مشخص باید نمونهبرداری پوست با رنگآمیزی اختصاصی ماستسلها (تولوئیدین بلو، رایت ـ گیمسا) و آنالیز ایمونوهیستوشیمی تریپتاز انجام شود. هیچ شیوه درمانی برای درمان قطعی و دایم ماستوسیتوز پوستی وجود ندارد و دغدغه اصلی در درمان، کیفیت زندگی بیمار است. اگرچه ماستوسیتوز سیستمیک در بیش از 25 درصد موارد ماستوسیتوز پوستی بالغین رخ میدهد، شواهد اندکی درباره اثر درمان علامتی بر تغییر قابلتوجه سیر بیماری وجود دارد. تقریباً تمام بیماران مبتلا به ماستوسیتوز پوستی در طبقهبندی بازیبنیشده ماستوسیتوز در گروه بیماران با سیر آهسته میگنجند و پیشآگهی خوبی دارند. این مقاله به معرفی بهترین توصیههای درمانی براساس دیدگاه مبتنی بر شواهد میپردازد.
محمدعلی نیلفروشزاده، سیدمحسن حسینی، فرحناز فاطمینائینی، فریبا جعفری، الهه هفتبرادران، نرگس رحمانیان، فاطمه هاشمی، مریم وطنخواه،
دوره 1، شماره 3 - ( 7-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: آلوپسی آندروژنتیک شایعترین شکل ریزش موی پیشرونده منتشر و قرینه میباشد که هر دو جنس را مبتلا میکند. الگوی ریزش مو و پاتوفیزیولوژی آن در دو جنس متفاوت میباشد. طبقهبندیهای متفاوتی برای ریزش مو در زنان ارائه شدهاست ازجمله طبقهبندی Ludwig، Hamilton، Chirstmas tree و Early onset hairloss.
روش اجرا: این مطالعه یک مطالعه توصیفی است که در سالهای 1388-1387 در آرایشگاههای شهر اصفهان به انجام رسیده است. جامعه آماری مورد مطالعه شامل تمامی زنان در طیف سنی 70-20 سال بود که به این واحدها مراجعه کرده بودند. روش نمونهگیری در این مطالعه به شیوه تصادفی ساده بود و طی آن تعداد 1800 خانم مراجعهکننده ازنظر ریزش مو و دیگر فاکتورها موردبررسی قرار گرفتند. دادههای مطالعه پس از جمعآوری با کمک نرمافزار SPSS و استفاده از آزمونهای T، chi-square تجزیه و تحلیل شدند.
یافتهها: از 1800 خانم مطالعهشده 39.6% (712نفر) دارای ریزش موی آندروژنتیک بوده و 60.4% (1088 نفر) فاقد آن بودند. میانگین سن زنان مبتلا به ریزش مو 13±50.4 سال و میانگین سن زنان غیرمبتلا به ریزش مو 13.2±31.9 سال بود و طبق آزمون T student میانگین سن این دو گروه تفاوت معنیداری داشت (0.001<P).
نتیجهگیری: در مواجهه با خانمهای مبتلا به ریزش مو علاوهبر تفحص در مورد علل روتین، باید به بررسی اختلالات تیروئیدی، سطح فریتین سرم و هورمونهای آندروژن نیز پرداخته شود.