فصلنامه

زمینه و هدف: آنژیوژنز نقش مهمی در رشد تومورها ایفا می‌کند. شواهد موجود نقش احتمالی این پدیده را در بروز خصوصیات تهاجمی و نیز متاستاز تومورها نشان می‌دهند. کارسینوم سلول‌های بازال (BCC) و کارسینوم سلول‌های سنگفرشی (SCC) پوست علی‌رغم منشا مشابه، رفتار متفاوتی در زمینه تهاجم و متاستاز دارند. مطالعه حاضر نقش احتمالی فرآیند آنژیوژنز را در زمینه بروز رفتار تهاجمی تومورهای BCC پوست در انواع مختلف این تومور بررسی ‌کرد.
روش اجرا: 50 نمونه BCC با رنگ‌آمیزی H&E و ایمونوهیستوشیمی با استفاده از آنتی‌بادی‌های منوکلونال CD31 و CD34 رنگ‌آمیزی شدند و میانگین و انحراف معیار دانسیته میکروواسکولر (MVD) بر طبق یک متد یکسان در استروما و بدنه انواع BCC شامل ندولر، میکروندولر، سطحی و اسکلروزینگ اندازه‌گیری شد. برای مقایسه میانگین دانسیته عروقی نمونه‌ها از آزمون‌های Wallis, Mann-Whitney - Kruskal استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین MVD بدنه در انواع مهاجم BCC (اسکلروزینگ و میکروندولر) 1.77±2.09 و در انواع غیر‌مهاجم (انواع ندولر و سطحی) 0.79±1.27 در بررسی با مارکر CD31 بود و این دو گروه با یکدیگر اختلاف معنی‌داری داشتند. میانگین بدنه تومور در انواع مهاجم 1.03±1.80 و در انواع غیر‌مهاجم 0.70±1.13 در بررسی با مارکر CD34 بود و این دو گروه نیز با یکدیگر اختلاف معنی‌داری داشتند. میانگین MVD در استرومای انواع مهاجم 3.73 ±BCC 11.65 و در انواع غیر‌مهاجم 3.69±10.70 برحسب مارکر CD31 بود و این دو گروه با یکدیگر اختلاف معنی‌داری نداشتند. میانگین MVD استرومای انواع مهاجم 3.68 ±BCC 11.24 و در انواع غیر‌مهاجم3.64±11.00 برحسب مارکر CD34 بود و این دو گروه نیز با یکدیگر اختلاف معنی‌دار نداشتند.
نتیجه‌گیری: دانسیته میکروواسکولر با خاصیت تهاجمی و متاستاز در تومورها مرتبط می‌باشد و عروق بدنه تومور نقش مهم‌تری در این زمینه ایفا می‌کنند.

زمینه و هدف: میکرودرم ابریژن ازجمله فناوری‌های کم‌تهاجمی بسیار پرمصرف در حیطه‌ی پزشکی زیبایی در کشورهای جهان است که با لایه‌برداری مکانیکال پوست با استفاده از قدرت سایندگی کریستال‌های فلزی انجام می‌شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی ایمنی و اثربخشی میکرودرم ابریژن در درمان اسکار، آکنه، استریا و سایر اندیکاسیون‌های مرتبط انجام گرفته است.

روش اجرا: جهت ارزیابی اثربخشی و ایمنی، جست‌وجوی جامع شواهد بالینی (انواع مطالعات کارآزمایی بالینی، مطالعات مرور ساختاریافته، مطالعات ارزشیابی اقتصادی و گزارش‌های ارزیابی فناوری سلامت) از پایگاه‌های داده‌یPubMed, Ovid Medline, Scopus, TRIP, CRD DARE, NHS EED, HTA, Cochrane Library, Clinical key (تا جولای 2014) و جست‌وجوی دستی در سایت‌های مرتبط و رفرنس‌های کلیدی، به‌صورت نظام‌مند انجام گرفته است و نتایج به‌صورت کیفی تحلیل گردیده است.

یافته‌ها: به‌دنبال مرور نظام‌مند انجام گرفته در مجموع 19 مطالعه با تعداد 368 بیمار (جهت بررسی شاخص‌های ایمنی و اثربخشی ازجمله درمان آکنه، ویتیلیگو، ملاسما، اسکار آکنه، استریا، جوان‌سازی پوست صورت، photo damaged، photo aging و بهبود ویژگی‌های پوست صورت) وارد فاز نهایی مطالعه گردید. نتایج مطالعات موجود از ایمن و اثربخش‌بودن میکرودرم ابریژن در درمان اندیکاسیون‌های ذکرشده حمایت می‌کند.

نتیجه‌گیری: فناوری میکرودرم ابریژن در درمان اغلب اندیکاسیون‌ها (به‌صورت مونوتراپی و ترکیبی) ازنظر طول مدت درمان، دفعات لازم برای مراقبت و پیشگیری و کیفیت درمانی، در مقایسه با روش‌های درمانی دیگر مطلوب‌تر بوده و عدم وجود عارضه جانبی یا عوارض خفیف‌تر نسبت به سایر فناوری‌ها از مزایای آن بوده لیکن انجام مطالعات بیشتر با قابلیت سنتز کمی ضروری به‌نظر می‌رسد.