جستجو در مقالات منتشر شده


5 نتیجه برای بابایی
مقایسه‌ی اثربخشی کرم ترتینوئین 05/0% و کرم آلفاهیدروکسی‌اسید 7% در درمان کک‌ومک: کارآزمایی بالینی دارای گروه شاهد
حمیده هریزچی‌قدیم، شهلا بابایی‌نژاد، فریده گل‌فروشان، حمیده عظیمی، آزاده آزادی،
دوره 2، شماره 3 - ( 7-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: اثرات ضدالتهابی و نیز کاهش رنگدانه‌ی پوستی با مصرف موضعی ترتینوئین و همین‌طور آلفاهیدروکسی‌اسیدها شناخته شده است. در مطالعه‌ی اخیر میزان اثربخشی کرم ترتینوئین 05/0% در برابر آلفاهیدروکسی‌اسید 7% در درمان کک‌ومک مورد مقایسه قرار گرفته است.
روش اجرا: مطالعه به‌صورت کارآزمایی بالینی بوده، تعداد 80 بیمار دچار کک‌ومک انتخاب شدند. بیماران به دو گروه 40 نفره تقسیم شده، برای گروه اول کرم آلفاهیدروکسی‌اسید 7% یک‌شب درمیان و برای گروه دوم کرم ترتینوئین موضعی 05/0% یک‌شب درمیان تجویز گردید. هر دو گروه از ضدآفتاب نیز استفاده می‌نمودند. پیگیری به‌صورت ماهانه تا پنج ماه ادامه یافت.
یافته‌ها: در گروه تحت‌درمان با ترتینوئین 3 نفر (5/7%) و در بیماران تحت درمان با آلفاهیدروکسی‌اسید، 8 نفر (20%) پاسخ به درمان عالی داشتند. هم‌چنین پاسخ به درمان در گروه کرم ترتینوئین در 20 نفر (50%) و در گروه آلفاهیدروکسی‌اسید در 16 نفر (40%) خوب ارزیابی شد. میزان رضایت‌مندی بیماران از نتایج درمان نیز با نتایج ارزیابی پزشک هم‌خوانی داشت. به‌طوری که تفاوت معناداری بین میزان پاسخ به درمان ازنظر پزشک معالج و بیماران وجود نداشت (384/0=P و 132/0=P).
نتیجه‌گیری: در درمان کک‌ومک کرم ترتینوئین و آلفاهیدروکسی‌اسید هر دو مؤثر بوده، استفاده از یکی به دیگری ارجحیتی ندارد.
مقایسه‌ی اثربخشی ژل ایزوترتینوئین 0.05% با محلول کلیندامایسین 1% در درمان آکنه‌ی پاپولوپوستولر: کارآزمایی بالینی تصادفی
حمیده هریزچی قدیم، شهلا بابایی‌نژاد، بدرالسادات رهنما، مرتضی قوجازاده، مسعود شیخ‌نوه‌سی،
دوره 3، شماره 4 - ( 10-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: آکنه وولگاریس یک بیماری شایع در دوران نوجوانی است که به دلیل بروز مشکلات ظاهری بیمار درمان‌های موضعی و سیستمیک متنوعی برای آن استفاده می‌شود. در مطالعه‌ی اخیر میزان اثربخشی ژل ایزوترتینوئین 0.05% در برابر محلول کلیندامایسین 1% در درمان آکنه مورد مقایسه قرار گرفته است.
روش اجرا: در این کارآزمایی بالینی تصادفی، 60 بیمار مبتلا به آکنه وولگاریس خفیف تا متوسط انتخاب و به‌صورت تصادفی به دو گروه 30 نفره تقسیم شدند. برای گروه اول ژل ایزوترتینوئین 0.05% هر شب و برای گروه دوم محلول کلیندامایسین 1% موضعی روزی دو بار تجویز شد. پیگیری بیماران به صورت ماهانه و تا 3 ماه ادامه داشت).
یافته‌ها: کاهش میانگین تعداد کل ضایعات بعد از درمان در هر دو گروه از لحاظ آماری معنی‌دار بود (P<0.001). تفاوت میانگین اندکس شدت آکنه بعد از درمان به لحاظ آماری در هر دو گروه معنی‌دار بوده است (P<0.001)، اما میزان رضایت‌مندی بیماران در گروه تحت درمان با کلیندامایسین بیشتر بود (P<0.001).
نتیجه‌گیری: کاهش تعداد کل ضایعات و اندکس شدت آکنه در هر دو گروه درمانی معنی‌داری بود، ولی با در نظر گرفتن عوارض اندک و رضایت‌مندی بیشتر بیماران، ترجیحاً می‌توان محلول کلیندامایسین 1% را در درمان ضایعات پاپولوپوستولر آکنه توصیه نمود.

مقایسه‌ی اثربخشی پیوند سوسپانسیون سلول‌های لایه‌ی بازال‌اپی‌درم به‌تنهایی و همراه با کلسی‌پوتریول موضعی در مبتلایان به ویتیلیگوی پایدار: کارآزمایی بالینی تصادفی دارای گروه شاهد
محمدرضا رنج‌کش، شهلا بابایی‌نژاد، مرضیه آقازاده، افسانه رادمهر، بهزاد انوش، دانیال فدایی فولادی،
دوره 6، شماره 3 - ( پاییز 1394، دوره‌ی 6، شماره‌ی 3 1394 )
چکیده

زمینه و هدف: ویتیلیگو یک بیماری پوستی است که با ازدست‌رفتن سلول‌های رنگدانه‌ای پوست مشخص می‌شود. کاشت سوسپانسیون سلول‌های لایه‌ی بازال‌اپی‌درم از روش‌های جدید در درمان ویتیلیگوی مقاوم می‌باشد. در این مطالعه تأثیر مصرف موضعی کلسی پوتریول در محل کاشت در بیماران تحت پیوند با سوسپانسیون سلول‌های لایه‌ی بازال‌اپی‌درم در درمان ویتیلیگو مورد بررسی قرار گرفت.

روش اجرا: در این کارآزمایی بالینی، 20 بیمار مبتلا به ویتیلیگوی مقاوم به درمان به‌طور تصادفی در دو گروه 10 نفری جای گرفته و تحت پیوند سوسپانسیون سلول‌های لایه‌ی بازال‌اپی‌درم به‌تنهایی (گروه شاهد) یا همراه با مصرف روزانه‌ی کلسی پوتریول موضعی (گروه مداخله) قرار گرفتند. شش ماه بعد نتیجه‌ی درمان و عوارض احتمالی بین دو گروه مقایسه شد.

یافته‌ها: در انتهای ماه ششم، در گروه شاهد 2 نفر (20%) پاسخ ضعیف و 8 بیمار (80%) پاسخ متوسط/خوب نشان دادند. در گروه مداخله 1 بیمار (10%) پاسخ ضعیف و 9 بیمار (90%) پاسخ متوسط/خوب نشان دادند (66/0P=). عوارض جزئی و خودمحدودشونده بودند.

نتیجه‌گیری: هرچند مصرف موضعی کلسی‌پوتریول منجر به تفاوت آماری معنی‌داری نشد، ولی در مجموع با نتایج بهتری همراه بوده و درعین حال عارضه‌ی عمده‌ای ایجاد نکرد.

زمینه و هدف: ویتیلیگو یک بیماری پوستی است که با ازدست‌رفتن سلول‌های رنگدانه‌ای پوست مشخص می‌شود. کاشت سوسپانسیون سلول‌های لایه‌ی بازال‌اپی‌درم از روش‌های جدید در درمان ویتیلیگوی مقاوم می‌باشد. در این مطالعه تأثیر مصرف موضعی کلسی پوتریول در محل کاشت در بیماران تحت پیوند با سوسپانسیون سلول‌های لایه‌ی بازال‌اپی‌درم در درمان ویتیلیگو مورد بررسی قرار گرفت.

روش اجرا: در این کارآزمایی بالینی، 20 بیمار مبتلا به ویتیلیگوی مقاوم به درمان به‌طور تصادفی در دو گروه 10 نفری جای گرفته و تحت پیوند سوسپانسیون سلول‌های لایه‌ی بازال‌اپی‌درم به‌تنهایی (گروه شاهد) یا همراه با مصرف روزانه‌ی کلسی پوتریول موضعی (گروه مداخله) قرار گرفتند. شش ماه بعد نتیجه‌ی درمان و عوارض احتمالی بین دو گروه مقایسه شد.

یافته‌ها: در انتهای ماه ششم، در گروه شاهد 2 نفر (20%) پاسخ ضعیف و 8 بیمار (80%) پاسخ متوسط/خوب نشان دادند. در گروه مداخله 1 بیمار (10%) پاسخ ضعیف و 9 بیمار (90%) پاسخ متوسط/خوب نشان دادند (66/0P=). عوارض جزئی و خودمحدودشونده بودند.

نتیجه‌گیری: هرچند مصرف موضعی کلسی‌پوتریول منجر به تفاوت آماری معنی‌داری نشد، ولی در مجموع با نتایج بهتری همراه بوده و درعین حال عارضه‌ی عمده‌ای ایجاد نکرد.


شیوع شکایت‌های پوستی در جامعه مردان میانسال و سالمند
پرویز طوسی، سیدحسن اعتمادزاده، محمدرضا صدیقی‌مقدم، بتول موسوی، سیده‌فاطمه نوری رحیم‌آبادی، فهیمه عبداللهی‌مجد، محمد روستانژاد عربانی، علی‌اکبر بابایی، شهرام آریایی‌نژاد،
دوره 13، شماره 3 - ( دوره 13، شماره 3 1401 )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات ملی شیوع مشکلات پوستی در جامعه ایرانی بسیار محدود است. هدف این مطالعه، تعیین شکایات پوستی مردان میانسال/سالمند بود.

روش اجرا: در این مطالعه مقطعی، 1419 مرد بالای 35 سال از 32 استان به‌صورت فراخوان شرکت کردند. اطلاعات جمعیت‌شناختی، سابقه بیماری زمینه‌ای و وجود مشکل/بیماری پوستی، توسط متخصصین پوست جمع‌آوری شد. شرکت‌کنندگان ازنظر وجود شکایت پوستی (خارش، سوزش، خشکی پوست، قرمزی، پوسته‌ریزی و تغییر رنگ پوست)، نوع شکایت، شدت و محل آن در زمان معاینه، ارزیابی شدند.

یافته‌ها: حدود یک‌سوم جامعه (6/31%) بیماری زمینه‌ای داشتند (449n=). فشارخون بالا، دیابت و اختلال اعصاب و روان، شایع‌ترین بیماری‌ها بودند (7/79%). شیوع شکایات پوستی در مردان میانسال/سالمند 2/24% بود (344n=). شایع‌ترین شکایات پوستی به‌ترتیب مربوط به خارش 207 نفر (2/60%) (6/14% کل) و خشکی پوست 80 نفر (3/23%) (6/5% کل) ابراز شد و اکثراً بیش از یک شکایت پوستی 6/75% را گزارش کردند (260n=). مصرف کورتیکواستروئیدها در 3/7% جامعه موردمطالعه ابراز شد (103n=) و مصرف نوع خوراکی 5/4% بیشتر بود (64n=). اکثر شکایات پوستی از نوع خفیف 3/59% (204 مورد) و موضعی 4/58% (201 مورد) بود. شکایات پوستی به‌طور معناداری با مواجهه شغلی (01/0=P)، سطح تحصیلات پایین‌تر (05/0=P) و مصرف کورتیکواسترویید در کل (001/0>P) و هر دو نوع خوراکی (02/0=P) و موضعی (001/0>P) در ارتباط بودند.

نتیجه‌گیری: شکایت پوستی یک شکایت شایع بین جامعه مردان میانسال و سالمند ایرانی بود. شایع‌ترین شکایت پوستی در این جامعه، خارش و خشکی پوست و از نوع خفیف و موضعی بود.
علائم پوستی ناشی از عقرب گزیدگی: گزارش مورد
سیدمحسن محبی نودز، علیرضا زارع کاریزی، بیتا قادری، شهرزاد آقابابایی، اسماعیل علیزاده،
دوره 15، شماره 3 - ( دوره 15، شماره 3 1403 )
چکیده
مقدمه: عقرب­ها از قدیمی‌ترین جانوران زهرآگین روی کره زمین شناخته می­شوند. عقرب گزیدگی یک مشکل مهم بهداشت عمومی در بسیاری از نقاط جهان ازجمله کشور ایران محسوب می­شود.

گزارش مورد: در این گزارش یک زن 49 ساله معرفی می­شود که با شکایت واکنش­های پوستی در ناحیه ران پا به بیمارستان مراجعه کرد. بیمار درد موضعی همراه با سوزش شدید را بلافاصله پس از عقرب گزیدگی توصیف کرد که به سرعت در سرتاسر ران پای او بعد از یک ساعت منتشر شد. یافته­های بالینی در این مطالعه نشان داد که بعد از گذشت 24 ساعت محل عقرب گزیدگی دچار واکنش­های التهابی و قرمزی شد. بیمار بلافاصله بعد از عقرب گزیدگی به بیمارستان مراجعه کرد و درمان با سرم ضدسم عقرب پنتاوالان به‌صورت تزریق وریدی انجام شد. همچنین بیمار طی دوره درمان از پماد موپیروسین جهت استفاده موضعی برای ازبین‌بردن التهاب پوستی، لوسیون موضعی مومتازون جهت رفع التهاب، ترمیم کننده نیواشا و لوسیون بدن ایروکس استفاده کرد. تقریباً یک هفته پس از حادثه، علائم موضعی و سیستمیک از بین رفت. بلافاصله بعد از عقرب گزیدگی محل استراحت چک، نمونه عقرب جمع­آوری و گونه هوتنتوتا جایاکاری (Hottentotta jayakari) تشخیص داده شد.

نتیجه‌گیری: با توجه وجود موارد عقرب گزیدگی در کشور، جهت پیشگیری و کنترل آن نیاز به افزایش آگاهی و دانش عمومی افراد در معرض خطر به‌منظور کاهش خطرات احتمالی لازم است. علاوه‌بر این‌ها افزایش آگاهی بین پزشکان به‌ویژه جامعه درماتولوژیست‌ها از علائم پوستی این بندپای خطرناک به‌عنوان متخصصان درمانگر می­تواند در تسریع روند درمان کمک کننده باشد.
صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه پوست و زیبایی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb