فصلنامه

---

پسوریازیس یک بیماری مزمن التهابی است که در دوران کودکی شایع می‌باشد و درصد قابل‌توجهی از افراد، در سنین کمتر از 18 سال به این بیماری مبتلا می‌شوند. پسوریازیس در اطفال با تظاهرات گوناگونی نمایان می‌گردد. تشخیص این بیماری در سنین پایین‌تر به‌دلیل آتیپیک‌بودن ضایعات دشوار است. شایع‌ترین فرم بیماری در اطفال نوع پلاک‌مانند آن می‌باشد. درمان‌های متفاوتی ازقبیل فتوتراپی و درمان سیستمیک پیشنهاد شده‌اند ولی استفاده از هر یک از آن‌ها عوارض جدی را در اطفال به‌دنبال دارد. تشخیص به‌موقع و برخورد صحیح با آن، می‌تواند بخش اعظم درمان بیماری را شامل شود. در این مقاله سعی شده تا مروری در رابطه با کلیات بیماری، اپیدمیولوژی، پاتوژنز، تظاهرات بالینی و درمان پسوریازیس در اطفال ارائه گردد و آخرین اطلاعات و مطالب در این زمینه بررسی شوند.

---

زمینه و هدف: زگیل‌های پوستی ازجمله ضایعات شایع ارسال داده‌شده به بخش پاتولوژی می‌باشند. زگیل‌های ناحیه تناسلی خطر ایجاد بدخیمی بخصوص در گردن رحم را دارند. با شناخت هرچه زودتر این ضایعات بخصوص در نواحی تناسلی می‌توان با درمان سریع جلوی ایجاد بدخیمی‌ها را گرفت.
 
روش اجرا: در این مطالعه گذشته‌نگر و توصیفی، اطلاعات دموگرافیک (سن و جنس) و موقعیت آناتومیک ضایعه، طبق چک‌لیست ازقبل‌تنظیم‌شده از پرونده پاتولوژی بیماران استخراج شد. داده‌ها در اکسل وارد شده و سپس تحلیل آماری به کمک تست‌های توصیفی (به‌صورت فراوانی یا میانگین±انحراف معیار) یا تست‌های آماری تحلیلی (با بازه اطمینان 95%) انجام شدند. مقادیر (05/0>P) ازلحاظ اماری معنی‌دار تلقی شدند.
 
یافته‌ها: در مجموع 267 بیمار وارد مطالعه شدند. 143 نفر (6/53%) از بیماران را زنان تشکیل دادند. بازه سنی بیماران 2 الی 80 سال (5/15±3/31) و توزیع فراوانی ضایعات زگیل برحسب موقعیت آناتومیک به‌ترتیب روی اندام‌ها 150 نفر (2/56%)، دستگاه تناسلی 82 نفر (7/30%)، سروگردن 25 نفر (4/9%) و تنه 10 نفر (7/3%) بود. فراوانی ضایعات در اندام‌ها در جنس مذکر بیشتر مشاهده گردید (05/0>P). زگیل‌های ناحیه تناسلی، تنه و سروگردن در جنس مؤنث بیشتر مشاهده شد (02/0=P).
 
نتیجه‌گیری: ضایعات زگیلی در ناحیه تناسلی در جمعیت زنان بیشتر از مردان مشاهده شده است و در مردان ضایعات اندام‌ها موارد بیشتری را تشکیل داده است، بنابراین هرگونه ضایعه با مشخصات زگیل در زنان باید جدی گرفته شود.