لیدا بهرامی، حمزه احمدیان، غلامرضا عشقی،
دوره 5، شماره 3 - ( دورهی 5، شمارهی 3، پاییز 1393 1393 )
چکیده
زمینه و هدف: ویتیلیگو یک بیماری شایع پوست است و به نظر میرسد شناخت و مبارزه با پیامدهای اجتماعی و روانی آن حائز اهمیت باشد. بنابراین مطالعهای با هدف بررسی رابطهی بین ادراک بیماری با افسردگی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به ویتیلیگو مراجعهکننده به درمانگاه پوست بیمارستان فرشچیان شهر همدان انجام شد.
روش اجرا: این پژوهش مقطعی روی مبتلا به ویتیلیگو مراجعهکننده به درمانگاه پوست بیمارستان فرشچیان شهر همدان در سال 1393 بود. نمونهی پژوهش شامل 100 بیمار (32 بیمار مرد و 68 بیمار زن) مبتلا به ویتیلیگو بود که بهروش نمونهگیری آسان، داخل مطالعه شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامهی تجدیدنظرشدهی ادراک بیماری (IPQ-R)، پرسشنامهی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت فرم کوتاه (WHOQOL-BREF) و ویرایش دوم پرسشنامهی افسردگی Beck (BDI-II) بود. دادهها ازطریق تحلیل همبستگی پیرسون تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج این مطالعه نشان داد که ادراک بیماری، ارتباط معنیداری با افسردگی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به ویتیلیگو دارد. براساس این یافتهها، بیماران مرد و زن مبتلا به ویتیلیگو در ادراک مثبت و منفی از بیماری تفاوت معنیداری با یکدیگر دارند (بهترتیب 031/0P= و 002/0P=). همچنین بیماران مرد و زن مبتلا به ویتیلیگو در یکی از ابعاد کیفیت زندگی(سلامت محیط) تفاوت معنیداری با یکدیگر دارند (031/0P=).
نتیجهگیری: توصیه میشود ارزیابی کیفیت زندگی و افسردگی در بیماران مبتلا به ویتیلیگو جهت بررسی مشکلات ناشی از بیماری بر زندگی آنها انجام گیرد.
مهدی میرزایی علویجه، اسد بهروجه، حسین اشتریان، بهروز حمزه، فرزاد جلیلیان،
دوره 15، شماره 3 - ( دوره 15، شماره 3 1403 )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان پوست بیشترین قابلیت پیشگیری را در میان تمام سرطانها دارد. کشاورزان بهعلت شغلی که دارند در معرض تابش اشعه فرابنفش خورشید قرار دارند و یکی از گروههای مستعد جهت ابتلا به سرطان پوست هستند. هدف از انجام مطالعه حاضر شناسایی تعیینکنندههای انجام رفتارهای پیشگیری از سرطان پوست در کشاورزان بود.
روش اجرا: این پژوهش مقطعی در میان کشاورزان روستاهای شهرستان جوانرود در غرب ایران انجام شد. دادههای پژوهش بهوسیله پرسشنامه و ازطریق مصاحبه جمعآوری گردید. دادهها در نسخه 16 نرمافزار آماری SPSS تجزیه و تحلیل گردید. برای اندازهگیری تعیینکنندههای رفتارهای پیشگیری از سرطان پوست از رگرسیون خطی خام و تعدیل شده استفاده شد.
یافتهها: میانگین سن شرکتکنندگان 47/36 سال بود. خودکارآمدی درکشده (193/0=β و 004/0=P) و هزینهپاسخ درکشده (145/0-=β و 025/0=P) مهمترین عوامل تأثیرگذار بر انجام رفتارهای پیشگیری از ابتلا به سرطان پوست بودند.
نتیجهگیری: بهنظر میرسد در توسعه مداخلات ارتقای رفتارهای پیشگیری از سرطان پوست در میان کشاورزان با تمرکز بر ارتقای خودکارآمدی درکشده و کاهش هزینه پاسخ درکشده، بتوان رفتارهای پیشگیری از سرطان پوست را ارتقا داد.