فصلنامه

---

---

زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف: سرطان پوست شایعترین نوع سرطان بوده و 75% کل موارد سرطان را در جهان تشکیل میدهد. ملانوم بدخیم، تهاجمیترین نوع سرطان پوست است که بسیار بدخیم و کشنده است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی الگوی حرارتی تصاویر فروسرخ در افتراق ضایعات خوشخیم و بدخیم پوستی بود. روش اﺟﺮا: مطالعهی حاضر برروی 120 نفر (60 نفر زن و 60 نفر مرد) دارای ضایعهی مشکوک به ملانوم بدخیم صورت گرفت و تشخیص نوع ضایعه (خوشخیمی یا بدخیمی) براساس الگوی حرارتی و با استفاده از روش کلاستربندی Fuzzy C-Means (FCM) انجام شد. در این تصویربرداری، تفاوت در پاسخهای حرارتی بین بافت سالم و ضایعه مقایسه و دادههای بهدستآمده با نتایج بیوپسی مقایسه شد. ﻳﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: در 120 نمونهی مورد مطالعه، 3 مورد سرطان پوست (2 مرد و 1 زن) وجود داشت که با الگوی حرارتی تصاویر فروسرخ نیز قابل شناسایی بودند. ﻧﺘﻴﺠﻪﮔﻴﺮی: در حال حاضر روشهای جدیدی برای تشخیص سرطان پوست بهویژه ابزارهای تشخیصی غیرتهاجمی، در آزمایشگاههای متعدد کشف شده است. روش ارائهشده در این مقاله بهعنوان یک روش غیرتهاجمی و مقرونبهصرفه برای تشخیص سرطان پوست مورد توجه قرار میگیرد.

---

هدف: سرطان پوست شایع‌ترین سرطان در ایران بوده و ملانوم بدخیم از خطرناک‌ترین انواع سرطان پوست است. هدف از انجام این مطالعه، ارزیابی تصاویر(Spatial Thermographic Imaging [STI]) در افتراق ضایعات خوش‌خیم و بدخیم پوستی بود.

روش اجرا: مطالعه‌ی حاضر روی 110 تصویر STI تهیه‌شده از ضایعات مشکوک به ملانوم بدخیم صورت گرفت و تشخیص خوش‌خیمی یا بدخیمی ضایعه براساس تشخیص تغییرات بافتی با استفاده از فیلترهای texture صورت گرفت. داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از این روش تصویربرداری با نتایج آسیب‌شناختی بیوپسی پوست مقایسه شد.

نتیجه‌گیری: STI به‌عنوان یک روش غیرتهاجمی و احتمالاً مقرون به‌صرفه‌ی بالقوه‌ی برای تشخیص ملانوم بدخیم پوست براساس تغییرات مشاهده‌شده در بافت، مطرح می‌گردد.

---

زمینه و هدف: بیماری دست، پا و دهان (Hand Foot Mouth Disease [HFMD])، سندرمی مسری است که توسط ویروس‌های روده‌ای از خانواده‌ی پیکورناویریده ایجاد می‌شود. با توجه به اهمیت و کم‌بودن مطالعات درباره‌ی این بیماری و بروز ضایعات ناخنی در آن، مطالعه‌ی حاضر با هدف تعیین فراوانی انواع ضایعات ناخنی در کودکان مبتلا به بیماری دست، پا و دهان انجام شد.

روش اجرا: در این مطالعه‌ی مقطعی، 84 کودک مبتلا به HFMD مراجعه‌کننده به درمانگاه بیمارستان بوعلی سینای شهر ساری در سال 94-1393، به روش تمام‌شماری انتخاب شدند. تشخیص HFMD، براساس یافته‌های بالینی توسط متخصص پوست یا متخصص اطفال گذاشته شد. محل بروز ضایعات پوستی، ثبت و برای کودکان واردشده به مطالعه، معاینات ناخن از جهت بررسی انواع ضایعات ناخنی در فواصل زمانی 2، 4، 6 و 8 هفته بعد از شروع بیماری انجام و محل درگیری ضایعه‌ی ناخنی به تفکیک انگشتان دست و پا و نوع درگیری ضایعات ناخنی ثبت شد.

یافته‌ها: از 84 نفر بیمار با میانگین سنی± انحراف معیار 5/19±2/38 ماه، 3_/58% مذکر بودند. 30 نفر (7_/35%)، درگیری ناخن دست و 31 نفر (9_/36%)، درگیری ناخن پا داشتند. شیوع onychomadesis در 4 هفته نسبت به 2 هفته پس از شروع بیماری (5_/15% در مقابل 2_/1% و 001_/0>P) و در 6 هفته نسبت به 4 هفته پس از شروع بیماری (8_/29% در مقابل 5_/15% و 001_/0=P)، با ارتباط معنی‌داری افزایش یافته بود اما شیوع آن در 8 هفته نسبت به 6 هفته پس از شروع بیماری، با ارتباط معنی‌داری کاهش یافته بود (9_/17% در مقابل 8_/29% و 007_/0=P).

نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع نسبتاً بالای ضایعات ناخنی در کودکان مبتلا به HFMD لازم است آموزش همگانی درباره‌ی انواع علائم و عوارض HFMD، از جمله ضایعات ناخنی این بیماری، داده شود.

---

امروزه در پزشکی نوین گرایش زیادی برای استفاده از روش‌های تشخیصی و درمانی غیرتهاجمی یا کمتر تهاجمی همراه با دقت و اثر بالا وجود دارد. درخصوص تشخیص و درمان سرطان‌های پوستی غیرملانومی (non melanoma skin cancer-NMSC) که پروتوتیپ آن‌ها بازال سل کارسینوم (BCC) و اسکواموس سل کارسینوم (SCC) می‌باشد و البته شایع‌ترین سرطان‌های انسانی نیز تلقی می‌شوند، چنین قاعده‌ای صادق است. لذا در این مقاله‌ی مروری بر آن شدیم تا ارزش و ویژگی‌های تشخیصی درموسکوپی (به‌عنوان ابزار ارزیابی درماتولوژیک نوظهور و روبه‌رشد و در عین حال غیرتهاجمی) در  NMSCرا مورد بررسی قرار دهیم؛ باشد که این مطالعه زیربنا و بستری برای استفاده روزافزون و کارا از درموسکوپی در بررسی سرطان‌های پوستی خصوصاً NMSC باشد.

---

بیماری روزاسه ازجمله بیماری‌های پوستی شایع، مزمن و آزاردهنده خصوصاً از بعد زیبایی است که با ایجاد اریتم پایدار، تلانژکتازی، ضایعات پاپولوپوسچولار،دوره‌هایی از برافروختن، درگیری چشمی و بدشکلی تظاهر می‌کند. اگرچه روش‌های درمانی نسبتاً مؤثری مورد استفاده قرار گرفته است اما درمان مدیکال مؤثر مطلقی وجود ندارد. با توجه به ازمان بیماری و سخت‌بودن مصرف طولانی دارو، بر آن شدیم تا مروری با استفاده از پاب‌مد برای درمان‌های فیزیکی انجام داده و تمهیدات مؤثرتر و کم‌عارضه‌تر به‌خصوص در موارد مقاوم به‌دست آوریم.

---

پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که وقتی به مقدار کافی مصرف شوند، اثرات مفیدی بر میزبان دارند و مشخصه‌ی اصلی آن‌ها این است که برای میزبان بی‌خطر هستند. استفاده از پروبیوتیک‌ها علاوه‌بر دستگاه گوارش، در عملکرد ایمنی بدن، بیماری‌های پوستی، دیابت، سرطان، بیماری‌های کبدی، هایپرتنشن، سیستم اوروژنیتال و دهان و دندان مورد بررسی قرار گرفته است. در درماتولوژی نیز استفاده گسترده‌ای از پروبیوتیک‌ها و پره‌بیوتیک‌ها می‌شود. در درمان درماتیت آتوپیک، آکنه، اگزما، بیماری‌های آلرژیک، پیری پوست، عفونت‌های باکتریایی و قارچی، ترمیم زخم‌های مزمن ازجمله زخم پای دیابتی، استفاده از پروبیوتیک‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه‌ی مروری، کلیه‌ی مقالات مرتبط با بررسی اثرات پروبیوتیک‌ها در درمان بیماری‌های پوستی در پایگاه‌های اطلاعاتی Pubmed، Google scholar و Medline جست‌وجو شد. در مورد هر یک از بیماری‌های پوستی که از اثرات پروبیوتیک‌ها تابه‌حال استفاده شده است، مطالعات مرتبط آورده شده است. انتظار می‌رود از پروبیوتیک‌ها به‌عنوان درمان کمکی در بسیاری از بیماری‌های درماتولوژی استفاده شود.