جستجو در مقالات منتشر شده


6 نتیجه برای رحمتی

جواد رحمتی، حجت مولائی گورچین‌قلعه، شهریار حدادی ابیانه،
دوره 11، شماره 2 - ( دوره 11، شماره‌ی 2 1399 )
چکیده

مقدمه: شیوع بالای سرطان‌های پوستی صورت در مجاورت کانتوس داخلی چشم، توجه به بازسازی این قسمت را دوچندان کرده است. روش‌های بازسازی متعددی برای ترمیم نقص پوستی حاصل از برداشتن تومور تعریف شده است که هر یک محاسن و معایبی دارند و در اینجا قصد داریم بازسازی کانتوس داخلی با نتیجه‌ی زیبایی مثال‌زدنی را معرفی کنیم.
گزارش مورد: آقای ۴۷ ساله‌ای با سرطان سلول بازال در ناحیه‌ی کانتوس میانی راست و بدون درگیری سیستمیک مراجعه کرده بود. پس از برداشتن ضایعه با حاشیه‌ی مطمئن، نقص پوستی حاصله (به قطر ۳۰ میلی‌متر) با استفاده از پوست تمام ضخامت از پشت گوش همان سمت، بازسازی شد. در معاینه‌ی انجام‌شده چندین ماه بعد از جراحی، تشخیص اسکار و محل عمل به دشواری ممکن بود که رضایت کامل بیمار را در پی دارد.
نتیجه‌گیری:
اهمیت فضای بین دو چشم، چه از نظر زیبایی و چه از نظر روابط اجتماعی غیر قابل انکار است و افزوده‌شدن هرگونه برش اضافی در این ناحیه و بخش‌های مجاور، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. استفاده از پوست ضخامت کامل ـ درصورتی که از محل مناسبی انتخاب شود ـ نتایج زیبایی‌شناختی بلندمدتی در قیاس با سایر روش‌های ترمیمی این ناحیه دارد.
 
جواد رحمتی، حسین‌علی عبدالرزاقی، سیدصاحب حسینی‌نژاد، حجت مولائی،
دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1400، دوره 12، شماره‌ 1 1400 )
چکیده

مقدمه: بازسازی نواقص پارشیال گوش متعاقب رزکسیون‌های وسیع و تروماها، اغلب چالش‌برانگیز است. لبه هلیکس قابل‌توجه‌ترین قسمت گوش است که اهمیت زیباشناختی بسزایی دارد و نیازمند روش‌های بازسازی دقیق‌تری است. فلپ ادوانس هلیکس یک روش شناخته‌شده برای شکل‌دهی لبه ازهم‌گیسخته هلیکس می‌باشد. طبق روش اولیه، فلپی به شکل غضروفی ـ پوستی بلند می‌شود به نحوی که پوست خلفی دست‌نخورده می‌ماند تا خون‌رسانی را تأمین کند.
 
گزارش مورد: با توجه به خونرسانی غنی لاله گوش، ما فلپی از لبه هلیکس را با پایه تحتانی انتخاب کردیم و آن‌را کامل ـ حتی پوست خلفی ـ جداکردیم تا فلپ آزادانه‌تر و بیشتر به سمت سفالیک برده شود. در 5 بیمار با تومورهای هلیکس، این روش ترمیمی بدون به خطر افتادن خونرسانی و ایسکمی فلپ انجام شد. علاوه‌بر آن، کشیدگی پوست خلفی یا بدشکلی متعاقب ـ به‌عنوان یکی از نگرانی‌های جراحان ترمیمی در تکنیک اصلی ـ هم برطرف شد.
 
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد این اصلاحیه تکنیکی در بازسازی لاله گوش قابل توجه باشد.
قاسم‌علی خراسانی، جواد رحمتی، حجت مولایی، افشین فتحی، غلامحسین،
دوره 12، شماره 3 - ( پاییز 1400، دوره 12، شماره‌ 3 1400 )
چکیده

زمینه و هدف: ظاهر بد بافت اسکار پس از جراحی‌های زیبایی می‌تواند تأثیرات منفی بر نتایج جراحی و رضایت بیمار داشته باشد. در سال‌های اخیر، استفاده زودهنگام از لیزرتراپی در جلوگیری از تشکیل بافت اسکار بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در حال حاضر اطلاعات ما از استفاده ترکیبی زودهنگام از لیزرها برای کاهش بافت اسکار و بهبود ظاهر آن محدود است. در این مطالعه ما به بررسی تأثیر لیزرتراپی ترکیبی با استفاده از pulsed dye laser (PDL) و fractional CO2 laser در بهبود ظاهر بافت اسکار پس از جراحی‌های زیبایی پرداختیم.
 
روش اجرا: در این مطالعه 15 بیمار شامل 13 بیمار ماموپلاستی و 2 بیمار ابدومینوپلاستی بررسی شدند. در بیماران ماموپلاستی به‌صورت تصادفی هر یک از پستان‌ها در یکی از دو گروه شاهد یا لیزرتراپی قرارمی‌گرفت. در بیماران ابدومینوپلاستی از split-scar استفاده شد و هر نیمه به‌صورت تصادفی در یکی از دو گروه قرار داده شد. در گروه لیزرتراپی، در پایان هفته سوم لیزرتراپی با PDL 585 nm و در پایان هفته ششم لیزرتراپی با fractional CO2 laser انجام شد. بیماران به مدت 6 ماه دیگر پیگیری شدند. برای ارزیابی ظاهر زخم‌ها از
visual analogue scale (VAS) استفاده شد. سه جراح که از گروه زخم‌ها خبر نداشتند، در شروع لیزرتراپی و در ویزیت نهایی، میزان رضایت خود از ظاهر زخم‌ها را تعیین کردند. ظاهر زخم‌ها براساس نمره VAS به‌صورت poor، fair، good یا excellent تعیین شد.
 
یافته‌ها: میانگین نمره VAS در گروه لیزر برابر 8/0±5/5 و در گروه شاهد برابر 8/0±8/4 بود. اختلاف بین دو گروه ازنظر آماری معنادار نبود (057/0=P). در این مطالعه موردی از ظاهر اسکار excellent دیده نشد. ظاهر تمام زخم‌های گروه لیزرتراپی، fair و good بود. در گروه شاهد، 13 زخم در گروه fair قرار داشتند. در این مورد نیز اختلاف بین دو گروه معنادار نبود (227/0=P).
 
نتیجه‌گیری: لیزرتراپی ترکیبی زودهنگام با استفاده از PDL و fractional CO2 laser در پیگیری کوتاه‌مدت با بهبود ظاهر بافت اسکار همراه است اما تأثیرات معناداری به همراه ندارد.
جواد رحمتی، ضیاء دادگر، شهریار حدادی ابیانه، سینا دادگر، حجت مولائی،
دوره 12، شماره 4 - ( دوره 12، شماره‌ 4 1400 )
چکیده

زمینه و هدف: این مطالعه نتایج دو روش جراحی ترمیمی را در هیدرآدنیت چرکی زیر بغل با هم مقایسه می‌کند.

روش اجرا: در این مطالعه بیماران مبتلا به هیدرآدنیت چرکی که تحت درمان با برداشتن پوست مبتلا و سپس بازسازی و ترمیم با قراردادن فلپ پوستی ترانس پوزیشنال ناحیه پارااسکاپولار و خلف آگزیلا یا تحت درمان با برداشتن فلپ پوستی از لترال توراسیک قرار گرفته‌اند بررسی شدند.

یافته‌ها: در مطالعه حاضر بیماران در دو گروه 12 نفره بررسی شدند. میانگین
Range of motion (RM) در فلکسیون بیماران در گروه پارااسکاپولار برابر176 و در گروه لترال توراسیک 175 بوده است که دو گروه اختلاف معنی‌داری ازنظر میانگین RM نداشتند. میانگین RM در ابداکسیون بیماران در گروه پارااسکاپولار برابر 166 و در گروه لترال توراسیک 147 بوده است که دو گروه اختلاف معنی‌داری ازنظر میانگین RM داشتند. میانگینPigmentation،Thickness،Relief، Pliability و Vascularization بیماران در گروه پارااسکاپولار و در گروه لترال توراسیک بوده است که دو گروه اختلاف معنی‌داری ازنظر میانگین Pigmentation، Thickness، Relief، Pliability و Vascularization نداشتند. نمره پرسش‌نامه Dermatology Quality of Life Index نشان داده است که دو گروه در هیچ‌کدام از بخش‌های پرسش‌نامه با هم اختلاف معنی‌داری نشان نمی‌دهند ولی جمع نمره در همه پارمترهای مرتبط با نمره پرسش‌نامه در گروه پارااسکاپولار پایین‌تر از نمره پرسش‌نامه در گروه لترال توراسیک است.


نتیجه‌گیری: در حال حاضر هیچ اتفاق آرایی در مورد استراتژی جراحی اپتیمال وجود ندارد. مداخلات درمانی متفاوتی توصیه‌ شده که گاهی با موفقیت‌هایی همراه است ولی هیچ کدام همیشه موفق نیستند.
جواد رحمتی، شهریار حدادی ابیانه، حسینعلی عبدالرزاقی، حجت مولائی،
دوره 13، شماره 3 - ( دوره 13، شماره 3 1401 )
چکیده

مقدمه: ضایعات پوستی و لزوم ارزیابی بافتی، جراحی پوستی را بیش از پیش وارد حیطه درمان کرده است. برداشتن هر ضایعه پوستی به هر حال با ترمیم پوستی همراه است و یکی از عوارض اکسزیون‌های پوستی، به‌جا‌ماندن dog ear و مشکلات زیباشناختی آن مخصوصاً در نواحی خاص مثل صورت است.

گزارش مورد: مورد معرفی‌شده خانم جوانی است که برای ازبین‌بردن جای سالک قدیمی در صورت مراجعه کرده و خواهان حذف مشکل مطرح‌شده با به‌جا‌ماندن حداقل جای زخم بود. حین برداشتن ضایعه، بخشی از چربی عمقی دو انتهای ضایعه هم برداشته شد که مانع از ایجاد برآمدگی پس از بستن زخم شد.

نتیجه­گیری: بسته به محل و اندازه ضایعه، راه‌های زیادی برای جلوگیری و حذف ـ درصورت تشکیل ـ dog ear پیشنهاد شده است. در روش پیشنهادی ما با برداشتن چربی دو انتهای زخم برروی نمونه خارج‌شده، در انتهای ترمیم زخم برآمدگی باقی نماند.
جواد رحمتی، حسینعلی عبدالرزاقی، شهریار حدادی ابیانه، حجت مولائی،
دوره 14، شماره 2 - ( دوره 14، شماره‌ 2 1402 )
چکیده

مقدمه: توده‌ها و ضایعات پوستی پیشانی از چالش‌های پیشِ رو در بازسازی‌ها محسوب می‌شود. استفاده از گرافت پوستی و فلپ‌ها جایگاه قابل ملاحظه‌ای در پرکردن نقص‌های پوستی این منطقه دارد. با اجرای فلپ‌هایی با طراحی مناسب خط رویش موهی سر به‌هم نمی‌خورد و ابروها غیرقرینه نمی‌شوند.

گزارش مورد: مورد معرفی‌شده خانم جوانی است که با یک خال مادرزادی وسیع قسمت میانی پیشانی ـ خال سباسه Jadassohn ـ مراجعه کرده بود که پس از برداشتن ضایعه، یک نقص پوستی به‌اندازه قطر 4 سانتی‌متر باقی ماند. با استفاده از فلپ دوطرفه پوستی O به T با برش در محاذات خط رویش موها نقص پوستی پوشانده شد بدون آنکه به‌هم‌ریختگی در این قسمت ایجاد شود.

نتیجه‌گیری: فلپ‌های چرخشی ادوانسمنت از فلپ‌های قابل اعتماد برای بازسازی‌های پیشانی محسوب می‌شوند. فلپ O به T از این دسته است که در بیماران ترومایی و بعد از برداشتن توده‌ها کاربرد مؤثری دارد.


صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه پوست و زیبایی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb