زمینه و هدف: واکنش‌های دارویی ناخواسته یک پیامد اجتناب‌ناپذیر از درمان‌های دارویی می‌باشند که باعث مرگ و ناتوانی بیماران می‌گردد. واکنش‌های دارویی پوستی تقریباً در 3-2% از بیماران بستری در بیمارستان دیده شده ولی تنها 2% آن‌ها شدید و کشنده می‌باشند. در این مطالعه بر آن شدیم تا به بررسی دو ساله‌ی بیماران بستری و سرپایی مبتلا به واکنش‌های دارویی پوستی ازنظر نوع تظاهرات بالینی، سن، جنس و نوع داروی مصرفی بپردازیم.
روش اجرا: این مطالعه، یک مطالعه‌ای مقطعی بود که بر روی 308 بیمار با تشخیص واکنش‌های دارویی ناخواسته‌ی پوستی مراجعه‌کننده به بیمارستان فرشچیان همدان طی دو سال انجام شد. در ابتدا از کلیه‌ی بیماران مشکوک، شرح‌حال کامل بالینی و دارویی گرفته شد و سپس توسط متخصص پوست مجرب معاینه شده و ضایعات منطبق با اشکال بالینی قطعی واکنش‌های دارویی وارد مطالعه شدند. اطلاعات گردآوری شده وارد نرم‌افزار SPSS و داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آزمون t توصیف و تحلیل شدند.
یافته‌ها: در بین 308 بیمار واردشده در مطالعه 114 بیمار مرد (37%) و 194 بیمار خانم (63%) بودند، میانگین سنی مجموع شرکت‌کنندگان (میانگین±انحراف معیار) 8/16±3/35 سال بود. 163 بیمار (9/52%) مبتلا به کهیر حاد دارویی، 57 بیمار (5/18%) با بثورات ثابت دارویی و 46 بیمار (9/14%) مبتلا به بثورات اگزانتماتیک بودند. آنتی‌بیوتیک‌ها (7/42%) و سپس داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (5/16%) بیشترین داروی مصرفی در بیماران بوده است.
نتیجه‌گیری: این مطالعه نشان داد واکنش دارویی بیشتر در خانم‌ها رخ داده و آنتی‌بیوتیک‌ها به‌ویژه بتالاکتام‌ها و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی شایع‌ترین داروهای ایجادکننده‌ی واکنش‌های دارویی ناخواسته پوستی می‌باشند. هم‌چنین کهیر دارویی شایع‌ترین نوع بالینی واکنش دارویی بوده است. این یافته مغایر با سایر مقالات بوده است.
