زمینه و هدف: کمبود اطلاعات مادران در زمینهی راههای پیشگیری از سالک در ابتلا به این بیماری نقش مهمی دارد، لذا اقدامات پیشگیرانه زمانی مؤثر خواهد بود که مادران آگاهی لازم و نگرش مثبت درخصوص بیماری و نحوهی پیشگیری از آنرا داشته باشند. مطالعهی حاضر با هدف بررسی تأثیر مداخلهی آموزش بر آگاهی و نگرش مادران این منطقه در زمینهی سالک و راههای پیشگیری از آن انجام گرفت.
روش اجرا: مطالعهی حاضر مطالعهای نیمهتجربی بود. 120 نفر زن متأهل بالای 15 سال که در سال 1388 به مرکز بهداشتی ـ درمانی آب و برق شهر مشهد مراجعه کرده بودند در سه گروه سخنرانی، بحث گروهی و شاهد، مورد پژوهش قرار گرفتند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهی تدوینشده توسط پژوهشگر بود. ارزیابی اثر مداخلهی آموزشی در زمانهای قبل، بلافاصله بعد و یک ماه بعد از آموزش انجام گرفت.
یافتهها: میانگین امتیاز آگاهی قبل از آموزش در بین سه گروه مورد مطالعه تفاوت معنیدار نداشت (71/0=P) ولی بلافاصله و یک ماه بعد از مداخلهی آموزشی اختلاف معنیداری میان سه گروه در میانگین امتیاز آگاهی وجود داشت (001/0=P). همچنین، تفاوت معنیداری در امتیاز نمرهی نگرش بین دو گروه سخنرانی و بحث وجود داشته و اختلاف معنیداری در میانگین امتیاز نگرش بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله مشاهده شد (001/0=P).
نتیجهگیری: بهطور کلی یافتههای حاصل از این مطالعه نشان داد که آموزش فردی و گروهی برای مادران بر دانش و نگرش آنها مؤثر است؛ از اینرو ارائهی برنامهی آموزش بهداشت همچون بحث گروهی و سخنرانی توصیه میگردد. با توجه به افزایش بازدهی آموزشی در روش بحث گروهی، این روش جهت ماندگاری بیشتر اثرات آموزش بر آگاهی و نگرش مادران توصیه میگردد.
