زمینه و هدف: نوروپاتی دیابتی در حدود ۵۰% افراد با دیابت شیرین طولانی‌مدت نوع ۱ یا ۲ اتفاق می‌افتد. این مطالعه با هدف بررسی نوروپاتی حسی در بیماران دیابتی در خطر ابتلا به زخم مراجعه‌کننده به درمانگاه دیابت دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۸۹ با استفاده از مونوفیلامان و نیز نشانه‌های نوروپاتی انجام شد.
روش اجرا: ۳۵۲ بیمار مبتلا به دیابت وارد این مطالعه‌ی مقطعی شدند. در ابتدا بیماران با کمک پرسش‌نامه‌ای در مورد نشانه‌های سوبژکتیو مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس نشانه‌های نوروپاتیک آن‌ها با کمک Quantitative Neuropathy Symptom Score بررسی و بیماران با کمک مونوفیلامان ۵,۰۷/۱۰g معاینه شدند. توصیف و تحلیل داده‌ها با استفاده از گزارش نسبت شانس(Odds Ratio [OR]) و فاصله اطمینان ۹۵% (۹۵% Confidence interval [CI])، ارایه میانگین، انحراف‌معیار و نسبت‌ها و انجام آزمون‌های مربع کای و کاپا صورت گرفت.
یافته‌ها: ۱۵,۶% بیماران دیابتی در ارزیابی به‌وسیله‌ی مونوفیلامان، مبتلا به نوروپاتی بودند. ۱۹.۴% مردان و ۱۴.۳% زنان دیابتی مبتلا به نوروپاتی بودند (۱.۴=P=۰.۲۴,OR). میانگین طول مدت ابتلا به دیابت در بیماران مبتلا به نوروپاتی بیشتر از بیماران دیابتی بدون نوروپاتی بود (۹.۹۶ در برابر ۹.۶۸ سال،P>۰,۰۵) ۷۲,۲% بیماران دارای سابقه‌ی ابتلا به زخم پا دارای علایم نوروپاتی بودند (۱۶.۶=P<۰.۰۰۱,OR). براساس علایم، ۲۷.۸% بیماران دارای نوروپاتی شدید، ۴۱.۸% دارای نوروپاتی متوسط، ۱۲.۸% دارای نوروپاتی خفیف و ۱۷.۶% بیماران فاقد نوروپاتی بودند.
نتیجه‌گیری: لازم است کلیه‌ی بیماران دیابتی جهت پیش‌گیری از ابتلا به زخم پای دیابتی به‌وسیله‌ی آزمون مونوفیلامان ازنظر ابتلا به نوروپاتی، بدون درنظرداشتن علایم نوروپاتی غربالگری شوند.
