جستجو در مقالات منتشر شده


5 نتیجه برای غیاثی
مقایسه‌ی فراوانی آنتی‌نوکلئر آنتی‌بادی در مبتلایان به پمفیگوس‌ولگاریس با گروه شاهد
سیده‌نوشین قلندرپورعطار، نرگس قندی، کامبیز کامیاب حصاری، مریم غیاثی، مریم دانش‌پژوه، مژگان کاربخش، شیدا شمس،
دوره 2، شماره 2 - ( 4-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: پمفیگوس یک بیماری تاولی خودایمن اختصاصی پوست و غشاهای مخاطی است که در مطالعات پیشین همراهی آن با بیماری‌های بافت همبند مشاهده شده است. با توجه به این مسئله، وجود اتوآنتی‌بادی‌هایی از قبیل Anti Nuclear Antibodies (ANA) در مبتلایان دور از ذهن نمی‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ANA مثبت در بیماران پمفیگوس‌ولگاریس و مقایسه‌ی آن با گروه کنترل بوده است.
روش اجرا: در این مطالعه‌ی مورد ـ شاهدی گروه بیماران از میان بیماران مبتلا به پمفیگوس‌ولگاریس بستری در بیمارستان رازی تهران و گروه شاهد از میان مراجعین غیرمبتلا انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات فرم ثبت داده‌ها بود که درآن متغیرهایی مانند سن، جنس، فنوتیپ بیماری و نتیجه‌ی آزمایش ANA ثبت می‌شد. در این مطالعهANA به روش ایمونوفلورسانس غیرمستقیم (HEP2) اندازه‌گیری شد.
یافته‌ها: در 26.7% بیماران (8 نفر از 30 نفر) مبتلا به پمفیگوس‌ولگاریس و 10% افراد گروه کنترل (3 نفر از 30 نفر) ANA مثبت گزارش گردید (0.095=P). شایع‌ترین الگوی ANA در بیماران الگوی هموژن و در افراد گروه کنترل الگوی نقطه‌ای بود (0.206=P).
نتیجه‌گیری: در این مطالعه، فراوانی موارد مثبت ANA در گروه شاهد مشابه با مطالعات پیشین بود، اما در گروه بیماران مبتلا به پمفیگوس‌ولگاریس فراوانی به‌دست‌آمده با آمار موجود در برخی مطالعات قبلی متفاوت بود. تفاوت در میزان حساسیت کیت‌های آزمایشگاهی و آستانه‌ی مثبت درنظرگرفتن ANA و تفاوت در نحوه‌ی گزینش بیماران مورد مطالعه، از جمله عواملی است که می‌تواند توجیه‌کننده‌ی این اختلاف باشد. پی‌گیری بالینی بیماران مبتلا به پمفیگوس‌ولگاریس و درخواست ANA درصورت وجود علایم بیماری‌های بافت همبند توصیه می‌شود.


افسردگی و اختلال کیفیت زندگی در بیماران ویتیلیگو
مهسا قجرزاده، شهربانو خیرخواه، مریم غیاثی،
دوره 2، شماره 4 - ( 10-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: ویتیلیگو یکی از بیماری‌های مزمن پوستی است که با لکه‌های بدون رنگ ناشی از ازبین‌رفتن ملانوسیت‌های پوست مشخص می‌شود. ویتیلیگو اختلال فیزیکی زیادی به همراه ندارد، اما مشکلات زیبایی فراوانی را به‌وجود می‌آورد که با اختلالات روحی و روانی بسیاری برای بیماران همراه است. هدف مطالعه‌ی کنونی بررسی افسردگی و اختلال کیفیت زندگی در بیماران ویتیلیگو مراجعه‌کننده به بیمارستان رازی در سال‌های 1388و 1389 بود.
روش اجرا: از دی ماه 1388 تا دی ماه 1389، از 100 بیمار مبتلا به ویتیلیگو که به روش تصادفی ساده از درمانگاه سرپایی بیمارستان رازی انتخاب شده بودند، درخواست شد که به پرسش‌نامه‌های روا و پایای‌ Beck Depression Inventory، SF-36 و DLQI (Dermatology Life Quality Index) پاسخ دهند.
یافته‌ها: میانگین سنی بیماران 11.5±28.9 سال و میانگین زمان ابتلا به بیماری 5.5±5.7 سال بود. میانگین نمره‌ی Beck، SF-36، DLQI همه‌ی بیماران 11.8±15.9، 19.4±63.8 و 6.9±8.4 بود. درحالی که ارتباط معنی‌داری بین نمره‌های DLQI و SF-36 و طول مدت بیماری وجود داشت (به ترتیب 0.3=r ،001.0< P و 263.0=r ،01.0=P)، نمره‌های هیچ‌یک از پرسش‌نامه‌ها با سن ارتباطی  نداشت.
نتیجه‌گیری: توصیه می‌شود ارزیابی کیفیت زندگی و افسردگی در بیماران مبتلا به ویتیلیگو جهت بررسی مشکلات ناشی از بیماری بر زندگی آن‌ها انجام گیرد. 


پلاسمای غنی از پلاکت اتولوگ در درمان ریزش موی اندروژنتیک: مطالعه ای مروری
محسن شیخ‌حسن، حسین بختیاری‌پاک، مهدیه غیاثی،
دوره 7، شماره 3 - ( دوره‌ی 7، شماره‌ی 3، پاییز 1395 1395 )
چکیده

پلاسمای غنی از پلاکت (Platelet-Rich Plasma [PRP])، محصولی مشتق از خون می‌باشد که از نظر پلاکتی غنی شده است. پلاکت‌ها مجموعه ای از فاکتورهای رشد و سیتوکین‌ها را ایجاد می‌کنند. زمانی که پلاکت‌ها در شرایط درون تنی (in vivo) فعال می‌شوند، مولکول‌های سیگنال‌دهنده را به‌سرعت در محیط پیرامونی آزاد کرده و گیرنده‌های چرخه‌های مختلف را فعال می‌سازند. در این مقاله مروری، روی چرخه‌های سلولی و مولکولی بیش تنظیم‌شده توسط PRP که در ساخت فولیکول مو اهمیت دارند و شواهد بالینی حاصل از مطالعات انجام‌شده با استفاده از روش PRP و فاکتورهای رشدی مرتبط با آن، جهت درمان ریزش مو و طاسی آندروژنتیک بحث می شود.

یک جستجوی الکترونیک در پایگاه‌های اطلاعاتی PubMed و EMBASE از سال 2006 الی 2016 انجام شد. کلیدواژه‌های ذیل برای جست‌وجو انتخاب گردید: «پلاسمای غنی از پلاکت»، «ژل پلاسمایی غنی از پلاکت»، «ماتریکس فیبرینی غنی از پلاکت»، «فاکتور رشد غنی از پلاسما»، «مزوتراپی»، «آلوپسی با ماهیت مردانه»، «الگوی ریزش موی مردانه» و «الگوی ریزش موی زنانه».

در پایان فرآیند بررسی مقالات حاصل از جستجو، 25 مقاله جهت نگارش مقاله انتخاب گردید. نتایج حاصل از مطالعات بررسی‌شده در این مقاله مروری نشان داد که استفاده از پلاسمای غنی از پلاکت می‌تواند روش بالینی مفیدی را برای درمان بیماری ریزش موی اندروژنتیک با الگوی مردانه یا زنانه به ویژه در مراحل اولیه ریزش ایجاد نماید.


شیوع درماتیک آتوپیک در بیماران مبتلا به آکنه
مریم غیاثی، مهشیدالسادات انصاری، مریم نسیمی، فرناز پوررجب،
دوره 12، شماره 2 - ( تابستان 1400، دوره 12، شماره‌ 2 1400 )
چکیده
زمینه و هدف: درماتیت آتوپیک یک بیماری مزمن التهابی است. این بیماری درنتیجه یک فرآیند التهابی تحریک‌شده توسط سلول‌های Th 2 فعال‌شده در مواجهه با آلرژن‌ها ایجاد می‌شود. آکنه وولگاریس یک بیماری التهابی و مزمن پوستی است. مطالعات اخیر نشان می‌دهند که پروپیونی باکتریوم آکنه باعث القای تولید IL-17 توسط سلول‌های مونونوکلئار محیطی و سلول‌های T (Th1/Th17) می‌شود. مطالعه حاضر جهت بررسی شیوع درماتیت آتوپیک در بیماران مبتلا به آکنه طراحی شده است.
 
روش اجرا: در این مطالعه موردی ـ شاهدی، گروه مورد شامل 75 فرد مبتلا به آکنه و گروه کنترل شامل 75 فرد با عدم ابتلا به آکنه که ازنظر سن و جنس همانندسازی شده‌اند مورد مطالعه قرار گرفتند. در هر دو گروه به روش مصاحبه علائم درماتیت آتوپیک، آسم و رینیت آلرژیک را در زمان حال و گذشته بررسی کردیم.
 
یافته‌ها: احتمال وجود درماتیت آتوپیک در زمان حال در افرادی که آکنه داشتند کمتر از افرادی بود که آکنه نداشتند. تفاوت معنی‌داری بین گروه مورد و شاهد در فراوانی سابقه درماتیت آتوپیک در گذشته، فراوانی آسم و رینیت آلرژیک در زمان حال و گذشته وجود نداشت.
 
نتیجه‌گیری: وجود رابطه بین آکنه با متغیر درماتیت آتوپیک در زمان حال می‌تواند مؤید این مطلب باشد که فعالیت Th2 می‌تواند باعث کاهش شیوع بیماری‌هایی با فعالیت Th1 شود. با این حال باید مطالعات بیشتری برای تأیید آن صورت گیرد.
بررسی سطح سرمی استئوپونتین در بیماران مبتلا به آلوپسی آره‌آتا در مقایسه با افراد سالم
ایلشن لطفی، سیدسعید طامهری‌زاده، محمدحسن جوانبخت، مریم غیاثی، مهشیدالسادات انصاری،
دوره 13، شماره 3 - ( دوره 13، شماره 3 1401 )
چکیده
زمینه و هدف: آلوپسی آره‌آتا یک بیماری خودایمن فولیکول مو است. Osteopontin یک فعال‌کننده اولیه لنفوسیت T است که ممکن است در برخی بیماری‌های ایمنی نقش داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی استئوپونتین در بیماران مبتلا به آلوپسی آره‌آتا و مقایسه آن با سطح سرمی افراد سالم بود.

روش اجرا: 54 بیمار مبتلا به آلوپسی آره‌آتا که در سال‌های 1396 و 1397 به بیمارستان رازی تهران مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. نیمی از بیماران بیماری شدید و نیمی از آن‌ها بیماری خفیف داشتند. هم‌چنین 52 فرد سالم به‌عنوان گروه کنترل (همسان ازنظر سن و جنس) انتخاب شدند. شدت بیماری با استفاده ازSALT (Severity of Alopecia Tool) Score تعیین و سطوح سرمی استئوپونتین به روش الایزا اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که سطح سرمی استئوپونتین در بیماران مبتلا به آلوپسی آره‌آتا به‌طور معنی‌داری بیشتر از افراد سالم بود. بین سطح استئوپونتین و نمره SALT یا طول مدت بیماری رابطه معنی‌داری وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: سطح استئوپونتین در بیماران با آلوپسی آره‌آتا بیشتر از افراد سالم است؛ اما با شدت بیماری ارتباطی ندارد.زمینه و هدف: آلوپسی آره‌آتا یک بیماری خودایمن فولیکول مو است. Osteopontin یک فعال‌کننده اولیه لنفوسیت T است که ممکن است در برخی بیماری‌های ایمنی نقش داشته باشد. هدف از این مطالعه بررسی سطح سرمی استئوپونتین در بیماران مبتلا به آلوپسی آره‌آتا و مقایسه آن با سطح سرمی افراد سالم بود.

روش اجرا: 54 بیمار مبتلا به آلوپسی آره‌آتا که در سال‌های 1396 و 1397 به بیمارستان رازی تهران مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. نیمی از بیماران بیماری شدید و نیمی از آن‌ها بیماری خفیف داشتند. هم‌چنین 52 فرد سالم به‌عنوان گروه کنترل (همسان ازنظر سن و جنس) انتخاب شدند. شدت بیماری با استفاده ازSALT (Severity of Alopecia Tool) Score تعیین و سطوح سرمی استئوپونتین به روش الایزا اندازه‌گیری شد.

یافته‌ها: نتایج نشان داد که سطح سرمی استئوپونتین در بیماران مبتلا به آلوپسی آره‌آتا به‌طور معنی‌داری بیشتر از افراد سالم بود. بین سطح استئوپونتین و نمره SALT یا طول مدت بیماری رابطه معنی‌داری وجود نداشت.

نتیجه‌گیری: سطح استئوپونتین در بیماران با آلوپسی آره‌آتا بیشتر از افراد سالم است؛ اما با شدت بیماری ارتباطی ندارد.
صفحه 1 از 1     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه پوست و زیبایی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2025 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb