ربابه عابدینی، وحیده لاجوردی، مریم نسیمی، مریم مشایخی،
دوره 8، شماره 3 - ( دورهی 8، شمارهی 3، پاییز 1396 1396 )
چکیده
زمینه و هدف: پسوریازیس یک بیماری شایع، التهابی و مزمن است و در تعدادی از مطالعات چاقی از عوامل خطر ایجاد بیماری و عوارض کاردیوواسکولار محسوب شده است. از آنجا که تاکنون هیچ مطالعهی اپیدمیولوژی در زمینهی شیوع و شدت چاقی و ارتباط آن با بیماری پسوریازیس در کشور انجام نشده است، این مطالعه با هدف بررسی این موضوع در بیماران مراجعهکننده به درمانگاه پوست بیمارستان رازی انجام گرفت.
روش اجرا: این پژوهش، یک مطالعهی توصیفی ـ مقطعی بود که در 106 بیمار پسوریازیسی پلاک تایپ که هیچ درمان سیستمیکی دریافت نکرده بودند انجام گرفت. اطلاعات موردنظر مانند BMI، شدت بیماری (PASI)، وزن، جنس، سن، دور کمر و دور لگن جمعآوری و در فرم ثبت دادهها وارد شدند.
یافتهها: 45/42% از افراد، BMI بین 25 تا 30 داشتند که اضافهوزن و 08/32% از افراد BMI بالای 30 داشتند که چاقی محسوب میشود. میانگین BMI در زنان موردمطالعه 6/5±2/30 و میانگین BMI در مردان مورد مطالعه 7/4±6/27 بود که ازلحاظ آماری تفاوت معناداری بین دو گروه وجود داشت (02/0P=). شاخص تودهی بدنی با ضریب 143/0 بهشدت بیماری براساس PASI وابسته بود که این وابستگی نیز ازلحاظ آماری معنادار نشد (114/0P=).
نتیجهگیری: در این مطالعه 32% از بیماران اضافه وزن داشته یا به چاقی مبتلا بودند. هرچند نتایج مطالعه ما رابطهی معناداری بین شدت بیماری و شاخص تودهی بدنی پیدا نکرد، ولی وابستگی ضعیفی بین شدت بیماری و شاخص تودهی بدنی بالا وجود داشت.
