23 نتیجه برای موسوی
سودابه تیرگر طبری، شکوفه موسوی، نینا فرزان،
دوره 1، شماره 4 - ( 10-1389 )
چکیده
زمینه و هدف: در سالهای اخیر تأثیر متقابل بین روان و پوست در ایجاد برخی از بیماری‌ها مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه با هدف تعیین فراوانی انواع بیماری‌های پوستی در بیماران بخش روان‌پزشکی بیمارستان شهید یحیی‌نژاد بابل انجام گردید.
روش اجرا: این مطالعه‌ی مقطعی بر روی 250 بیمار بستری در بخش روان‌پزشکی بیمارستان شهید یحیی‌نژاد شهرستان بابل انجام شد. پوست این بیماران توسط کارورز، مورد معاینه‌ی قرار گرفته و در صورت لزوم معاینه توسط متخصص پوست انجام شد. برای تمامی بیماران، پرسش‌نامه‌ی از پیش طراحی شده بر مبنای معاینه تکمیل گردید. همچنین شرح حال بیمار و اطلاعات پرونده‌ی مربوط به تشخیص بیماری روانی استخراج شده و در پرسش‌نامه ثبت گردید. توصیف و تحلیل آماری دادهها با استفاده از نرم‌افزار SPSS انجام و 05/0<P معنی‌دار تلقی شد.
یافته‌ها: در افراد مورد بررسی 109 بیمار (43.6%) مرد و 141 بیمار (56.4%) زن بودند. شایعترین بیماری روانی افسردگی ماژور (35.6%) و اختلال وسواسی جبری (21.6%) بود. 166 مورد (66.4%) بیماری‌های پوستی داشتند که 66 نفر (39.8%) مرد و 100 نفر (60.2%) زن بودند. آکنه، آلوپسی آره‌آتا، خارش مزمن لیکنیفیه، کاندیدیازیس دهانی شایعترین بیماری‌های پوستی در بیماران مورد بررسی بودند. بین وجود عامل تنش (stressor) در شش ماه پیش از بروز بیماری پوستی در بیماری‌های اگزمای تماسی، خارش مزمن لیکنیفیه، آکنه و روزاسه ارتباط معنی‌داری وجود داشت. ابتلا به اسکیزوفرنی با هرپس دهانی در ارتباط بود (0.002=P). همچنین شپش سر با استرس پس از سانحه ارتباط معنی‌داری داشت(0.004=P)
نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای بیماری‌های پوستی در بیماران بستری در بخش روان‌پزشکی، همکاری بیشتر بین درماتولوژیست و روان‌پزشک می‌تواند در درمان بسیاری از بیماری‌ها کمک‌کننده باشد.
رضوان طلایی، عباس درودگر، سیدغلام‌عباس موسوی، نسرین عبدولی،
دوره 2، شماره 3 - ( 7-1390 )
چکیده
زمینه و هدف: نوروپاتی دیابتی در حدود 50% افراد با دیابت شیرین طولانی‌مدت نوع 1 یا 2 اتفاق می‌افتد. این مطالعه با هدف بررسی نوروپاتی حسی در بیماران دیابتی در خطر ابتلا به زخم مراجعه‌کننده به درمانگاه دیابت دانشگاه علوم پزشکی کاشان در سال 1387 تا 1389 با استفاده از مونوفیلامان و نیز نشانه‌های نوروپاتی انجام شد.
روش اجرا: 352 بیمار مبتلا به دیابت وارد این مطالعه‌ی مقطعی شدند. در ابتدا بیماران با کمک پرسش‌نامه‌ای در مورد نشانه‌های سوبژکتیو مورد ارزیابی قرار گرفتند. سپس نشانه‌های نوروپاتیک آن‌ها با کمک Quantitative Neuropathy Symptom Score بررسی و بیماران با کمک مونوفیلامان 5.07/10g معاینه شدند. توصیف و تحلیل دادهها با استفاده از گزارش نسبت شانس(Odds Ratio [OR]) و فاصله اطمینان 95% (95% Confidence interval [CI])، ارایه میانگین، انحراف‌معیار و نسبت‌ها و انجام آزمون‌های مربع کای و کاپا صورت گرفت.
یافته‌ها: 15.6% بیماران دیابتی در ارزیابی به‌وسیله‌ی مونوفیلامان، مبتلا به نوروپاتی بودند. 19.4% مردان و 14.3% زنان دیابتی مبتلا به نوروپاتی بودند (1.4=P=0.24,OR). میانگین طول مدت ابتلا به دیابت در بیماران مبتلا به نوروپاتی بیشتر از بیماران دیابتی بدون نوروپاتی بود (9.96 در برابر 9.68 سال،P>0.05) 72.2% بیماران دارای سابقه‌ی ابتلا به زخم پا دارای علایم نوروپاتی بودند (16.6=P<0.001,OR). براساس علایم، 27.8% بیماران دارای نوروپاتی شدید، 41.8% دارای نوروپاتی متوسط، 12.8% دارای نوروپاتی خفیف و 17.6% بیماران فاقد نوروپاتی بودند.
نتیجه‌گیری: لازم است کلیه‌ی بیماران دیابتی جهت پیشگیری از ابتلا به زخم پای دیابتی به‌وسیله‌ی آزمون مونوفیلامان ازنظر ابتلا به نوروپاتی، بدون درنظرداشتن علایم نوروپاتی غربالگری شوند.
سید امین آیت‌اللهی‌موسوی، حسین صافی‌زاده، ساناز هادی‌زاده،
دوره 3، شماره 2 - ( 4-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: درماتوفیت‌ها قارچ‌هایی کراتین‌دوست می‌باشند که سبب ایجاد ضایعه در پوست، مو و ناخن می‌شوند. عفونت‌های درماتوفیتی از مشکلات مهم بهداشتی در جهان هستند که با نحوه‌ی زندگی اجتماعی و اقتصادی جوامع مختلف، در ارتباط می‌باشند.
روش اجرا: مطالعه‌ی حاضر از نوع مقطعی بوده که طی آن تمامی بیماران مشکوک به درماتوفیتوز مراجعه‌کننده به آزمایشگاه قارچشناسی دانشکده‌ی پزشکی افضلی‌پور از فروردین 1386 تا فروردین 1390 مورد بررسی قرار گرفتند. برای هر بیمار پس از اخذ شرح حال و ثبت اطلاعات ضروری، از تمامی ضایعات نمونه‌برداری شده و سپس عوامل قارچی به روش آزمایش مستقیم، رنگ‌آمیزی و کشت بر روی محیط‌های اختصاصی، بررسی شدند.
یافته‌ها: از 1800 بیمار مراجعه‌کننده، 166 مورد (9.2%) از نظر عفونت درماتوفیتی مثبت شدند. بیشترین فراوانی عفونت در گروه سنی زیر 10 سال (28.31%) بوده و فراوانی در هر دو جنس مشابه بود. شایعترین عوامل درماتوفیتی مسبب عفونت‌های جلدی، ترایکوفیتون منتاگروفایتیس (%45.78) و ترایکوفیتون وروکوزم (%18.1) بودند. بیشترین عفونت درماتوفیتی، ازنوع کچلی دست (%35.54) و پس از آن کچلی سر (%16.87) و کمترین عفونت قارچی نیز از نوع کچلی صورت (%4.82) بود.
نتیجه‌گیری: ضرورت دارد که به منظور پیشگیری از ابتلا به درماتوفیتوز، اقدام به افزایش سطح بهداشت جامعه نمود.
محمود فرشچیان، الهه سلطانیه، لیلا موسوی، حسین محجوب، عباس زمانیان، هاله ناظریان، ،
دوره 3، شماره 2 - ( 4-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: پسوریازیس یک بیماری
مزمن و التهابی با شیوع 4.8% - 0.6% در جامعه است. هدف ما در این مطالعه، مقایسه‌ی
تأثیر NB-UVB (به‌عنوان یکی از روش‌های درمانی شایع) بر روی فلور نرمال موجود
بر پلاک‌های پسوریاتیک و پوست سالم بود.
روش اجرا: 20 بیمار مبتلا به
پسوریازیس که فاقد کنترااندیکاسیون‌های فتوتراپی بودند، وارد مطالعه شدند. از
پلاک‌های پسوریاتیک و پوست سالم ناحیه‌ی مجاور پلاک، قبل و بعد از فتوتراپی با NB-UVB،
نمونه‌برداری شد. بیماران، سه جلسه در هفته تا پاک‌شدن کامل ضایعات، تحت فتوتراپی
قرار گرفتند. در نهایت، میزان کمی فلور نرمال پوست در نواحی سالم و درگیر، قبل و
بعد از درمان، با هم مورد مقایسه قرار گرفت.
یافته‌ها: میانگین تعداد جلسات فتوتراپی، 26.35±4.95 جلسه و میانگین دوز اشعه NB-UVB ،2.05±0.57 J/cm2 بود. میزان کمی استافیلوکوک
اپیدرمیدیس، استافیلوکوک اورئوس و دیفتروئید بر روی پلاک‌های پوستی پسوریاتیک، بعد
از فتوتراپی، کاهش یافت.
نتیجه‌گیری: میزان کمی فلور نرمال
پوست در نواحی سالم، کمتر از پلاک‌های پسوریاتیک است و این میزان بعد از فتوتراپی،
چه در نواحی سالم و چه در نواحی درگیر، کاهش می‌یابد.
اکرم انصار، مریم تمیمی، لیلا موسوی، سعادت ترابیان،
دوره 3، شماره 4 - ( 10-1391 )
چکیده
زمینه و هدف: کارسینوم سلول بازال شایعترین سرطان است. شیوع این تومور طی دهه‌های اخیر افزایش یافته است. برداشت کامل درمان استاندارد آن است، هرچند که همچنان احتمال عود براساس خصوصیات بالینی تومور وجود دارد. هدف از این مطالعه بررسی توزیع دموگرافیک و فراوانی آزادبودن بافت‌شناسی حاشیه‌ی برداشت جراحی کارسینوم سلول بازال بود.
روش اجرا: در ضایعات مشکوک به کارسینوم سلول بازال که در اتاق عمل پوست بیمارستان فرشچیان همدان به صورت جراحی الیپتیکال با حاشیه‌ی 5 میلی‌متری از پوست سالم برداشته شدند،متغیرهای زیر بررسی شد: سن، جنس، محل آناتومیک، دوره‌ی بیماری، تشخیص اولیه‌ی بالینی، نوع بافت‌شناسی و درگیربودن حاشیه‌ی جراحی با سلول‌های تومورال.
یافته‌ها: در مجموع 125 ضایعه در 115 بیمار بررسی شدند که 70 نفر از آنان مرد و 45 نفر زن بودند. دامنه‌ی سنی بیماران از 32 تا 93 سال با میانگین 64.4 سال بود. بیش از 96% ضایعات برروی سر و گردن قرار داشتند. نوع بافت‌شناسی ندولر در 61% ضایعات دیده شد. در کل 20% ضایعات به‌طور ناکامل برداشته شده بود. عوامل مؤثر برروی برداشت ناکامل شامل سن بالا و محل آناتومیک (گوش‌ها و اطراف چشم) بود، اما جنس، نوع بافت‌شناسی، تشخیص اولیه‌ی بالینی و طول بیماری رابطه‌ی معناداری با برداشت ناکامل نداشت. تشخیص بالینی تقریباً همیشه با بررسی بافت‌شناسی مطابقت داشت.
نتیجه‌گیری: برای اجتناب از جراحی‌های مکرر و احتمال ناکامل‌بودن جراحی در مناطق پرخطر به ویژه در سالمندان لازم است کارسینوم سلول بازال با حاشیه‌ی وسیع یا به روش Mohs برداشته شود.
آمنه یزدانفر، لیلا خضریان، لیلا موسوی، مهتاب فیضیان،
دوره 6، شماره 3 - ( پاییز 1394، دوره‌ی 6، شماره‌ی 3 1394 )
چکیده
زمینه و هدف: آلوپسی‌سیکاتریسیل به ضایعاتی اطلاق می‌شود که باعث ریزش موی دائمی و غیرقابل‌برگشت شده و با تخریب فولیکول‌های مو همراه باشد. کلمه‌ی سیکاتریسیل یا همراه با جوشگاه به این معنی است که اپی‌تلیوم فولیکول‌های مو با بافت هم‌بند جایگزین شده است. بعد از بهبودی بیماری یا التهاب اولیه، احتمال رویش مجدد مو بسیار کم است.
روش اجرا: در این مطالعه‌ی مقطعی گذشته‌نگر، 222 پرونده‌ی مبتلایان به آلوپسی سیکاتریسیل ثبت‌شده در بیمارستان فرشچیان همدان بررسی و داده‌های دموگرافیک بیماران شامل سن، جنسیت، شغل و نیز علائم بالینی بیماری ازجمله محل ضایعه، مدت زمان بیماری، وسعت ضایعه و علائم بیماری استخراج شد.
یافته‌ها: یکصد و ده بیمار (5/49%) لوپوس اریتماتوی دیسکوئید، 71 بیمار (9/31%) لیکن‌پلان، 23 بیمار (4/10%) سودوپلاد بروک، 11 بیمار (9/4%) کراتوزپیلاریس‌دکالونس و 3 بیمار (3/1%) آلوپسی سیکاتریسیل مرکزی مرکزگریز داشتند. آلوپسی موسینوز و تخریب سلولی یا فولیکولی هر کدام 2 نفر (9/0%) بودند. همچنین ارتباط مدت، وسعت، سن، جنس، محل ضایعه، علائم بالینی و شغل با بیماری بررسی شد.
نتیجه‌گیری: آلوپسی‌های سیکاتریسیل ازجمله بیماری‌های مربوط به مو هستند که درصورت تشخیص و درمان به‌موقع می‌توان از پیشرفت ضایعه و عوارض ناشی از آن جلوگیری کرد. تشخیص این ضایعات با بررسی بالینی ـ آسیب‌شناسی دقیق میسر است.
سیده زهرا بیگم موسوی،
دوره 8، شماره 1 - ( دوره‌ی 8، شماره‌ی 1 1396 )
چکیده
سردبیر محترم
انجمن بین‌المللی پوست و زیبایی با هدف گردهمایی متخصصین پوست، جراحان زیبایی و دست‌اندرکاران صنعت زیبایی جهت ارتقای علمی این گروه در سال 1995 تأسیس شد. این انجمن سالیانه کنگره‌هایی برگزار می‌نماید. دوازدهمین کنگره‌ی بین‌المللی پوست و زیبایی (12th World Congress of Cosmetic Dermatology) 6-4 ماه می 2017
(16-14 اردیبهشت 1396) در بنگلور هند برگزار شد. حدود 4000 نفر در این کنگره شرکت کردند و حدود هفتاد نفر از سایر کشورها در اجرای برنامه‌ها مشارکت و 50 مؤسسه و شرکت نیز با این کنگره همکاری داشتند.
بنگلور که در جنوب کشور هندوستان قرار گرفته، مرکز ایالت کارناتاکای هند است، 5/8 میلیون نفر جمعیت دارد و سومین شهر پرجمعیت هند است. این شهر به شهر IT هند معروف است. شهری دانشگاهی با 85 دانشگاه علوم و فنی و 35 دانشگاه علوم پزشکی که این کنگره در مرکز همایش‌ها در منطقه‌ی دانشکده‌ی کشاورزی برگزار شد. امکانات مرکز همایش‌ها متناسب با نیازهای کنگره نبود لذا سالن‌های موقتی را طراحی و در اختیار پنل‌ها قرار داده بودند.
برنامه‌های متنوعی اعم از جراحی و درمانی در قالب سمپوزیم، پنل، ویدئو کورس، کارگاه و نیز جلسات انجمن‌های خواهر (sister society) از چند کشور ازجمله ایران پیش‌بینی شده بود. موضوعات مطرح‌شده را می‌توان در دو بخش کلی جراحی و غیرجراحی (عمدتاً درمانی) تقسیم‌بندی نمود.
در بخش زیبایی و جراحی مباحثی ازقبیل انواع لیزر، کاربرد و عوارض آن، فیلرها، اولتراسوند، استم‌سل در درماتولوژی، PRP، کاربردهای رادیوفرکانسی، کشت مو و جراحی‌های ترمیمی مطرح شد. در بخش بالینی مباحث شایع یا مورد توجه مانند ویتیلیگو، هیرسوتیسم، ملاسما، هایپرهیدروزیس و هیدرادنیت سوپراتیو مطرح شدند.
یک بخش جالب Quiz برای رزیدنت‌های پوستی بود که طی آزمون‌های قبلی در چند کشور برای مراحل نهایی انتخاب شده بودند. با تلاش انجمن پوست ایران جلسه‌ی sister society ایرانیان در روز سوم تشکیل شد و تعدادی از شرکت‌کنندگان غیرایرانی نیز در این جلسه حضور یافتند.
هیأت‌رئیسه متشکل از آقای دکتر علی اصیلیان و خانم دکتر فریده جوکار بود. شش سخنران به بررسی عناوین متنوع پرداختند: اثر تتراسیکلین موضعی در تقویت اثر NBUVB در درمان ویتیلیگو توسط دکتر فریده جوکار از دانشگاه علوم پزشکی شیراز، بررسی اثر کرم موضعی تهیه‌شده از هسته‌ی انگور در ترمیم زخم که در بخش پوست دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز توسط دکتر زهرابیگم موسوی انجام شده بود، اثر نوردرمانی کم‌توان در آلوپسی اندروژنتیک تحت درمان با مینوکسیدیل توسط دکتر سمانه مظفرپور فارغ‌التحصیل بخش پوست دانشگاه علوم پزشکی اصفهان، مقایسه‌ی میکروپانچ بلفاروپلاستی با بلفاروپلاستی در جوان‌سازی پلک بالا توسط دکتر بهزاد بافنده، اثر اتیل وانیلات موضعی در تقویت اثر NBUVB در درمان ویتیلیگو مطالعه‌ی تصادفی، دوسو کور، پلاسبو کنترل توسط دکتر محمدرضا نمازی از بخش پوست دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مقایسه‌ی جراحی زیبایی ـ ترمیمی با جراحی زیبایی توسط دکتر الیاس سلیمی و درمان ملاسمای مقاوم به درمان با لیزر CO2 در بیش از شش هزار بیمار توسط دکتر محمد رادمنش از بخش پوست دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز.
علاوه‌بر این جلسه در بخش‌های دیگر دکتر فرهاد هنجی به‌عنوان سخنران مدعو حضور فعال داشتند. در این کنگره نیز تسهیلات تورهای سیاحتی و برنامه‌های جانبی شبیه به سایر کنگره‌ها پیش‌بینی شده بود.
خدیجه توکلی، زهرابیگم موسوی، کامبیز کامیاب،
دوره 9، شماره 2 - ( تابستان 97، دوره 9، شماره 2 1397 )
چکیده
مقدمه: ماسیتیت گرانولوماتوز ایدیوپاتیکIdiopathic granutomatous mastitis (IGM) از بیماری‌های نادر خوش‌خیم پستان است که به‌علت تشابه تظاهرات بالینی آن با بدخیمی‌های پستان و سایر ماستیت‌ها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
گزارش مورد: بیمار خانم 32 سالهای می‌باشد که از حدود یک و نیم سال قبل به‌طور ناگهانی دچار تب، تورم و درد پستان چپ شده است. در معاینه، توده‌های متعددی لمس شد. گزارش بیوپسی انجام‌شده،IGM بود.
نتیجه‌گیری: اشتباه تشخیص IGM با سایر ماستیت‌ها ممکن است بار روانی، اقتصادی و اجتماعی زیادی به بیمار تحمیل کند.
مژگان سلطانی، زهره لطیفی، شکوفه موسوی،
دوره 10، شماره 4 - ( زمستان 98، دوره 10، شماره‌ی 4 1398 )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش خودشفابخشی (Self healing) بر شفقت به خود، نگرانی از تصویر تن و روند بهبود بیماری در زنان مبتلا به سرطان پوست بود.
روش اجرا: پژوهش نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعه‌ی آماری شامل زنان مبتلا به سرطان پوست مراجعه‌کننده به مرکز درمانی ـ آموزشی شهید رحیمی شهرستان خرمآباد در سال 98- 1397 بود. 34 نفر داوطلب، انتخاب و تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (به‌ترتیب 16 و 18 نفر) قرار گرفتند. تمام شرکت‌کنندگان، پرسشنامههای شفقت به خود، نگرانی از تصویر تن و فرم اطلاعات بالینی روند سرطان پوست را به‌عنوان پیش‌آزمون تکمیل کردند. آموزش خودشفابخشی (سلف‌هیلینگ) به مدت 12 جلسه‌ی 90 دقیقهای بر روی گروه آزمایشی اجرا شد. در پایان از هر دو گروه پس‌آزمون بهعمل آمد و پیگیری تا دو ماه انجام شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر و آزمون کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: آموزش خودشفابخشی توانست میزان شفقت به خود شامل مهربانی با خود، قضاوت صحیح، حس انسانیت مشترک و ذهنآگاهی را به‌طور معناداری افزایش (01/0>P) و میزان نگرانی از تصویر تن، انزوا و همانندسازی افراطی را کاهش دهد (05/0>P) اما در پس‌آزمون و پیگیری دوماهه اگرچه آموزش بر بهبود روند بیماری تأثیر داشت ولی این تأثیر معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: رویکرد خودشفابخشی باعث افزایش شفقت به خود شده و نگرانی از تصویر تن را در زنان مبتلا به سرطان پوست کاهش می‌دهد.
زهرابیگم موسوی، علیرضا فیروز،
دوره 11، شماره 1 - ( بهار 99، دوره 11، شماره‌ی 1 1399 )
چکیده
پس از شروع پاندمیک کووید ـ 19 در دسامبر 2019، جنبه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، بهداشتی ـ درمانی و سبک زندگی افراد در کشورهای بسیاری تحت تأثیر قرار گرفت. بسیاری از پژوهشگران به مطالعه‌ی خصوصیات و رفتار ویروس کرونا، عوارض ناشی از آن و تمهیدات پیشگیرانه و درمانی پرداخته‌اند. علی‌رغم اینکه این ویروس تمایلی به پوست ندارد اما یافته‌های پوستی بسیاری مشاهده شده است؛ بنابراین متخصصین پوست بهتر است با این بیماری و تظاهرات پوستی ناشی از آن و اقدامات پیشگیرانه آشنا باشند. در این مرور سعی شده تا کلیاتی در مورد این ویروس، با تمرکز بر مطالب مربوط به پوست ارائه گردد.
زهرابیگم موسوی، علیرضا فیروز،
دوره 11، شماره 2 - ( دوره 11، شماره‌ی 2 1399 )
چکیده
کووید ـ 19 بیماری روز دنیاست. این بیماری ابعاد متنوعی از زندگی انسان‌ها را ازجمله سلامت جسمی و روانی، وضعیت اقتصادی ـ اجتماعی و روش زندگی تحت تأثیر قرار داده است. در این مقاله‌ی مروری تلاش کردیم تا گزیده‌ای از مطالب فراوان منتشرشده را در مورد پاتوژنز، تظاهرات پوستی، چالش‌های درمانی در شرایط مختلف و پیشگیری بیان کنیم.
زهرابیگم موسوی، علیرضا فیروز،
دوره 11، شماره 3 - ( پاییز 99، دوره 11، شماره‌ی 3 1399 )
چکیده
سومین مقاله از سری مقالات مربوط به کووید ـ 19 در این شماره چاپ می‌گردد که شامل اهم مطالب جدید منتشرشده پس از چاپ شماره‌ی قبلی است. سعی شده در حد توان مطالبی در زمینه‌های مختلف مربوط به ویروس، عوارض و اثرات فردی و اجتماعی آن بیان گردد. مقالات از مراکز مختلف و در جنبه‌های متنوع این عفونت ویروسی تقریباً رگباری و در لحظه منتشر می‌گردند لذا بررسی همه‌ی آن‌ها ممکن نیست، اما نویسندگان تمام سعی خود را در انتخاب و گزینش مطالب مفید به‌کار برده‌اند.
زهرابیگم موسوی، علیرضا فیروز، سارا صدرزاده،
دوره 11، شماره 4 - ( دوره 11، شماره‌ی 4 1399 )
چکیده
چهارمین مقاله از سری مقالات مروری شامل گزیده‌ای از مطالب جالب و مفید در مورد کووید ـ 19 و درماتولوژی از منابع مختلف ارائه شده است. این مقالات شامل مطالبی در زمینه‌های مختلف پایه مانند اپیدمیولوژی، پاتوژنز و همچنین مطالب کلینیکی مانند علائم و درمان‌ها است. تظاهرات پوستی کووید ـ 19، چالش‌های درمان بیماری‌های پوستی و درماتوز‌های ناشی از جولان این ویروس هم مرور شده‌اند.
زهرابیگم موسوی، علیرضا فیروز،
دوره 12، شماره 2 - ( تابستان 1400، دوره 12، شماره 2 1400 )
چکیده
مقاله ششم از سری مطالعات مروری در مورد بیماری کووید ـ 19 درحالی چاپ می‌گردد که یکسال و نیم از پیدایش و تهاجم این ویروس می‌گذرد و همچنان مردم دنیا با آن درگیرند. در این شماره، آخرین یافته‌ها در مورد تظاهرات پوستی بیماری، تشخیص و درمان بیماری، سیر بیماری‌های پوستی و همچنین عوارض پوستی واکسن‌ها ارائه می‌گردد.
زهرابیگم موسوی، علیرضا فیروز،
دوره 12، شماره 3 - ( پاییز 1400، دوره 12، شماره 3 1400 )
چکیده
گزارشات تظاهرات پوستی کووید ـ 19 هرچند دیرتر از ارگان‌های اصلی درگیر مطرح شد؛ اما به‌نظر می‌رسد طی حدود دو سال گذشته کم و بیش الگوی تعریف‌شده و نسبتاً مشخصی یافته است. بدون توجه به مشخصات کمی و کیفی مطالب منتشره و یافته‌های پوستی غیرنادر، تظاهرات پوستی منابع مختلف شبیه به هم هستند. مطالعات در مورد تغییرات ناخنی بسیار اندک و اخیرتر منتشر شده‌اند. اگر چه هنوز هیچ یافته ناخنی را برای این بیماری اختصاصی ندانسته‌اند (مانند یافته‌های پوستی کووید ـ 19)، این امر از دقت در یافتن آن‌ها نمی‌کاهد چراکه در بسیاری از بیماری‌های پوستی یافته‌های مشترک و غیراختصاصی مشاهده می‌گردد. در این شماره تصمیم گرفتیم مروری بر مطالب منتشرشده در مورد ابتلا ناخن در کووید ـ 19 بپردازیم.
زهرابیگم موسوی، علیرضا فیروز،
دوره 12، شماره 4 - ( دوره 12، شماره 4 1400 )
چکیده
پاندمی کووید ـ 19 همچنان مستقر است و ما مستقیم یا غیرمستقیم تحت‌تأثیر آن هستیم. پوست یکی از ارگان‌هایی است که نه‌تنها در جریان ابتلا به این بیماری، بلکه مدت‌ها پس از بهبودی و همچنین به‌دنبال واکسیناسیون درگیر می‌باشد. مو یکی از بخش‌هایی است که مانند پوست، پس از ابتلا و نیز به‌دنبال واکسیناسیون ممکن است اختلالاتی را نشان دهد. در این شماره بر آن شدیم تا مطالعه‌ای مروری بر اثرات کووید ـ 19 بر مو و عوارض پوستی بعد از واکسیناسیون ارائه دهیم.
زهرابیگم موسوی، علیرضا فیروز، مهسا فتاحی،
دوره 12، شماره 4 - ( دوره 12، شماره 4 1400 )
چکیده
مقدمه: کچلی ناشناخته یک عفونت پوستی موضعی است که توسط قارچ ایجاد می‌شود و به‌دلیل مصرف کورتون، شکل ضایعه و شدت آن با تظاهرات پوستی معمول توسط درماتوفیت‌ها متفاوت است.
زمینه و هدف: بیمار، خانم ۳۹ سالهای است که با سابقه ضایعات اریتماتوز پوسته‌پوسته در دست، باسن، کشاله ران و هر دو پا به مدت ۷ ماه به پزشک مراجعه میکند. با تشخیص اگزما داروهای موضعی شامل کالامین ـ دی و هیدروکورتیزون تجویز شده بود و به‌علت عدم پاسخ به درمان، پماد موضعی کلوبتازول شروع شد و بیمار مجدداً و مکرراً از کلوبتازول استفاده نموده است. اهمیت معرفی بیمار حاضر، ضرورت انجام آزمایش قارچشناسی در مورد ضایعات پوستی غیرمعمولی را جهت انتخاب درمان مناسب و جلوگیری از گسترش گونههای مقاوم به دارو، برجسته میکند.
روش کار: با توجه به سابقه بیمار، آزمایش قارچشناسی انجام شد. در آزمایش مستقیم میکروسکوپی و کشت میسلیوم گونه درماتوفیت مشاهده شد.
یافته‌ها: در بیمار ما استروئید قطع شد و با تربینافین خوراکی ۲۵۰ میلیگرمی، یک بار در روز به‌مدت ۴ هفته همراه با کرم موضعی کلوتریمازول تحت درمان قرار گرفت.
نتیجه‌گیری: تجویز کورتیکواستروئیدهای موضعی/ خوراکی همچنان باید محدود باشد؛ به‌ویژه اینکه استفاده از استروئیدها در طول همه‌گیری کووید ـ ۱۹ افزایش پیدا است.
علیرضا فیروز، آذین آیت‌اللهی، فرناز ولی‌زاده، منصور نصیری کاشانی، زهرابیگم موسوی، مهسا فتاحی،
دوره 13، شماره 2 - ( تابستان 1401، دوره 13، شماره 2 1401 )
چکیده
مقدمه: «کچلی قارچی» اصطلاحی است که برای عفونت‌های پوست سر که توسط قارچ‌های درماتوفیت ایجاد می‌شود، به‌کار می‌رود. کچلی قارچ سر بین کودکان شایع است و کمتر در بزرگسالان دیده می‌شود.
گزارش مورد: مورد مراجعه در مطالعه حاضر، دختربچه‌ای 9 ساله همراه با پچ آلوپسی خارش‌دار در پوست سر و تورم غدد لنفاوی در پشت گردن بود. بیمار یک گربه به‌عنوان حیوان خانگی داشت. در معاینه، یک الی دو پچ آلوپسی با شفت مو شکسته و فلس خفیف مشاهده شد. در بررسی با لامپ وود و آزمایش مستقیم، عفونت اکتوتریکس تشخیص داده شد. با نظر متخصص پوست، روزانه یک عدد تربینافین 50 میلی‌گرم تجویز شد. با این حال، هیچ بهبود قابل‌توجهی با وجود 4 هفته از مصرف تربینافین مشاهده نشد درنتیجه، دوز درمان با تربینافین از 50 میلی‌گرم به 250 میلی‌گرم در روز تغییر کرد. پس از 6 هفته درمان، تظاهرات بالینی بیمار به شکل قابل‌توجهی بهبود یافت.
نتیجه‌گیری: پس از اینکه کچلی قارچی ازطریق میکروسکوپی تأیید می‌شود، انتخاب مناسب‌ترین درمان ضدقارچ، بستگی به تعیین گونههای قارچی ازطریق کشت قارچی دارد. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد هنگام انتخاب درمان تجربی عامل ضد قارچ، دوز 250 میلی‌گرم تربینافین ممکن است انتخاب خوبی برای کودکان باشد.
پرویز طوسی، سیدحسن اعتمادزاده، محمدرضا صدیقی‌مقدم، بتول موسوی، سیده‌فاطمه نوری رحیم‌آبادی، فهیمه عبداللهی‌مجد، محمد روستانژاد عربانی، علی‌اکبر بابایی، شهرام آریایی‌نژاد،
دوره 13، شماره 3 - ( دوره 13، شماره 3 1401 )
چکیده
زمینه و هدف: مطالعات ملی شیوع مشکلات پوستی در جامعه ایرانی بسیار محدود است. هدف این مطالعه، تعیین شکایات پوستی مردان میانسال/سالمند بود.
روش اجرا: در این مطالعه مقطعی، 1419 مرد بالای 35 سال از 32 استان به‌صورت فراخوان شرکت کردند. اطلاعات جمعیت‌شناختی، سابقه بیماری زمینه‌ای و وجود مشکل/بیماری پوستی، توسط متخصصین پوست جمع‌آوری شد. شرکت‌کنندگان ازنظر وجود شکایت پوستی (خارش، سوزش، خشکی پوست، قرمزی، پوسته‌ریزی و تغییر رنگ پوست)، نوع شکایت، شدت و محل آن در زمان معاینه، ارزیابی شدند.
یافته‌ها: حدود یک‌سوم جامعه (6/31%) بیماری زمینه‌ای داشتند (449n=). فشارخون بالا، دیابت و اختلال اعصاب و روان، شایعترین بیماری‌ها بودند (7/79%). شیوع شکایات پوستی در مردان میانسال/سالمند 2/24% بود (344n=). شایعترین شکایات پوستی به‌ترتیب مربوط به خارش 207 نفر (2/60%) (6/14% کل) و خشکی پوست 80 نفر (3/23%) (6/5% کل) ابراز شد و اکثراً بیش از یک شکایت پوستی 6/75% را گزارش کردند (260n=). مصرف کورتیکواستروئیدها در 3/7% جامعه موردمطالعه ابراز شد (103n=) و مصرف نوع خوراکی 5/4% بیشتر بود (64n=). اکثر شکایات پوستی از نوع خفیف 3/59% (204 مورد) و موضعی 4/58% (201 مورد) بود. شکایات پوستی به‌طور معناداری با مواجهه شغلی (01/0=P)، سطح تحصیلات پایین‌تر (05/0=P) و مصرف کورتیکواسترویید در کل (001/0>P) و هر دو نوع خوراکی (02/0=P) و موضعی (001/0>P) در ارتباط بودند.
نتیجه‌گیری: شکایت پوستی یک شکایت شایع بین جامعه مردان میانسال و سالمند ایرانی بود. شایعترین شکایت پوستی در این جامعه، خارش و خشکی پوست و از نوع خفیف و موضعی بود.
زهرابیگم موسوی، کامبیز کامیاب حصاری،
دوره 14، شماره 3 - ( دوره 14، شماره 3 1402 )
چکیده
مقدمه: بیماری داریر یک بیماری ژنتیکی است که عموماً بزرگسالان را درگیر میکند و ضایعات پوستی آن بیشتر در نواحی سبوره است. به‌دلیل نبود ضایعات تی‌پیک و وجود سایر بیماری‌ها در این نواحی، ممکن است تشخیص آن به تأخیر افتد.
گزارش مورد: خانم 46 ساله با ضایعات بدون علامت در کشاله ران از سه سال قبل مراجعه نمودند. پس از بیوپسی و گزارش بیماری داریر، درمان با ایزوترتینویین خوراکی شروع شد. بیمار پاسخ کلینیکی مطلوبی داشت.
نتیجه‌گیری: در نواحی چین‌ها ممکن است بیماری‌های کمتر شایعی تظاهر نمایند و ازنظر کلینیکی با سایر بیماری‌های شایع این ناحیه، اشتباه گردند.
