۴ نتیجه برای کوهیان محمدآبادی
امیرهوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، کامبیز کامیاب حصاری، سیدمحمد بحرینیان، مینا کوهیان محمدآبادی، آلا احسانی، امیرحسین رحیمنیا،
دوره ۱۳، شماره ۴ - ( دوره ۱۳، شماره ۴ ۱۴۰۱ )
چکیده
زمینه و هدف: یکی از عوارض مهم خالکوبی، واکنش گرانولوماتوز است که با علائم درد، تورم، قرمزی و تندرنس در محل تتو مشخص میشود. این واکنش در همه سنین و هر دو جنس دیده میشود. با توجه به افزایش عوارض تتو، برآنیم تا مشخصات دموگرافیک ـ هیستولوژیک و عوارض تتو، بهخصوص گرانولوم را بررسی کنیم.
روش اجرا: بیماران بیمارستان رازی با تشخیص گرانولوم پس از خالکوبی در یک بازه ۳ ساله وارد مطالعه شدند و خصوصیات دموگرافیک ـ هیستولوژیک آنها ثبت شد. تعداد ۱۹۶ بیمار وارد مطالعه شدند و برای هر بیمار، یک برگه پرسشنامه تهیه و اطلاعات ازطریق آنها جمعآوری شد.
یافتهها: میانگین سنی بیماران ۴۶/۴۵ سال با انحرافمعیار ۵۴/۸ و میانگین زمان انجام تتو ۱۸/۴ سال با انحراف معیار ۳۳/۴ بود. میانگین دفعات اتجام تتو ۶۴/۱ و انحراف معیار ۸/۱ بود. بیشترین محل انجام تتو ابرو با ۳/۸۸% و کمترین، پلک فوقانی با ۶/۰% بود. تتوگرانولوما (سارکوئیدال و جسم خارجی) با ۷/۴۱% بیشترین و ضایعات لیکنوئید با ۸/۲% کمترین فراوانی نتیجه پاتولوژی را داشته است.
نتیجهگیری: با توجه به بیشترین فراوانی تشخیص پاتولوژیک تتو ـ گرانولوم (سارکوئیدال و جسم خارجی) با ۷/۴۱% و اثبات ارتباط بین تتو ـ گرانولوم و ابتلا به سارکوئیدوز در مطالعات قبلی، بررسی کامل بیماران، پیگیری طولانیمدت از جهت ابتلا به سارکوئیدوز در آینده و بررسی پاسخ بالینی به درمان، منطقی و سودمند بهنظر میرسد. ضمناً بررسی اینکه آیا درمان ضایعات فعلی نقشی در جلوگیری از ابتلا به سارکوئیدوز در آینده خواهد داشت یا خیر حائزاهمیت بهنظر میرسد.
آلا احسانی، امیرهوشنگ احسانی، زهرا رضوی، مینا کوهیان محمدآبادی، مهشیدسادات انصاری، زینب آریانیان، پدرام نورمحمدپور، امیرمحمد الماسی، امیرحسین رحیمنیا،
دوره ۱۵، شماره ۲ - ( دوره ۱۵، شماره ۲ ۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: با افزایش استفاده از توکسین بوتولینوم برای درمان چین و چروکهای ناحیه گلابلا بهخصوص در کشور ایران و قیمت نسبتاً بالای محصولات خارجی (مثل دیسپورت®)، مقایسه اثربخشی، عوارض و ماندگاری اثر بین دو برند ایرانی توکسین بوتولینوم مصپورت® و دیستون® از اهمیت زیادی برخوردار است. این مطالعه با هدف ارزیابی و مقایسه نتایج درمان با این دو دارو انجام شد.
روش اجرا: در این مطالعه مقطعی ـ توصیفی ـ گذشتهنگر، پرونده ۸۱ بیمار که برای درمان چینهای متوسط تا شدید ناحیه گلابلا به بیمارستان پوست رازی مراجعه کرده بودند، بررسی شد. اطلاعات مرتبط با میزان رضایت، ماندگاری اثر و عوارض جانبی توکسین بوتولینوم مصپورت® و دیستون® ازطریق پرسشنامه جمعآوری و تحلیل شد.
یافتهها: میانگین رضایتمندی از درمان در گروه دیستون® ۷ و در گروه مصپورت® ۷/۷ بود که تفاوت آماری معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (۱۴۲/۰=P). همچنین، میانگین ماندگاری اثر برای دیستون® ۵/۳ ماه و برای مصپورت® ۸/۳ ماه گزارش شد که تفاوت معناداری نداشت. ازنظر عوارض جانبی، سردرد شایعترین عارضه جانبی بود و عارضه جانبی مهمی رویت نگردید. همچنین تفاوت معناداری بین دو گروه در میزان بروز عوارض مشاهده نشد.
نتیجهگیری: نتایج این مطالعه نشان داد که هر دو داروی دیستون® و مصپورت® اثربخشی و ایمنی مشابهی دارند و انتخاب میان آنها میتواند بیشتر براساس هزینه و ترجیح بیمار یا پزشک باشد تا تفاوتهای درمانی واقعی. پیشنهاد میشود مطالعات بیشتری با حجم نمونه بزرگتر برای بررسی دقیقتر انجام شود.
آلا احسانی، سیدامیرمحمد رضائیمجد، امیرهوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، مینا کوهیان محمدآبادی، زهرا رضوی، مهشیدالسادات انصاری، ریحانه سیف، امیرحسین رحیمنیا،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( دوره ۱۵، شماره ۳ ۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: پیتریازیس لیکنوئید (PL)، یک بیماری پاپولواسکواموس نادر با اتیولوژی نامشخص است. از آنجایی که مطالعات جدید محدودی در این خصوص انتشار یافته، پژوهش حاضر با هدف معرفی تظاهرات کلینیکال و سیر درمان این بیماران انجام گرفت.
روش اجرا: این مطالعه مقطعی گذشتهنگر (۱۴۰۲-۱۳۹۸) بر روی بیماران مبتلا به PL مراجعهکننده به بیمارستان پوست رازی که با بیوپسی از ضایعات پوستی، تشخیص آنها قطعی گردید، انجام گرفت. اطلاعات پایهای با استفاده از مستندات بیمارستانی و پیگیری سیر درمان نیز برمبنای اطلاعات موجود در پروندهها و همچنین، پیگیری تلفنی از بیماران بهدست آمد. دادهها با استفاده از نرمافزار R مورد آنالیز قرار گرفت. ۰۵/۰ P<معنیدار درنظر گرفته شد.
یافتهها: مجموعا ۱۴۷ بیمار مورد ارزیابی قرار گرفتند. تفاوت معنیداری بین دو جنس یافت نگردید (۳۵۸/۰=P). زیرگروه غالب بیماری، PLC (۸/۹۱%) و میانگین سن شروع بیماری ۷۳/۱۸±۷۹/۲۹ سال بود. شایعترین نوع ضایعات پوستی، پاپول (۴/۴۸%) و تظاهر پوستی شایع در ۵۸ نفر (۴/۳۲%)، درگیری جنرالیزه بدن بود. بیشترین درمان مورد استفاده کورتیکواسترویید موضعی در ۸۶ بیمار (۴/۵۲%) بود. فاصله زمانی از ابتلا تا بهبودی کامل ۴۰/۲۲۱±۸۰/۱۶۰ روز گزارش گردید. ۴۵ نفر (۶/۳۰%) دورههای عود بیماری را ذکر کردند. همراهی معنیداری بین جنس (۶۲۰/۰=P)، بیماریهای زمینهای (۲۹۳/۰=P) و سن (۸۷۶/۰=P) با اثربخشی درمان یافت نگردید.
نتیجهگیری: با عنایت به محدودبودن اطلاعات کلینیکال مرتبط با بیماران پیتریازیس لیکنوئید، ایجاد بانک اطلاعاتی الکترونیکی و نظام رجیستری ملی این بیماری توصیه میشود.
آلا احسانی، بهار صادقی، امیرهوشنگ احسانی، مهشیدالسادات انصاری، زهرا رضوی، مینا کوهیان محمدآبادی، کامبیز کامیاب حصاری، پدرام نورمحمدپور، مبینا کمالآبادی فراهانی، امیرحسین رحیمنیا،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( دوره ۱۵، شماره ۳ ۱۴۰۳ )
چکیده
زمینه و هدف: آنژیوکراتومها ازجمله ضایعات عروقی نادر هستند که اغلب به شکل ماکول یا پاپولهای کوچک و قرمز تا بنفش روی پوست ظاهر میشوند. این ضایعات معمولاً خوشخیم، ممکن است با تغییراتی در ضخامت و رنگ همراه باشند؛ اما برخی انواع آنها میتوانند بهعنوان نشانههایی از بیماریهای متابولیک جدی ظاهر شوند. این مطالعه با هدف تحلیل ویژگیهای دموگرافیک و کلینیکی آنژیوکراتوم در بیماران ایرانی، در مرکز تخصصی پوست بیمارستان رازی تهران طراحی شده است.
روش اجرا: این مطالعه گذشتهنگر توصیفی، بر روی ۱۹۹ بیمار مبتلا به آنژیوکراتوم بین سالهای ۱۳۹۲ تا ۱۴۰۲ در بیمارستان رازی تهران انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، محل و اندازه ضایعات، سابقه خانوادگی و روشهای درمانی بیماران از پروندههای پزشکی استخراج و با استفاده از نرمافزار SPSS تحلیل شد. برای سنجش ارتباط بین متغیرها، از آزمونهای آماری پارامتریک و ناپارامتریک استفاده گردید و سطح معناداری ۰۵/۰ درنظر گرفته شد.
یافتهها: میانگین سنی بیماران ۷۵/۲۴ سال بود و بیشترین شیوع بیماری در دهه دوم و سوم زندگی مشاهده شد. ۳/۵۱% بیماران مرد و ۷/۴۸% زن بودند. بیشترین ضایعات در اندام تحتانی (۷/۴۰%) و ناحیه ژنیتالیا (۶/۱۸%) مشاهده شد. روشهای درمانی مختلفی ازجمله کرایوتراپی (۱۴/۶۸%)، لیزر (۱۴/۲۷%) و الکترودسیکاسیون (۴۴/۴%) بهکار گرفته شد و کرایوتراپی بالاترین اثربخشی را داشت.
نتیجهگیری: این مطالعه اطلاعات ارزشمندی درخصوص شیوع، ویژگیهای بالینی و روشهای درمانی مناسب برای آنژیوکراتوم در بیماران ایرانی فراهم کرد. برای بررسی کاملتر این ضایعات، مطالعات گستردهتر و پیگیری طولانیمدت در مراکز درمانی مختلف توصیه میشود تا میزان اثربخشی درمانها و عوارض احتمالی آنها مشخص گردد.