انسیه لطفعلی، زهرا چراغی، یاسمین فرزانه، زکیه دهباشی، مهتاب دریان، مهیار کی‌مرام، اعظم فتاحی،
دوره 12، شماره 2 - ( تابستان 1400، دوره 12، شماره 2 1400 )
چکیده
زمینه و هدف: اونیکومایکوزیس یک عفونت ناشی از قارچ‌های مخمری، رشته‌ای و غیررشته‌ای می‌باشد که به دلیل شرایط مختلف ایجاد می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی الگوی حساسیت به آزول‌ها در گونه‌های کاندیدای جداشده از بیماران ایرانی در شهر تهران انجام شد.
روش اجرا: پس از نمونه‌گیری از بیماران، برای شناسایی سویه‌های جداشده از محیط کروم آگار کاندیدا استفاده و تست PCR-Sequencing انجام شد. سپس الگوی حساسیت دارویی گونه‌ها به فلوکونازول، ایتراکونازول و کتوکونازول با استفاده از روش استاندارد CLSI-M27-A3 / S4تعیین شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 34 جدایه کاندیدا شناسایی شد که 26 جدایه (5/76%) کاندیدا آلبیکنس و 8 جدایه (5/23%) کاندیدا گلابراتا بودند. نسبت به فلوکونازول، 4 تا (11%) از جدایه‌ها حساس وابسته به دوز بودند و بقیه حساس بودند. دربرابر ایتراکونازول، 21 ایزوله (61%) حساس وابسته به دوز و 2 (5%) ایزوله مقاوم شناسایی شد و در برابر کتوکونازول، همه جدایه‌ها حساس بودند. میانگین هندسی (GM) حداقل غلظت مهاری فلوکونازول، ایتراکونازول و کتوکونازول به‌ترتیب 32/0، 21/0 و 15/0 میکروگرم در میلی‌لیتر بود. در این مطالعه، بیشترین گونه جداشده، گونه C. albicans بود. با توجه به مقادیر GM، مؤثرترین آزول، کتوکونازول بود.
نتیجه‌گیری: شیوع و الگوی حساسیت گونه‌های کاندیدا به آزول ممکن است در جمعیت‌های مختلف بیماران متفاوت باشد، بنابراین توصیه می‌شود پزشکان به نتایج آزمایشات حساسیت دارویی توجه کنند و سپس بیماران را با درنظرگرفتن تداخلات دارویی و عوارض جانبی درمان کنند.
