امیرهوشنگ احسانی، مریم نسیمی، پدرام نورمحمدپور، ارغوان عزیزپور، فاطمه گلپایگانی،
دوره 8، شماره 1 - ( دورهی 8، شمارهی 1 1396 )
زمینه و هدف: با توجه به اینکه سرطان سلول سنگفرشیsquamous cell carcinoma (SCC) در جامعه از شیوع و مرگومیر بالایی برخوردار است و ما در کشور آمار دقیقی از پروگنوز، مرگ و عود بیماران در دست نداریم، هدف از این مطالعه بررسی وضعیت بیماران مبتلا به SCC لب تحتانی در ایران میباشد تا با یافتن اطلاعات جامع در مورد SCC لب تحتانی در مورد تغییر در پیگیری و درمان این بیماران اقدام کنیم.
روش اجرا: با مراجعه به پرونده بیماران مبتلا به SCC لب تحتانی که طی 5 سال (88 تا 93) در بیمارستان رازی تهران بستری و تحت درمان قرار گرفته بودند، اطلاعات بیماران با تجسس داخل پروندهی آنها و درصورت فقدان اطلاعات با برقراری تماس تلفنی جمعآوری و دادههای بهدستآمده توسط نرمافزار SPSS تحلیل گردید.
یافتهها: در انتهای مطالعه تعداد 69 بیمار (11 زن، 58 مرد با نسبت 1 به 5) با میانگین سنی 1/64 سال وارد مطالعه شدند. بیشترین دههی سنی بیماران دههی هشتم بوده است. ازنظر مصرف دخانیات (سیگار) 36 مورد (1/62%) سابقه مصرف دخانیات را داشتند، 46 بیمار (7/66%) سابقهی تماس طولانیمدت با نور خورشید داشتند. ازنظر امید به زندگی 66 بیمار در دورهی 5 سال اول پس از شروع درمان بقا داشتند و تنها 3 بیمار (35/4%) فوت شدند که 1 مورد از موارد فوت بهعلت کهولت سن بود و 2 مورد فوت بهعلت بیماری داشتند. ازلحاظ میزان عود و ظهور مجدد بیماری بعد از درمان دورهی اول، 17 بیمار (6/24%) سابقهی عود مثبت و 52 بیمار (4/75%) سابقهی عود منفی داشتند.
نتیجهگیری: مطالعهی حاضر نشان داد SCC لب تحتانی در دههی هفتم زندگی و در مردان نسبت به زنان از شیوع بیشتری برخوردار میباشد. همچنین با توجه به میزان عود کم، شانس بقای بالا و با توجه به نتایج سایر مطالعات متد درمانی جراحی برای بیماران مبتلا به SCC لب تحتانی بسیار مؤثر است.