109 نتیجه برای نوع مطالعه: مروري
حاتم احمدی، آرینا نیک‌خواه،
دوره 14، شماره 1 - ( 2-1402 )
چکیده
چهره انسان منبع اصلی انتقال اطلاعات برای بسیاری از پیامهای غیرکلامی و ازجمله حالت عاطفی یک فرد محسوب میشود. سم بوتاکس یا بوتولینوم، نوروتوکسینی است که توسط باکتری کلستریدیوم بوتولینوم ـ که در غذاهای کنسروشده رشد و تکثیر مییابد ـ تولید میشود. 8 سروتیپ از این سم وجود دارد که عمدتاٌ استفاده بالینی از نوع B آن برای درمان طیف گستردهای از اختلالات و بیماریها و از نوع A آن به‌منظور زیبایی صورت میگیرد.
تزریق مکرر بوتاکس برای حفظ اثرات درمانی آن ضروری است. تزریق سم بوتاکس در ماهیچههای واقع در زیر چین‌وچروکهای صورت، موجب شلشدن آن‌ها و درنتیجه صاف‌شدن پوست آن قسمت میشود. تزریق بوتاکس در موارد درمانی و یا زیبایی، نسبتاً بی‌خطر بوده و میتواند روشی جایگزین نسبت به استفاده از دارو یا جراحی باشد. اگرچه فراوانی عوارض جانبی جدی برای استفاده از بوتاکس در موارد درمانی بسیار بیشتر از موارد استفاده در زیبایی است، با این حال ممکن است استفاده از بوتاکس در زیبایی نیز عوارضی داشته باشد که با رعایت تکنیکهای مختلف، میتوان عوارض آن‌را به حداقل رساند.
فاطمه یزدانی حمید،
دوره 14، شماره 1 - ( 2-1402 )
چکیده
درمان بیماری‌های مزمن مانند زخم پای دیابتی (DFU) به‌دلیل احتمال افزایش عفونت و تأخیر در بهبود زخم، چالش‌برانگیز است. پیچیدگی درمان موجود، اثرات نامطلوب و مقاومت میکروبی بر نیاز به یک رویکرد جایگزین برای مدیریت DFU تأکید دارد. شواهد فزاینده مرتبط با کاربرد پروبیوتیک در بیماری‌های مختلف، شایستگی استفاده از آن‌را در بهبود زخم و عفونت نشان می‌دهد. سویه‌های مختلف پروبیوتیک، کارایی خود را در عفونت‌های مختلف مانند عفونت‌های روده، عفونت‌های دهان و عفونت‌های دستگاه تناسلی نشان داده‌اند. مطالعات بالینی توانایی پروبیوتیک‌ها را برای بهبود زخم معده نشان داده‌اند. مکانیسم اساسی اثرات درمانی پروبیوتیک‌ها شامل تعدیل ایمنی موضعی و سیستمیک است. این مقاله بر این فرضیه تمرکز دارد که کاربردهای موضعی فرمولاسیون حاوی پروبیوتیک‌ها ممکن است برای درمان زخم پای دیابتی مؤثر باشد.
هاجر مقدس،
دوره 14، شماره 2 - ( 5-1402 )
چکیده
میکروسوزن‌ها، ساختارهایی میکرونی هستند که امکان دارورسانی، واکسیناسیون و نمونه‌برداری از ارگان‌های مختلف را فراهم می‌کنند. استفاده از میکرونیدل‌ها نیاز به مهارت و آموزش خاصی ندارد، دوز مصرفی را به‌صورت چشم‌گیری کاهش می‌دهد و امکان رهایش زمان‌مند دارو را فراهم میکند. مزایای متعدد میکرونیدل‌ها نسبت به روش‌های دیگری دارورسانی، توجه پژوهشگران زیادی را در به‌کارگیری این فناوری جدید جلب کرده است. میکروسوزن‌ها از مرتبه میکرون تا میلی‌متری با به‌کارگیری تکنولوژی ریزساختی (میکروفبریکشن) با استفاده از انواع فلزات، سیلیکون و پلیمرها ساخته می‌شوند. تاکنون روش‌های متنوعی برای ساخت میکرونیدل‌ها ارائه شده است.
در این مقاله روش‌های متعارف و پرکاربرد ساخت انواع میکرونیدل به همراه مزیت‌ها و محدودیت‌های آن‌ها برحسب پارامترهای مؤثر در انتخاب میکرونیدل ارائه شده است. عوامل مؤثری مانند نوع دارو، مکانیزم موردنظر برای دارورسانی، ابعاد، هندسه، کاربرد و جنس ماده سازنده میکرونیدل و همچنین ابزار در دسترس، منجر به انتخاب روش‌های متفاوتی برای ساخت میکرونیدل‌ها میشود. از میان روش‌های ریزساختی موجود، روش ریخته‌گری قابلیت تولید انواع مختلف میکرونیدل‌ها را دارد ازاین‌رو، بیشترین استقبال را داشته است. روش ریخته‌گری ساده و ارزان است و قابلیت تولید در تیراژ بالا را دارد. روش‌های حکاکی یون واکنشی عمیق و اچ پلاسما، قابلیت تولید میکرونیدل‌هایی بسیار مشابه را با طرح اولیه و با دقت بسیار بالایی دارند؛ با این حال به‌دلیل نیاز به تجهیزات پیشرفته و گران، فرد ماهر و فرآیند پیچیده و زمان‌بر، قابلیت تولید انبوه را ندارند. در این میان پرینت سه‌بعدی با فرآیندهای تمام‌اتوماتیک گزینه مناسبی برای انتخاب است.
بهاره نوروزی، مهسا فتاحی، محمدامین جهانگیرزاده،
دوره 14، شماره 2 - ( 5-1402 )
چکیده
ریزجلبک‌ها گروهی متنوع از میکروارگانیسم‌های یوکاریوتی و پروکاریوتی فتوسنتزکننده در اشکال و اندازه‌های مختلف هستند که با قرارگرفتن در شرایط استرس‌زا تکامل یافته و مکانیسم‌هایی در جهت حفظ بقای خود ابداع نموده‌اند. تولید ترکیبات بیوشیمیایی منحصربه‌فرد تحت عنوان ترکیبات زیست‌فعال یکی از این مکانیسم‌ها است. این ترکیبات ترمیم‌کننده و التیام‌دهنده پوست هستند و از پوست در برابر آسیب‌های ناشی از عوامل مختلف محافظت می‌کنند و در بسیاری از موارد، از این محصولات در درمان بیماریها و فرمولاسیون‌های آرایشی استفاده می‌کنند. امروزه محصولات آرایشی مشتق‌شده از ریزجلبک‌ها که سازگار با محیط زیست و ایمن هستند، جایگزین محصولات موجود در بازار شدند. در این مقاله مروری، پتانسیل بسیاری از گونه‌های ریزجلبک و مولکول‌های زیست‌فعال مشتق‌شده از آن‌ها در تولید مواد آرایشی بهداشتی مورد بحث قرار میگیرد. علاوه‌بر آن با ارائه محصولات میکروجلبک فعلی در بازار جهانی لوازم آرایشی، اهمیت این موجودات را در استفاده از ریزجلبک‌ها در تولید لوازم آرایشی با کیفیت برجسته‌تر می‌سازد و درنهایت هم با ارائه پیشنهاداتی ازقبیل کپسوله‌سازی رنگدانه‌ها برای افزایش مقاومت و پایداری رنگدانه‌ها، کاربرد بیشتر آن‌ها را در صنایع آرایشی در آینده متصور می‌سازد.
فرناز ولی‌زاده،
دوره 14، شماره 3 - ( 8-1402 )
چکیده
تقریباً هر مرگ‌ومیر در بیماران جوان مبتلا به تومور پوستی پیشرفته، ناشی از ملانوما است. امروزه با کمک درمانهای مدرن، این بیماران بیشتر زنده میمانند یا حتی میتوانند به درمان برسند. ملانوما در مرحله پیشرفته، اغلب با پیشآگهی ضعیف مرتبط است و پزشکان، هنوز مدیریت این بیماری را به دلیل عدم پاسخ پایدار به رژیمهای درمانی اولیه و فقدان کارآزمایی‌های بالینی تصادفی در محیطهای پس از ایمونوتراپی/درمانی مولکولی هدفمند، دشوار میدانند. ظهور اهداف درمانی جدید، برگرفته از دادههای بالینی در مورد مشخصات ژنتیکی ملانوسیتها و شناسایی عوامل مولکولی دخیل در پاتوژنز عامل بدخیمی است. در مقاله حاضر، چالش‌های تشخیصی، بیولوژی مولکولی و ژنتیک ملانومای بدخیم و همچنین گزینه‌های درمانی فعلی برای بیماران مبتلا به این تشخیص را ارائه می‌کنیم.
آذین آیت‌الهی،
دوره 14، شماره 3 - ( 8-1402 )
چکیده
درماتیت آتوپیک یک اختلال التهابی پوستی عودکننده مزمن است که با اگزمای شدید و خارش همراه است. حساسیت به گونه‌های مالاسزیا ممکن است با شدت علائم درماتیت آتوپیک مرتبط باشد. شرایط رشد برای گونه‌های مالاسزیا روی پوست کودکان نسبت به پوست بالغین پایین‌تر است و این امر، دلیل ایجاد حساسیت بیشتر به مالاسزیا در بزرگ‌سالی است. احتمال اینکه گونه‌های مالاسزیا بهعنوان فاکتور زمینه‌ای برای ابتلا به درماتیت آتوپیک نقشی ایفا کند، به‌دلیل پاسخ‌های ایمنی موضعی پوست و عملکرد سد دفاعی پوست بعید به‌نظر می‌رسد؛ ولی حساسیت در برابر این مخمر فلورنرمال پوست میتواند با شدت علائم بیماری مرتبط باشد. همچنین درمان ضدقارچی در برخی بیماران، اثرات مفیدی را نشان می‌دهد. با این حال مکانیسم پاتوژنتیک و تعامل متقابل گونه‌های مالاسزیا و درماتیت آتوپیک هنوز تا حدی نامشخص است و به تحقیقات بیشتر نیاز دارد.
پرهام تمیمی،
دوره 14، شماره 3 - ( 8-1402 )
چکیده
بیماری پارکینسون (Parkinson Disease [PD]) با انواع اختلالات پوستی مرتبط است. اختلالات پوستی در بیماران مبتلا به پارکینسون را میتوان به دو گروه عمده تقسیم کرد: 1) اختلالات غیرایتروژنیک شامل ملانوم، درماتیت سبورئیک، اختلالات تعریق، پمفیگوئید تاولی و روزاسه و 2) اختلالات ایتروژنیک مربوط به عوارض جانبی سیستمیک آنتی‌پارکینسون (ازجمله کاربیدوپا/لوودوپا، روتیگوتین و سایر دوپامین آگونیست‌ها، آمانتادین، مهارکننده‌های کاتکول ـ O ـ متیل ترانسفراز و آپومورفین زیرجلدی).
درحالی که درماتیت سبورئیک بهعنوان یک علامت پرومتوری در PD در نظر گرفته میشود، روزاسه ممکن است یک عامل خطر یا نشانه اولیه توسعه PD باشد. علاوه‌بر این، ارتباط قوی بین PD و پیشرفت بعدی BP نیز یافت شده است و یک ارتباط احتمالی بین PD و ملانوما مشاهده شده است. ازآنجایی که افزایش خطر ابتلا به PD و ملانوم در افرادی با رنگ موی روشن و به‌ویژه موهای قرمز مشاهده شده است، پزشکان معالج باید به این افراد آگاهی خاصی نشان دهند و بر اهمیت محافظت از آفتاب، ازجمله محدودکردن قرارگرفتن در معرض و استفاده از عوامل مسدودکننده نور خورشید با فاکتور بالا تأکید کنند.
زهرابیگم موسوی، شایان زمانی،
دوره 14، شماره 4 - ( 11-1402 )
چکیده
خارش یکی از شایع‌ترین علل مراجعه به مراکز درمانی پوستی است که علل مختلفی دارد. هرگاه خارش بیشتر از 6 هفته به طول بینجامد، خارش مزمن تعریف میشود که آزاردهنده است و کیفیت زندگی بیماران را کاهش می‌دهد. در موارد بسیاری خارش مزمن به داروهای معمول پاسخ نمی‌دهد. در این مقاله مروری پاتوژنز و درمانهای موجود و شرایط روانی بیماران را بیان نموده و چند مورد از بیماری‌های با خارش مزمن شایع به‌جز اگزما را؛ مانند بیماری مزمن کلیوی و کلستاز ازحیث علل و درمان خارش بررسی می‌نماییم.
مریم نوری‌زاده، مهسا فتاحی،
دوره 14، شماره 4 - ( 11-1402 )
چکیده
متوترکسات (MTX) یک داروی آزاد و در دسترس است. با این حال، صرف‌نظر از مصرف گسترده به‌صورت آف‌لیبل، FDA مصرف MTX را برای بسیاری از بیماری‌های التهابی پوستی در اطفال؛ مانند مورفه‌آ، پسوریازیس، درماتیت آتوپیک و آلوپسی آره‌آتا تأیید نکرده است. به دلیل فقدان توصیه‌های درمانی، برخی از پزشکان ممکن است برای استفاده از MTX به‌صورت آف‌لیبل تردید داشته باشند. همچنین در این شرایط توصیه مصرف این دارو در گروه اطفال بسیار دشوارتر است. مطالعه حاضر به‌منظور بررسی استفاده از MTX برای درمان اختلالات التهابی پوست کودکان انجام شده است.
توصیه‌های مبتنی‌بر شواهد و استفاده ایمن و موفقیت‌آمیز از MTX برای جمعیت اطفال، ممکن است رهنمود ارزشمندی برای استفاده از این داروی قدیمی در رژیم درمانی بیماری التهابی پوست اطفال باشد.
آذین آیت‌اللهی، پگاه تمیمی، علی‌اصغر قادری، مهسا فتاحی،
دوره 14، شماره 4 - ( 11-1402 )
چکیده
اخیراً موارد ابتلا به درماتوفیتوزیس به‌شدت افزایش یافته است که با گزارش‌های مکرری از موارد مزمن بیماری، تظاهرات پوستی غیرشایع و شکست درمان همراه است. موارد ظهور گونه‌های مقاوم به درمان در سایر نقاط جغرافیایی مانند دانمارک، سوئیس، چین، بلژیک، آلمان، ژاپن، ایران، فنلاند، سوئیس، فرانسه، عراق و بحرین نیز شناخته شده است. تست حساسیت دارویی ضدقارچی برای گونه‌های جنس درماتوفیت هنوز استانداردسازی نشده است. تست حساسیت ضدقارچی (Antifungal Susceptibility Tests [AFST]) برای تعیین حداقل غلظت مهاری رشد در شرایط آزمایشگاهی (Minimal Inhibitory Concentration [MIC]) یک داروی خاص با هدف پیش‌بینی اینکه آیا بیمار به درمان استاندارد ضدقارچی پاسخ می‌دهد یا خیر، استفاده میشود. در ادامه این مقاله مروری کلی برتست حساسیت ضدقارچی ازجمله نقاط قوت و نقاط ضعف و نقش آن در کمک به تصمیم‌گیری‌های درمانی پرداختیم.
پگاه تمیمی، پرهام تمیمی، علی‌اصغر قادری،
دوره 14، شماره 4 - ( 11-1402 )
چکیده
اختلال در تنظیم RNA بلند غیرکدکننده ممکن است منجر به بیماری‌های مختلفی ازجمله سرطان شود. اخیراً بسیاری از lincRNAها به‌دلیل نقش مهم‌شان در ملانوم، Cutaneous Squamous Cell Carcinoma (CSCC) و Basal Cell Carcinoma (BCC) کشف شده‌اند. این RNA بلند غیرکدکننده در تکثیر سلول‌های سرطانی پوست، رگ‌زایی، تهاجم و متاستاز نقش دارند.
برخی از RNAهای بلند غیرکدکننده وجود دارند که در Nonmelanoma Skin Cancer (NMSC) تنظیم مثبتی دارند؛ از جمله PICSAR، PRECSIT، LINC01048، MALAT1، LINC00319، AK144841 در SCC و H19، CASC15 و SPRY4-IT در BCC. در مقابل، برخی از RNA بلند غیرکدکننده وجود دارند که در SCC تنظیم منفی می‌کنند؛ ازجمله TINCR، SMRT-2 و LINC00520.
بسیاری از RNA غیرکد‌کننده‌ها به‌طور خاص در برخی بافت‌ها یا سلول‌ها بیان می‌شوند و برخی دیگر با مرحله‌بندی تومور، مقاومت دارویی و پیشآگهی ارتباط دارند ازاین‌رو، RNA غیرکدکننده میتواند بهعنوان ابزارهای تشخیصی و پیشآگهی در سرطان‌های پوست استفاده شود.
طیبه مؤمنی، عالیه صفامنش، فائزه کاشانیان،
دوره 15، شماره 1 - ( 2-1403 )
چکیده
پلیمر زیستی کیتوسان به‌دلیل خواص ضدمیکروبی، ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی که دارد به گزینه‌ای ایده‌آل برای کاربرد در طیف گستردهای از محصولات آرایشی تبدیل شده و افق‌های جدیدی را در طراحی فرمولاسیون‌های آرایشی پدیدار نموده است. توانایی این پلیمر در برقراری برهمکنش الکترواستاتیکی با سطوح باردار منفی (مانند پوست آسیب دیده) منجر به تشکیل فیلم‌های پلیمری شده و درنهایت، به محصولات آرایشی نرمی و رطوبت می‌بخشد. این مقاله مروری، پتانسیل بالقوه کیتوسان و مشتقات آن‌را بهعنوان مواد اولیه در محصولات آرایشی و مراقبتی پوست بازخوانی نموده است.
زهرابیگم موسوی،
دوره 15، شماره 1 - ( 2-1403 )
چکیده
سدکننده‌های جک (Janus kinase inhibitors [JAKi])، داروهایی هستند که روی فرایند‌های اساسی در پاتوژنز بیماری‌های التهابی و اتوایمیون اثر می‌کنند. تولید این داروها تغییرات قابل توجهی در درمان بیماری‌های پوست ایجاد کرده است. علیرغم پتانسیل‌های درمانیJAKi ها، به‌زودی پس از ورود به بازار نگرانی‌هایی ازنظر کم یا بی‌ضرربودن آن‌ها ایجاد شد که ضرورت انجام مطالعاتی ازنظر عوارض و اثربخشی احساس شد. تاکنون از جهت عوارض جدی یا قابل قبول مطالعاتی انجام شده است؛ هرچند اغلب گذشته‌نگر بوده یا زمان پیگیری اندک داشته‌اند. با توجه به نقش مهم این داروها در درمان بیماری‌های پوستی، یک مطالعه مروری براساس اهم مطالبی که به‌صورت مرور سیستماتیک یا کارآزمایی بالینی روی عوارض جدی، به‌خصوص بدخیمی این داروها منتشر شده‌اند، ارائه می‌دهیم.
مهدیه قیاثی، سیدخلیل پسته‌ای، سیدامیرحسین جوادی، سیدایمان سیحون،
دوره 15، شماره 1 - ( 2-1403 )
چکیده
پوست بهعنوان لایه بیرونی، بدن را در برابر عوامل خارجی محافظت میکند و زخم‌ها میتوانند بر عملکرد آن تأثیر منفی بگذارند. ترمیم زخم شامل سه مرحله التهاب، تکثیر و بازسازی است که بلافاصله پس از ایجاد آسیب آغاز میشود. همچنین برخی از عوامل مانند عفونت، چاقی و دیابت میتوانند روند طبیعی بهبودی که منجر به زخم‌های مزمن میشود را مختل کنند. درمانهای مختلف جراحی و غیرجراحی برای مدیریت زخم‌های مزمن شامل اکسیژن‌درمانی هایپرباریک، سونوگرافی درمانی، لیزر درمانی و پیوند پوست استفاده شده است. این درمان‌ها مزایا و معایبی دارند.
اخیراً از سلول‌های بنیادی برای بهبود زخم مزمن بهعنوان یک روش درمانی استفاده میشود. سلول‌های بنیادی مزانشیمی مزایای زیادی مانند سهولت برداشت، در دسترس بودن و پتانسیل تمایزی برای سلول درمانی دارند. علاوه‌بر این، آن‌ها برخی از خواص را نشان دادند که میتواند در کاربرد بالینی ASCs (adult stem cells) مفید باشد مثل رگ‌زایی، تعدیل‌کنندگی سیستم ایمنی و بهبود بازسازی بافت. این مطالعه با جمع‌آوری داده‌ها از منابع معتبر علمی از فروردین ماه سال 1401 تا دی ماه 1402 در پژوهشکده علوم اعصاب، مرکز تحقیقات ضایعات مغزی و نخاعی دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است. مطالعات متعددی نشان داده است که ASCs با توجه به خصوصیات ویژه‌ای که دارند، میتوانند بهعنوان یک کاندید مناسب برای بهبود زخم باشند. هدف از این بررسی، بحث در مورد کاربرد ASCs در ترمیم و بهبود زخم بهعنوان یک استراتژی جدید در درمان مشکلات پوستی است.
ناهید حسن‌زاده نعمتی، کیمیا رضائی‌مقدم،
دوره 15، شماره 1 - ( 2-1403 )
چکیده
در سال‌های اخیر، حوزه پوست زیبایی شاهد پیشرفت‌های چشم‌گیری در توسعه مواد و تکنیکهای نوآورانه با هدف افزایش زیبایی پوست و معکوس‌کردن علائم پیری بوده است. یکی از این پیشرفت‌ها، ساخت و شناسایی فیلرها براساس ترکیبی از هیالورونیک اسید و پلی‌کاپرولاکتون است. این دسته از فیلرهای نوظهور به‌دلیل خواص منحصربه‌فرد و عملکرد استثنایی خود در جوان‌سازی پوست و کانتورینگ صورت، محبوبیت زیادی به‌دست آورده‌اند.
در مطالعه حاضر برای رسیدن به هدف با مراجعه به متون منتشرشده در پایگاه‌های اطلاعاتی Civilica، Pubmed، Google scholar، Science Direct و SID اطلاعات مربوط به فیلرهای پوستی و تأثیرات استفاده از هیالورونیک اسید و پلی‌کاپرولاکتون در آن‌ها جمع‌آوری شد و نتایج آن‌ها مورد بررسی قرار گرفت. در مطالعه حاضر، با مرور بر مقالات موجود سعی بر آن بوده است که مزیت‌ها و معایب استفاده از هیالورونیک اسید و پلی‌کاپرولاکتون و واقعیت تأثیرگذاری آن‌ها بر ماندگاری فیلر و خواص تزریق‌پذیری آن موردبررسی قرار گیرد.
نتایج تحقیقات بسیاری از متخصصان و نتیجه حاصل از این مطالعه در حوزه فیلرهای زیبایی نشان می‌دهد که استفاده توأم از هیالورونیک اسید و پلی‌کاپرولاکتون بهعنوان دو ماده قدرتمند و موردبحث در حوزه زیبایی، حاکی از تأثیر مثبت این فیلرها بوده است بنابراین، با سرمایه‌گذاری در تحقیقات، میتوان درک و کاربرد فیلرهای هیالورونیک اسید / پلی‌کاپرولاکتون را پیش برد که منجر به بهبود درمانهای زیبایی پوست و افزایش رضایت بیمار میشود.
بهاره نوروزی، محمد جباری، زینب یاسین،
دوره 15، شماره 1 - ( 2-1403 )
چکیده
روزانه در سراسر جهان، ۱۶۰۰۰ مرگ به‌دلیل آسیب‌دیدگی ناشی از زخم رخ می‌دهد که این امر، منجر به افزایش نگرانی در کشورهای با درآمد کم و متوسط شده است. امروزه با افزایش تقاضای مصرف‌کنندگان برای استفاده از ترکیبات بیولوژی طبیعی به‌جای استفاده از ترکیبات شیمیایی مضر و سرطان‌زا، جلبک‌ها بهعنوان یک جایگزین مؤثر بالینی پوست به بازار معرفی شدند. در واقع سهولت کشت و نیازهای غذایی کم، پلی‌ساکاریدهای جلبکی را به جایگزینی جذاب برای پانسمان‌های پیشرفته زخم تبدیل کرده است. میکرو و ماکروجلبک‌ها، منبع جدیدی از پلیمرهای ساکاریدی زیستی برای بهبود و ترمیم زخم هستند. ماهیت آب‌دوست این پلیمرها به‌دلیل ظرفیت به‌دام‌انداختن مولکول‌های آب در ساختار خود، هیدروژل‌هایی را می‌سازد که توانایی جذب و آزادسازی مایع بالایی دارند.
در این مقاله مروری، با مطالعه آخرین مقالات به بررسی برخی از پلی‌ساکاریدهای جلبک‌ها که بهعنوان پانسمان ترمیم زخم بسیار پرکاربرد هستند پرداخته میشود؛ مانند آلژینات‌ها، فوکوئیدان‌ها، کاراگینان‌ها، لامینارین، آگار ـ آگار و اولوان. این ترکیبات نه‌تنها بهعنوان بیومواد کاربردی برای تحویل کنترل‌شده دارو کاربرد دارند، بلکه برای تثبیت سلولی و آماده‌سازی داربست برای مهندسی بافت نیز استفاده می‌شوند.
نگار اصغری حصوری، زینب باقری،
دوره 15، شماره 2 - ( 5-1403 )
چکیده
محدودیت نیدل‌های رایج در انتقال دارو مانند درد، عفونت و عوارض جانبی، محرکی برای جست‌وجوی جایگزین‌های کارآمدتر شده‌است. در این میان، میکرونیدل‌ها امید جدیدی را در زمینه دارورسانی پوستی به ارمغان آورده‌اند. این ساختارهای میکرونی، به‌طور موقت در لایه‌های بالایی پوست قرار می‌گیرند و مسیری بدون درد و غیرتهاجمی برای عبور داروها از سد پوستی فراهم می‌کنند. تنوع در طراحی و مواد تشکیل‌دهنده میکرونیدل‌ها، امکان رهایش طیف وسیعی از داروها را با راندمان بالا و عوارض جانبی کم فراهم میکند. ازسوی دیگر، به‌دلیل محدودیت داروهای سنتی و نیاز به گزینه‌های هدفمندتر و کم‌عارضه‌تر، نانوداروها بهعنوان جایگزینی ایده‌آل مطرح می‌شوند. نانوداروها سیستم‌های دارورسانی نوینی هستند که در ابعاد نانومتری طراحی و تولید می‌شوند. این ذرات کوچک، قابلیت حمل و رهایش داروها را به‌طور مستقیم به سلول‌های هدف، با دقت و کارایی بالا دارند. نانوداروها با کاهش عوارض جانبی و افزایش اثربخشی درمان، میتوانند نقشی کلیدی در ارتقای کیفیت درمان بیماری‌های مختلف ایفا کنند. با توجه به مزایای منحصربه‌فرد ترکیب میکرونیدل‌ها و نانوداروها، بررسی استراتژی‌های مختلف استفاده از این سیستم‌های نوین در رهایش داروها، موضوعی حائز اهمیت است. در این مقاله، به بررسی این موضوع و همچنین کاربردهای انتقال نانودارو توسط میکرونیدل در درمان بیماریها و چالش‌های پیش‌رو این فناوری نوظهور پرداخته شده‌است.
طیبه مؤمنی، عالیه صفامنش، فائزه کاشانیان،
دوره 15، شماره 2 - ( 5-1403 )
چکیده
جدوار (Curcuma zedoaria)، گیاهی معطر از خانواده زنجبیل است که به‌دلیل داشتن خواص دارویی فراوان، بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در طب سنتی، از این گیاه بهعنوان ضدالتهاب، ضدباکتری، ضدقارچ و ضددرد استفاده میشود. تحقیقات علمی اخیر، فواید قابل توجهی از جدوار برای سلامت پوست را به اثبات رسانده است. جدوار حاوی کورکومین، ترکیبی ضدالتهابی قوی است که میتواند به کاهش التهاب، قرمزی و تورم پوست کمک کند. این خاصیت، جدوار را به گزینه‌ای مناسب برای درمان آکنه، اگزما و پسوریازیس تبدیل میکند. علاوه‌براین، کورکومین موجود در جدوار، خواص آنتی‌اکسیدانی قوی دارد که به محافظت از پوست در برابر آسیب‌های ناشی از رادیکال‌های آزاد کمک میکند. همچنین، کورکومین با افزایش تولید کلاژن و الاستین، که برای ترمیم زخم ضروری هستند، به بهبود روند التیام زخم‌ها کمک میکند. جدوار به‌واسطه خواص ضدمیکروبی و ضدقارچی خود، میتواند در درمان عفونت‌های پوستی ناشی از قارچ‌ها و میکروب‌ها نیز موثر باشد. این مقاله مروری، به بررسی اثرات جدوار در درمان طیف وسیعی از مشکلات پوستی می‌پردازد.
الهام رضائی جاریحانی، ناهید حسن‌زاده نعمتی،
دوره 15، شماره 3 - ( 8-1403 )
چکیده
پیری و ایجاد چین و چروک‌ها در قسمت صورت و گردن فرآیندهای طبیعی هستند که در طول زندگی فرد رخ می‌دهند. امروزه برای درمان این خطوط صورت تکنیکهای مختلفی وجود دارد. با درنظرگرفتن خطرات و عوارض جراحی‌های زیبایی، تکنیک لیفت صورت، پیشنهاد داده میشود. در مطالعه حاضر، با مراجعه به متون علمی معتبر منتشرشده در پایگاه‌های اطلاعاتی Pubmed،Google Scholar، Science Direct و Web Of Science اطلاعات مربوط به عمل لیفتینگ با نخ پلیمری برای بهبود ظاهر صورت افتاده و پتوز جمع‌آوری و در بررسی‌های انجام‌شده، مشاهده شد که نخ‌های پلیمری زیست‌تخریب‌پذیر، در موقعیت هدف، سبب تحریک و کلاژن‌سازی پوست می‌شوند و بیشتر مورد توجه بیماران و پزشکان قرار گرفته‌اند. طی لیفت صورت با نخ پلیمری، بیمار دچار عوارض کمتری نسبت به روش‌های سنتی میشود. استفاده از نخ‌های لیفتینگ با خارهای سطحی و قابلیت زیست‌تخریب‌پذیر، برای لیفت بافت نرم صورت به‌دلیل بهبودی سریع و هزینه کم، محبوب و جذاب به‌شمار می‌آیند. هرچند با وجود عوارض کم این روش، برخی از بیماران بعد از لیفت، به دلیل نارضایتی از ظاهر خود تصمیم به برداشتن نخ‌های لیفتینگ داشته‌اند. امروزه انواع مختلفی از نخ‌های قابل جذب در بازار موجود است که ترکیبات مختلف و بسته به محل مورد استفاده طراحی مختلفی دارند. در این مطالعه نخ‌های زیست‌تخریب‌پذیر پلی‌دیوکسانون (PDO)، پلی‌کاپرولاکتون (PCL) و پلی‌لاکتیک‌اسید (PLLA) بحث خواهد شد.
عرفان زمانی، شایان زمانی، منصور نصیری کاشانی، علیرضا فیروز،
دوره 15، شماره 3 - ( 8-1403 )
چکیده
این مطالعه مروری به بررسی تأثیرات مکمل‌های خوراکی کلاژن بر ویژگی‌های بیوفیزیکی مختلف پوست، از جمله هیدراتاسیون، الاستیسیته و کاهش چین و چروک، می‌پردازد. کلاژن بهعنوان فراوان‌ترین پروتئین ساختاری پوست، نقش مهمی در حفظ استحکام، خاصیت ارتجاعی و رطوبت آن دارد. با افزایش سن، تولید کلاژن کاهش مییابد که منجر به بروز علائم قابل مشاهده پیری مانند چین و چروک، افتادگی و خشکی پوست میشود. علاوه بر این، عواملی مانند تابش اشعه فرابنفش و آلودگی‌های محیطی، تجزیه کلاژن را تسریع کرده و باعث پیری زودرس پوست می‌شوند. در سال‌های اخیر، مکمل‌های خوراکی حاوی کلاژن هیدرولیز شده، به‌ویژه پپتیدهای کلاژن به دلیل توانایی بالقوه آن‌ها در تحریک تولید کلاژن و بهبود کیفیت پوست، محبوبیت زیادی پیدا کرده‌اند. مطالعات مختلف نشان می‌دهند که مصرف منظم این مکمل‌ها میتواند به طور معناداری هیدراتاسیون پوست را افزایش داده، خاصیت ارتجاعی آن را بهبود بخشد و عمق و تعداد چین و چروک‌ها را کاهش دهد. با این حال، محدودیت‌های قابل توجهی در مطالعات موجود وجود دارد؛ از جمله تفاوت در دوزهای مصرفی، مدت زمان مداخلات، و منابع مختلف کلاژن. همچنین، بسیاری از این مطالعات دارای حجم نمونه کم و دوره‌های کوتاه مدت هستند که منجر به محدودیت در اعتبار نتایج میشود. علاوه بر این، وجود ترکیبات دیگری مانند ویتامین C و اسید هیالورونیک در برخی از مکمل‌ها، تشخیص اثرات مستقیم کلاژن را دشوار میکند. با وجود این چالش‌ها، شواهد موجود نشان می‌دهد که مکمل‌های کلاژن خوراکی بهعنوان یک روش مؤثر برای مقابله با علائم پیری پوست پتانسیل بالایی دارند. با این حال، انجام مطالعات بیشتر و طولانی‌مدت با نمونه‌های بزرگتر و تنوع بیشتر جمعیتی ضروری است تا مکانیزم‌های دقیق و دوز بهینه مصرف مشخص شود و توصیه‌های علمی قطعی‌تری ارائه گردد.
