33 نتیجه برای محمدی
سامان محمدی، پیام خزائلی، سیمین شمسی‌میمندی، مهین افلاطونیان، مریم خلیلی‌میبدی، نیلوفر مهرالحسنی، آزاده محبی، یونس جهانی،
دوره 7، شماره 2 - ( تابستان 1395، دوره‌ی 7، شماره‌ی 2 1395 )
چکیده
زمینه و هدف: آکنه ولگاریس بیماری مزمن التهابی فولیکول مو است. ترکیبات رتینوئید موضعی خط اول درمان آکنه می‌باشند. جذب سیستمیک و تحریک موضعی پوست مانند قرمزی، خارش و پوسته‌ریزی از عوارض جانبی این داروها می‌باشند. در این مطالعه به بررسی اثربخشی ژل نیوزومی ایزوترتینوئین 05/0% و ژل آداپالن 1/0% می‌پردازیم.
روش اجرا: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسوکور، 144 بیمار مبتلا به آکنه ولگاریس خفیف تا متوسط بین سنین 15 تا 30 سال وارد شدند. بیماران به‌صورت تصادفی در دو گروه A (ژل نیوزومی ایزوترتینوئین 05/0%) و B (ژل آداپالن 1/0%) قرار گرفته و ازنظر درصد بهبودی، کاهش تعداد ضایعات التهابی و غیرالتهابی و عوارض جانبی در هفته‌های 2، 4، 8 و 12 پیگیری شدند.
یافته‌ها: درصد بهبودی ضایعات کومدونی و التهابی در پایان مطالعه در گروه ایزوترتینوئین نیوزومی به‌ترتیب 68% و 79% بود (در مقابل 65% و 76% در گروه آداپالن) که ازنظر آماری معنی‌دار نبود. کاهش تعداد ضایعات التهابی و غیرالتهابی آکنه در پایان دوره‌ی درمانی به‌طور معنی‌داری در گروه ایزوترتینوئین نیوزومی بیشتر از گروه آداپالن بود (001/0>P). هم‌چنین عارضه‌ی جانبی قرمزی پوست در گروه آداپالن به‌طور معنی‌داری بیشتر از ایزوترتینوئین نیوزومی مشاهده شد (001/0>P).
نتیجهگیری: استفاده از ژل نیوزومی ایزوترتینوئین با بهبودی بیشتر و عوارض جانبی کمتری نسبت به درمان با ژل آداپالن بود.
مهربان فلاحتی، زینب قاسمی، صفر شامحمدی، ابراهیم اسکندری، رضا امیری، مهدیه رحیمی، المیرا دستپرورده، شهاب الدین رحیمی فر،
دوره 7، شماره 3 - ( دوره‌ی 7، شماره‌ی 3، پاییز 1395 1395 )
چکیده
زمینه و هدف: در بیشتر موارد، عفونت‌های ناخن نشانگر مشکل جدی در سلامت نیستند، اما درمان آنها به‌ویژه در صورت ضعف سیستم ایمنی بیمار، میتواند چالش برانگیز باشد. از جمله عوامل عفونت ناخن، باکتری‌ها هستند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی عوامل باکتریایی در ناخن‌های دیستروفیک مراجعان به آزمایشگاه قارچ‌شناسی بیمارستان رازی تهران بود.
روش اجرا: این مطالعه‌ی مقطعی روی بیمارانی که با دیستروفی ناخن که به آزمایشگاه معرفی شدند، اجرا شد. روش نمونهگیری، روش در دسترس بود. بیماران با مشاهده‌ی مستقیم میکروسکوپی و کشت بررسی شدند. برای بررسی میکروبی ناخن‌ها از دو محیط blood agar و eosin methylene blue agar استفاده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 700 نمونه‌ی ناخن دیستروفی‌شده موردمطالعه قرار گرفت که با توجه به نتایج آزمایش مستقیم و کشت، 183 بیمار مبتلا به اونیکومایکوزیس بودند (1/26%). از این تعداد 104 نفر از بیماران زن (8/65%) و 79 نفر مرد (1/34%) بودند. 181 بیمار (9/25%) مبتلا به عفونت‌های باکتریایی ناخن بودند که از این تعداد 109 نفر زن (2/60%) و 72 نفر مرد (8/39%) بودند و 46 نفر (6/6%) عفونت توأم قارچی و باکتریایی داشتند که 32 نفر زن (6/69%) و 14 نفر مرد (4/30%) بودند. شایع‌ترین باکتری جداشده استافیلوکوک بود.
نتیجهگیری: باکتری‌ها سبب ایجاد تغییراتی ناخوشایند در ناخن‌ها میشوند. عفونت‌های باکتریایی، اغلب پوست زیر و دور ناخن را هدف قرار داده و گرچه درصورت عدم درمان میتوانند منجر به ازدست‌رفتن ناخن‌ها شوند ولی معمولاً درمان آنها از درمان عفونت‌های قارچی آسان‌تر است.
یوسف فکور، امیرهوشنگ احسانی، سعیده محمدی،
دوره 7، شماره 3 - ( دوره‌ی 7، شماره‌ی 3، پاییز 1395 1395 )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری پسوریازیس از بیماری‌های مزمن و شایع پوست می‌باشد که با ناتوانی (morbidity) و بار مالی زیادی برای بیماران و نظام سلامت کشور همراه است. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر سن، شدت بیماری پسوریازیس و رژیم درمانی داروهای بیولوژیک مورد استفاده روی کیفیت زندگی مبتلایان به پسوریازیس بود.
روش اجرا: این مطالعه‌ی مقطعی در سال‌های 1394 و 1395 انجام شد و 110 بیمار مبتلا به پسوریازیس مراجعه‌کننده به درمانگاه و بخش پوست بیمارستان رازی در شهر تهران در آن وارد شدند. برای بررسی کیفیت زندگی از ترجمه‌ی فارسی پرسش‌نامه‌ی DLQI (Dermatology Life Quality Index) بهره گرفته و دادهها با استفاده از نسخه‌ی ۲۲ نرم‌افزار آماری IBM SPSS Statistics (IBM Corp., Armonk, NY, USA) و آزمون مربع کای توصیف و تحلیل شد.
یافته‌ها: هفتاد و چهار مرد و ۳۶ زن وارد مطالعه شدند. میانگین سنی افراد 8/38 (دامنه: ۱۸ تا ۷۳) سال بود. میانگین نمرات DLQI برابر 51/6 و انحراف معیار آن 66/6 بود. همبستگی میان سن و شدت بیماری، کیفیت زندگی و سن، و کیفیت زندگی و شدت بیماری و کیفیت زندگی با رژیم درمانی معنی‌دار نبود (05/0P>).
نتیجهگیری: سن، شدت بیماری پسوریازیس و داروهای بیولوژیک مورد استفاده با کیفیت زندگی مبتلایان به پسوریازیس ارتباط نداشت.
فروغ‌السادات قاسم‌زاده، کبری اطمینانی، علی عرب خردمند، سیدمهدی محمدی، سیدبنیامین حسینی معینی،
دوره 8، شماره 1 - ( دوره‌ی 8، شماره‌ی 1 1396 )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان پوست غیرملانومایی (NMSC) شامل سرطان سلول‌های سنگفرشی (SCC) و بازال (BCC) شایع‌ترین سرطان در ایران است. مطالعه‌ی حاضر با هدف استنتاج اطلاعات مستتر در پرونده‌ی بیماران NMSC ارجاع‌شده به انستیتو کانسر تهران انجام شد.
روش اجرا: 865 پرونده NMSC از سال‌های 94-1386 به روش نمونهگیری تصادفی ساده از بایگانی انستیتو کانسر انتخاب شدند. ابتدا متغیرهای اپیدمیولوژیک استخراج و پس از پیش‌پردازش دادهها، از آمار توصیفی برای طبقه‌بندی و نمایش ترسیمی یافته‌ها استفاده شد.
یافته‌ها: میانگین سنی برای بیماران 65 سال و بیشترین و کمترین تعداد موارد در گروه‌های سنی 69-60 و 19-10 سال مشخص شدند. در چهار دههی اول زندگی میزان ابتلا به SCC بیشتر از BCC بود و در دهههای بعدی این روند عکس میشد. حدود 56% موارد BCC و 44% SCC بودند و فراوانی NMSC در مردان 33/2 برابر زنان بود. بیشترین و کمترین موضع درگیر سر، گردن و تنه بودند. در 32% افراد، بیماری حداقل دوبار عود کرده بود. ازنظر سابقه‌ی بیماری، بیشتر افراد به نوعی از سرطان، بیماری‌های قلبی ـ عروقی یا متابولیک مبتلا بودند. شغل 114 نفر پرخطر شناخته شد. بیشتر بیماران از بخش‌های شمالی و غربی کشور به این مرکز ارجاع‌شده بودند.
نتیجهگیری: ابتلای بیشتر به BCC، درگیری دههی سنی بالای 60 سال در ناحیه‌ی سر، گردن و سابقه‌ی قبلی سرطان، هم‌راستا با سایر مطالعات بودند اما ابتلای بیشتر به SCC نسبت به BCC در چهار دههی اول زندگی، درگیری بیشتر پاها نسبت به دست‌ها، زندگی در عرض‌های جغرافیایی بالا، متفاوت با سایر مطالعات بود. پروندههای بیماران منابع بالقوهای هستند که میتوانند به مدیریت بیماری کمک نمایند.
فهیمه نعمتی، معصومه محمدزکی، صفر شامحمدی، زینب قاسمی، ابراهیم اسکندری،
دوره 8، شماره 1 - ( دوره‌ی 8، شماره‌ی 1 1396 )
چکیده
زمینه و هدف: استافیلوکوک‌ها دومین علت شایع عفونت‌های بیمارستانی و مسئول حدود 80% عفونت‌های چرکی و اغلب عفونت‌های پوستی هستند. ژن‌های VanA، VanB، VanC1، VanC2/C3، VanG، VanL و VanX مسئول کدکردن مقاومت نسبت به ونکومایسین، تیکوپلانین و آووپارسین هستند. مقاومت VanA و VanB غالب‌ترین نوع مقاومت بوده که میتوانند روی پلاسمید یا کروموزوم قرار گرفته ازطریق کونژوگاسیون منتقل شوند. هدف از انجام این مطالعه بررسی وجود ژن‌های VanA و VanB در استافیلوکوک‌های مقاوم به سفوکسیتین و عامل عفونت‌های پوستی بیماران بستری در بیمارستان رازی تهران به روش Real Time PCR بوده است.
روش اجرا: جمعآوری نمونهها از خرداد 94 بهمدت یک‌سال، در بخش میکروب‌شناسی آزمایشگاه بالینی بیمارستان رازی انجام شد؛ بدین‌صورت که زخمهای ترشحدار بیماران پوستی توسط سوآپ استریل نمونهبرداری شد و روی محیط بلاد آگار و EMB کشت داده و روی لام برده شد. بعد از رشد باکتری‌ها (کوکسی‌های گرم مثبت) برروی محیط بلاد آگار، تست‌های کاتالاز، اکسیداز و کواگولاز انجام شد، برای تعیین حساسیت به ونکومایسین در استافیلوکوک‌های مقاوم به سفوکسیتین از روش E-test استفاده شد و ژن‌های VanA و VanB به‌وسیله Real Time PCR مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: از 978 بیمار دارای ضایعه پوستی ترشحدار، 733 نمونه انواع استافیلوکوک جدا شد. از این تعداد 124 نمونه مقاوم به سفوکسیتین بود که تست نواری ونکومایسین برایشان انجام شد و 8 نمونه دارای جواب بالای 3 و 5 عدد از آنها مقاومت بالا، یعنی بالای 16 بودند. اما علت این مقاومت در هیچ کدام ژن‌های VanB و VanA نبود.
نتیجهگیری: به‌علت گسترش سویه‌های مقاوم استافیلوکوک در عفونت‌های پوستی و بیمارستانی، شناسایی ژن‌های کدکننده‌ی آن در جهت استفاده از آنتی‌بیوتیک‌های مناسب برای کاهش دوره‌ی درمان و عوارض مصرف آنتی‌بیوتیک‌های مختلف ضرورت دارد.
سارا شریفی‌پور، محمدحسن دوازده‌امامی، مریم بختیاری، ابوالفضل محمدی، محسن صابری،
دوره 8، شماره 2 - ( دوره‌ی 8، شماره‌ی 2 1396 )
چکیده
روش اجرا: در این پژوهش با روش نمونهگیری در دسترس 6 نفر انتخاب شدند و از پرسش‌نامه‌های علائم کندن مو MGH-HPS، افسردگی، اضطراب، استرس DASS-21، کیفیت زندگی WHOQOL-26 و دشواری در تنظیم هیجان DERS استفاده شد. پروتکل 8 جلسه‌ای درمان تنظیم هیجان مبتنی بر مدل گراس به‌صورت هفتگی (هر جلسه 90 دقیقه) برای هر شرکت‌کننده به‌صورت انفرادی اجرا شد. دادهها ازطریق تحلیل چشمی، درصد بهبودی، آزمون ناپارامتری فریدمن و آزمون مقایسه‌های جفتی ویلکاکسون تجزیه و تحلیل شد.
زمینه و هدف: اختلال کندن مو اختلال مزمنی است که مشخصه‌ی آن کندن مکرر مو است که کمابیش سبب ازدست‌دادن مو میشود. این اختلال با وجود داشتن عوارض متعدد جسمانی، اقتصادی و اجتماعی کمتر مورد تشخیص و درمان قرار گرفته است. در پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی درمان تنظیم هیجانی بر شدت علائم موکنی، اضطراب، افسردگی، استرس و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به اختلال کندن مو می‌پردازیم.
یافته‌ها: درمان تنظیم هیجان در کاهش علائم اختلال کندن مو، افسردگی، اضطراب، استرس، دشواری در تنظیم هیجان و افزایش کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلال کندن مو مؤثر است.
نتیجهگیری: درمان تنظیم هیجان به‌طور معناداری مشکلات هیجانی و علائم کندن مو را در افراد مبتلا به وسواس کندن مو بهبود می‌بخشد، درنتیجه درمانگران میتوانند از این درمان به‌عنوان یک درمان مؤثر برای اختلال کندن مو استفاده کنند.
مسعود محمدی،
دوره 8، شماره 3 - ( دوره‌ی 8، شماره‌ی 3، پاییز 1396 1396 )
چکیده
مینه و هدف: آلوپسی یکی از بیماری‌های شایع مزمن پوستی بوده و ازجمله مهم‌ترین عامل پیش‌بینی‌کننده پریشانی‌های روانی و افسردگی است لذا با توجه به اهمیت این موضوع بر بهداشت عمومی جامعه، این مطالعه قصد دارد تا با مطالعه‌ای سیستماتیک و متاآنالیز شیوع افسردگی در مبتلایان به ریزش مو در ایران را به‌دست آورد.
روش اجرا: مطالعه‌ی حاضر با روش متاآنالیز انجام شد. مقالات مرتبط با موضوع مورد بررسی ازطریق جست‌وجو در پایگاه‌های SID، Pubmed (Medline) و Sciencedirect به‌دست آمد. ناهمگنی مطالعات با استفاده از شاخص I2 بررسی و تحلیل دادهها در نرم‌افزار Comprehensive Meta-Analysis انجام شد.
یافته‌ها: در 9 مقاله‌ی موردبررسی، شیوع کلی افسردگی در مبتلایان به آلوپسی 3/60% (5/68%-4/51% و حدود اطمینان 95%) به‌دست آمد. بیشترین شیوع افسردگی به‌دست‌آمده در مبتلایان به آلوپسی در خرم‌آباد با 7/66% (6/75%-3/56% و حدود اطمینان 95%) و کمترین شیوع افسردگی به‌دست‌آمده در مبتلایان به آلوپسی در مشهد با 3/47 درصد (53%-41% و حدود اطمینان 95%) به‌دست آمد.
نتیجهگیری: با توجه به نتایج این مطالعه، شیوع افسردگی در مبتلایان به آلوپسی بالا بوده لذا ارائه‌ی راهکارهای درمانی مناسب برای مبتلایان و لزوم توجه به مشاوره‌های روان‌شناسی برای این مبتلایان بسیار ضروری به نظر می‌رسد.
حمید خراط‌زاده، ابوالفضل محمدی، فریبا جعفری، سیدمحسن حسینی،
دوره 9، شماره 2 - ( تابستان 97، دوره 9، شماره 2 1397 )
چکیده
زمینه و هدف: ویتیلیگو یک اختلال شایع رنگ‌دانه‌ای پوست است که تأثیر زیادی بر کیفیت زندگی افراد مبتلا دارد. هدف از انجام این مطالعه، بررسی ارتباط بین کیفیت زندگی این بیماران با شفقت به خود و اجتناب تجربی بود.
روش اجرا: در این مطالعه‌ی مقطعی ـ تحلیلی، پرسش‌نامه‌های شفقت به خود
(self-compassion and experiential avoidance [SCS])، نسخه‌ی دوم پذیرش و عمل (AAQ-II) و شاخص کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ویتیلیگو (VitiQoL) توسط 105 نفر از بیماران مبتلا به ویتیلیگو (5/49% مرد) که به شیوه‌ی نمونهگیری در دسترس انتخاب شده بودند، تکمیل گردید. تحلیل دادهها نیز با استفاده از روشهای آمار توصیفی، ضریب همبستگی پیرسون، t-test، تحلیل آنوا و تحلیل کوواریانس انجام گرفت.
یافته‌ها: میانگین نمره‌ی کیفیت زندگی افراد شرکت‌کننده در پژوهش 14/32 بود. بین نمره‌ی کیفیت زندگی با نمره‌های اجتناب تجربی (28/0=R)، قضاوت‌کردن خود (36/0=R)، انزوا (52/0=R) و همانندسازی افراطی (42/0=R) در سطح 01/0>P ارتباط معنی‌داری وجود دارد. پس از حذف اثر مخدوش‌کننده متغیرها بر یکدیگر نیز، ارتباط بین نمره‌ی کیفیت زندگی با محل ضایعه (04/0=P) و نمره‌ی انزوا (001/0=P) معنی‌دار بود.
نتیجهگیری: شفقت به خود و اجتناب تجربی نقش مهمی در کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ویتیلیگو ایفا می‌کنند و هدف قراردادن این دو مؤلفه به‌وسیله‌ی درمان‌های روان‌شناختی، میتواند در افزایش کیفیت زندگی این بیماران مؤثر باشد.
پرویز مولوی، رستمی مجید، مهریار ندرمحمدی‌مقدم، عطرین خلخالی، حبیبه سلوت،
دوره 9، شماره 3 - ( پاییز 1397، دوره‌ی 9، شماره‌ی 3 1397 )
چکیده
زمینه و هدف: با توجه به نقش مهم عوامل روان‌شناختی در اختلالات سوماتیک به‌ویژه پوستی، در این پژوهش اختلالات شخصیت در بیماران پسوریاتیک مورد بررسی قرار گرفت.
روش اجرا: از مراجعین درمانگاه تخصصی پوست بیمارستان امام خمینی (ره) شهر اردبیل، 81 نفر با بیماری پسوریازیس (گروه بیمار) و 80 نفر بدون بیماری پوستی (گروه کنترل) بررسی شدند. افراد دو گروه ازلحاظ سن و جنس هم‌سان‌سازی شدند. شدت پسوریازیس در گروه مورد براساس شاخص psoriasis area and severity index (PASI) در سطوح خفیف، متوسط و شدید توسط متخصص پوست تعیین شد. اطلاعات مربوط به صفات و اختلالات شخصیتی با پرسش‌نامه‌ی MCMI-III ارزیابی شد.
یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در صفات و اختلالات شخصیت افسرده، وابسته، وسواسی و نمایشی بین دو گروه وجود داشت. شدت پسوریازیس با اختلال شخصیت وسواسی و وابسته ارتباط معکوس داشت به‌طوری که در موارد خفیف و متوسط، اختلال شخصیت بیشتر بود.
نتیجهگیری: یافته‌ها بر همراهی عوامل روان‌شناختی با بیماری پسوریازیس تأکید داشت لذا ارائه‌ی خدمات روان‌درمانی به این بیماران در کنار درمان دارویی ضروری به‌نظر می‌رسد.
سمیرا شیرمحمدی، سعیده‌سادات حسینی، حسن امیری،
دوره 10، شماره 2 - ( تابستان 1398، دوره‌ی 10، شماره‌ی 2 1398 )
چکیده
زمینه و هدف: جراحی زیبایی از پدیده‌های رایج دهههای اخیر است. شیوع اختلالات روانی در متقاضیان جراحی زیبایی بالا است، لذا کشف مسیرها و متغیرهای تأثیرگذار در ارتباط با آسیب روانی در این افراد مهم است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه‌ی نقش واسطه‌ای دشواری تنظیم هیجان در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و آسیب‌شناسی روانی در زنان متقاضی جراحی زیبایی انجام گرفت.
روش اجرا: پژوهش توصیفی و مبتنی بر مدل‌های همبستگی بود. جامعه شامل کلیه‌ی زنان متقاضی جراحی زیبایی مراجعه‌کننده به مراکز تخصصی جراحی زیبایی شهر کرمانشاه بودند که ۳۰۰ نفر با نمونهگیری در دسترس انتخاب و دادهها با پرسش‌نامه‌های سبک‌های دلبستگی، دشواری تنظیم هیجان و آسیب‌شناسی روانی جمعآوری و با نرم‌افزار SPSS 22 و ISREL 8/8 تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: مدل فرضی پژوهش با داده‌های تجربی برازش مطلوب دارند. رابطه‌ی سبک‌های دلبستگی و آسیب‌شناسی روانی به‌طور مستقیم و غیرمستقیم معنادار بود. نتایج تحلیل مسیر نشان‌دهنده‌ی نقش واسطه‌ای دشواری تنظیم هیجان در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و آسیب‌شناسی روانی بود.
نتیجهگیری: سبک‌های دلبستگی و دشواری تنظیم هیجان میتوانند در زمینه‌ی پیشگیری، تشخیص و درمان آسیب‌های روانی و ارتقای سطح سلامت روانی زنان متقاضی جراحی زیبایی موثر باشند.
انسیه لطفعلی، اکرم میرامین‌محمدی، مهشید شهرزاد، علی خامسی‌پور، علیرضا فیروز، اعظم فتاحی،
دوره 11، شماره 1 - ( بهار 99، دوره 11، شماره‌ی 1 1399 )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، شناسایی گونههای مخمری جداشده از ناخن بیماران با علائم کلینیکی اونیکومایکوزیس با استفاده از روش PCR-RFLP است.
روش اجرا: نمونههای ناخن از 50 بیمار با درگیری29 ناخن دست و 21 ناخن پا در سال 1398 جمعآوری شد. نمونهها با استفاده از روشهای متداول آزمایشگاهی بررسی شدند. جهت بررسی مخمرهای جدا شده از روش PCR-RFLP نیز استفاده شد.
یافته‌ها: بیشترین گونه‌ی کاندیدای جدا شده، ک. آلبیکنس است که از 12 مورد (24%) جدا شد و سپس به‌ترتیب ک. پاراپسیلوزیس 3 مورد (6%) و ک. گلابراتا 2 مورد (4%) بودند.
نتیجهگیری: روش PCR-RFLP به یاری آغازگرهای ITS1-ITS4 و آنزیم‌های برش‌دهنده‌ی MspI یک روش دقیق، سریع و مقرون به صرفه برای تشخیص افتراقی گونههای کاندیدا می‌باشد.
سمیرا شیرمحمدی، سعیده‌السادات حسینی، حسن امیری،
دوره 11، شماره 2 - ( دوره 11، شماره‌ی 2 1399 )
چکیده
زمینه و هدف: جراحی زیبایی از پدیده‌های رایج دهههای اخیر است. شیوع اختلالات روانی در متقاضیان جراحی زیبایی بالاست، لذا کشف مسیرها و متغیرهای تأثیرگذار در ارتباط با آسیب روانی در این افراد مهم است. پژوهش حاضر با هدف مطالعه‌ی نقش واسطه‌ای نیازهای بنیادین روان‌شناختی در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و آسیب‌شناسی روانی در زنان متقاضی جراحی زیبایی انجام گرفت.
روش اجرا: پژوهش، توصیفی و مبتنی بر مدل‌های همبستگی بود. جامعه شامل کلیه‌ی زنان متقاضی جراحی زیبایی مراجعه‌کننده به مراکز تخصصی جراحی زیبایی شهر کرمانشاه بودند که ۳۰۰ نفر با نمونهگیری در دسترس انتخاب، دادهها با پرسش‌نامه‌های سبک‌های دلبستگی، نیازهای بنیادین روان‌شناختی و آسیب‌شناسی روانی جمعآوری و با نسخه‌ی 22 نرم‌افزار SPSS و 8/8 LISREL تجزیه و تحلیل شدند.
یافته‌ها: مدل فرضی پژوهش با داده‌های تجربی برازش مطلوب دارند. رابطه‌ی سبک‌های دلبستگی و آسیب‌شناسی روانی به‌طور مستقیم و غیرمستقیم معنادار بود. نتایج تحلیل مسیر نشان‌دهنده‌ی نقش واسطه‌ای نیازهای بنیادین روان‌شناختی در رابطه بین سبک‌های دلبستگی و آسیب‌شناسی روانی بود.
نتیجهگیری: سبک‌های دلبستگی و نیازهای بنیادین روان‌شناختی میتوانند در زمینه‌ی پیشگیری، تشخیص و درمان آسیب‌های روانی و ارتقای سطح سلامت روانی زنان متقاضی جراحی زیبایی مؤثر باشند. علم و دانش در رابطه با عوامل آسیبرسان محیطی به پوست در سال‌های اخیر پیشرفت زیادی داشته است. علاوه‌بر نگرانیهای ناشی از تابش اشعه‌ی فرابنفش UVB که اخیراً مورد توجه زیاد قرار گرفته است، نگرانی آسیب‌های ناشی از آلودگی هوا، دود سیگار و تنباکو، سایر مواد سمی، اشعه‌ی مادونقرمز (Infrared red light)، اشعه‌ی آبی (Blue light) و اشعه‌ی فرابنفش UVA-II نیز افزایش یافته است.
فراست نورمحمدیفر، علیرضا سلطانیان، پدرام علیرضائی،
دوره 11، شماره 3 - ( پاییز 99، دوره 11، شماره‌ی 3 1399 )
چکیده
زمینه و هدف: تریکوسکوپی یک ابزار تشخیصی غیرتهاجمی بیماری‌های مو است. هدف از این مطالعه بررسی یافته‌های تریکوسکوپیک در انواع مختلف آلوپسی بود.
روش اجرا: این مطالعه‌ی مقطعی از فروردین 1398 تا تیر 1399 بر روی 155 بیمار دچار آلوپسی مراجعه‌کننده به بیمارستان سینای همدان انجام شد. بیماران پس از اخذ رضایت کتبی وارد مطالعه می‌شدند. بیوپسی جهت تشخیص قطعی نوع آلوپسی انجام و سپس بررسی تریکوسکوپیک صورت میگرفت. یافته‌های تریکوسکوپیک همراه با داده‌های دموگرافیک ثبت میشد. در پایان دادهها با روشهای آماری مناسب توصیف شد.
یافته‌ها: در مجموع 155 بیمار (79 مرد و 76 زن) وارد مطالعه شدند. شایع‌ترین یافته‌ی تریکوسکوپیک در آلوپسی آره‌آتا، موی ولوس با 5/95 درصد شیوع و شایع‌ترین یافته در آلوپسی آندروژنتیک، تفاوت (هتروژنیتی) در ضخامت ساقه‌ی مو بود که در تمامی بیماران دیده شد. شایع‌ترین یافته‌ها در تلوژن افلوویوم چهار علامت واحدهای پیلوسباسه دارای موی منفرد، علامت پری پیلار، موهای دوباره رشدکننده‌ی برافراشته (upright regrowing hairs)و موهای ترمینال نازک بود که در تمامی بیماران مشاهده گردید. شایع‌ترین یافته در لیکن پلانوپیلاریس، پوسته‌ریزی دور فولیکول با 8/81% شیوع و شایع‌ترین یافته‌ها در لوپوس اریتماتوی دیسکویید، نقاط بزرگ زردرنگ و پوسته‌ریزی ظریف (هر دو با 100% شیوع) و در تینه‌آ کاپیتیس، نقاط سیاه با 7/85% شیوع بود.
نتیجهگیری: تریکوسکوپی به‌عنوان روشی غیرتهاجمی میتواند در تشخیص افتراقی علل مختلف آلوپسی کمک‌کننده باشد.
محمدرضا سبحان، فائزه محمدی، الهام خانلرزاده، محمد فریادرس،
دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1400، دوره 12، شماره 1 1400 )
چکیده
زمینه و هدف: زگیلها پرولیفراسیون خوش‌خیمی هستند که به‌علت گونههای مختلف ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد میشوند. در درمان زگیلها از روشهای مختلفی استفاده میشود و این مطالعه با هدف مقایسه اثربخشی، عوارض و تعداد جلسات درمانی دو روش لیزر CO2 و کرایوتراپی در درمان زگیل کف پا انجام شد.
روش اجرا: باروش نمونهگیری در دسترس تعداد 70 بیمار (140 پا) مبتلا به زگیل کف هر دو پا مراجعه‌کننده به درمانگاه تخصصی پوست مرکز آموزشی درمانی فرشچیان (سینا) همدان در سال 1398 انتخاب شدند. به‌طور تصادفی زگیل کف یک پای بیمار با لیزر CO2 و پای مقابل با کرایوتراپی تحت درمان قرار میگرفت. بیماران به فاصله زمانی دو هفته بهمدت 2 ماه از نظر پاسخ به درمان، تعداد تکرار جلسات و میزان بهبودی ضایعه مورد بررسی قرار گرفتند. در موارد عدم بهبود کامل ضایعه درمان هر دو هفته یکبار و تا حداکثر پنج نوبت تکرار میشد.
یافته‌ها: میانگین سن بیماران 73/8±11/22 سال، 7/35% مرد و 3/64% زن بودند. در گروه لیزر CO2 و گروه کرایوتراپی به‌ترتیب درصد فراوانی بهبودی 4/81% و 4/41% (001/0>P)، میانگین تعداد جلسات درمانی 86/0±91/1 و 69/0±55/3 (001/0>P) بود. فراوانی عوارض نیز به‌ترتیب در گروه لیزر CO2 و گروه کرایوتراپی شامل درد 7/25% و 3/94% (001/0>P)، خارش صفر درصد و 9/32% (001/0>P)، تاول 9/2% و 9/82% (001/0>P) و هیپرپیگمانتاسیون صفر و 9/12% (003/0=P) می‌باشد.
نتیجهگیری: لیزر CO2نسبت به کرایوتراپی به‌طور مؤثرتر در تعداد جلسات کمتر و با عوارض کمتر باعث بهبودی زگیل کف پا میشود.
رضوان امیری، سامان محمدی، مریم خلیلی، علی فاتحی، اسما صابرماهانی، مهین افلاطونیان،
دوره 12، شماره 1 - ( بهار 1400، دوره 12، شماره 1 1400 )
چکیده
زمینه و هدف: مراقبت از بیماران پوستی میتواند باعث تحمیل هزینههای سنگین بر روی سیستم بهداشتی جامعه و اعضای خانواده شود. در این مطالعه تصمیم گرفتیم که به بررسی هزینههای درمانی بیماران بستری شده در بخش پوست بیمارستان افضلیپور کرمان بپردازیم.
روش اجرا: این مطالعه به‌صورت مقطعی و گذشته‌نگر بر روی بیماران بستری‌شده در بخش پوست بیمارستان افضلیپور کرمان در سال‌های 95-1390 انجام شد. مشخصات دموگرافیک بیماران، تعداد روزهای بستری‌شده در بیمارستان، هزینههای درمانی، تعداد و نوع داروهای تجویز شده، میزان سهم بیمار و سازمان بیمه در پرداخت هزینه نهایی ثبت گردید.
یافته‌ها: در این مطالعه 940 بیمار بستری طی مدت 6 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 35/22±05/38 سال و اکثریت جنس مؤنث بودند. میانگین مدت زمان بستری 54/2±42/8 روز بود. در مجموع 8/93% از هزینهها، سهم بیمه درمانی و 2/6% سهم بیمار بود. بالاترین هزینه در بیماران بستری مربوط به هزینه دارو (9/37%) و در درجه بعدی هتلینگ (3/30%) بود. فراوانترین داروی مصرفی برای بیماران آنتی‌هیستامین (1/33%)، استروئید موضعی (7/27%) و استروئید سیستمیک (5/24%) بود. میانگین تعداد دارو در هر بستری 02/4±30/6 (محدوده 20-0) بود. از نظر هزینه کل بستری، بالاترین میانگین هزینهها متعلق به گروه اریتم و کهیر (000/360/81 ریال) بود.
نتیجهگیری: در مطالعه حاضر، فراوانترین بیماری‌های پوستی در بیماران بستری به‌ترتیب شامل بیماری‌های عفونی و پاپولواسکواموس بود. بالاترین و پایینترین هزینه بستری به‌ترتیب مربوط به دارو و مشاوره بود. بالاترین میانگین هزینه بستری مربوط به گروه بیماری‌های اریتم و کهیر و در درجه بعدی بیماری‌های تاولی بود.
افسرالملوک حدادیان، آذین آیت‌اللهی، اکرم میرامین‌محمدی، مهشید شهرزادکاوکانی، علیرضا فیروز، انسیه لطفعلی، مهسا فتاحی،
دوره 12، شماره 3 - ( پاییز 1400، دوره 12، شماره 3 1400 )
چکیده
مقدمه: قارچ‌ها از میکروارگانیسم‌هایی هستند که در پوست میتوانند بیماری‌هایی ایجاد کنند. به‌ندرت ممکن است تظاهراتی غیرمعمول و تعریف‌شده ایجاد نمایند که میتواند منجر به تأخیر در تشخیص گردد.
گزارش مورد: بیمار یک مرد 20 ساله می‌باشد که با سابقه پنج ماهه ضایعات قرینه کروی، قرمز پوسته‌دار همراه با خارش فراوان در ناحیه کشاله ران تا مچ پا به مرکز ما مراجعه کرده بود. آزمایش میکروسکوپی با استفاده از هیدروکسید پتاسیم 10%، کشت و واکنش زنجیره پلیمراز انجام شد و عامل ضایعات ترایکوفایتون ایندوتینه‌آ شناسایی شد. براساس نتایج تست حساسیت دارویی، درمان پالس‌تراپی ایتراکونازول (100 میلی‌گرم روزی دوبار به مدت یک هفته) همراه با پماد موضعی کلوتریمازول (روزانه دوبار به مدت 4 هفته) صورت گرفت. پس از یک دوره دریافت دارو، ضایعات بیمار ازنظر بالینی و قارچ‌شناسی بهبود کامل یافت.
نتیجهگیری: این گزارش موردی به‌دلیل ایجاد اشکال غیرشایع توسط ت.ایندوتینه‌آ که موارد مقاومت به درمان نشان داده است، اهمیت دارد.
اکرم میرامین‌محمدی، مینو تسبیحی، سیدابراهیم اسکندری، مریم احمدی،
دوره 12، شماره 4 - ( دوره 12، شماره 4 1400 )
چکیده
لیشمانیازیس توسط تک‌یاخته‌ای از جنس لیشمانیا ایجاد میشود و به‌وسیله پشه خاکی منتقل میشود. ایران یکی از کشورهای آندمیک این بیماری می‌باشد و نوع پوستی آن مشکل بهداشتی کشور است. هدف از این مطالعه بررسی عوامل اپیدمیولوژیک سالک مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات پوست و جذام از سال 1400-1399 می‌باشد.
بررسی حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی می‌باشد که برای این منظور کلیه افراد مبتلا به سالک در سال‌های 1400-1399 مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات پوست و جذام، مورد بررسی قرار گرفتند. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، درصد بیشتری از مبتلایان به سالک را گروه سنی بین 10 تا 19 سال تشکیل داده‌اند. از بین مشاغل نامبرده بین مبتلایان، درصد بیشتری به خانه‌داران در بین خانم‌های مبتلا و کارگران در بین آقایان مبتلا اختصاص داشت. فصل پاییز نیز طبق نتایج به‌دست‌آمده، بیشترین فصل برای شیوع سالک می‌باشد. مدت زمان بروز تا تشخیص سالک به‌طور میانگین 3-5/1 ماه بوده و بیشتر بیماران سابقه سفر به مناطق روستایی را داشتند. درصد ضایعات مرطوب بیشتر از ضایعات خشک بوده است و بیشترین عضو درگیر دست بیماران بود. بیشترین موارد مراجعه از استان اصفهان گزارش شد.
سیدابراهیم اسکندری، علی خامسی‌پور، علیرضا فیروز، مینو تسبیحی، اکرم میرامین‌محمدی، خدیجه توکلی، مریم احمدی،
دوره 13، شماره 2 - ( تابستان 1401، دوره 13، شماره 2 1401 )
چکیده
زمینه و هدف: لیشمانیازیس یک بیماری انگلی است که توسط پشه خاکی به انسان منتقل میشود و از بیماری‌های آندمیک ایران است. با گسترش همه‌گیری کووید ـ 19 در سراسر جهان، بدون شک این ویروس با بیماری‌های عفونی بومی در مناطق مختلف تلاقی کرده است. در این مطالعه، ابتلا به کرونا در بیماران با سابقه سالک، مراجعه‌کننده به مرکز تحقیقات پوست و جذام تهران مورد بررسی قرار گرفت.
روش اجرا: تعداد 91 بیمار با سابقه ابتلا به سالک جهت عفونت احتمالی با SARS-CoV-2 موردبررسی قرار گرفتند. هم‌چنین میزان مراجعه‌کنندگان در طول اپیدمی کرونا با دوره مشابه قبل از کرونا مقایسه شد.
یافته‌ها: در مجموع 60% از بیماران مبتلا به سالک، ابتلا به کرونا را گزارش نکردند. در 21% موارد، کرونا خفیف، 13% کرونا متوسط، 3% کرونا شدید و تنها یک مورد مرگ در بین مبتلایان به کرونا با سابقه سالک گزارش شد. میزان مراجعه قبل از شروع اپیدمی کرونا، 2 برابر بیشتر از مراجعه در دوران اپیدمی بود.
نتیجهگیری: در این مطالعه، به‌طور قابل‌توجهی مرگ‌ومیر و عوارض کووید ـ 19 کمتر گزارش شد. با این حال، مطالعات بیشتری برای بررسی سیستم ایمنی و میزان محافظت ایجادشده توسط لیشمانیازیس جلدی در برابر کووید ـ 19 موردنیاز است. مسائل مختلفی میتواند در کاهش بیماران در طول اپیدمی کرونا مؤثر باشد ازجمله عدم مراجعه به مراکز درمانی، کم‌شدن میزان سفرها و رعایت مسائل بهداشتی در طول اپیدمی.
پوراندخت افشاری، مریم بهشتی‌نسب، محمد جوادمحمدی، الهام مراغی، ماریا چراغی،
دوره 13، شماره 3 - ( دوره 13، شماره 3 1401 )
چکیده
زمینه و هدف: با پاندمی کووید ـ 19 از سال 2019، اهمیت رعایت بهداشت دست در سراسر جهان مطرح شد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر سلامت پوست دست زنان منوپوز در دوران پاندمی کووید ـ 19 انجام شد.
روش اجرا: این مطالعه مقطعی بر روی 94 مراجعه‌کننده به درمانگاه یائسگی بیمارستان امام خمینی (ره) اهواز طی شهریور تا آبان 1378 انجام شد. ابزار این پژوهش پرسش‌نامه ویژگی‌های فردی و ابزار خودارزیابی پوست و دست بود (ضمیمه 3 از «دستورالعمل‌های بهداشت دست در مراقبت‌های بهداشتی»). دادهها با استفاده از نسخه 22 نرم‌افزار SPSS وارد و تجزیه و تحلیل شدند. سطح معنی‌داری کمتر از 05/0 درنظر گرفته شد.
یافته‌ها: میانگین سنی مشارکت‌کنندگان در پژوهش 6/53 بود. میانگین دفعات شست‌وشوی دست در خارج منزل 28/5 و در داخل منزل 43/10 گزارش شد. 7/94 درصد خانم‌ها حداقل درجاتی از مشکل را در پوست دست خود گزارش و اعلام کردند مشکلات پوست دست آنها در ایام پاندمی کووید ـ 19 به میزان قابل‌توجهی افزایش یافته است.
نتیجهگیری: در شرایط ویژه‌ای چون پاندمی کرونا که دست‌ها بارها و بارها با مواد ضدعفونی‌کننده شسته میشوند، پوست دست‌ها در معرض آسیب مضاعف نسبت به شرایط عادی قرار می‌گیرند بنابراین، لزوم آموزش حفظ سلامت دست‌ها به‌عنوان بخشی از سلامت عمومی به‌ویژه در زنان میان‌سال باید بیش از پیش مورد توجه قرار گیرد.
مینو تسبیحی، اکرم میرامین‌محمدی، علی خامسی‌پور، سیدابراهیم اسکندری، علیرضا فیروز، سامان احمدنصرالهی،
دوره 14، شماره 2 - ( دوره 14، شماره 2 1402 )
چکیده
زمینه و هدف: لیشمانیازیس جلدی یکی از معضلات بهداشتی مهم ایران محسوب میشود. هنوز واکسن مؤثری علیه لیشمانیازیس انسانی در دسترس نیست و درمان‌های حاضر مبتنی‌بر دارودرمانی است. درمان‌های معمول سمی و گران هستند و هم‌چنین مقاومت به درمان سبب شده جست‌وجو برای درمان‌های جدید ادامه داشته باشد. توفاسیتینیب یک مهارکننده انتخابی ژانوس کیناز است که مسیر سیگنالی چندین سیتوکین در سیستم ایمنی را مختل می‌کند. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی اثر پماد موضعی توفاسیتینیب 2% در بهبودی زخم لیشمانیازیس جلدی در موش‌های Balb/C بود.
روش اجرا: این مطالعه تجربی، با به‌کارگیری داروهای توفاسیتینیب و گلوکانتیم در 40 سر موش Balb/C ماده انجام شد. فرم متاسیکلیک پروماستیگوت لیشمانیا ماژور سویه استاندارد (MRHO/IR/75/ER) به کف پا موش‌ها تزریق شد. پس از ایجاد زخم، موش‌ها به 4 گروه درمانی توفاسیتینیب، گلوکانتیم، توفاسیتینیب ـ گلوکانتیم و شاهد بدون درمان تقسیم شدند. طول دوره درمان 28 روز بود و در پایان هر هفته درمانی، قطر زخم اندازه‌گیری میشد.
یافته‌ها: پس از پایان درمان در گروه‌های تحت درمان با توفاسیتینیب، کاهش معنی‌داری در اندازه زخم و قطر کف پا نسبت به گروه شاهد بدون درمان مشاهده شد (01/0P<).
نتیجهگیری: به‌نظر می‌رسد که توفاسیتینیب سبب تسریع بهبودی زخم در موش‌های Balb/C میشود و مشابه درمان استاندارد گلوکانتیم در بهبودی زخم عمل کرده است. استفاده از داروی توفاسیتینیب به فرم پماد در کاهش قطر زخم ناشی از لیشمانیا ماژور در موش مؤثر بوده و به‌دلیل سهولت در استفاده و عدم نیاز به تزریقات دردناک، میتواند به‌عنوان گزینه‌ای برای درمان بیماران مبتلا به لیشمانیازیس جلدی مطرح باشد.
