جستجو در مقالات منتشر شده


291 نتیجه برای نوع مطالعه: پژوهشي

محمدرضا سبحان، فائزه محمدی، الهام خانلرزاده، محمد فریادرس،
دوره 12، شماره 1 - ( 2-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: زگیل‌ها پرولیفراسیون خوش‌خیمی هستند که به‌علت گونه­های مختلف ویروس پاپیلومای انسانی ایجاد می­شوند. در درمان زگیل­ها از روش­های مختلفی استفاده می­شود و این مطالعه با هدف مقایسه­ اثربخشی، عوارض و تعداد جلسات درمانی دو روش لیزر CO2 و کرایوتراپی در درمان زگیل کف پا انجام شد.
 
روش اجرا: باروش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 70 بیمار (140 پا) مبتلا به زگیل کف هر دو پا مراجعه‌کننده به درمانگاه تخصصی پوست مرکز آموزشی درمانی فرشچیان (سینا) همدان در سال 1398 انتخاب شدند. به‌طور تصادفی زگیل کف یک پای بیمار با لیزر CO2 و پای مقابل با کرایوتراپی تحت درمان قرار می­گرفت. بیماران به فاصله زمانی دو هفته به­مدت 2 ماه از نظر پاسخ به درمان، تعداد تکرار جلسات و میزان بهبودی ضایعه مورد بررسی قرار گرفتند. در موارد عدم بهبود کامل ضایعه درمان هر دو هفته یکبار و تا حداکثر پنج نوبت تکرار می‌شد.
 
یافته‌ها: میانگین سن بیماران 73/8±11/22 سال، 7/35% مرد و 3/64% زن بودند. در گروه لیزر CO2 و گروه کرایوتراپی به‌ترتیب درصد فراوانی بهبودی 4/81% و 4/41% (001/0>P)، میانگین تعداد جلسات درمانی 86/0±91/1 و 69/0±55/3 (001/0>P) بود. فراوانی عوارض نیز به‌ترتیب در گروه لیزر CO2 و گروه کرایوتراپی شامل درد 7/25% و 3/94% (001/0>P)، خارش صفر درصد و 9/32% (001/0>P)، تاول 9/2% و 9/82% (001/0>P) و هیپرپیگمانتاسیون صفر و 9/12% (003/0=P) می‌باشد.
 
نتیجه‌گیری: لیزر CO2نسبت به کرایوتراپی به‌طور مؤثرتر در تعداد جلسات کمتر و با عوارض کمتر باعث بهبودی زگیل کف پا می­شود.
سپهر زرگران، سروش محیط‌مافی، علی انیسیان،
دوره 12، شماره 1 - ( 2-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: آلوپسی با کاهش تعداد فولیکول‌های مو در محل التیام زخم از عوارض کرایوسرجری هستند که ظاهر ناخوشایندی در بافت اسکار ناشی از موریختگی در ترمیم پوست ایجاد می‌کنند. هدف این مطالعه بررسی تأثیر لیزر کم‌توان بر جلوگیری از نکروز فولیکول‌های مو و افزایش تعدادشان در زخم‌های کرایوسرجری است.
 
روش اجرا: 50 رت ویستار نر تصادفاً در 2 گروه اصلی آزمایش و کنترل (با / بدون استفاده از لیزر کم‌توان) و ۵ زیرگروه فرعی تقسیم شدند. بررسی هیستوپاتولوژیک دو شاخص تعداد فولیکول مو و رگزایی در بازه‌های زمانی 3، 7، 14، 21 و 28 روزه در آزمایشگاه انجام شد.
 
یافته‌ها: شاخص رگزایی اختلاف معنی‌داری در روزهای 14 و 21، بین گروه‌های اصلی نداشت (05/0<P) اما در روزهای 3، 7 و 28 گروه آزمایش نسبت به شاهد بهطور معنی‌داری بیشتر بود. در تمامی روزها هر دو گروه روند معنی‌دار افزایش رگ‌زایی را شاهد بودند (05/0>P). تنها در گروه شاهد بین روزهای سوم و هفتم و در هر دو گروه بین روزهای 21 و 28 اختلاف آماری وجود نداشت (05/0<P). در مقایسه شاخص فولیکول مو در تمامی روزها روند افزایشی داشته که در گروه آزمایش به‌طور معنی‌داری بیشتراز گروه شاهد است (05/0>P). تنها بین روزهای سوم و هفتم اختلاف آماری وجود نداشت (05/0<P).
 
نتیجه‌گیری: استفاده از لیزر کم‌توان پس از زخم‌های کرایوسرجری همراه اسکار و موریختگی، می‌تواند باعث جلوگیری از نکروز فولیکول‌های مو و متعاقباً افزایش تعدادشان در رت شود.
محمد احمدپناه، امیر امینی، زهرا چراغی، پدرام علیرضایی،
دوره 12، شماره 1 - ( 2-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: آکنه یکی از شایع‌ترین اختلالات پوستی می‌باشد که بیش از 80 درصد افراد در سن بلوغ به آن مبتلا می‌شوند. این بیماری به دلیل تأثیر بر ظاهر بیماران می‌تواند آثار مخرب روانی همچون کاهش عزت نفس و درنتیجه انزوای اجتماعی ایجاد نماید. این مطالعه با هدف بررسی عوامل مؤثر بر سطح عزت نفس مبتلایان به آکنه در شهر همدان انجام شد.
 
روش اجرا: بیماران دچار آکنه مراجعه‌کننده به درمانگاه پوست بیمارستان سینا همدان به‌عنوان گروه مورد و همراهان سالم آن‌ها به‌عنوان گروه شاهد وارد مطالعه شدند. پس از اخذ رضایت‌نامه کتبی اطلاعات دموگرافیک ثبت و پرسشگری از گروه‌ها انجام شد. برای تعیین شدت آکنه از Global Acne Grading System (GAGS) و برای تعیین سطح عزت نفس از پرسش‌نامه کوپر اسمیت استفاده شد. در پایان داده‌ها با نسخه 14 نرم‌افزار STATA آنالیز شدند.
 
یافته‌ها: مجموعاً 184 بیمار و 177 نفر شاهد وارد مطالعه شدند. میانگین سنی بیماران و افراد شاهد به‌ترتیب 13/3±89/17 و 94/2±72/17 بود. براساس آزمون t مستقل، میانگین سطح عزت نفس در بیماران به‌صورت معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود (29/8±04/32 در مقابل 73/7±85/34، 001/0>P) شدت آکنه با میزان عزت نفس رابطه معکوس داشت و به‌ازای افزایش یک واحد امتیاز GAGS، 1/0 واحد میزان عزت نفس کاسته می‌شد (001/0>P).
 
نتیجه‌گیری: ابتلا به آکنه بر افت عزت نفس افراد مؤثر است و شدت آکنه با میزان عزت نفس رابطه معکوس دارد.
رضوان امیری، سامان محمدی، مریم خلیلی، علی فاتحی، اسما صابرماهانی، مهین افلاطونیان،
دوره 12، شماره 1 - ( 2-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: مراقبت از بیماران پوستی می­تواند باعث تحمیل هزینه‌های سنگین بر روی سیستم بهداشتی جامعه و اعضای خانواده شود. در این مطالعه تصمیم گرفتیم که به بررسی هزینه­های درمانی بیماران بستری شده در بخش پوست بیمارستان افضلی­پور کرمان بپردازیم.
 
روش اجرا: این مطالعه به‌صورت مقطعی و گذشته‌نگر بر روی بیماران بستری‌شده در بخش پوست بیمارستان افضلی­پور کرمان در سال‌های 95-1390 انجام ­شد. مشخصات دموگرافیک بیماران، تعداد روزهای بستری‌شده در بیمارستان، هزینه­های درمانی، تعداد و نوع داروهای تجویز شده، میزان سهم بیمار و سازمان بیمه در پرداخت هزینه نهایی ثبت گردید.
 
یافته‌­ها: در این مطالعه 940 بیمار بستری طی مدت 6 سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین سنی بیماران 35/22±05/38 سال و اکثریت جنس مؤنث بودند. میانگین مدت زمان بستری 54/2±42/8 روز بود. در مجموع 8/93% از هزینه‌­ها، سهم بیمه درمانی و 2/6% سهم بیمار بود. بالاترین هزینه در بیماران بستری مربوط به هزینه دارو (9/37%) و در درجه بعدی هتلینگ (3/30%) بود. فراوان‌ترین داروی مصرفی برای بیماران آنتی‌هیستامین (1/33%)، استروئید موضعی (7/27%) و استروئید سیستمیک (5/24%) بود. میانگین تعداد دارو در هر بستری 02/4±30/6 (محدوده 20-0) بود. از نظر هزینه کل بستری، بالاترین میانگین هزینه­ها متعلق به گروه اریتم و کهیر (000/360/81 ریال) بود.
 
نتیجه­گیری: در مطالعه حاضر، فراوان­ترین بیماری‌های پوستی در بیماران بستری به‌ترتیب شامل بیماری‌های عفونی و پاپولواسکواموس بود. بالاترین و پایین­ترین هزینه بستری به‌ترتیب مربوط به دارو و مشاوره بود. بالاترین میانگین هزینه بستری مربوط به گروه بیماری‌های اریتم و کهیر و در درجه بعدی بیماری‌های تاولی بود.
سعدی بایزیدی، عباس بخشی‌پور، مرضیه علیوندی وفا،
دوره 12، شماره 1 - ( 2-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: وجود متغیرهایی همچون استرس، افسردگی و اضطراب می­تواند زندگی هر فردی را تحت­الشعاع قرار دهد و از مسیر اصلی و نیل به هدف خارج سازد؛ بنابراین با توجه به موارد ذکرشده، هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر کاهش میزان استرس، افسردگی و اضطراب افراد مبتلا به ناراحتی­های گوارشی و پوستی بود.
 
روش اجرا: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه­ مراجعین با اختلالات پوست و مو و اختلالات گوارشی با منشأ روان­تنی به کلینیک­های پزشکان متخصص داخلی و پوست و مو، درمانگاه و بیمارستان شهر بوکان در سال 98-1397 می­باشد. از بین جامعه آماری 30 نفر به‌صورت هدفمند که بالاترین نمره را در فرم کوتاه پرسش‌نامه افسردگی، اضطراب و استرس DASS-21 کسب کرده بودند، انتخاب شدند و سپس به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (15 نفر) و گروه گواه (15 نفر) جایگزین شدند. پروتکل اجرایی جلسات درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر اساس رویکرد هیز (2002) به مدت 8 جلسه 5/1 ساعته در یک­ماه و هر هفته 2 جلسه بر روی گروه آزمایش اجرا شد. داده­ها با استفاده از نسخه 23 از نرم­افزار SPSS و با روش آنالیز کوواریانس تحلیل شدند.
 
یافته‌ها:نتایج نشان داد که بین میانگین­های گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای استرس، افسردگی و اضطراب تفاوت معنی­داری وجود دارد. در واقع درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش (ACT) باعث کاهش میانگین استرس (959/1±47/7)، افسردگی (187/1±47/6) و اضطراب (345/1±67/6) در مرحله پس‌آزمون شد.
 
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته­های این پژوهش می­توان نتیجه گرفت که درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر کاهش میزان استرس، افسردگی و اضطراب افراد مبتلا به ناراحتی­های گوارشی و پوستی مؤثر است.
مریم غیاثی، مهشیدالسادات انصاری، مریم نسیمی، فرناز پوررجب،
دوره 12، شماره 2 - ( 5-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: درماتیت آتوپیک یک بیماری مزمن التهابی است. این بیماری درنتیجه یک فرآیند التهابی تحریک‌شده توسط سلول‌های Th 2 فعال‌شده در مواجهه با آلرژن‌ها ایجاد می‌شود. آکنه وولگاریس یک بیماری التهابی و مزمن پوستی است. مطالعات اخیر نشان می‌دهند که پروپیونی باکتریوم آکنه باعث القای تولید IL-17 توسط سلول‌های مونونوکلئار محیطی و سلول‌های T (Th1/Th17) می‌شود. مطالعه حاضر جهت بررسی شیوع درماتیت آتوپیک در بیماران مبتلا به آکنه طراحی شده است.
 
روش اجرا: در این مطالعه موردی ـ شاهدی، گروه مورد شامل 75 فرد مبتلا به آکنه و گروه کنترل شامل 75 فرد با عدم ابتلا به آکنه که ازنظر سن و جنس همانندسازی شده‌اند مورد مطالعه قرار گرفتند. در هر دو گروه به روش مصاحبه علائم درماتیت آتوپیک، آسم و رینیت آلرژیک را در زمان حال و گذشته بررسی کردیم.
 
یافته‌ها: احتمال وجود درماتیت آتوپیک در زمان حال در افرادی که آکنه داشتند کمتر از افرادی بود که آکنه نداشتند. تفاوت معنی‌داری بین گروه مورد و شاهد در فراوانی سابقه درماتیت آتوپیک در گذشته، فراوانی آسم و رینیت آلرژیک در زمان حال و گذشته وجود نداشت.
 
نتیجه‌گیری: وجود رابطه بین آکنه با متغیر درماتیت آتوپیک در زمان حال می‌تواند مؤید این مطلب باشد که فعالیت Th2 می‌تواند باعث کاهش شیوع بیماری‌هایی با فعالیت Th1 شود. با این حال باید مطالعات بیشتری برای تأیید آن صورت گیرد.
شبنم فهیم، سیدمحمد غضنفری‌ هاشمی، احمدرضا طاهری، امیر تیمورپور، نفیسه اسماعیلی، نرگس قندی،
دوره 12، شماره 2 - ( 5-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: تاکنون ارتباط بین تجربیات بیماران و کیفیت خدمات ارائه‌شده به آنان به‌طور گسترده بررسی نشده است، اما شواهد نشان می‌دهد که بهبود تجربیات بیمار می‌تواند نتایج درمانی را بهبود بخشد. هدف این پژوهش تعیین رضایت‌مندی والدین کودکان مراجعه‌کننده به درمانگاه کودکان و عوامل مرتبط با آن بوده است.
 
روش اجرا: این مطالعه توصیفی با استفاده از پرسشنامه ازقبل طراحی‌شده Press Ganey به زبان فارسی و ازطریق مصاحبه با 207 نفر از والدین کودکان مراجعه‌کننده به درمانگاه کودکان بیمارستان پوست رازی در سال97 انجام شد.
 
یافته‌ها: از ۲۰۷ نفر شرکت‌کننده ۸۷ نفر پدر (۴۲%) و ۱۰۵ نفر مادر (7/50%) بودند. ۱۵ نفر باقی‌مانده نسبت‌های دیگری با کودک داشتند. رضایتمندی کلی (در پاسخ به سؤال «درمانگاه ما را به دیگران توصیه می‌کنید») 8/62% بود. همچنین 5/72% شرکت‌کنندگان معتقد بودند پزشک خود را به دیگران توصیه خواهند کرد. کمترین میزان رضایت مربوط به معرفی‌نکردن کارکنان درمانگاه و مشکلات در تنظیم وقت ویزیت بود. عواملی که بیشترین ارتباط را با رضایت کلی بیماران داشتند، به‌ترتیب شامل شاداب‌بودن ویزیت توسط پزشک، اطمینان داشتن به پزشک و توصیه پزشک به دیگران بودند.
 
نتیجه‌گیری: ارتباط بین پزشک و بیمار به‌طور معناداری با کیفیت تجربه بیمار در درمانگاه پوست کودکان ارتباط دارد. خانواده‌ها و بیماران در هنگام ارزیابی تجارب خود، ساده صحبت‌کردن و حساسیت پزشک را مشخصاً مورد توجه قرار می‌دهند.
انسیه لطفعلی، زهرا چراغی، یاسمین فرزانه، زکیه دهباشی، مهتاب دریان، مهیار کی‌مرام، اعظم فتاحی،
دوره 12، شماره 2 - ( 5-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: اونیکومایکوزیس یک عفونت ناشی از قارچ‌های مخمری، رشته‌ای و غیررشته‌ای می‌باشد که به دلیل شرایط مختلف ایجاد می‌شود. این مطالعه با هدف بررسی الگوی حساسیت به آزول‌ها در گونه‌های کاندیدای جداشده از بیماران ایرانی در شهر تهران انجام شد.
 
روش اجرا: پس از نمونه‌گیری از بیماران، برای شناسایی سویه‌های جداشده از محیط کروم آگار کاندیدا استفاده و تست PCR-Sequencing انجام شد. سپس الگوی حساسیت دارویی گونه‌ها به فلوکونازول، ایتراکونازول و کتوکونازول با استفاده از روش استاندارد  CLSI-M27-A3 / S4تعیین شد.
 
یافته‌ها: در این مطالعه 34 جدایه کاندیدا شناسایی شد که 26 جدایه (5/76%) کاندیدا آلبیکنس و 8 جدایه (5/23%) کاندیدا گلابراتا بودند. نسبت به فلوکونازول، 4 تا (11%) از جدایه‌ها حساس وابسته به دوز بودند و بقیه حساس بودند. دربرابر ایتراکونازول، 21 ایزوله (61%) حساس وابسته به دوز و 2 (5%) ایزوله مقاوم شناسایی شد و در برابر کتوکونازول، همه جدایه‌ها حساس بودند. میانگین هندسی (GM) حداقل غلظت مهاری فلوکونازول، ایتراکونازول و کتوکونازول به‌ترتیب 32/0، 21/0 و 15/0 میکروگرم در میلی‌لیتر بود. در این مطالعه، بیشترین گونه جداشده، گونه C. albicans بود. با توجه به مقادیر GM، مؤثرترین آزول، کتوکونازول بود.
 
نتیجه‌گیری: شیوع و الگوی حساسیت گونه‌های کاندیدا به آزول ممکن است در جمعیت‌های مختلف بیماران متفاوت باشد، بنابراین توصیه می‌شود پزشکان به نتایج آزمایشات حساسیت دارویی توجه کنند و سپس بیماران را با درنظرگرفتن تداخلات دارویی و عوارض جانبی درمان کنند.
قاسم‌علی خراسانی، جواد رحمتی، حجت مولایی، افشین فتحی، غلامحسین،
دوره 12، شماره 3 - ( 8-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: ظاهر بد بافت اسکار پس از جراحی‌های زیبایی می‌تواند تأثیرات منفی بر نتایج جراحی و رضایت بیمار داشته باشد. در سال‌های اخیر، استفاده زودهنگام از لیزرتراپی در جلوگیری از تشکیل بافت اسکار بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در حال حاضر اطلاعات ما از استفاده ترکیبی زودهنگام از لیزرها برای کاهش بافت اسکار و بهبود ظاهر آن محدود است. در این مطالعه ما به بررسی تأثیر لیزرتراپی ترکیبی با استفاده از pulsed dye laser (PDL) و fractional CO2 laser در بهبود ظاهر بافت اسکار پس از جراحی‌های زیبایی پرداختیم.
 
روش اجرا: در این مطالعه 15 بیمار شامل 13 بیمار ماموپلاستی و 2 بیمار ابدومینوپلاستی بررسی شدند. در بیماران ماموپلاستی به‌صورت تصادفی هر یک از پستان‌ها در یکی از دو گروه شاهد یا لیزرتراپی قرارمی‌گرفت. در بیماران ابدومینوپلاستی از split-scar استفاده شد و هر نیمه به‌صورت تصادفی در یکی از دو گروه قرار داده شد. در گروه لیزرتراپی، در پایان هفته سوم لیزرتراپی با PDL 585 nm و در پایان هفته ششم لیزرتراپی با fractional CO2 laser انجام شد. بیماران به مدت 6 ماه دیگر پیگیری شدند. برای ارزیابی ظاهر زخم‌ها از
visual analogue scale (VAS) استفاده شد. سه جراح که از گروه زخم‌ها خبر نداشتند، در شروع لیزرتراپی و در ویزیت نهایی، میزان رضایت خود از ظاهر زخم‌ها را تعیین کردند. ظاهر زخم‌ها براساس نمره VAS به‌صورت poor، fair، good یا excellent تعیین شد.
 
یافته‌ها: میانگین نمره VAS در گروه لیزر برابر 8/0±5/5 و در گروه شاهد برابر 8/0±8/4 بود. اختلاف بین دو گروه ازنظر آماری معنادار نبود (057/0=P). در این مطالعه موردی از ظاهر اسکار excellent دیده نشد. ظاهر تمام زخم‌های گروه لیزرتراپی، fair و good بود. در گروه شاهد، 13 زخم در گروه fair قرار داشتند. در این مورد نیز اختلاف بین دو گروه معنادار نبود (227/0=P).
 
نتیجه‌گیری: لیزرتراپی ترکیبی زودهنگام با استفاده از PDL و fractional CO2 laser در پیگیری کوتاه‌مدت با بهبود ظاهر بافت اسکار همراه است اما تأثیرات معناداری به همراه ندارد.
شکوه تقی‌پور ظهیر، علی راسترو، کوروش رحمانی، نصرت پورسینا،
دوره 12، شماره 3 - ( 8-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: زگیل‌های پوستی ازجمله ضایعات شایع ارسال داده‌شده به بخش پاتولوژی می‌باشند. زگیل‌های ناحیه تناسلی خطر ایجاد بدخیمی بخصوص در گردن رحم را دارند. با شناخت هرچه زودتر این ضایعات بخصوص در نواحی تناسلی می‌توان با درمان سریع جلوی ایجاد بدخیمی‌ها را گرفت.
 
روش اجرا: در این مطالعه گذشته‌نگر و توصیفی، اطلاعات دموگرافیک (سن و جنس) و موقعیت آناتومیک ضایعه، طبق چک‌لیست ازقبل‌تنظیم‌شده از پرونده پاتولوژی بیماران استخراج شد. داده‌ها در اکسل وارد شده و سپس تحلیل آماری به کمک تست‌های توصیفی (به‌صورت فراوانی یا میانگین±انحراف معیار) یا تست‌های آماری تحلیلی (با بازه اطمینان 95%) انجام شدند. مقادیر (05/0>P) ازلحاظ اماری معنی‌دار تلقی شدند.
 
یافته‌ها: در مجموع 267 بیمار وارد مطالعه شدند. 143 نفر (6/53%) از بیماران را زنان تشکیل دادند. بازه سنی بیماران 2 الی 80 سال (5/15±3/31) و توزیع فراوانی ضایعات زگیل برحسب موقعیت آناتومیک به‌ترتیب روی اندام‌ها 150 نفر (2/56%)، دستگاه تناسلی 82 نفر (7/30%)، سروگردن 25 نفر (4/9%) و تنه 10 نفر (7/3%) بود. فراوانی ضایعات در اندام‌ها در جنس مذکر بیشتر مشاهده گردید (05/0>P). زگیل‌های ناحیه تناسلی، تنه و سروگردن در جنس مؤنث بیشتر مشاهده شد (02/0=P).
 
نتیجه‌گیری: ضایعات زگیلی در ناحیه تناسلی در جمعیت زنان بیشتر از مردان مشاهده شده است و در مردان ضایعات اندام‌ها موارد بیشتری را تشکیل داده است، بنابراین هرگونه ضایعه با مشخصات زگیل در زنان باید جدی گرفته شود.
احسان زارعی، عاطفه غلامحسینی، نرگس قندی،
دوره 12، شماره 3 - ( 8-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: بیماری پسوریازیس یا داءالصدف، بیماری پوستی مزمن خودایمنی التهابی سیستمیک و غیر قابل انتقال است که حدود 3-2 درصد مردم ایران مبتلا به این بیماری هستند. مدیریت هزینه‌ها و اختصاص بودجه و برنامه‌ریزی برای درمان بیماران مبتلا به پسوریازیس، نیاز به اطلاعات دقیق از هزینه‌های بیماران دارد. مطالعه حاضر به برآورد هزینه‌های مستقیم و غیرمستقیم درمان یک‌ساله بیماران در بین بیماران بیمارستان فوق‌تخصصی پوست رازی ایران می‌پردازد.
 
روش اجرا: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی، هزینه‌های درمان 170 بیمار مبتلا به پسوریازیس، شامل هزینه‌های مستقیم (هزینه‌های پزشکی و غیرپزشکی) و هزینه‌های غیرمستقیم به روش سرشماری و با استفاده از چک‌لیست محقق‌ساخته از مهر ماه 1398 تا مهر 1399 محاسبه شد. هزینه ازطریق بررسی صورت‌حساب بیماران در سیستم اطلاعات بیمارستان و ازطریق مصاحبه تلفنی با بیماران اخذ شد.
 
یافته‌ها: میانگین هزینه درمان یک‌ساله 480/037/9 تومان (758 دلار) که سهم هزینه مستقیم درمان برابر با 22/90 درصد (681/178/8 تومان) و سهم هزینه غیرمستقیم درمان برابر 78/9 درصد (799/858 تومان) بود. بیشترین هزینه درمان مربوط به خدمات دارویی با 233/825/5 تومان بود. همچنین کل هزینه‌‌‌‌ مستقیم پزشکی برابر با 890/069/7 تومان است که 62 درصد آن سهم بیمه و 38 درصد سهم بیمار بود. یافته‌ها نشان‌دهنده این بود که داشتن تزریق داروهای بیولوژیک و محل اقامت بر روی هزینه مستقیم درمان اثر معناداری دارد. هم‌چنین متغیر‌های بیمه تکمیلی و محل اقامت نیز بر هزینه‌های پرداخت از جیب تأثیر دارند.
 
نتیجه‌گیری: بخش اعظم هزینه‌های درمان بیماری پسوریازیس را داروها تشکیل می‌دهند. قیمت بالای داروهای بیولوژیک و پوشش کمتر این داروها توسط شرکت‌های بیمه‌ای باعث مشکلات اقتصادی فراوانی برای این بیماران شده است. با توجه به یافته‌های این مطالعه، به‌نظر می‌رسد نیاز به بازبینی مجدد پوشش بیمه‌ای کامل‌تر این داروها و هم‌چنین استفاده از کمک‌های خیرین برای تأمین بخشی از هزینه‌های درمان لازم باشد.
‌هاجر مقدس، سیدمحمد سیدجلالی،
دوره 12، شماره 3 - ( 8-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: فناوری ساخت سوزن‌های میکرونی تحول عظیمی در حوزه دارورسانی ایجاد کرد. با استفاده از سوزن‌های میکرونی می‌توان دارو را به‌صورت موضعی، بدون درد و با دوز بسیار کم و کنترل‌شده با دقت بالا تزریق کرد. تزریق موضعی دارو ازطریق پوست مزایای زیادی نسبت به دیگر روش‌های دارورسانی دارد. در این روش، دارو وارد سیستم گوارش و گردش خون نمی‌شود؛ بنابراین ارگان‌های غیرهدف از اثرات ناخواسته دارو در امان می‌مانند. پژوهش حاضر جهت ساخت آرایه سوزن‌های میکرونی با استفاده از روش لیتوگرافی طراحی شده است.
 
روش اجرا: در این پژوهش با استفاده از روش فتولیتوگرافی و تنظیم مناسب عوامل تأثیرگذار در این روش، یک آرایه میکروسوزنی شامل 256 عدد سوزن به ارتفاع 500 میکرون، قطر پایه 250 میکرون و فاصله مرکز تا مرکز 600 میکرون بر روی سیلیکون ساخته شد.
 
یافته‌ها: تصاویر میکروسکوپی نشان می‌دهد که میکروسوزن‌های ساخته‌شده، مخروطی‌شکل با نوک نسبتاً تیز هستند. سطح آن‌ها صاف و بدون ترک‌خوردگی است و هم‌چنین تشابه قابل قبولی با طرح اولیه دارند.
 
نتیجه‌گیری: آرایه میکروسوزنی ساخته‌شده در این تحقیق را می‌توان به‌طور مستقیم برای سوراخ‌کردن پوست و افزایش نفوذپذیری آن با ایجاد سوراخ‌های میکرونی به‌کاربرد. به‌علاوه از این آرایه می‌توان به‌عنوان قالب برای تولید سوزن‌های میکرونی با مواد شکل‌پذیر در روش قالب‌گیری استفاده کرد.
علی یوسفی، اطهر معین، علی دواتی،
دوره 12، شماره 3 - ( 8-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: آلوپسی آندروژنتیک نوعی از ریزش مو وابسته به آندروژن‌ها و ژنتیک است و علی‌رغم اینکه بیشتر یک مسأله زیبایی است؛ ولی در سال‌های اخیر مطالعات نشان داده که این نوع آلوپسی با اختلالات زمینه‌ای ازجمله بیماری‌های عروق کرونر در ارتباط است. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی آلوپسی آندروژنتیک در بیماران بستری در بخش و ارتباط آن با سابقه بیماری‌های عروق کرونری قلب و ریسک‌فاکتورهای آن است.
 
روش­ اجرا: در این مطالعه توصیفی ـ تحلیلی مقطعی، 250 نفر (125 خانم و 125 آقا) از بیماران بستری در بیمارستان مورد معاینه و بررسی قرار گرفتند و پس از گردآوری اطلاعات، داده‌ها به کمک نسخه 25 نرم‌افزار آماری spss تجزیه و تحلیل شد.
 
یافته­ها: فراوانی آلوپسی در بیماران بستری در بخش به‌طور کلی 8/46%، در مردان 6/61% و در زنان 32% بود. فراوانی سابقه بیماری عروق کرونری قلب در بیماران بستری در بخش به‌طور کلی 6/25%، در مردان 4/34% و در زنان 8/16%بود. در بیماران دچار آلوپسی، فراوانی سابقه بیماری عروق کرونری قلب 31/39%، افزایش فشارخون 8/20%، هایپرلیپیدمی 2/17%، دیابت 4/14% و مصرف سیگار 6/15% بود و همه این موارد غیر از مصرف سیگار با آلوپسی ارتباط معنی‌داری داشتند.
 
نتیجه­گیری: فراوانی آلوپسی آندروژنتیک در بیماران بستری در بخش شایع بوده و شیوع آن در آقایان بیش از دوبرابر خانم‌هاست. سابقه بیماری عروق کرونری قلب و ریسک‌فاکتورهای آن در افراد با آلوپسی بیشتر و ارتباط معناداری با آن دارد و این مهم می‌تواند در غربالگری و تشخیص زودرس بیماری عروق کرونری قلب و در پی آن به پیشگیری از آن کمک کند.
انیسه صمدی، هستی احمدیان‌یزدی، مریم احمدی، عاطفه نعیمی‌فر، سامان احمدنصرالهی، علیرضا فیروز،
دوره 12، شماره 4 - ( 11-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: مرطوب‌کننده‌های ترکیبی و دست‌ساز، از پرکاربردترین اجزای مراقبت از پوست هستند. مطالعه حاضر، تأثیر دو غلظت مختلف از مرطوب‌کننده‌های ترکیبی حاوی اوره (5 و 10 درصد) را بر عملکرد سد محافظ، در مقایسه با محصولات تجاری مشابه مورد ارزیابی قرار می‌دهد.

روش اجرا: در این مطالعه بالینی، 15 داوطب با تشخیص بالینی پوست خشک، در دو مرحله، مرطوب‌کننده‌های ترکیبی حاوی 5 و 10 درصد اوره و فرمولاسیون‌های تجاری مشابه آن‌را استفاده کردند. در هر گروه، محصول ترکیبی و فرمولاسیون مشابه تجاری به‌طور تصادفی در ساعد دست راست یا چپ مورد استفاده قرار گرفتند. قبل از شروع مصرف، 1، 4 و 24 ساعت و یک هفته پس از مصرف، اندازه‌گیری پارامترهای بیوفیزیکی پوست شامل رطوبت پوست، تبخیر آب از لایه شاخی (TEWL)، ضریب اصطکاک، pH و سبوم انجام شد و میانگین مقادیر در منطقه مورداستفاده دو محصول مقایسه شد.

یافته‌ها: در تمام مقاطع زمانی، افزایش معنادار رطوبت لایه شاخی در محل مصرف هر دو کرم تجاری و ترکیبی مشاهده شد. 4 ساعت پس از مصرف، رطوبت لایه شاخی در محل استفاده از کرم صنعتی به شکل معناداری بیشتر از محل استفاده از کرم ترکیبی بود. در همین زمان مقادیر TEWL نیز در ناحیه مصرف کرم صنعتی نسبت به نوع ترکیبی به شکل معناداری کم‌تر بود.

نتیجه‌گیری: محصولات صنعتی در مقایسه با محصولات ترکیبی، به‌دلیل مواد جانبی متفاوت، اثرات بهتری بر بهبود TEWL و رطوبت لایه شاخی از خود نشان می­دهند.
جواد رحمتی، ضیاء دادگر، شهریار حدادی ابیانه، سینا دادگر، حجت مولائی،
دوره 12، شماره 4 - ( 11-1400 )
چکیده

زمینه و هدف: این مطالعه نتایج دو روش جراحی ترمیمی را در هیدرآدنیت چرکی زیر بغل با هم مقایسه می‌کند.

روش اجرا: در این مطالعه بیماران مبتلا به هیدرآدنیت چرکی که تحت درمان با برداشتن پوست مبتلا و سپس بازسازی و ترمیم با قراردادن فلپ پوستی ترانس پوزیشنال ناحیه پارااسکاپولار و خلف آگزیلا یا تحت درمان با برداشتن فلپ پوستی از لترال توراسیک قرار گرفته‌اند بررسی شدند.

یافته‌ها: در مطالعه حاضر بیماران در دو گروه 12 نفره بررسی شدند. میانگین
Range of motion (RM) در فلکسیون بیماران در گروه پارااسکاپولار برابر176 و در گروه لترال توراسیک 175 بوده است که دو گروه اختلاف معنی‌داری ازنظر میانگین RM نداشتند. میانگین RM در ابداکسیون بیماران در گروه پارااسکاپولار برابر 166 و در گروه لترال توراسیک 147 بوده است که دو گروه اختلاف معنی‌داری ازنظر میانگین RM داشتند. میانگینPigmentation،Thickness،Relief، Pliability و Vascularization بیماران در گروه پارااسکاپولار و در گروه لترال توراسیک بوده است که دو گروه اختلاف معنی‌داری ازنظر میانگین Pigmentation، Thickness، Relief، Pliability و Vascularization نداشتند. نمره پرسش‌نامه Dermatology Quality of Life Index نشان داده است که دو گروه در هیچ‌کدام از بخش‌های پرسش‌نامه با هم اختلاف معنی‌داری نشان نمی‌دهند ولی جمع نمره در همه پارمترهای مرتبط با نمره پرسش‌نامه در گروه پارااسکاپولار پایین‌تر از نمره پرسش‌نامه در گروه لترال توراسیک است.


نتیجه‌گیری: در حال حاضر هیچ اتفاق آرایی در مورد استراتژی جراحی اپتیمال وجود ندارد. مداخلات درمانی متفاوتی توصیه‌ شده که گاهی با موفقیت‌هایی همراه است ولی هیچ کدام همیشه موفق نیستند.
آذین آیت‌الهی، ترانه یزدان‌پرست، سامان احمدنصرالهی، مهسا فتاحی، مهدیه امام‌بخش، علیرضا فیروز،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1401 )
چکیده

زمینه و هدف: ریزش مو یکی از درگیری‌ها و مشکلات رایج بین بیماری‌های مرتبط با پوست و مو است. ریزش مو ممکن است منجربه اضطراب، افسردگی، کاهش عزت‌نفس و نارضایتی از ظاهر گردد.

روش اجرا: بیماران با ریزش موی آندروژنتیک، درصورت داشتن شرایط، وارد مطالعه شدند. سپس این افراد به‌صورت تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. از شرکت‌کنندگان در تحقیق خواسته شد طبق پروتکل درمانی (روزی دو بار) به‌طور تصادفی محلول والپروئیک اسید 3/8% یا محلول ماینوکسیدیل 5% را روی موضع دچار ریزش استعمال نمایند. بررسی موها در شروع مطالعه و ‌2 ماه بعد از درمان با استفاده از دستگاه FotoFinder_trichoscale صورت گرفت.

یافته‌ها: 2 ماه بعد از درمان در گروه والپروئیک اسید در مقایسه با قبل از درمان، شاخص anagen hair count (02/0P=)، شاخص general hair count (03/0P=) و شاخص terminal hair count (012/0P=) تغییر معنی‌دار نشان دادند، درحالی که شاخص
telogen hair count (059/0P=) و vellus hair count (097/0P=) تغییر معنی‌داری نشان نداد. این تغییرات در گروه مانوکسیدیل بیشتر بود.


نتیجه‌گیری: محلول والپروئیک اسید 3/8 درصد می‌تواند در افزایش تعداد مو و کاهش درصد موهای تلوژن اثرات مثبتی نشان دهد. به‌علت مکانیسم تأخیری والپروئیک اسید، طول مدت درمان با این ترکیب می‌بایست بیشتر از ماینوکسیدیل به‌عنوان کنترل مثبت درنظر گرفته شود.
سیده‌صبا شریف‌زاده، انسیه لطفعلی، نارگل نوین، شایان نوروزی، فریناز عزیزی،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1401 )
چکیده

زمینه و هدف: لیکن‌پلان دهانی یک بیماری ایمونوپاتولوژی پوستی مخاطی مزمن است که به‌طور شایع مخاط دهان را درگیر می‌کند. ازطرفی کاندیدا آلبیکنس شایع‌ترین پاتوژن مرتبط با کاندیدیازیس دهانی است. هدف این مطالعه تعیین اثر طول موج لیزر کم‌توان 810 نانومتر به‌عنوان کمکی در درمان کاندیدا آلبیکنس مقاوم به نیستاتین در بیماران لیکن‌پلان دهان است.

روش اجرا: در این مطالعه 5 ایزوله ک.آلبیکنس مقاوم به نیستاتین و یک گونه ک.آلبیکنس استاندارد آزمایش شدند. تست حساسیت دارویی براساس CLSI- M27-A3 انجام شد و نشان داد که این ایزوله‌ها به نیستاتین مقاوم بودند. سوسپانسیون قارچی با رقت 5/0 مک‌فارلند در مواجهه با لیزر دایود با طول موج 810 نانومتر و انرژی دانسیته j/cm238/20 با زمان 20 ثانیه قرار گرفت. برای هر گروه نتایج حداقل غلظت مهارکنندگی (MIC) ثبت گردید.

یافته‌ها: طول موج لیزر باعث کاهش معنی‌دار کلونی ک.آلبیکنس مقاوم به نیستاتین شد (001/0P<). میزان MIC بعد از مواجهه با لیزر کاهش معناداری پیدا نکرد.

نتیجه‌گیری: تابش لیزر باعث کاهش تعداد کلونی‌های ک.آلبیکنس مقاوم به نیستاتین می‌شود؛ اما این تأثیر لزوماً در میزان MIC تغییری ایجاد نمی‌کند. دندان‌پزشکان دقت کنند در موارد مواجهه با گونه‌های مقاوم به درمان کاندیدا، لیزر دایود کم‌توان با طول موج 810 نانومتر می‌تواند در کاهش کلونی‌ها و پاسخ‌دهی بهتر به درمان استاندارد نقش داشته باشد.
پدرام نورمحمدپور، امیرهوشنگ احسانی، ایفا اعتصامی، امین رحمانی،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1401 )
چکیده

زمینه و هدف: صدمات پوستی با علل مختلف، احتمال منتهی‌شدن به شکایت قضایی دارند. قبل از اظهارنظر کمیسیون تخصصی پزشکی قانونی، شاکیان به مراجع تخصصی مانند بیمارستان رازی ارجاع داده می‌شوند. بررسی حاضر به مطالعه دموگرافیک شکایات بیماران در بدو ارجاع و تشخیص اولیه در یک دوره 6 ماهه پرداخته است.

روش اجرا: در این مطالعه گذشته‌نگر، بیماران ارجاعی از پزشکی قانونی در شش ماهه دوم سال 1397 برای ویزیت اولیه، مورد بررسی قرار گرفتند. شکایت بیمار در بدو مراجعه و تشخیص بالینی مطرح‌شده، در معاینه اولیه ثبت گردید.

یافته‌ها: در کل تعداد 220 بیمار شامل 176 زن (80%) و 44 مرد (20%) با میانگین سنی 8/34 سال بررسی شدند. 42 شکایت مختلف ازجمله کنده‌شدن تروماتیک موها با 91 مورد (4/41%) ـ شایع‌ترین مورد ـ و بعد از آن صدمات ناشی از لیزر موی زائد با 32 مورد (6/14%) و تزریق فیلر با 16 مورد (3/7%) مستند گردید. اسکار ناشی از تروما، واکنش به مواد شیمیایی در حین کار یا برخورد تصادفی، صدمات نادر ناشی از اقدامات درمانی و حتی در مواردی شکایت به‌خاطر پدیکولوز (آلودگی محل اقامت) یا زوستر (شکایت از وضعیت نگهداری در مرکز درمانی) و غیره به‌صورت موردی دیده شد.

نتیجه‌گیری: کنده‌شدن تروماتیک موها (عمدتاً در اثر نزاع) شایع‌ترین شکایت بود. آگاهی از موارد دیگر می‌تواند به گسترش افق دید پزشکان درخصوص طیف وسیع شکایات قابل طرح و اصلاح روند برخی اقدامات درمانی منجر گردد.
هوشنگ نعمتی، مظفر خزاعی، مهری ناظری، مریم بزرگی،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1401 )
چکیده

زمینه و هدف: پسوریازیس یک بیماری التهابی پوستی مزمن، تحت‌تأثیر فاکتورهای ژنتیکی و مبتنی‌بر ایمنی است که با التهاب پوست همراه است. ژل آلوئه‌ورا به‌طور سنتی برای درمان بیماری‌های پوستی ازجمله پسوریازیس استفاده می‌شود.

روش اجرا: در این مطالعه عصاره اتانولی ژل آلوئه‌ورا برای فعالیت ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی در سلول‌های A431 مشتق‌شده از پوست مورد ارزیابی قرار گرفت. در ابتدا پس از تهیه عصاره و در مرحله بعد سنتز سبز نانوذرات طلا با استفاده از عصاره، تأثیر آن‌ها را در بیان ژن‌های التهابی و هم‌چنین خاصیت آنتی‌اکسیدانی بررسی شد.

یافته‌ها: استفاده از غلظت‌های مختلف عصاره آلوئه‌ورا سبب افزایش نسبی در سطوح بیان EGFR و Nrf2 و کاهش بیان ژن‌های التهابی NF-κB، TNF-α و IL-6 در سلول‌های A431 پوست شد؛ اما تأثیر نانوذرات سنتزشده در مقایسه با عصاره آلوئه‌ورا در تغییر بیان ژن‌های سیگنالینگ و التهابی بیشتر بود.

نتیجه‌گیری: عصاره و نانوذرات سنتزشده خاصیت آنتی‌اکسیدانی داشتند و هم‌چنین سبب کاهش بیان ژن‌های التهابی در سلول‌ها شدند؛ البته تأثیر نانوذرات نسبت به عصاره در کاهش ژن‌های التهابی خیلی بیشتر بود.
الهه نظری، کامبیز کامیاب ‌حصاری، سحر منتظری، نازنین منصورزاده، ویدا فیضی، حسین مرتضوی، علیرضا قنادان، نفیسه اسماعیلی،
دوره 13، شماره 1 - ( 2-1401 )
چکیده

زمینه و هدف: ایمنوفلورسانس مستقیم (DIF) به‌عنوان روش استاندارد طلایی در تشخیص بیماری­های تاولی خودایمن مطرح است. محیط مورد قبول برای حفظ نمونه­های بیوپسی پوست و مخاط، قبل از معاینه دیف نرمال‌سالین، نیتروژن مایع و محلول میشل است. گاهی پزشکان، نمونه بیوپسی گرفته‌شده برای دیف را در فرمالین ده درصد قرار می­دهند و گاهی نیز به‌صورت هم‌زمان درخواست دیف می­کنند و فقط یک نمونه مواجهه‌یافته با فرمالین و فرورفته در پارافین در دسترس است. در این مطالعه معین‌کردن ارزش تشخیصی دیف روی نمونه­های بیوپسی پوست و مخاط مواجهه یافته با فرمالین ۱۰% در مقایسه با نمونه­های مشابه مواجهه‌یافته با نرمال‌سالین مورد بررسی قرار گرفت.

روش اجرا: در ۷۴ بیمار (۳۸ بیمار تاولی و ۲۳ بیمار درماتیت مزمن) که گروه دوم نقش کنترل سالم را داشتند، دو بیوپسی پانچ از کنار ضایعه از پوست یا مخاط انجام شد که یکی در فرمالین ۱۰% گذاشته شد و در پارافین ثابت شد و یکی در نرمال‌سالین گذاشته شد و DIF روی دو نمونه انجام شد.

یافته‌ها: حساسیت و ویژگی DIF با IgG، به‌ترتیب ۳۱ و ۱۰۰% در پمفیگوس، ۱۵ و ۹۳% در بی­پی و با C3، ۳۹ و ۱۰۰% در پمفیگوس و ۷ و ۹۱% در بولوس پمفیگویید بود.

نتیجه‌گیری: DIF در نمونه­های مواجهه‌یافته با فرمالین نسبت به نرمال‌سالین در تشخیص پمفیگوس و بی­پی کمتر حساس و تقریباً یکسان است؛ به‌ویژه در بیماران پمفیگوس وقتی فقط یک نمونه مواجهه‌یافته با فرمالین در دسترس است، سودمند است.

صفحه 13 از 15     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به فصلنامه پوست و زیبایی می‌باشد.

طراحی و برنامه نویسی: یکتاوب افزار شرق

© 2024 , Tehran University of Medical Sciences, CC BY-NC 4.0

Designed & Developed by : Yektaweb