معصومه برزگری، زهرا حلاجی، امیرهوشنگ احسانی، پدرام نورمحمدپور، مائده پرهام،
دوره 1، شماره 2 - ( 4-1389 )
زمینه و هدف: آرتروپاتی پسوریاتیک یک بیماری خودایمن با منشأ وراثتی است که در تعدادی از بیماران مبتلا به پسوریازیس دیده می‌شود و جزو موارد آرتروپاتی سرونگاتیو طبقه‌بندی می‌گردد. هدف از انجام این مطالعه بررسی همراهی بین آرتریت پسوریاتیک با شدت درگیری ناخن بر اساس معیار استاندارد بررسی شدت درگیری ناخن پسوریازیس (NAPSI) در بیماران مبتلا به پسوریازیس مراجعه‌کننده به بیمارستان رازی بوده است.
روش اجرا: بیماران مبتلا به آرتریت پسوریازیسی به‌عنوان گروه مورد و بیماران مبتلا به پسوریازیس بدون درگیری مفصلی به‌عنوان گروه کنترل در نظر گرفته شدند. پس از matching دو گروه، میزان درگیری ناخن و امتیاز NAPSI بیماران در پرسش‌نامه‌های ویژه‌ای وارد شده و توسط نرم‌افزار SPSS نگارش 14 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته‌ها: تعداد 30 بیمار مبتلا به آرتریت پسوریاتیک و 75 بیمار مبتلا به پسوریازیس فاقد آرتریت به‌عنوان گروه کنترل وارد مطالعه شدند. در افراد مبتلا به آرتروپاتی ضایعات ناخنی شدیدتر و شایع‌تر از گروه کنترل بود، به‌طوری‌که میانگین نمره‌ی NAPSI در گروه مبتلا به آرتریت 46 و در گروه کنترل 9.23 بود (0.05>P).
نتیجه‌گیری: شدت درگیری ناخن در بیماران پسوریازیس مبتلا به آرتریت بیشتر از بیماران فاقد درگیری مفصلی می‌باشد.
