مژگان سلطانی، زهره لطیفی، شکوفه موسوی،
دوره 10، شماره 4 - ( 11-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش خودشفابخشی (Self healing) بر شفقت به خود، نگرانی از تصویر تن و روند بهبود بیماری در زنان مبتلا به سرطان پوست بود.
روش اجرا: پژوهش نیمهآزمایشی از نوع پیشآزمون ـ پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل انجام شد. جامعهی آماری شامل زنان مبتلا به سرطان پوست مراجعهکننده به مرکز درمانی ـ آموزشی شهید رحیمی شهرستان خرمآباد در سال 98- 1397 بود. 34 نفر داوطلب، انتخاب و تصادفی در دو گروه آزمایشی و کنترل (بهترتیب 16 و 18 نفر) قرار گرفتند. تمام شرکتکنندگان، پرسشنامههای شفقت به خود، نگرانی از تصویر تن و فرم اطلاعات بالینی روند سرطان پوست را بهعنوان پیشآزمون تکمیل کردند. آموزش خودشفابخشی (سلفهیلینگ) به مدت 12 جلسهی 90 دقیقهای بر روی گروه آزمایشی اجرا شد. در پایان از هر دو گروه پسآزمون بهعمل آمد و پیگیری تا دو ماه انجام شد. دادهها با استفاده از تحلیل واریانس اندازهگیری مکرر و آزمون کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافتهها: آموزش خودشفابخشی توانست میزان شفقت به خود شامل مهربانی با خود، قضاوت صحیح، حس انسانیت مشترک و ذهنآگاهی را بهطور معناداری افزایش (01/0>P) و میزان نگرانی از تصویر تن، انزوا و همانندسازی افراطی را کاهش دهد (05/0>P) اما در پسآزمون و پیگیری دوماهه اگرچه آموزش بر بهبود روند بیماری تأثیر داشت ولی این تأثیر معنادار نبود.
نتیجهگیری: رویکرد خودشفابخشی باعث افزایش شفقت به خود شده و نگرانی از تصویر تن را در زنان مبتلا به سرطان پوست کاهش میدهد.