فرناز محمدهدایتی، محمدتقی احدی، شقایق منوچهری،
دوره 10، شماره 2 - ( 5-1398 )
چکیده
زمینه و هدف: دمودکس یک مایت و اکتوپارازیت شایع در انسان و حیوانات است. استقرار دمودکس فولیکولوروم و دمودکس برویس در پوست صورت انسان ممکن است باعث بروز برخی ضایعات پوستی ازقبیل آکنه، روزاسه و درماتیت شود. هدف از انجام این مطالعه، شناسایی اکتوپارازیت دائمی دمودکس در زنان اردبیل و ارتباط احتمالی آن با برخی ضایعات صورت بود.
روش اجرا: پنجاه خانم مبتلا به ضایعات پوستی (گروه بیمار) و 50 خانم غیرمبتلا به ضایعات پوستی (گروه شاهد) انتخاب و تحت بررسی‌های کلینیکی و آزمایشگاهی قرار گرفتند. بعد از اخذ مجوز کمیته‌ی اخلاق و رضایت کتبی از داوطلبین، اقدام به تهیه‌ی اطلاعات دموگرافیک و تراشه‌های پوستی شد. با به‌کارگیری محلول پتاس 10 درصد و محلول لاکتوفنل، نمونه‌ها مورد بررسی میکوسکوپی قرار گرفتند و براساس کلیدهای تشخیصی معتبر، شناسایی دمودکس انجام شد.
یافته‌ها: بیست و دو نفر از بین 50 نفر گروه بیمار (شامل آکنه، روزاسه، درماتیت و اگزما) آلوده به دمودکس فولیکولوروم بودند (44%) و بیشترین میزان آلودگی در زنان گروه سنی
30-20 سال مشاهد گردید (22%). از بین 50 نفر گروه شاهد، آلودگی دمودکس در 10 نفر تأیید شد (20%).
نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که میزان ابتلا به دمودکس در افراد دچار ضایعات پوستی به مراتب بیشتر از افراد سالم است. آزمون‌های آماری معنی‌داربودن ارتباط بین دمودکس و ضایعات پوستی را تأیید می‌کند (05/0P< و 023/0sig=). پیشنهاد می‌شود در استراتژی درمانی ضایعات پوستی صورت، درمان اختصاصی دمودکس در بیماری‌های مرتبط مورد توجه قرار بگیرد.
