8 نتیجه برای باکتری
سهیل رفیعی، فاطمه مهرآور، گلناز نمازی، محمد دهقان،
دوره 4، شماره 1 - ( 1-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: سل پوستی یک نوع نسبتاً غیرمعمول سل خارج ریوی است. حتی در کشورهایی که در آن سل هنوز هم به طور معمول رخ می‌دهد، سل پوستی بسیار نادر است. در کشور ما آمار دقیقی از انواع سل پوستی در دسترس نیست، لذا هدف از این مطالعه بررسی فراوانی سل پوستی در طی سال‌های 1377 تا 1391 در شهرستان گرگان بوده است.
روش کار: در این مطالعهی مقطعی گذشته‌نگر، بیماران مبتلا به سل پوستی مراجعه‌کننده به بیمارستان 5 آذر گرگان، از فروردین 1377 تا شهریور 1391، مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز از پرونده‌ی بیماران استخراج و توصیف و تحلیل آماری شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 30 مورد سل پوستی شناخته شد که 60% (18 نفر) آنها زن بود. بیشترین گروه سنی درگیر 40-21 سال بود. از نظر نوع سل پوستی، لوپوس ولگاریس
(18 مورد، 60%)، پاپولونکروتیک توبرکولید (6 مورد، 20%) و اسکروفلودرما (3 مورد، 10%) شایع‌ترین انواع درگیری پوستی بود.
نتیجه‌گیری: لوپوس ولگاریس شایع‌ترین شکل سل پوستی در گرگان می‌باشد.
سهیل رفیعی، فاطمه مهرآور، محمد دهقان، عبدالعارف صالحی،
دوره 4، شماره 3 - ( 7-1392 )
چکیده
زمینه و هدف: بیماری جذام یکی از
بیماری‌های عفونی مزمن است که معمولاً بر پوست و اعصاب محیطی تأثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث
معلولیت‌های غیرقابل برگشت شود.
هدف از این مطالعه بررسی وضعیت معلولیت ناشی از بیماری جذام در استان گلستان در طی
سال‌های 1350 تا 1388 بوده است.
روش اجرا: این پژوهش، یک مطالعهی مقطعی
گذشته‌نگر بود. کلیه‌ی بیماران شناسایی‌شده در شبکه‌ی بهداشت استان گلستان در طی
سال‌های 1350 تا 1388 که تشخیص بیماری جذام برای آنها گذاشته شده است وارد مطالعه
شدند. روش نمونه‌گیری به روش سرشماری ساده بوده و شامل تمام بیماران کشف‌شده در
مدت مطالعه می‌باشد. اطلاعات موردنیاز از پرونده‌ی بیماران استخراج و مورد تحلیل
قرار گرفت.
یافته‌ها: در این مدت 38 ساله، از
بین 100 بیمار مبتلا به بیماری جذام مورد بررسی، 68% موارد مرد بودند. میانگین سنی
این افراد 35.6±16.4 سال بود.
اکثریت موارد ابتلا ساکن مناطق روستایی (78%) و شغل اکثر آنان کارگری (39%) بوده
است. نوع بالینی بیماری در 64% موارد جذام پرباسیل بود. شصت‌ودو درصد مبتلایان،
درمان چنددارویی داشتند. ضایعات ماکولر (15%) شایع‌ترین شکل بیماری بود. مشکلات
عملکردی در 6% مثبت و در سایر موارد منفی و نامعلوم بود. مردان نسبت به زنان بیشتر
دچار معلولیت بودند. اکثر بیماران دارای عارضه، در گروه سنی 55-35 ساله بودند.
نتیجه‌گیری: در استان گلستان اکثر بیماران مبتلا به
جذام، دارای معلولیت درجه‌ی صفر یا یک بودند.
مهربان فلاحتی، زینب قاسمی، صفر شامحمدی، ابراهیم اسکندری، رضا امیری، مهدیه رحیمی، المیرا دستپرورده، شهاب الدین رحیمی فر،
دوره 7، شماره 3 - ( 8-1395 )
چکیده
زمینه و هدف: در بیشتر موارد، عفونت‌های ناخن نشانگر مشکل جدی در سلامت نیستند، اما درمان آنها به‌ویژه در صورت ضعف سیستم ایمنی بیمار، می‌تواند چالش برانگیز باشد. از جمله عوامل عفونت ناخن، باکتری‌ها هستند. هدف این مطالعه بررسی فراوانی عوامل باکتریایی در ناخن‌های دیستروفیک مراجعان به آزمایشگاه قارچ‌شناسی بیمارستان رازی تهران بود.
روش اجرا: این مطالعهی مقطعی روی بیمارانی که با دیستروفی ناخن که به آزمایشگاه معرفی شدند، اجرا شد. روش نمونه‌گیری، روش در دسترس بود. بیماران با مشاهده‌ی مستقیم میکروسکوپی و کشت بررسی شدند. برای بررسی میکروبی ناخن‌ها از دو محیط blood agar و eosin methylene blue agar استفاده شد.
یافته‌ها: در این مطالعه 700 نمونه‌ی ناخن دیستروفی‌شده موردمطالعه قرار گرفت که با توجه به نتایج آزمایش مستقیم و کشت، 183 بیمار مبتلا به اونیکومایکوزیس بودند (1/26%). از این تعداد 104 نفر از بیماران زن (8/65%) و 79 نفر مرد (1/34%) بودند. 181 بیمار (9/25%) مبتلا به عفونت‌های باکتریایی ناخن بودند که از این تعداد 109 نفر زن (2/60%) و 72 نفر مرد (8/39%) بودند و 46 نفر (6/6%) عفونت توأم قارچی و باکتریایی داشتند که 32 نفر زن (6/69%) و 14 نفر مرد (4/30%) بودند. شایع‌ترین باکتری جداشده استافیلوکوک بود.
نتیجه‌گیری: باکتری‌ها سبب ایجاد تغییراتی ناخوشایند در ناخن‌ها می‌شوند. عفونت‌های باکتریایی، اغلب پوست زیر و دور ناخن را هدف قرار داده و گرچه درصورت عدم درمان می‌توانند منجر به ازدست‌رفتن ناخن‌ها شوند ولی معمولاً درمان آنها از درمان عفونت‌های قارچی آسان‌تر است.
مرجان عریان، محمدحسین حکیمی میبدی، محمد ابراهیم‌زاده اردکانی، بهمن کیانی،
دوره 9، شماره 2 - ( 5-1397 )
چکیده
زمینه و هدف: استفاده از گیاهان دارویی برای درمان بیماری‌های پوستی ازجمله جوش صورت قدمت زیادی دارد. از عصاره‌ی بنه برای درمان بیمارهای مختلف استفاده شده است. این مطالعه به‌منظور بررسی اثربخشی و ایمنی کوتاه‌مدت عصاره‌ی بنه برای درمان آکنه‌ی خفیف تا متوسط طراحی شد.
روش اجرا: در این کارآزمایی بالینی، پس از گرفتن رضایت‌نامه‌ی آگاهانه، 60 بیمار مبتلا به آکنه‌ی خفیف تا متوسط به‌طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. برای داوطلبان در گروه مورد به مدت 6 هفته، یک بار در روز عصاره‌ی 15% بنه به شکل موضعی تجویز شد. در گروه کنترل دارونما (آب جوشیده) به همان صورت داده شد. بیماران ازنظر تعداد ضایعه در بدو ورود، هفته‌ی سوم و هفته‌ی ششم مورد ارزیابی قرار گرفتند.
یافته‌ها: در پایان دوره‌ی میانگین کاهش ضایعات در گروه بنه، 93/59% و گروه شاهد 46/11% بود. هم‌چنین اثرات مثبت شامل لطافت و شفافیت پوست درگروه عصاره‌ی بنه مشاهده شد.
نتیجه‌گیری: این مطالعهی بالینی نشان داد که درمان موضعی با عصاره‌ی بنه را می‌توان برای بهبود علائم بیماری آکنه خفیف تا متوسط توصیه کرد. با این حال مطالعهی طولانی‌تر با حجم نمونه‌ی بیشتر برای دستیابی به درک جامع در مورد اثربخشی و ایمنی این گیاه موردنیاز است.
اعظم فتاحی، فردین احمدخانی، کامبیز کامیاب، مهدی لطفی، آذین آیت‌اللهی،
دوره 10، شماره 3 - ( 8-1398 )
چکیده
مقدمه: بیماری جذام یک بیماری عفونی است که به‌طور عمده پوست و اعصاب را درگیر می‌کند. عامل این بیماری، باسیل اسیدفاست مایکوباکتریوم لپر و مایکوباکتریوم لپروماتوز است. فاکتورهای ژنتیک و عملکرد سیستم ایمنی در ابتلای فرد به جذام نقش دارند. مواردی از جذام به‌صورت گروهی در اعضای خانواده گزارش شده است.
گزارش مورد: در این گزارش، ابتلا به مایکوباکتریوم لپر در یک خانواده ارائه می‌شود. بیماری در یکی از اعضای خانواده علامت‌دار بوده و در سایرین، اسمیر پوستی برای مایکوباکتریوم لپر مثبت بود.
نتیجه‌گیری: توصیه می‌شود در برخورد با بیماران مبتلا به جذام، افراد خانواده نیز بررسی گردند.
بهاره نوروزی،
دوره 12، شماره 4 - ( 11-1400 )
چکیده
امروزه متابولیت‌های ارزشمند ریزجلبک‌ها در تولید بسیاری از محصولات آرایشی بهداشتی کاربرد عمده‌ای دارد؛ چراکه زیست‌توده جلبک‌ها حاوی رنگدانه‌ها، پروتئین‌ها، اسیدهای چرب ضروری، پلی‌ساکاریدها، ویتامین‌ها و مواد معدنی است که همگی در تهیه مواد طبیعی هم به‌عنوان غذا و هم در لوازم آرایشی مورداستفاده هستند. درواقع این متابولیت‌های ثانویه با اثرات ضدلک و ضدمیکروبی، ضدپیری، ضدآفتاب و سفیدکننده پوست می‌توانند پوست را ترمیم و التیام بخشیده و از پوست در برابر آسیب اشعه فرابنفش محافظت و از التهاب جلوگیری نماید. محصولات آرایشی موجود را می‌توان در بسیاری از موارد با محصولات آرایشی مشتق‌شده از ریزجلبک‌ها که سازگار با محیط زیست و همین‌طور ایمن هستند، جایگزین کرد. اثرات ریزجلبک‌ها و محصولات غذایی مشتق‌شده از آنها در مطالعات مختلف تغذیه‌ای در سراسر جهان آزمایش شده است. با این حال، مطالعات بسیار کمی در مورد کاربردهای آرایشی آنها وجود دارد؛ لذا در این مقاله مروری سعی گردید به بررسی چندین گونه ریزجلبک، روش‌های کشت، استفاده از زیست‌توده و مولکول‌های زیستفعال مشتق‌شده از ریزجلبک‌ها در تولید محصولات ضدپیری، ضدآفتاب و سفیدکننده پوست در فرمولاسیون ترکیبات آرایشی بپردازد.
آتوسا اسداللهی، بهاره نوروزی، مهسا فتاحی،
دوره 13، شماره 4 - ( 11-1401 )
چکیده
ریزجلبک‌ها موجودات فتوسنتزی هستند که در نتیجه قرار‌گرفتن دائمی در شرایط استرس مانند دمای بالا یا پایین، شوری بالا، فشار اسمزی، اکسیداسیون نور و اشعه فرابنفش، حاوی ترکیبات فعال با ارزشی در محصولات آرایشی بهداشتی هستند. محصولات آرایشی موجود را می‌توان با محصولات آرایشی مشتق‌شده از ریزجلبک‌ها که سازگار با محیط زیست و ایمن هستند، جایگزین کرد و در فرمولاسیون‌های موضعی مواد آرایشی مراقبت از پوست مانند مرطوب‌کننده، ضدچروک، ضدپیری و عامل ضدآکنه گنجاند. علاوه‌بر این، از عصاره این ریزجلبک‌ها برای ساخت کرم‌های ضدآفتاب برای درمان اختلالات رنگدانه‌ای پوست و بهبود زخم‌ها استفاده گسترده می‌شود؛ به طوری که اکنون اکثر لوازم آرایشی تجاری، دارای طیف وسیعی از ترکیبات طبیعی مستخرج از سیانوباکتری‌ها هستند که منجر به افزایش خواص آنتی‌اکسیدانی، احیا‌کننده، مرطوب‌کننده، محافظت‌کننده و درخشان‌کننده، هم برای مو و هم برای پوست هستند. در این مقاله مروری، کاربردهای آرایشی عصاره و پودر خشک‌شده سیانوباکتری‌ها در بهبود ظاهر و سلامت پوست و تجزیه و تحلیل معیار آرایشی اسپیرولینا مورد بحث قرار گرفته است.
فاطمه یزدانی حمید،
دوره 14، شماره 1 - ( 2-1402 )
چکیده
درمان بیماری‌های مزمن مانند زخم پای دیابتی (DFU) به‌دلیل احتمال افزایش عفونت و تأخیر در بهبود زخم، چالش‌برانگیز است. پیچیدگی درمان موجود، اثرات نامطلوب و مقاومت میکروبی بر نیاز به یک رویکرد جایگزین برای مدیریت DFU تأکید دارد. شواهد فزاینده مرتبط با کاربرد پروبیوتیک در بیماری‌های مختلف، شایستگی استفاده از آن‌را در بهبود زخم و عفونت نشان می‌دهد. سویه‌های مختلف پروبیوتیک، کارایی خود را در عفونت‌های مختلف مانند عفونت‌های روده، عفونت‌های دهان و عفونت‌های دستگاه تناسلی نشان داده‌اند. مطالعات بالینی توانایی پروبیوتیک‌ها را برای بهبود زخم معده نشان داده‌اند. مکانیسم اساسی اثرات درمانی پروبیوتیک‌ها شامل تعدیل ایمنی موضعی و سیستمیک است. این مقاله بر این فرضیه تمرکز دارد که کاربردهای موضعی فرمولاسیون حاوی پروبیوتیک‌ها ممکن است برای درمان زخم پای دیابتی مؤثر باشد.
